«To φονικό αδιέξοδο στην Ουκρανία θα οδηγήσει στη συνειδητοποίηση της ανάγκης για μια διπλωματική διαδικασία για τον τερματισμό του πολέμου, αλλά και στη συνειδητοποίηση ότι η ΕΕ είναι εντελώς ανίκανη να παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτήν. Ποιος θα εκπροσωπήσει την Ευρώπη σε αυτές τις συνομιλίες; Οι ανατολικές και οι σκανδιναβικές κυβερνήσεις της ΕΕ δεν εμπιστεύονται ούτε το Παρίσι ούτε το Βερολίνο – χωρίς τα οποία, ωστόσο, δεν μπορεί να υπάρξει συμμετοχή της ΕΕ», σημειώνει.

Και καταλήγει: «Στο μέτωπο της οικονομίας, το γερμανικό μερκαντιλιστικό οικονομικό μοντέλο θα παραμείνει ανεπαρκές ακόμη και όταν ο πληθωρισμός υποχωρήσει– με ολέθριες επιπτώσεις για μια ευρωζώνη που εξακολουθεί να εξαρτάται από τα γερμανικά πλεονάσματα. Τα εντεινόμενα οικονομικά και γεωπολιτικά δεινά της Ευρώπης, θα ενισχύσουν φυσικά την ηγεμονία της Αμερικής και, ταυτόχρονα, θα οξύνουν την εσκεμμένη πολιτική της για κλιμάκωση ενός νέου ψυχρού πολέμου με την Κίνα. Παγιδευμένη σε όλα αυτά, η ανθρωπότητα θα περάσει άλλον ένα χρόνο χωρίς να επενδύσει στην πράσινη μετάβαση από την οποία εξαρτάται το μέλλον του είδους μας».