«Τώρα έχουμε ακλόνητες αποδείξεις ότι, όχι μόνο σπρώχνουν σαθρές βάρκες στη μέση της θάλασσας, αλλά, ακόμη χειρότερα, αναγκάζουν τους πρόσφυγες που έχουν ήδη αποβιβαστεί στην Ελλάδα να επιστρέψουν σε βάρκες τις οποίες στη συνέχεια ρυμουλκούν πίσω στη θάλασσα όπου τους εγκαταλείπουν», αναφέρει, και προσθέτει:
«Το ΜέΡΑ25, το κόμμα του οποίου ηγούμαι, αποκάλυψε αυτά τα εγκλήματα στη Βουλή και, μάλιστα, αποκάλυψε την πραγματική αιτία πίσω από την μισανθρωπισμό του κ Μητσοτάκη: Έχει επιλέξει να κυριαρχήσει στην ελληνική πολιτική ζωή αφενός εξυπηρετώντας τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους Έλληνες ολιγάρχες και αφετέρου, κατευνάζοντας τις μάζες των εξαθλιωμένων Ελλήνων με μεγάλες δόσεις υπερεθνικισμού και αραιά συγκεκαλυμμένο, αλλά αφόρητο, ρατσισμό».
Σχολιάζοντας την ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική υπογράμμισε: «Τα τείχη είναι ντροπή για την ανθρωπότητα. Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ φώναζε «Φτιάξτε το Τείχος!», οι Ευρωπαίοι τον καταδίκασαν και δικαίως. Το να κρυβόμαστε πίσω από τα δικά μας τείχη είναι η επιτομή της υποκρισίας. Η θέση του ΜέΡΑ25 και η θέση του πανευρωπαϊκού κινήματός μας του DiEM25 είναι απλή: Η Ευρώπη είναι μια γερασμένη ήπειρος. Έχουμε πραγματική ανάγκη για πολλούς μετανάστες κάθε χρόνο. Έχουμε επίσης καθήκον να δεχτούμε πρόσφυγες από τους πολέμους και την κλιματική καταστροφή για τα οποία εν μέρει φταίμε. Επομένως, πρώτα, πρέπει να αντικαταστήσουμε το πλαίσιο της συνθήκης του Δουβλίνου με ένα άλλο όπου τα κράτη μέλη θα μοιράζονται τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, αντί να τους «φυλακίζουμε» σε παραμεθόριες χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία. Δεύτερον, πρέπει να ανοίξουμε κέντρα στην Ασία και την Αφρική, όπου οι άνθρωποι θα μπορούν να υποβάλουν αίτηση για αναγνώρισή τους ως πρόσφυγες ή μετανάστες χωρίς να χρειάζεται να διασχίζουν ερήμους και να πλέουν σε φουρτουνιασμένες θάλασσες».
Ερωτηθείς για τη γενικότερη ήττα της ελληνικής Αριστεράς στις πρόσφατες εκλογές του Μαΐου, σημείωσε: «Η Αριστερά, διεθνώς, δεν συνήλθε ποτέ από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 και, αργότερα, από την αδυναμία της να εκμεταλλευτεί την κατάρρευση του χρηματιστικοποιημένου καπιταλισμού το 2008. Στην ΕΕ, η συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλιο του 2015, ενάντια στην ετυμηγορία του 62% των ψηφοφόρων που μας έδωσαν την εντολή να μην συνθηκολογήσουμε, με εκείνο το υπέροχο δημοψήφισμα, κατέστρεψε την μοναδική ευκαιρία που είχε η Αριστερά της Ευρώπης να προωθήσει μια νέα ατζέντα για την ΕΕ – αυτή που διαφοροποιόταν από την αρχή του «σοσιαλισμού για τους τραπεζίτες και τους ολιγάρχες με σκληρή λιτότητα για τους υπόλοιπους». Εδώ στην Ελλάδα, αυτή η συνθηκολόγηση οδήγησε στην άνοδο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία στη συνέχεια συνήψε μια συμφωνία ορμπανικού ή ερντογανικού τύπου με τα ολιγαρχικά ΜΜΕ για να δημιουργήσει μια μηχανή μαζικής προπαγάνδας η οποία – σε συνδυασμό με την λαϊκή οργή για τον ΣΥΡΙΖΑ της συνθηκολόγησης του 2015 – παρέδωσε στον Μητσοτάκη μια πρωτοφανή ηγεμονία. Τέλος, η πανδημία έκανε την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να χαλαρώσει την εποπτεία των εξόδων (μαζί με το Ταμείο Ανάκαμψης), με αποτέλεσμα ο Μητσοτάκης να εξαντλήσει άλλα 50 δις ευρώ χρέους για να εξαγοράσει επιρροή. Φυσικά, αυτή η ανεύθυνη υπερχρέωση θα επιστρέψει για να στοιχειώσει τους ίδιους τους ψηφοφόρους που επανεξέλεξαν τον Μητσοτάκη, μαζί με όλους τους άλλους. Σε λίγο, η La Stampa θα κάνει ρεπορτάζ για τη «νέα» ελληνική οικονομική κρίση – αλλά αυτό δεν ενοχλεί τον κ. Μητσοτάκη που νοιάζεται μόνο για τη βραχυπρόθεσμη κυριαρχία του».
Για τη «Δήμητρα» και το εάν αυτή τρόμαξε το εκλογικό ακροατήριο, ανέφερε: «
Αυτό που φόβισε τους ψηφοφόρους ήταν η πολύ καλά σχεδιασμένη εκστρατεία των μέσων ενημέρωσης για τη δαιμονοποίηση του ΜέΡΑ25 και εμένα προσωπικά, για τον απλούστατο λόγο ότι αποκαλύψαμε τα οικονομικά εγκλήματα κατά του πληθυσμού που διέπραξαν οι ολιγάρχες που «έτυχε» να κατέχουν κάθε τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σταθμό. Έτσι παρουσιάστηκε σαν να είναι ο Σατανάς ο ίδιος, η μετριοπαθής, τεχνοκρατικά εξαιρετική πρόταση για ένα δημόσιο δωρεάν σύστημα ψηφιακών πληρωμών, το οποίο ονομάσαμε «Δήμητρα». Όταν και μόνο η δυνατότητα ενός διαλόγου πνίγεται στις κραυγές των φερέφωνων των ολιγαρχών, η δημοκρατία πεθαίνει και ο φόβος κυριαρχεί».