Συνέντευξη στις Γεωργία Κριεμπάρδη & Νεκταρία Ψαράκη

Ο Γαβριήλ Σακκελαρίδης επέστρεψε στην ενεργό πολιτική σκηνή μετά από εννέα χρόνια απουσίας και πλέον βρίσκεται στη Νέα Αριστερά ως υπεύθυνος Πολιτικού Σχεδιασμού.

Από τον Ιανουάριο 2015 έως τον Ιούλιο 2015 ήταν υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικός εκπρόσωπος της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα, και εκλεγμένος βουλευτής στην Α’ Αθηνών. Παραιτήθηκε από την κυβέρνηση και αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ εκφράζοντας αντιρρήσεις για την εφαρμογή των μνημονίων. «Ήταν μία περίοδος αρκετά έντονη το 2015. Εγώ έκανα αυτή την επιλογή κατόπιν συνειδητοποίησης μίας μεγάλης ήττας και μίας ματαίωσης και σε προσωπικό και σε πολιτικό επίπεδο. Ήταν μία μεγάλη ήττα το 2015. Φυσικά μιλάω και για την 17ωρη διαπραγμάτευση που κατέληξε στο τρίτο μνημόνιο. Η επίγνωση όλης αυτής της κατάστασης με έκανε κι εμένα να μην θέλω να συνεχίσω να είμαι σε αυτή τη διαδικασία συνειδητοποιώντας ότι ήταν κάτι αντίθετο από όσα λέγαμε το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Έχοντας υπάρξει στην κυβέρνηση το πρώτο εξάμηνο και όντας πολύ βαθιά μέσα στην κυβέρνηση ως πολιτικός εκπρόσωπος στο Μέγαρο Μαξίμου, μπορούσα να έχω και μία επίγνωση της κατάστασης και των προσδοκιών και των λαθών και των συμβιβασμών που ενδεχομένως γίνονταν. Αυτό ήταν μία προσωπική μου απόφαση για να φύγω γιατί είχε να κάνει με ένα αδιέξοδο που έβλεπα κι εγώ στην πολιτική εκείνη τη στιγμή και είμαι της άποψης ότι όταν βλέπεις αδιέξοδα πρέπει να παίρνεις αποφάσεις για να βγαίνεις.

Θυμίσαμε ωστόσο στον κ. Σακελλαρίδη ότι έφυγε, αφού ψήφισε μνημόνιο. «Είχα δει κάποιες τομές το πρώτο εξάμηνο στις οποίες τα πράγματα δεν πήγαιναν εκεί που θέλαμε να πάνε. Είχα επίγνωση, όπως και η κοινωνία της δυσκολίας της κατάστασης του να έχεις να διαπραγματευτείς με τόσο ισχυρούς και ιδεοληπτικούς αντιπάλους. Και όταν ήταν τόσο παγιδευμένος ο δρόμος σου στην πραγματικότητα, διότι όντως είχαμε παραλάβει μία χώρα με άδεια ταμεία, δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι μας ήρθε ένας πίνακας από το γενικό λογιστήριο του κράτους τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησης που έλεγε ότι τα ταμειακά διαθέσιμα του δημοσίου είναι αρνητικά. Είναι στο κόκκινο. Δεν έχεις να αγοράσεις χαρτί και μελάνι για τους εκτυπωτές. Μετά, έγιναν κάποιες επιλογές, ενδεχομένως και λάθη κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης» είπε.

