«Είναι η παρακαταθήκη του μεγαλύτερου κόμματος της Αριστεράς στην Ευρώπη. Αυτή την παρακαταθήκη, αισθάνομαι έναντι των χιλιάδων μελών και φίλων μας ότι οφείλω, τόσο εγώ όσο και κάθε στέλεχος που αγαπά τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, να την περιφρουρήσω και να την επεκτείνω με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Ακόμη και θέτοντας εαυτόν στην κρίση των μελών μας», δήλωσε στο Euractiv.
«Την περασμένη εβδομάδα απηύθυνα απ’ τις Πρέσπες προς όλους ένα μήνυμα ενότητας, συστράτευσης και εξωστρέφειας για να βγούμε απ’ το παρατεταμένο, εδώ κι ένα χρόνο, σπιράλ εσωστρέφειας, απαξίωσης και φθοράς. Ήταν μια κραυγή αγωνίας και σάλπισμα αφύπνισης για μία Αριστερά που δεν δικαιούται σε τούτη τη συγκυρία να αναλίσκεται σε εσωτερικές αντεγκλίσεις, σε διχασμό και φολκλόρ», είπε.
«Για να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μπροστάρης των προοδευτικών ιδεών και των κινημάτων και εν τέλει των προοδευτικών δυνάμεων, οφείλει να αφυπνιστεί. Με φυγή προς τα μπρος. Με αυτοπεποίθηση, χωρίς να ξορκίζει την συζήτηση μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων και χωρίς να αυτοαναιρείται με αντιφατικά αφηγήματα και συμβολισμούς», πρόσθεσε.
Ερωτηθείς τι θα άλλαζε την πρώτη μέρα εάν θα έπαιρνε την αρχηγία του κόμματος, απάντησε:
«Το κλίμα ενότητας, συντροφικότητας, αυτοπεποίθησης και εξωστρέφειας που έχει κλονιστεί. Ενότητα σημαίνει διάθεση σύνθεσης. Συντροφικότητα σημαίνει δυνατότητα κατανόησης και συμπερίληψης. Αυτοπεποίθηση σημαίνει πρωτοβουλίες μπροστάρη των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων. Και εξωστρέφεια σημαίνει πολιτικές δράσεις παντού χωρίς αυτοαναφορικότητα και προσωπική προβολή. Ένα άλμα πιο γρήγορα απ’ τη φθορά. Ένα άλμα στο μέλλον της διακυβέρνησης του τόπου και μιας ισχυρής παρουσίας στην Ευρώπη».
Ο Φαραντούρης πρόσφατα συμμετείχε στη ετήσια συνδιάσκεψη της ομάδας Spinelli, όπου είναι υποστηρικτές της ομοσπονδιοποίησης της Ευρώπης.
Σύμφωνα με τον Φαραντούρη, η αριστερά ενέπνευσε την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και το φεντεραλιστικό κίνημα και η σύγχρονη αριστερά πρέπει να επιστρέψει στις ρίζες της.
«Το φεντεραλιστικό κίνημα, η πολιτική θεωρία που υποστηρίζει την ομοσπονδιοποίηση της πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης της Ευρώπης, και οι ιδέες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, έχουν τις απαρχές τους στην σύγχρονη αριστερή διανόηση. Το ίδιο και άλλα σύγχρονα εμβληματικά κινήματα, τάσεις και ιδέες όπως το οικολογικό κίνημα ή ο φεμινισμός. Είναι η Αριστερά που γεννά, που μπαίνει μπροστά, που αγκαλιάζει, που δεν αναλίσκεται σε ενδοστρέφεια, εσωτερικές αντεγκλίσεις, διχασμούς και δογματισμούς».
«Σε αυτήν την Αριστερά πιστεύω ως ανάχωμα στην ακροδεξιά, για την Ευρώπη και την Ελλάδα», κατέληξε.