Η τροπολογία προβλέπει ότι «καθίσταται αναγκαία η παράταση της εφαρμογής των προβλεπόμενων στην παρ. 7 του άρ. 65 του ν. 4688/2020 μέτρων και ιδίως της δημιουργίας προσωρινών διαδρόμων κίνησης πεζών, προσωρινών διαδρόμων κίνησης ποδηλάτου και προσωρινής δημιουργίας περιοχών ήπιας κυκλοφορίας ή δρόμων ήπιας κυκλοφορίας με μείωση του ορίου ταχύτητας στα τριάντα χιλιόμετρα». Σύμφωνα, δε, με τη συγκεκριμένη ρύθμιση οι αποφάσεις θα ισχύουν μέχρι την 28.02. 2021.
Όπως αναφέρει το Documento, παρουσιάζοντας την τροπολογία του στην Βουλή, ο Γ. Αμυράς κάλεσε την κυβέρνηση να την υιοθετήσει και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να την υπερψηφίσουν προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στους πολίτες, στους Δήμους και στις Περιφέρειες να αποφασίζουν για την διατήρηση ή αύξηση των πεζόδρομων και των ποδηλατόδρομων.
Ο βουλευτής μάλιστα απέφυγε να αναφερθεί στο θέμα του Μεγάλου Περιπάτου, μολονότι η τροπολογία του είναι ξεκάθαρο ότι αφορά το νέο «φιάσκο» κι έρχεται την ίδια μέρα.
Υπενθυμίζεται ότι στις 7 Ιουλίου ένας πολίτης της Αθήνας είχε προσφύγει στο Συμβουλιο της Επικρατείας κατά των Υπουρικών Αποφάσεων του «Μεγάλου Περιπάτου», καταθέτοντας αίτηση ακύρωσης του έργου. Ηπρώτη υπουργική απόφαση εκδόθηκε στις 21 Μαϊου και αναφέρει ότι «για επιτακτικούς λόγους αντιμετώπισης σοβαρού κινδύνου δημόσιας υγείας που συνίστανται στη μείωση του κινδύνου διασποράς του κορωνοϊού COVID-19, επιβάλλεται ως μέτρο πρόληψης και για το απολύτως αναγκαίο χρονικό διάστημα, ο προσωρινός περιορισμός της κυκλοφορίας οχημάτων στην περιοχή του κέντρου της Αθήνας». Τρεις μήνες μετά, με απόφαση του Υφυπουργού Μεταφορών παρατάθηκε για αλλους τρεις μήνες η απόφαση.
Το ΣτΕ συνεδρίασε στις 30 Σεπτεμβρίου και σε μία απόφαση – χαστούκι για δήμο Αθηναίων και κυβέρνηση, έκρινε άκυρες τις αποφάσεις. Όπως αναφέρεται μάλιστα, ο δήμος Αθηναίων παρενέβη ενάντια στην προσφυγή του πολίτη, ωστόσο το δικαστήριο απέρριψε την παρέμβασή του. Στο σκεπτικό του, που δημοσιεύτηκε στις 9 Οκτωβρίου, το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε ότι «τα θεσπιζόμενα με την προσβαλλόμενη απόφαση μέτρα, μολονότι ρητώς αναφέρεται σε αυτήν ότι ελήφθησαν κατ’ επίκληση επιτακτικών λόγων δημόσιας υγείας που συνίστανται στη μείωση του κινδύνου διασποράς του κορωνοϊού, δεν συνιστούν πράγματι μέτρα περιορισμού της ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων και μέσων μεταφοράς, κατά την εκτεθείσα στην προηγούμενη σκέψη έννοια των επίμαχων εξουσιοδοτικών διατάξεων, δηλαδή επί σκοπώ άμεσης και επιτακτικής ανάγκης αποφυγής του κινδύνου εμφάνισης της νόσου και περιορισμού της διάδοσής της, αλλά αποτελούν αμιγώς κυκλοφοριακές ρυθμίσεις».
«Στις τσέπες των μεγαλοεργολάβων 2 εκατομμύρια και στους κατοίκους μόνο ταλαιπωρία»