#GDtrial: Η απολογία του Γ. Ρουπακιά

(το κείμενο αποτελεί αναδημοσίευση από το Omniatv και αναδημοσιεύεται με την άδεια του συντάκη)

370ή δικάσιμος, αίθουσα τελετών Εφετείου Αθηνών

Πρόεδρος: [Προς τον Ρουπακιά] Θα πάρετε εκείνο το κάθισμα και θα ανοίξετε το μικρόφωνο.

[Προσέρχεται ο Ρουπακιάς, κάθεται]

Πρόεδρος: Πού κατοικείτε;

Ρουπακιάς αναφέρει διεύθυνση.

Πρόεδρος: Από πότε;

Ρουπακιάς: Πριν 3 χρόνια, κανα μήνα από όταν έγινε το συμβάν.

Πρόεδρος: Πριν;

Ρουπακιάς: Βρυούλων 69, στη Νίκαια. Πριν ήμουν στα 3,5 χρόνια κοντά στην πλατεία Χαλκηδόνος. Άλλαξα κατοικία και πήγαμε στη Βρυούλων…

Πολ. αγωγή: Δεν ακούγεται, κυρία πρόεδρε, να δοκιμάσουμε το άλλο μικρόφωνο.

Πρόεδρος: Για πείτε μας το επάγγελμά σας;

Ρουπακιάς: Ήμουν οδηγός σε βυτιοφόρο καυσίμων σε διάφορες πετρελαϊκές εταιρείες.

Πρόεδρος: Μέχρι πότε;

Ρουπακιάς: Μέχρι πρόσφατα. Είναι εποχιακό το επάγγελμα.

Πρόεδρος: Κάνατε και κάτι άλλο;

Ρουπακιάς: Βοήθαγα την αδελφή μου, είχε δυο ψαράδικα… και στα δύο δούλευα. Μετέφερα ψάρια από το ένα στο άλλο.

Πρόεδρος: Τώρα θα μας πείτε, με τη Χ.Α. τι σχέσεις είχατε και από πότε;

Ρουπακιάς: Ήτανε μέσα καλοκαιριού του 12 τον Ιούλιο; 15-20 Ιουλίου με αρχές Αυγούστου του ’12. Έχω πει πάρα πολλές φορές ότι ήμουν υποστηρικτής της Χ.Α.

Πρόεδρος: Ναι, τι έγινε λοιπόν το καλοκαίρι του ’12; Και σίγουρα μιλάτε για μετά τις εκλογές.

Ρουπακιάς: Ναι, μετά τις εκλογές, μετά απο κάνα δίμηνο.

Πρόεδρος: Τότε σε ποια τοπική πήγατε;

Ρουπακιάς: Μετά από κάνα δίμηνο, τρίμηνο που πήγα στη Χ.Α., άκουσα που λέγανε… πήγα στην τοπική της Νίκαιας, ήταν πάρα πολύ κοντά στο σπίτι μου, 5-6 στενά.

Πρόεδρος: Εκεί πήγατε γιατί κάποιος σας είπε ή είχατε κάποιο γνωστό;

Ρουπακιάς: Είχα διαβάσει στο ίντερνετ και πήγα με τη σύζυγό μου, δεν πήγαμε να γραφτούμε, πήγαμε να δούμε πρώτα. Μου άρεσε το περιβάλλον και αυτά που λέγανε.

Πρόεδρος: Υπεύθυνος ήταν ποιος τότε;

Ρουπακιάς: Ο κ. Πατέλης ήταν τότε.

Πρόεδρος: Μέχρι τότε, είχατε διαβάσει ποτέ για τη Χ.Α., για γραφεία;

Ρουπακιάς: Όχι, ήμουν και ψηφοφόρος σε άλλο κόμμα, δεν είχα καμία σχέση.

Πρόεδρος: Σας άρεσαν οι ομιλίες λοιπόν. Και με τι συχνότητα πηγαίνατε;

Ρουπακιάς: Στην αρχή αραιά, υποστηρικτής ήμουν, υπήρχε μία φόρμα υποστηρικτή, ένα Α4 κι έδινες και 20 ευρώ συνδρομή για να μπορέσεις να γραφτείς. Εγώ, με το ενοίκιο, είχα δεν είχα το 20ρικο, ούτε εγώ ούτε η σύζυγός μου δεν γράφτηκα ποτέ.