«Ιστορική ήττα το μνημόνιο, όχι λάθος»

Ρωτήσαμε τον κ. Σακελλαρίδη εάν σήμερα, μετά από σχεδόν 8 και πλέον χρόνια απουσίας από την πολιτική και πλήρους απόσυρσης, έχει καταλήξει ότι η υπογραφή του μνημονίου ήταν λάθος, αν το έχει μετανιώσει: «Ο λόγος που έφυγα εγώ από την πολιτική και μετά αποσύρθηκα πλήρως και δεν ήθελα να συμμετέχω ούτε σε σχήματα άλλων συντρόφων / συντροφισσών ήταν ακριβώς η επίγνωση ότι εκείνη τη στιγμή δεν είχα εναλλακτική διέξοδο να προτείνω. Ήξερα ότι οι επιλογές που ήταν στο τραπέζι ήταν η μία πιο καταστροφική από την άλλη. Θεώρησα ότι ήταν μία τίμια επιλογή το να αποσυρθώ πλήρως και να μην προσπαθήσω ούτε να κάνω rebranding, να μπω σε μία διαδικασία αλλάζοντας πλήρως το πολιτικό μου ρεπερτόριο και λέγοντας τι δεν πήγε καλά και θα μπορούσαν κάπως αλλιώς με έναν εύκολο τρόπο να γίνουν αλλιώς τα πράγματα. Το να λες ότι μπορούσαν να γίνουν αλλιώς τα πράγματα είναι ο εύκολος τρόπος. Το να το κάνεις είναι πολύ δύσκολος. Και έχει σημασία σε ποιους τελικά στέλνεις τον λογαριασμό. Ακόμη και διαφορετικούς δρόμους αν επιλέγεις, έχει σημασία αν το κάνεις για να υπερασπιστείς απλά και μόνο την άποψή σου, μία άποψη που νομίζεις ότι είναι σωστή χωρίς να συνυπολογίζεις τις συνέπειες των άποψεών σου. Εγώ από τότε είχα σταθερά την άποψη ότι δεν έπρεπε να βγούμε από το ευρώ για λόγους κοινωνικών κι οικονομικών επιπτώσεων για τους ανθρώπους που εκπροσωπούσαμε».

Σε ερώτηση για το αν βλέπει επομένως θετικά την πρόταση του ΜέΡΑ25 για ρήξη απάντησε ότι βλέπει θετικά τον διάλογο που γίνεται στην Αριστερά, ωστόσο προσθέτει: «εμένα προσωπικά αν μπορούμε να ορίσουμε τι είναι ρήξη και τι προοπτική έχει αυτό – διότι μην ξεχνάτε ότι και ενδεχομένως αυτό ήταν μία δομική μεταβολή για όλους τους αριστερούς και αριστερές της δικιάς μου γενιάς, καμία από εμάς δεν περίμενε ότι θα διαχειριστεί κυβερνητικούς στόχους όταν μπαίναμε στην πολιτική», είπε. Θυμίσαμε ωστόσο ότι εξίσου δεν πίστευαν ότι θα ψηφίσουν μνημόνια, ωστόσο συνέβη. Και απάντησε: «Πολύ περισσότερο, όταν κανείς δεν πίστευε ότι θα γίνει βουλευτής, πόσω δε μάλλον να κληθείς να πάρεις τέτοιου τύπου αποφάσεις».

Σχολιάσαμε ωστόσο ότι αυτό ενισχύει το επιχείρημα της πολιτικής ανωριμότητας που καταλόγιζαν στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, και απάντησε: «Μιλάω για παλαιότερα. Όταν φτάσαμε εκεί που φτάσαμε η κατάσταση ήταν διαφορετική. Το πρώτο εξάμηνο ένιωθα δυνατός να βγαίνω και να εκπροσωπώ την άποψη της κυβέρνησης. Ένιωθα ότι ήμασταν στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Ότι δίναμε μία μάχη που ήταν δίκαιη και εκπροσωπούσε τα θέλω του ελληνικού λαού. Από ένα σημείο και μετά κατάλαβα ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά. Όταν οι πιέσεις έγιναν αφόρητες, όταν καταλάβαμε ότι τα διλήμματα ήταν αλλιώς, όταν καταλάβαμε ότι δεν μπορούσαν να αποδοθούν κάποιες προοπτικές, τότε έπρεπε και σε προσωπικό επίπεδο να πάρεις κάποιες αποφάσεις».

