«Αυτή τη φορά η τραπεζική κρίση είναι διαφορετική», επισημαίνει σε άρθρο του στο news247.gr ο γραμματέας του ΜέΡΑ25.
Στο άρθρο-μετάφραση της μηνιαίας στήλης του Γιάνη Βαρουφάκη στο Project Syndicate, ο γραμματέας του ΜέΡΑ25 τονίζει ότι η σημερινή κρίση «είναι χειρότερη από εκείνη που έλαβε χώρα το 2007/8, όταν μπορούσαμε να κατηγορήσουμε για τη διαδοχική κατάρρευση των τραπεζών την εκτεταμένη απάτη, τις αρπακτικές τακτικές δανεισμού, τη νοσηρή διαπλοκή μεταξύ των οίκων αξιολόγησης και απατεώνων τραπεζιτών για διακίνηση παραγώγων των οποίων η αξία ήταν δεδομένο πως θα εξαφανιζόταν».
Κι αυτό γιατί « σε αντίθεση με το 2008, κανένας πληροφοριοδότης δεν φιμώθηκε, οι τράπεζες συμμορφώθηκαν (λίγο ή πολύ) με τους ενισχυμένους κανονισμούς που ίσχυσαν μετά το 2008 και τα περιουσιακά τους στοιχεία ήταν σχετικά σταθερά. Επιπλέον, και πάλι σε αντίθεση με το 2008, καμία από τις ρυθμιστικές αρχές στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη δεν μπορούσε να ισχυριστεί αξιόπιστα ότι είχε παραπλανηθεί».
Επισημαίνει πως «ο πραγματικός λόγος που οι κεντρικές τράπεζες δεν έκαναν τίποτα όταν εντόπισαν τα εύθραυστα επιχειρηματικά μοντέλα των τραπεζών υπό την αρμοδιότητά τους είναι ακόμη πιο ανησυχητικός: Ήταν η απάντηση των κεντρικών τραπεζών στο οικονομικό κραχ του 2008 που γέννησε τα εύθραυστα επιχειρηματικά μοντέλα των τραπεζών… Και το ήξεραν!»
Και εξηγεί: «Η πολιτική των κρατών μετά το 2008, που εφαρμόστηκε ταυτόχρονα στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, της σκληρής λιτότητας για τους πολλούς και του κρατικοδίαιτου σοσιαλισμού για τους τραπεζίτες είχε δύο αποτελέσματα που διαμόρφωσαν τον χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια: Πρώτον, δηλητηρίασε τα χρήματα της Δύσης. Πιο συγκεκριμένα, εξασφάλισε ότι δεν υπάρχει πλέον ένα ενιαίο ονομαστικό επιτόκιο (π.χ. ένας αριθμός όπως το 3,6%) ικανό και να αποκαταστήσει την ισορροπία μεταξύ ζήτησης και προσφοράς χρήματος, και ταυτόχρονα να αποτρέψει ένα κύμα τραπεζικών χρεοκοπιών. Δεύτερον, οι δυτικοί τραπεζίτες υπέθεσαν ότι, εάν και όταν ο πληθωρισμός επανεμφανιστεί, οι Κεντρικές Τράπεζες θα αύξαναν τα επιτόκια με το ένα χέρι ενώ θα τις διέσωζαν με το άλλο χέρι – καθώς ήταν γνωστό ότι δεν υπάρχει ενιαίο επιτόκιο που να επιτυγχάνει ταυτόχρονα και σταθερότητα τιμών και σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού τομέα. Δηλαδή, αυτό ακριβώς που συμβαίνει τώρα!».
Εξειδικεύοντας την ανάλυση θα καταλήξει: «Συνοψίζοντας, έχει έρθει η ώρα να φτάσουμε σε ένα αναπόφευκτο συμπέρασμα: το τραπεζικό σύστημα που θεωρούμε δεδομένο δεν επιδέχεται διόρθωση. Αυτά είναι τα κακά νέα. Αλλά υπάρχουν και καλά νέα. Δεν χρειάζεται πλέον να βασιζόμαστε, τουλάχιστον όχι όπως μέχρι και σήμερα, σε κανένα ιδιωτικό, κερδοσκοπικό, αποσταθεροποιητικό δίκτυο τραπεζών. Ήρθε η ώρα να τινάξουμε στον αέρα ένα ανεπίδεκτο διόρθωσης τραπεζικό σύστημα που αποδίδει μόνο για τους ιδιοκτήτες ακινήτων και μετοχών σε βάρος της πλειοψηφίας».