Πρόεδρος: Δηλαδή για να γραφτεί κανείς σε αυτή τη φόρμα ήταν προϋπόθεση…;

Ρουπακιάς: Τα 20€ και τα στοιχεία του, αυτά.

Πρόεδρος: Γίνεται πιο τακτική εκεί η παρουσία σας;

Ρουπακιάς: Ναι, σε διανομές τροφίμων, σε φυλλάδια, σε ρουχισμό, όπου χρειαζόταν. Και αργότερα μου είπανε πήγαινε στη Μεσογείων και επειδή έλειπε ο Τσακανίκας, μου χρεώσανε ότι ήμουν ταμίας, 7-8 άτομα ήταν, ήταν ο Πατέλης, η σύζυγός του…

Πρόεδρος: Τον Τσακανίκα πότε τον είδατε;

Ρουπακιάς: Μετά από κάνα χρόνο.

Πρόεδρος: Ο Καζαντζόγλου;

Ρουπακιάς: Όχι, αργότερα, όχι, συγγνώμη, ήτανε, μιλάμε για την αρχή που πήγα εγώ.

Πρόεδρος: Εσάς, προοδευτικά, άλλες αρμοδιότητες σας ανέθεσαν;

Ρουπακιάς: Όχι.

Πρόεδρος: Καμμία σχέση με τα οικονομικά;

Ρουπακιάς: Μετέπειτα, αυτό που μου χρεώσαν σαν ταμίας, μου ζητήσαν να είμαι βοηθός του Τσακανίκα γιατί έμενε στη Γλυφάδα, δούλευε και ο άνθρωπος, και Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή, κάποιες φορές…

Πρόεδρος: Βοηθός του Τσακανίκα…

Ρουπακιάς: Ναι, 5μμ-9μμ, αρκετές φορές ερχόταν αργά ή και καθόλου, λόγω της δουλειάς του. Καθόμουν εγώ στο πόδι, οι αρμοδιότητες τώρα για αυτή τη θέση, δε μπορώ να το χαρακτηρίσω, ήταν, εεε, μου έδινε κάποια κουπόνια ο Πατέλης, συνδρομές, όταν μαζευόταν κόσμος, για οικονομική ενίσχυση, το κυλικείο επίσης και δυο βιτρίνες με αναμνηστικά μπλουζάκια. Και στη Μεσογείων 3-4 φορές.

Πρόεδρος: Να κάνετε τι στη Μεσογείων;

Ρουπακιάς: Να για να φέρω κάποια πράγματα.

Πρόεδρος: Ασφάλεια, καθήκοντα;

Ρουπακιάς: Όχι.

Πρόεδρος: Ποτέ;

Ρουπακιάς: Όχι, λόγω του σωματότυπου και της ηλικίας, με βλέπαν πιο σοβαρό, δεν είχα ασχοληθεί με το θέμα.

Πρόεδρος: Ομιλίες;

Ρουπακιάς: Όχι, αλλά αν εννοείτε για τη Σπάρτη, χαιρετισμός ήταν, 50-70″, δεν το χαρακτηρίζω ομιλία. Υπάρχει κάποια διαφοροποίηση με τον Πατέλη, τον άκουσα χθες, δεν το ζήτησα εγώ, μου λέει «να ρθεις σαν ταμίας να πεις κάποια πράγματα», του λέω «τι να πω εγώ;»

Πρόεδρος: Θυμάστε τι είπατε;

Ρουπακιάς: Ότι σε όλες τις τοπικές έχουμε κάνει ένα τουρ, ότι ξεκινήσαμε από δω και το επίμαχο, ότι «Χρυσαυγίτης δε γεννιέσαι, ούτε γίνεσαι, Χρυσαυγίτης πεθαίνεις».

Πρόεδρος: Αυτό πώς το εννοούσατε και το είπατε;

Ρουπακιάς: Έλα ντε, τό ‘δεσα έτσι, το είχα ακούσει από ένα βουλευτή, από τον Αλεξόπουλο, στη Νίκαια.