Υπήρχε πλάνο μόνο για το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα;

Μεταφέραμε στον Γαβριήλ Σακελλαρίδη την ανάγκη μερίδας των πολιτών που έχει ανάγκη να ακούσει την παραδοχή ότι η παραβίαση της λαϊκής ετυμηγορίας στο δημοψήφισμα του 2015 ήταν ένα λάθος, ότι δεν έπρεπε να υπογραφεί το τρίτο μνημόνιο, ότι μετά από αυτή την εξέλιξη καταστράφηκε η πίστη στην Αριστερά γενικώς, αλλά και την άποψη ότι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε χορηγός της Νέας Δημοκρατίας.

«Θα συμφωνήσω με κομμάτια από αυτή τη διατύπωση. Ναι, καταστράφηκε η Αριστερά για πολλά χρόνια», είπε αρχικά, μεταφέροντας και το δικό του συναίσθημα που τον οδήγησε στην σχεδόν δεκαετή απουσία του: «Δεν ήθελα. Δεν ήθελα να μπω στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήθελα να συνεχίσω να ασχολούμαι πολιτικά. Πιστεύω ειλικρινά ότι τα σημερινά απόνερα που ζούμε στο πολιτικό σύστημα, δηλαδή και αυτή η πολλαπλή διάλυση της Αριστεράς, κουβαλάει το βάρος και το στίγμα της συνθηκολόγησης αυτής που έκανε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το 2015. Το ότι δεν υπάρχει εναλλακτική και ότι ο Μητσοτάκης έχει χαμηλώσει τον δείκτη των προσδοκιών της κοινωνίας το έχει κάνει ακριβώς επειδή πατάει σε αυτή την ιστορική ήττα. Όχι το λάθος, την ήττα», απάντησε.

Επισημάναμε ότι επιμένει στην ανάλυση της ήττας, χωρίς να αποκαλεί λάθος την παραβίαση της λαϊκής ετυμηγορίας. «Ας το πάρουμε αντίστροφα. Να παραδεχτώ για χάρη της συζήτησης ότι ήταν λάθος το μνημόνιο. Ποια θα ήταν η εναλλακτική; Το λέω ειλικρινά. Έτσι όπως ήταν τα πράγματα; Θέλω να ακούσω αυτό το επιχείρημα», είπε.

Και ρωτήσαμε: «Άρα όταν τέθηκε το ερώτημα στο δημοψήφισμα «ΝΑΙ ή ΟΧΙ», υπήρχε πλάνο μόνο για το ΝΑΙ; Την ερώτηση αυτή (σ.σ. ποια είναι η εναλλακτική των μνημονίων;) δεν την έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του στον εαυτό τους;». Και απάντησε: «Το πλάνο ήταν για το ΟΧΙ, ξεκάθαρα». Και ρωτήσαμε: «Άρα η εναλλακτική ήταν το πλάνο που είχατε για το ΟΧΙ. Ποιο ήταν το πλάνο; Δεν το είδαμε να υλοποιείται, δεν το είδαμε ποτέ, και σήμερα ακούμε ότι ήταν εν τέλει και ανέφικτο».

Και λέει: «Δεν λέω ότι ήταν ανέφικτο, αλλά ίσως αν είχαν γίνει άλλου τύπου χειρισμοί και νωρίτερα μέσα στη διαπραγμάτευση», ενώ για το ΜέΡΑ25 είπε: «δε θέλω να πω περισσότερα… καταλαβαίνετε τι θέλω να πω… και τι δε θέλω να πω», αφήνοντας σίγουρα ένα μέτωπο ανοιχτό και ερωτήματα να πλανώνται. Και συνέχισε: «Το πλάνο του ΟΧΙ ήταν να πας και να διαπραγματευτείς με μεγαλύτερη διαπραγματευτική δύναμη για ένα διαφορετικό μοντέλο συμφωνίας το οποίο δεν θα ήταν σε αυτό το μονοπάτι της ασφυκτικής λιτότητας. Αυτό ήταν και δημόσιο. Αυτή ήταν η εκφώνηση και αυτή η αντίληψη. Ουσιαστικά το δημοψήφισμα τι ήταν; Η άποψη όλων των στελεχών τότε ήταν ότι πάμε να ενισχύσουμε την διαπραγματευτική δύναμη της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στους δανειστές».

