Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Ευρώπης έχουν την μεγαλύτερη έκθεση στα κρατικά ομόλογα των χωρών τους, σε σχέση με οποιαδήποτε περίοδο από τότε που ξέσπασε η κρίση στην ευρωζώνη, γεγονός που επαναφέρει τις ανησυχίες ότι οι «μοίρες» των εθνικών οικονομιών και των τραπεζών τους, είναι υπερβολικά στενά συνδεδεμένες.
 
Παρά τις επίσημες δεσμεύσεις των αρχών της ευρωζώνης ότι «θα σπάσουν τον φαύλο κύκλο τράπεζας-κράτους», τα κρατικά ομόλογα αντιστοιχούσαν σε σχεδόν 10% των συνολικών τραπεζικών ενεργητικών της Ιταλίας στα τέλη Αυγούστου. Το μέγεθος ήταν 6,8% αυξημένο σε σχέση με τις αρχές του 2012, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΚΤ.
Μεταξύ 2011 και 2012 η ΕΚΤ τροφοδότησε με 1 τρισ. δολ. το τραπεζικό σύστημα, για να αποτραπεί μια χρηματοπιστωτική κρίση. Πολλές τράπεζες που θέλησαν να κερδίσουν από εύκολο “carry trade” έλαβαν τα φθηνά δάνεια της ΕΚΤ και τα επένδυσαν σε υψηλότερης απόδοσης ομόλογα που εξέδιδαν οι εθνικές κυβερνήσεις.
 
Τα κρατικά ομόλογα, ως ποσοστό επί των συνολικών τραπεζικών ενεργητικών της ευρωζώνης, έχουν ανέλθει στο 5,6% από 4,3% στις αρχές του 2012.
 
Σε αντίθεση με άλλους τύπους χρεογράφων, τα κρατικά ομόλογα δεν ενέχουν «στάθμιση κινδύνου». Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες δεν χρειάζεται να διατηρούν κεφάλαια για την εγγύησή τους, κι αυτό είναι κίνητρο συσσώρευσης για τις πιο αδύναμες τράπεζες.