Πρόεδρος: Σε άλλες εκδηλώσεις της τοπικής είχατε λάβει μέρος;

Ρουπακιάς: Ναι, Θερμοπύλες, Ίμια το 2012-2013, στον Μελιγαλά, δε θυμάμαι άλλο.

Πρόεδρος: Σε κατασκήνωση;

Ρουπακιάς: Στη Νέδα τον Αύγουστο του ’13.

Πρόεδρος: Ήσασταν πολλά άτομα;

Ρουπακιάς: Καμμιά 15ριά.

Πρόεδρος: Ο σκοπός;

Ρουπακιάς: Ήταν μια 2ήμερη, το Σάββατο δούλευα, το έμαθα τελευταία στιγμή, με τον γιό μου πήγαμε, με το που φτάνω είχανε στήσει κάποιες σκηνές και τη δικιά μου είχαν στήσει, και με το που φτάνω βλεπω 4 όπλα. Να εκφραστώ όπως τό ‘πα; Του λέω του Πατέλη, «ρε μαλάκα τι είναι αυτά;» μου λέει «τα έφερε ένας συναγωνιστής». Ήταν όπλα με πλαστικές μπίλιες που τα έφερε λέει ένας συναγωνιστής.

Πρόεδρος: Δε μάθατε τίνος ήταν, ποιος τα πήρε μετά;

Ρουπακιάς: Εγώ κοιτούσα να μαζέψω τη σκηνή, δε ρώτησα.

Πρόεδρος: Αυτά χρησιμοποιήθηκαν για κάποιο σκοπό;

Ρουπακιάς: Έχουν βγει φωτό που πυροβολάνε στον αέρα, δε ρίξανε για σκοποβολή αλλά για φώτο μόνο.

Πρόεδρος: Ποιος φωτογραφήθηκε;

Ρουπακιάς: Ο γιος μου, νομίζω και ο Πατέλης

Πρόεδρος: Ήταν κάποιοι είδους άσκηση;

Ρουπακιάς: Δεν το γνωρίζω αυτό το πράγματι αν γίνεται για σκοπό να κάνεις χρήση… έχω πάει και στο στρατό, αλλιως το όπλο το κανονικό που ρίχνεις με τη βολίδα και αλλιώς το άλλο… αν είναι δυνατόν, αλλιώς συμπεριφέρεται το ένα και αλλιώς το άλλο.

Πρόεδρος: Από αυτή την κατασκήνωση, κάτι άλλο χαρακτηριστικό;

Ρουπακιάς: Υπήρχε ένας καταρράκτης… έχω ακούσει αυτά που λέγανε, ότι πηγαίναμε στο ποτάμι… εγώ ήμουν στη σκηνές, ανέβηκα το ποτάμι, αν το κατέβηκα και αντίθετα δεν το γνωρίζω.

Πρόεδρος: Σημαίες είχατε μαζί σας;

Ρουπακιάς: Υπήρχε μια ελληνική και μια με τον μαίανδρο, της Χ.Α.

Πρόεδρος: Της Χ.Α. αυτή;

Ρουπακιάς: Ναι, με τον μαίανδρο.

Πρόεδρος: Ποιος την είχε φέρει;

Ρουπακιάς: Πιθανότατα το γραφείο.

Πρόεδρος: Φωτογραφηθήκατε;

Ρουπακιάς: Ναι, πάνω σε ένα βράχο.

Πρόεδρος: Και στην ελληνική;

Ρουπακιάς: Ναι, μία ελληνική και μία με τον μαίανδρο.

Πρόεδρος: Και με τις δυο βγάλατε;

Ρουπακιάς: Πιθανότατα, δεν το θυμαμαι, ξέρω ότι υπάρχει φώτο σε ένα βράχο αλλά δεν το θυμάμαι τώρα ακριβώς.

Πρόεδρος: Αυτή τη σημαία την είχατε ξαναδεί εσείς;

Ρουπακιάς: Ναι, στα γραφεία αλλά μιλάμε για τον μαίανδρο, όχι για την άλλη των SS με τον Πατέλη.

Πρόεδρος: Για την άλλη τι ξέρετε να μας πείτε;

Ρουπακιάς: Τίποτα. Μου την έδειξε η κυρία Κλάππα, δεν την ξέρω καθόλου. Αν φωτογραφήθηκε άλλος δεν ξέρω… δεν είμαστε όλοι μαζί.