Προσθέτει: «Αν θυμάστε ήταν μία περίοδος που δεν υπήρχε ούτε ρευστότητα, είχαν κλείσει οι τράπεζες και τα ΑΤΜ στέγνωναν. Το ερώτημα ήταν αυτό ώστε να πας και να συνεχίσεις την διαπραγμάτευση».

Σημειώσαμε ότι ανά τα χρόνια μεταβάλλονται οι ορισμοί για το τι ήταν και τι δεν ήταν το δημοψήφισμα. Στην αρχή, το αίτημα της κυβέρνησης το 2015 ήταν ο λαός να αποφασίσει για τη ζωή του. Να δηλώσει αν θέλει να υπογραφεί ή όχι το μνημόνιο έτσι ώστε να εφαρμοστεί η λαϊκή εντολή. Μετά τη μετατροπή του ΟΧΙ σε ΝΑΙ, άρχισαν να δίνονται διαφορετικοί ορισμοί. Το δημοψήφισμα παρουσιάστηκε ως «δημοσκόπηση για τις προτιμήσεις του λαού», μία «εισήγηση», ένα διαπραγματευτικό χαρτί, μία απλή «δήλωση της επιθυμίας». Ρωτήσαμε τον κ. Σακελλαρίδη τι ακριβώς ήταν εν τέλει:

«Ήταν και τα δύο. Είναι ένα πράγμα αυτό που θέλεις να κάνεις και ένα άλλο πράγμα αυτό που μπορείς να κάνεις στην πολιτική». Για τη διαπίστωση ότι εν τέλει δεν υπήρχε πλάνο, ο κ. Σακελλαρίδης σχολίασε: «αν θέλετε την άποψή μου… είχε όρια το πλάνο».

Γιατί στη Νέα Αριστερά;

Ο κ. Σακελλαρίδης τοποθετήθηκε και για την επιστροφή του, και ιδιαίτερα την επιλογή του να πολιτευτεί συγκεκριμένα με τη Νέα Αριστερά. Θυμίσαμε ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, διορθώνοντας τον Αλέξη Τσίπρα, είπε ότι δεν έφυγαν και δεν δημιούργησαν νέο κόμμα επειδή ηττήθηκαν στις εσωκομματικές εκλογές, αλλά επειδή είδαν την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ. Ρωτήσαμε τον κ. Σακελλαρίδη αν η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς είναι ότι τα στελέχη της Νέας Αριστεράς είδαν την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, και αν υπάρχουν διαφορές σε πολιτικό επίπεδο. Ακόμη, ρωτήσαμε ποια ήταν τα κοινά σημεία που ο ίδιος εντόπισε με αποτέλεσμα να συμπολιτευτεί με τα συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα.

«Πρώτα απ’ όλα εγώ θέλω να συνεισφέρω στο να μη γίνει επανάληψη του “καλού ΣΥΡΙΖΑ” ενός ΣΥΡΙΖΑ που διαχωρίζει τα στελέχη του σε καλά και κακά και πας να κάνεις μία επανάληψη ενός προγράμματος απλώς σε διαφορετικό κόμμα. Έχει σημασία σε αυτή τη χρονική στιγμή να πιάσουμε το νήμα απ’ την αρχή. Να φτιαχτεί ένας νέος χώρος για όλη την αριστερά, να διαμορφωθεί νέο ήθος, νέες ιδέες, να επανανοηματοδοτήσουμε τις έννοιες, την αριστερά που έχει πληγεί τα προηγούμενα χρόνια. Μη μένουμε καθηλωμένοι στο 2015. Κι εγώ το είχα πάθει, με σημάδεψε αυτή η ιστορία, δεν ήθελα ούτε εφημερίδες να διαβάζω, κλείστηκα… Η αριστερά δεν είναι η μάχη για την αυτοεπιβεβαίωση. Είναι διαρκής μάχη για να μπορέσεις να κινητοποιήσεις τον κόσμο».

