Έκτοτε έχουν κινηθεί νομικά διεκδικώντας την πλήρη αποπληρωμή των τίτλων που κατέχουν. Το Μπουένος Άιρες αρνήθηκε. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η στρατηγική αυτή λειτουργούσε. Τώρα όμως, τα χρονικά περιθώρια εξαντλήθηκαν.
 
Την προηγούμενη εβδομάδα, Αμερικανός δικαστής έκρινε πως οι πληρωμές της Αργεντινής σε κατόχους αναδιαρθρωμένων ομολόγων είναι παράνομες εφόσον δεν περιλαμβάνουν την πλήρη αποπληρωμή των επενδυτών που δεν συμμετείχαν στην αναδιάρθρωση. Η απόφαση αφήνει τη χώρα με ένα δύσκολο δίλημμα. Μπορεί να διαπραγματευτεί με τα hedge funds και να συνεχίσει τις πληρωμές στα αναδιαρθρωμένα ομόλογα -τα οποία εισήλθαν σε τεχνική χρεοκοπία χθες (με περίοδο χάριτος 30 ημερών)- ή μπορεί να συνεχίσει να αρνείται κάθε διαπραγμάτευση μαζί τους, αν και αυτό θα οδηγήσει σε χρεοκοπία όλου του εξωτερικού της χρέους στα τέλη Ιουλίου.
 
Η δεύτερη, πυρηνική, επιλογή της χρεοκοπίας δεν είναι εντελώς τρελή. Στη συνέχεια, η Αργεντινή θα μπορούσε να αναδιαρθρώσει όλο το εξωτερικό της χρέος στο εθνικό δίκαιο, απομακρύνοντας την αμερικανική νομική προστασία που έχουν μέχρι τώρα τα hedge funds. Θα έδινε επίσης στην πρόεδρο Κριστίνα Φερνάντες την ικανοποίηση να έχει μία ηθική νίκη ενάντια στους πιστωτές-κοράκια και σε μία δικαστική απόφαση από τις ΗΠΑ την οποία η δική της κυβέρνηση απορρίπτει ως μεροληπτική και παράλογη. Αντίο και καλά ξεκουμπίδια.
 
Το κόστος αυτής της πορείας όμως θα είναι τεράστιο. Η γενική χρεοκοπία θα κλειδώσει τη χώρα εκτός των αμερικανικών χρηματαγορών για αρκετά χρόνια, ενώ η Αργεντινή αναζητά νέα διεθνή πίστωση για να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη των τεράστιων αποθεμάτων σχιστολιθικού αερίου. Η χρηματοδότηση του εμπορίου πιθανότατα θα συρρικνωθεί. Η οικονομία είναι επίσης ευάλωτη και η χρεοκοπία -η δεύτερη μέσα σε διάστημα 15 ετών- θα επιτάχυνε μία γενικευμένη κρίση. Αν και η κ. Φερνάντες είναι μία ασταθής και απρόβλεπτη προσωπικότητα, αυτό είναι μάλλον το τελευταίο που θα ήθελε εν όψει των γενικών εκλογών τον επόμενο χρόνο.

Ολόκληρο το άρθρο στα ελληνικά εδώ