Πρόεδρος: Εσείς πώς…

Ρουμπέκας από υπεράσπιση παρεμβαίνει: Αφήστε τον να το πει.

Ρουπακιάς: Δεν είμαστε όλοι μαζί… κάποιοι έκαναν μπάνιο.

Πρόεδρος: Αυτή η άλλη, ποιος την έφερε στο χώρο;

Ρουπακιάς: Δε γνωρίζω. Εμένα μου έδειξε τη φωτογραφία η κυρία Κλάππα, νομίζω ήταν ο κύριος Καζαντζόγλου που την κράταγε. Δε γνωρίζω τη σημαία.

Πρόεδρος: Το ερώτημα είναι πού, πώς βρέθηκε.

Ρουπακιάς: Δε γνωρίζω

Πρόεδρος: Εχθές ο συγκατηγορούμενός σας μίλησε για τη σημαία πώς έφτασε, ποιος την παρέλαβε, κτλ, γνωρίζετε κάτι για αυτό;

Ρουπακιάς: Δεν το γνωρίζω, το άκουσα από τον Καζαντζόγλου και τον Πατέλη το πώς εφτασε, εγώ δε γνωρίζω, πρώτη φορά μου την έδειξε τη φωτογραφία η κυρία Κλάππα.

Πρόεδρος: Σχετικά εσείς έχετε δώσει κάποιον όρκο;

Ρουπακιάς: Ναι. Όρκο.

Πρόεδρος: Για πειτε μας.

Ρουπακιάς: Ήμαστε στη Νέδα και λέει ο Πατέλης πάμε λίγο πιο κει, αν θυμάμαι καλά ήταν ο Καζαντζόγλου, ο Τσακανίκας και ο Πατέλης και εκφώνησαν έναν, δεν ξέρω αν ήταν όρκος… έναν λόγο…

Πρόεδρος: Ποιος τον εκφώνησε αυτόν τον λόγο; Ήταν γραπτό κείμενο;

Ρουπακιάς: Ο Τσακανίκας μετά, διάβασα στις καταθέσεις κτλ, ότι ήταν των αρχαίων Ελλήνων στη Σαλαμίνα, ήταν ο Τσακανίκας, ο Καζαντζόγλου, εγώ με άλλους δύο, δεν θυμάμαι, υπάρχει βίντεο να το δείτε.

Πρόεδρος: Εσεις τι θυμάστε, να επαναλαμβάνετε το κείμενο του όρκου;

Ρουπακιάς: Όχι, στο τέλος θυμάμαι να λέω «ορκίζομαι.

Πρόεδρος: Σε τί ορκιστήκατε, θυμάστε;

Ρουπακιάς: Ανούσιο τελείως, δε θυμάμαι.

Πρόεδρος: Τι ώρα ήταν;

Ρουπακιάς: Εεε…10… δε θυμάμαι.

Πρόεδρος: Φωτιζόταν από κάπου;

Ρουπακιάς: Αγροτικές λάμπες… δε φωτιζόταν… όχι…

Πρόεδρος: Γιατί μιλάμε για μια κατασκήνωση. Είχατε αναμμένες λάμπες, πυρσούς;

Ρουπακιάς: Επειδή είναι τουριστικός τόπος… κατάλαβα τώρα για τι μιλάτε. Υπήρχαν δάδες, γιατί ήταν τουριστικός χώρος… πιο πέρα ήταν άλλοι.

Πρόεδρος: Και ο όρκος κλπ πώς έκλεισε, με κάποιον χαιρετισμό;

Ρουπακιάς: Ναι, με χαιρετισμό αρχαιοελληνικό, αυτό που λένε κάποιοι χιτλερικό και τέτοια. Ο σκοπός είναι… να σας πω κάτι. Κανονικά έπρεπε να μη γίνεται ο χαιρετισμός. Να σας πω εγώ, ως Ρουπακιάς. Είναι τι νιώθεις εκείνη την ώρα.

Πρόεδρος: Εσείς τι νιώθατε εκείνη την ώρα; Γιατί εσείς το θέτετε το θέμα.