Ακρίβεια

Το ζήτημα της ακρίβειας, αυτό που καίει άμεσα τον πολίτη, κατά τον Γ. Σακελλαρίδη, έχει τρεις άξονες και μας τους εξηγεί. «Ο πρώτος άξονας έχει να κάνει με το πώς διαμορφώνονται οι τιμές στο ράφι και επηρεάζεται άμεσα ο καταναλωτής. Τι συμβαίνει δηλαδή στο σούπερ μάρκετ. Εμείς λέμε ότι πρέπει να υπάρχει ισχυρή ρύθμιση, γιατί για παράδειγμα υπάρχουν κάποιοι πολύπλοκοι μηχανισμοί που καθορίζουν τις τιμές στα σούπερ μάρκετ και ρίχνουν τον προμηθευτή με πιστωτικά τιμολόγιο, στα οποία παίρνουν εκπτώσεις που δεν τις ενσωματώνουν στην τελική τιμή στο ράφι. Αυτή η πρακτική πρέπει να καταργηθεί, τα πιστωτικά τιμολόγια δηλαδή. Και φυσικά εμείς λέμε να υπάρχουν ισχυροί έλεγχοι και πλαφόν στο μεικτό περιθώριο κέρδους σε επιχειρήσεις που αισχροκερδούν.

Ο δεύτερος άξονας είναι η πραγματική αγοραστική δύναμη, οι μισθοί. Εμείς λέμε αύξηση του πραγματικού κατώτατου μισθού, όχι του ονομαστικού που λέει ο Μητσοτάκης. Χρειάζονται ισχυρές συλλογικές συμβάσεις ώστε η αύξηση του κατώτατου μισθού να μεταφέρεται και στα υπόλοιπα μισθωτά κλιμάκια. Χρειάζεται ένα νέο εργασιακό μοντέλο προστασίας της εργασίας.

Και ο τρίτος άξονας έχει να κάνει με το κοινωνικό κράτος. Αυτό που συμβαίνει με τα νοσοκομεία τώρα είναι το πιο ενδεικτικό για το σε τι σημείο έχουμε φτάσει. Υποτίθεται οι μισθωτοί έχουν κρατήσεις υπέρ υγείας, ταυτόχρονα πληρώνουμε φόρους για να έχουμε ανταποδοτικές δημόσιες υπηρεσίες και τώρα σου λένε να πληρώνεις μέχρι 2.000 ευρώ για απογευματινά χειρουργεία. Αυτό ξεπερνάει κάθε όριο».

Ενέργεια

«Είναι ασύλληπτα τα υπερκέρδη στον κλάδο της ενέργειας» θα πει, τονίζοντας μάλιστα πως «από το 2020 μέχρι σήμερα συντελείται η μεγαλύτερη αναδιανομή εισοδήματος που έχουμε δει από τη μεταπολίτευση».

Αναφέρεται στην «ανυπαρξία άσκησης του δημόσιου ρόλου της ΔΕΗ», σημειώνοντας: «εμείς λέμε η ΔΕΗ να είναι υπό δημόσιο έλεγχο. Επανακρατικοποίηση. Αν έχεις μια ΔΕΗ που τιμολογεί όχι με βάση τη μεγιστοποίηση της μετοχικής της αξίας για να αυξάνονται τα μπόνους και τα μερίσματα των στελεχών της -όπως τώρα-, αν δεν κάνει άσχετες εξαγορές -όπως τώρα με τον Κωτσόβολο, τότε θα επιτελούσε τον ρόλο της ως δημόσια επιχείρηση. Αν μπορούσε να συγκρατήσει την τιμή και να μην προσπορίζεται τεράστια κέρδη κρατώντας υψηλά τις τιμές, θα πίεζε και τις άλλες εταιρείες να έχουν χαμηλότερες τιμές για να είναι ανταγωνιστικές . Και οι παίκτες του χρηματιστηρίου της ενέργειας θα ακολουθούσαν τη ΔΕΗ για να είναι ανταγωνιστικοί».