Ρουπακιάς: Είναι αρχαίος ελληνικός χαιρετισμός…

Πρόεδρος: Μόνο αρχαιος; Μόνο εκεί τον έχετε δει;

Ρουπακιάς: Όχι και οι Ρωμαίοι χαιρετάγανε έτσι, και ο Χίτλερ χαιρέταγε έτσι, άμα θέλετε να το πάμε εκεί, αλλά δεν το εκλαμβάναμε έτσι… Πότε προλάβαμε και γιναμε ναζιστές; 600.000 άτομα ψήφιζαν Χ.Α.…

Πρόεδρος: Εσείς πρώτη φορά πότε τον είδατε;

Ρουπακιάς: Εκεί σηκώνανε δυο-τρεις το χέρι τους… ρώτησα και έκατσα και μου εξήγησαν… ο Σπύρος Δημητριάδης ήταν υπεύθυνος πολιτικής δράσης και έκατσε και μου το εξήγησε.

Πρόεδρος: Δε σας προβλημάτισε, να του αντιτάξετε ότι, αυτά που λες ότι είναι σωστά αλλά μπορεί κάποιοι να δούνε και να πούνε ότι είναι ο χιτλερικός ο χαιρετισμός;

Ρουπακιάς: Να σας πω κάτι… όχι…

Πρόεδρος: Για να μας πείτε τώρα, 17 Σεπτεμβρίου 2013, είχατε πάει στα γραφεία;

Ρουπακιάς: Ναι. Ήταν 5-9 τα γραφεία ανοιχτά. 5:05 ήμουν εκεί.

Πρόεδρος: Ανοιχτά τα γραφεία; Ποιοι ήταν μέσα;

Ρουπακιάς: Ο Πατέλης, η σύζυγός του, έμπαιναν διάφοροι…

Πρόεδρος: Άλλοι από τους συγκατηγορούμενους;

Ρουπακιάς: Δε θυμάμαι, ερχόντουσαν συνέχεια.

Πρόεδρος: Για εκείνο το απόγευμα μιλάμε.

Ρουπακιάς: Μόνο ο Πατέλης και η σύζυγός του.

Πρόεδρος: Μέχρι τι ώρα;

Ρουπακιάς: Μέχρι τις 9. Μου λέει ο Πατέλης «να πεταχτείς να πάρεις κάτι τρικάκια», γιατί θα ερχόταν ο αρχηγός την πέμπτη. Ήταν να μιλήσει ο Λαγός την Πέμπτη αλλά δεν ξέρω τι έγινε, βγήκε από το γραφείο του και μου είπε αυτό το πράγμα.

Πρόεδρος: Για τον Λαγό ή τον αρχηγό την Πέμπτη; Ποιος θα μιλούσε;

Ρουπακιάς: Κανονικά θα μιλούσε ο Λαγός. Εμείς κάθε Πέμπτη φέρναμε βουλευτές. Έτσι ήξερα ότι θα μιλήσει ο Λαγός. Και βγαίνει 8 παρά 10 ο Πατέλης και μου λέει «σε παρακαλώ« θα πεταχτείς για τα τρικάκια;»

Πρόεδρος: Σε κάθε ομιλία για κάθε Πέμπτη υπήρχαν τρικάκια;

Ρουπακιάς: Επειδή θα ερχόταν ο Μιχαλολιάκος. Μου είπε θα έρθει ο αρχηγός και…

Πρόεδρος: Άρα γύρω στις 8 παρά σας ενημερώνει ο Πατέλης και σας λέει τι;

Ρουπακιάς: Μπορείς να πεταχτείς μέχρι το Περιστέρι με το αυτοκίνητό σου να πάρεις τρικάκια, γιατί τα χω παραγγείλει σε ενα τυπογραφείο; Μου έδωσε μια διεύθυνση…

Πρόεδρος: Αυτό είναι πολύ βασικό να μας πείτε, πού πήγατε, πού σας έστειλε, γιατί όλα τα μαγαζιά, τα τυπογραφεία έχουν κάποιο αρχείο και θα μπορούσαμε να αποτανθούμε, τι έγινε με τα τρικάκια, με την παραγγελία. Ο καθένας μπορεί να ισχυριστεί ότι παρήγγειλε τρικάκια.