Ωστόσο, ο ίδιος δηλώνει ρητά πως είναι κατά της ύπαρξης του χρηματιστηρίου της ενέργειας υποστηρίζοντας πως δεν μπορεί να συμβάλλει στην ευημερία των καταναλωτών.

Και μας κρατά σε αναμονή για τις επίσημες σχετικές ανακοινώσεις που θα ακολουθήσουν από τη Νέα Αριστερά.

Ιδιωτικά Πανεπιστήμια

Λίγο πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ο Αλέξης Χαρίτσης κάλεσε τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και την Πλεύση Ελευθερίας να καταθέσουν από κοινού με τη Νέα Αριστερά πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, κάτι που τελικά δε βρήκε ανταπόκριση.

Για την πρόταση μομφής ο Γαβριήλ Σακκελαρίδης είπε: «Προφανώς καμία κυβέρνηση δεν πέφτει από πρόταση μομφής… Το ζήτημα είναι να μπορέσεις να πολιτικοποιήσεις τη συζήτηση. Συγκεκριμένα τώρα με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν υπάρχει πιο απροκάλυπτη παραβίαση του Συντάγματος. Αυτό σήκωνε δυσπιστία. Εμείς από την πλευρά μας θεωρήσαμε σημαντικό να κάνουμε το κάλεσμα και στους υπόλοιπους, γιατί κανένα κόμμα τώρα μόνο του από την αντιπολίτευση δεν μπορεί να κάνει πρόταση. Θέλαμε να τους τσεκάρουμε όλους, δηλαδή μη μας λέτε για συνεργασίες και πολιτικά μέτωπα… ελάτε να το δούμε στην πράξη».

Ο ίδιος επιμένει να μην επιτρέψουμε να εφαρμοστεί ο νόμος. «Να υπάρξουν και θεσμικά αντίβαρα, που υποτίθεται υπάρχουν, να προσφύγουν στο ΣτΕ όσοι ενδιαφέρονται αλλά δε φτάνει μόνο αυτό, θέλουμε και τα κοινωνικά αντίβαρα. Τώρα έχουμε μία αντιπολίτευση πλήρως απαξιωμένη. Κανείς δεν έχει καταφέρει να κινητοποιήσει τον κόσμο, εκεί πρέπει να σκύψουμε».

Τέμπη

«Είναι ένα ζήτημα που αφορά συνολικά της απαξίωση των δημόσιων υποδομών» τονίζει ο Γαβριήλ Σακκελαρίδης, «το συνολικό ζήτημα είναι η απαξίωση του δημοσίου που καταλήγει στις ιδιωτικοποιήσεις».

«Δική μου άποψη και της Νέας Αριστεράς είναι ότι πρέπει προφανώς να είναι υπό δημόσιο έλεγχο οι σιδηροδρομικές υποδομές της χώρας. Είναι ζήτημα κοινωνικής ευθύνης το να μπορέσεις να έχεις ένα σιδηροδρομικό δίκτυο. Είναι γελοία η κατάσταση τώρα. Δεν έχεις καν σιδηροδρομικό δίκτυο… Με τόσα χρήματα που έχουν έρθει έχεις σπείρει παντού αυτοκινητοδρόμους και ταυτόχρονα δεν έχεις τρένο. Λένε να κάνουν την Ελλάδα πύλη εισόδου από την Κίνα για την Ευρώπη. Θα έρχονται εμπορεύματα στον Πειραιά και πώς θα πάνε στην κεντρική Ευρώπη; Δεν έχεις τρένο. Είναι μια ιστορία που κρύβεται και διαπλοκή και ανυπαρξία στρατηγικού σχεδιασμού.