Ρουπακιάς: Το καταλαβαίνω. Θελω να σας πω μόνο ότι έγινε πριν το χρονικό με τον Φύσσα και ήταν μια καθημερινή ημέρα για μας και δε μπορώ να θυμηθώ τώρα… δε μπορώ.

Πρόεδρος: Tα πληρώσατε τα τρικάκια;

Ρουπακιάς: Όχι, δεν τα πλήρωσα. Ο Πατέλης τά ‘χε παραγγείλει.

Πρόεδρος: Eίχατε συνεργαστεί και άλλες φορές;

Ρουπακιάς: Πρώτη φορά πήγα.

Πρόεδρος: Tι ποσότητα παραλάβατε;

Ρουπακιάς: Δύο πακέτα.

Πρόεδρος: Περίπου πού πήγατε, δε μπορείτε να θυμηθείτε;

Ρουπακιάς: Εγώ, όταν πήγα εκεί, έκατσα και μια μιάμιση ώρα, γιατί δεν ήταν έτοιμα…

Πρόεδρος: Πού ήταν;

Ρουπακιάς: Δυο στενά πάνω από την πλατεία Μπουρναζίου.

Πρόεδρος: Θα μπορούσατε να ψάξετε να δείτε;

Ρουπακιάς: Επικεντρώθηκα περισσότερο στο τι έγινε στο Κοράλλι.

Πρόεδρος: Λοιπόν, πήγατε σε ένα τυπογραφείο, που δε θυμάστε ούτε πού είναι, ούτε τι ώρα, πήρατε την παραγγελία…

Ρουπακιάς: Έκατσα περίπου μιάμιση ώρα, 10:30 τα πήρα, δε βάζω και το χρόνο που ήταν να γυρίσω σπίτι μου ή που θα τα πήγαινα.

Πρόεδρος: Όταν ο Πατέλης σάς στέλνει στο συγκεκριμένο μαγαζί, τι άλλο σας λέει;

Ρουπακιάς: Τίποτα, αυτό, «να πας να πάρεις κάποια τρικάκια να τα διανείμουμε».

Πρόεδρος: Τι θα τα κάνατε στη συνέχεια;

Ρουπακιάς: Τίποτα, επειδή έφυγα 8 η ώρα, λέω θα προλάβω να ξαναγυρίσω, να είναι ανοιχτή η τοπική μετά. Ήταν κλειστή όμως.

Πρόεδρος: Παίρνοντάς τα στα χέρια, επικοινωνήσατε με κάποιον;

Ρουπακιάς: Γύρισα πίσω, ήταν κλειστή, πήγα στο σπίτι μου. Μετά από κανένα δεκάλεπτο πήρα τον Πατέλη ότι «τα έχω πάρει, τι να κάνω». Μου λέει θα πας στην αρχή Καισαρείας, 30, στο Περιβολάκι, ήταν η τοπική, Καισαρείας 1…

Πρόεδρος: Καισαρείας 1. Να κάνετε τι εκεί;

Ρουπακιάς: Θα είναι ο Καζαντζόγλου κει να πάρει τα τρικάκια.

Πρόεδρος: Και γιατί να σας στείλει Καισαρείας 1; Γιατί όχι έξω από την τοπική;

Ρουπακιάς: Όχι, όχι στην τοπική, ιδιαίτερα βράδυ στην τοπική δεν πηγαίναμε, είχαμε προβλήματα.

Πρόεδρος: Έτσι κι αλλιώς 9-9μιση δεν έχετε ανοιχτή την τοπική; Τι φοβηθήκατε;

Ρουπακιάς: Ναι, πέρασα από την τοπική, βλέπω ότι ήταν κλειστά.

Πρόεδρος: Το ραντεβού γιατί δε σας τό ‘δωσε έξω από την τοπική, δε μπορώ να καταλάβω.

Ρουπακιάς: Όταν κλείνει, δεν ξαναπηγαίνουμε μετά και έχουμε πει τουλάχιστον δυο στενά από την τοπική.

Πρόεδρος: Αυτό ποιος τό ‘χει πει;

Ρουπακιάς: Ο Πατέλης, ότι τουλάχιστον δυο στενά πάνω από την τοπική.