Θυμίζουμε πως την κατάθεση πρότασης νόμου για τη δυνατότητα υποβολής πρότασης νόμου με λαϊκή πρωτοβουλία γνωστοποίησε ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Αριστεράς, Αλέξης Χαρίτσης, τονίζοντας πως «η φωνή της κοινωνίας πρέπει να ακουστεί στην Βουλή». «Πρόκειται για εφαρμοστικό νόμο που ενεργοποιεί το άρθρο 73 παράγραφο 6 του Συντάγματος, για τη δυνατότητα υποβολής πρότασης νόμου με λαϊκή πρωτοβουλία. Η συγκεκριμένα διάταξη εισήχθη στην Συνταγματική αναθεώρηση το 2019 αλλά η σημερινή κυβέρνηση έχει επιλέξει να μην το ενεργοποιήσει εδώ και πέντε χρόνια» είπε.

Ο Γαβριήλ Σακκελαρίδης σχολίασε σχετικά: «Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να έρχονται νομοθετήματα στη Βουλή και να συζητιούνται, αρκεί η πρόταση να μην παραβιάζει διεθνείς συνθήκες, συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Υπάρχει δηλαδή συνταγματική πρόβλεψη. Για εμάς το βασικό είναι η ενεργοποίηση και η πολιτικοποίηση της κοινωνίας. Εκεί θα δώσει τη μάχη η Αριστερά, όχι στα ασφαλή μέρη, στα social media. Τη μάχη θα τη δώσουμε με όρους κοινωνίας.

Προσφυγικό

«Το νέο σύμφωνο στην Ευρώπη για τη μετανάστευση κανονικοποιεί αυτά που εμείς πριν 5 χρόνια καταγγέλλαμε, όσα δηλαδή συνέβαιναν επί υπουργίας Μηταράκη. Εμείς προσφεύγαμε στο διεθνές δίκαιο, στο συμβούλιο της Ευρώπης και σε σειρά φορέων. Πλέον οριακά δε θα έχεις αυτή τη δυνατότητα, γιατί είναι η θεσμοθετημένη πολιτική της ΕΕ… Έχουμε πει ότι θα βγούμε δυναμικά μπροστά και θα πούμε τις θέσεις μας. Εγώ προσωπικά έχω πολύ ισχυρή άποψη για το προσφυγικό και τη συμφωνία Ελλάδας-Τουρκίας και για τα κέντρα κράτησης στα νησιά και δε θα την αλλάξω σε καμία περίπτωση και για κανένα λόγο. Την έλεγα και τότε και πολύ πιο εμφατικά θα τη βάλω και τώρα μπροστά» σημείωσε ο κ. Σακκελαρίδης.

«Πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να υπάρχουν ασφαλείς δίοδοι για τους ανθρώπους που θέλουν να μεταναστεύσουν και να ζητήσουν άσυλο. Πρέπει να τους δίνεται η δυνατότητα να έχουν ασφαλείς διόδους, εδαφική προσβασιμότητα ώστε να ζητήσουν το άσυλο. Σεβασμός στο διεθνές δίκαιο… ό,τι έχει απομείνει από αυτό…».

Η ακροδεξιά είναι εδώ και απειλεί τη Δημοκρατία, τα δικαιώματα, την Ευρώπη. «Οι συντηρητικές δυνάμεις. ακόμα και οι σοσιαλδημοκράτες νομίζουν ότι παίρνοντας στοιχεία από τον ακροδεξιό λόγο μπορούν να αντιμετωπίσουν τους γνήσιους ακροδεξιούς, αλλά μ’ αυτόν τον τρόπο κανονικοποιείται τελικά ο αντιμεταναστευτικός ακροδεξιός λόγος, κι όταν κανονικοποιείται, εσύ που μιλάς για αλληλεγγύη εμφανίζεσαι ο περίεργος της υπόθεσης. Πρέπει να προσπαθούμε να κατανοήσουμε γιατί ο άλλος αντιδρά, για να τον μεταπεισουμε. Είναι πολύ σημαντικό να μπορέσεις να επεκτείνεις το ακροατήριο σου, που είναι μικρό, και να χτίσουμε ένα αφήγημα ότι μπορούμε να ζήσουμε αρμονικά με αυτούς τους ανθρώπους χτίζοντας όρους κοινωνικής ένταξης, όπως κάναμε με τους Αλβανούς μετανάστες» τόνισε ο κ. Σακκελαρίδης, επισημαίνοντας πως το στοίχημα είναι να κερδηθεί ο «φοβικός μεσαίος χώρος».

Είναι έτοιμη να συγκρουστεί η Νέα Αριστερά;

Μιλήσαμε για τις βιαιότητες και τις αυθαιρεσίες που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια όλο και πιο έντονα από το λιμενικό αλλά και το αστυνομικό σώμα. Περιστατικά που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και κρεμάνε τη χώρα στα διεθνή μανταλάκια ενώ οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί και φορείς κρούουν συνεχώς καμπανάκια για πρακτικές που εφαρμόζονται και θίγουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι έτοιμη να συγκρουστεί η Νέα Αριστερά;

«Και στην αστυνομία και στο λιμενικό υπάρχει όντως κεντρική γραμμή αλλά είναι ζήτημα και το πώς αντιδρούν οι λιμενικοί, για παράδειγμα, ως υποκείμενα. Είναι ζητήματα εκπαίδευσης και κουλτούρας που καλλιεργείται μέσα σ’ αυτά τα σώματα. Δεν μπορώ να διανοηθώ αλλιώς έναν πολιτικό φορέα… πώς αλλιώς δηλαδή αν δεν μπορείς να λες τα πράγματα με το όνομά τους ενώ ξέρεις πώς λειτουργεί το σύστημα; Θα κάνεις την πάπια σε περιστατικά αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας και σε όσα συμβαίνουν γύρω μας, για να τα έχεις καλά με ποιον;»

Στο βάθος… Ευρωβουλή;

«Το συζητάμε ανοιχτά με τους συντρόφους… Ό,τι προτεραιοποιηθεί… Αν θεωρηθεί ότι μπορώ να βοηθήσω καλύτερα από μέσα από ψηφοδέλτιο, θα μπω αλλά πιστέψτε με δεν είναι αυτή η προτεραιότητά μου» απαντά ο Γ. Σακκελαρίδης σε ερώτηση για το αν θα τον δούμε στο ψηφοδέλτιο στις επικείμενες ευρωεκλογές. Πάντως, για τη ΝΕΑΡ και την Ευρωβουλή, ξεκαθαρίζει ότι «δε θα υπάρχουν κράχτες για να φέρουν ψήφους χωρίς πολιτικό περιεχόμενο, προφανώς όχι».

Αυτό που τον ενδιαφέρει, όπως αναφέρει συχνά πυκνά στη συζήτηση, είναι να μπορέσει να είναι χρήσιμος και να προσφέρει, απ’ όποια θέση. «Κυριολεκτικά τις τελευταίες μέρες κανονίστηκε και πείστηκα και μπήκα στην πολιτική και τη ΝΕΑΡ και μπήκα αρκετά απότομα γιατί βλέπω μια ευκαιρία εδώ, σε μια συνθήκη όπου τα πράγματα δεν πάνε καλά στην Αριστερά συνολικά. Πάμε να φτιάξουμε κάτι νέο, και ξέρουμε ότι δίπλα μας έχουμε κάποιους τύπους που ήταν οι κορυφαίοι υπουργοί εκείνης της περιόδου, κι αυτό είναι προφανώς κάτι που δημιουργεί past dependency αλλά έχει αλλάξει και η περίοδος, ρε γαμώτο. Από δημοσκόπηση σε δημοσκόπηση ανεβαίνει η Νέα Αριστερά και αλήθεια το πιστεύω ότι αν μπορέσει να στήσει σωστές καμπάνιες, να επικοινωνήσει σωστά αυτά που θέλει, αν τα κάνει, θα μπορέσει και εμπνεύσει τον κόσμο στη βάση ενός σχεδίου που θα έχει και ρήξεις και τομές και με τον εαυτό της και με την κοινωνία».