Πρόεδρος: Τι ώρα φτάσατε Καισαρείας; 11;

Ρουπακιάς: 12 παρά τέταρτο, περίπου τώρα, ετσι;

Πρόεδρος: Με μηχανάκι; Πεζός;

Ρουπακιάς: Εγώ με αυτοκίνητο. Να σας δώσω να καταλάβετε, εγώ απέχω 5-6-7 στενά από την τοπική, με το αυτοκίνητο είναι 4-5 λεπτά, βάζω τα παπούτσια και κατευθύνομαι στην τοπική.

Πρόεδρος: Εκεί γύρω στις 12 παρά τέταρτο;

Ρουπακιάς: Ήταν ο Καζαντζόγλου με ένα μαύρο αυτοκίνητο, ανοίγω το πορτ μπαγκάζ, βγάζω τα τρικάκια και εκείνη την ώρα χτυπάει το κινητό του, κάτι λέει,το κινητό ήταν σε ένα τσαντάκι και το αφήνει. Επειδή είχα ανοιχτά τα παράθυρα, ήταν ζέστη, το άφησε τον ουρανό, το άφησε στο κάθισμα του συνοδηγού, δε θυμάμαι…

Πρόεδρος: Τι φορούσε ο Καζαντζόγλου εκείνο το βράδυ;

Ρουπακιάς: Άσπρη φόρμα.

Πρόεδρος: Ωραία, του δίνετε τις σακούλες και λέτε πού θα τα πάει, τι θα τα κάνει;

Ρουπακιάς: Τα πιάσαμε διακεκομμένα. Δεν είπαμε για τον Δήμου, για τα τηλέφωνα…

Πρόεδρος: Πείτε μας για τον Δήμου, με τη σειρά όλα.

Ρουπακιάς: Πήρα τον Πατέλη τηλέφωνο και του είπα αυτά τα πράγματα και μου λέει «θα πας 12 παρά να συναντήσεις τον Καζαντζόγλου». Με παίρνει κατά τις 11:25, και μισή, ο Δήμου και μου λέει «έλα ρε Γιώργο, μου στείλανε ένα μήνυμα “όλοι στην τοπική σε 10 λεπτά”», μου το διάβασε. Εγώ το πήρα στραβά…

Πρόεδρος: Εσείς είχατε λάβει τέτοιο μήνυμα;

Ρουπακιάς: Όχι… μου λέει «εσύ το ‘χεις λάβει;» τού ‘πα όχι.

Πρόεδρος: Με ποιον μιλήσατε; Ο πρώτος;

Ρουπακιάς: Ο Πατέλης. Δε θυμάμαι. Ή ο Καζαντζόγλου, δε θυμάμαι.

Πρόεδρος: Απάντησε;

Ρουπακιάς: Όχι. Παίρνω τον άλλο και δεν. Παίρνω τον Δήμου και του λέω δεν ξέρω τι έχει γίνει, πήγαινε και έρχομαι και γω. Εμένα το μυαλό μου πήγε στο κακό.

Πρόεδρος: Δηλαδή; Τι σκεφτήκατε;

Ρουπακιάς: Ότι επειδή είχαμε πολλά πεσίματα από αναρχικούς, μήπως μας έχουν βάλει καμιά μολότωφ, μήπως έχουν σπάσει την είσοδο στην τοπική, μας είχε πει ο Πατέλης «όσοι είναι κοντά να τρέξετε»…

Πρόεδρος: Αυτό πότε το είχε πει ο Πατέλης;

Ρουπακιάς: Παλιότερα σε ομιλία του, να σας πω, Καισαρείας, ο 1ος – 2ος όροφος ήταν ξενοίκιαστος, λέω μην έχουν πετάξει καμιά μολότοφ.

Πρόεδρος: 11 η ώρα επικοινωνείτε με τον Πατέλη για το τι θα κάνετε με τα τρικάκια. 11 και μισή σας παίρνει ο Δήμου γι αυτό το μήνυμα. Επιχειρείτε να επικοινωνήσετε με Πατέλη και Καζαντζόγλου. Μετά;

Ρουπακιάς: Παίρνω ξανά πίσω τον Δήμου και του λέω «πήγαινε εσύ, δεν ξέρω τι έχει γίνει, πήγαινε συ και έρχομαι». Και μετά βάζω τα παπούτσια μου και φεύγω με το αυτοκίνητο και πάω προς την τοπική και η ώρα ήταν εκείνη η ώρα που ήταν να πάω στον Καζαντζόγλου. Περνάω από έξω από την τοπική, βλέπω κλειστά τα φώτα, προχωράω ευθεία στην Καισαρείας, βλέπω τον Καζαντζόγλου, του δίνω τα τρικάκια και έχουμε μείνει εκεί με το τηλέφωνο. Να σας πω;

Πρόεδρος: Κάτι είπατε προηγουμένως για τον Καζαντζόγλου… ότι ανάψατε τσιγάρο; Συζητήσατε για αυτό που σας είπε ο Δήμου;

Ρουπακιάς: Όχι, γιατί θεωρούσα ότι έχει πάρει το μήνυμα και είναι γνώστες όλοι.

Πρόεδρος: Φτάνετε με τα τρικάκια στον Καζαντζόγλου. Δεν του είπατε για τον Δήμου, ότι πήρατε ένα μήνυμα;

Ρουπακιάς: Όχι, το μυαλό μου πήγε ότι το μήνυμα το είχε πάρει και ο Καζαντζόγλου.

Πρόεδρος: Ένας λόγος παραπάνω αυτό που λέτε, δεν ευσταθεί, για το εξής: Γιατί είπατε ότι επιχειρώ να πάρω Πατέλη, Καζαντζόγλου και δεν τους βρήκατε, και τον Καζαντζόγλου τον βλέπετε μπροστά σας. Και δεν τον ρωτάτε; Δεν είναι περίεργο; Ή εγώ το βλέπω έτσι;

Ρουπακιάς: Ο Καζαντζόγλου πιστεύω ότι έχει πάρει το μήνυμα, δεν έμεινα πάνω από 2 λεπτά και μετά φεύγει ο Καζαντζόγλου…

Πρόεδρος: Πού θα πήγαινε ο Καζαντζόγλου; Πού θα τα πήγαινε;

Ρουπακιάς: Θα τα μοίραζε, μήπως τα πέταγε κιόλας.

Πρόεδρος: Μόνος του; Δυο πακέτα ένας άνθρωπος;

Ρουπακιάς: Δεν ξέρω, τώρα έχω ακούσει ότι πήγε και ο Σταμπέλος…

Πρόεδρος: Εσείς τι κάνετε στη συνέχεια;

Ρουπακιάς: Με το που φεύγει, ανοίγω το πορτ μπαγκάζ και, σας λέω πάλι, δε θυμάμαι πού είδα το κινητό του, τώρα, στο καπώ ήτανε; Δεν ξέρω.

Πρόεδρος: Για πρώτη φορά πότε το είδατε το κινητό;

Ρουπακιάς: Ή στο κάθισμα ή στον ουρανό, για να κλείσω το πορτμπαγκάζ εκεί θα ήταν.

Πρόεδρος: Και τι το κάνατε μετά;

Ρουπακιάς: Ήθελα να τον ειδοποιήσω. Πώς θα τον πάρω μετά; Το έβαλα στο ντουλαπάκι.

Πρόεδρος: Ακολούθως;

Ρουπακιάς: Έκανα δεξιά, μετά πάλι δεξιά και πήγα προς την τοπική. Εκεί βλέπω γύρω στα 8-10 μηχανάκια. Κανα-δύο ήταν μονά, μόνο αναβάτης, ήταν αναμμένες οι μηχανές, έτοιμες να φύγουνε.

Πρόεδρος: Ποιους είδατε; Έχετε πει κατά καιρούς…

Ρουπακιάς: Έχω δώσει κάποια ονόματα… Κομιανός, Σταμπέλος, Δήμου και έχω δώσει και τον οδηγό του Δήμου που ήταν ένας… στο πολεμικό ναυτικό τελικά ανακάλυψα ότι ήταν ο κ. Σκάλκος.

[Ακούγεται από τους συγκατηγορούμενους: «εμένα;»]

Πρόεδρος: Ποιους είδατε εκείνο το βράδυ;

Ρουπακιάς: Δεύτερη ερώτηση που μου κάνει η κυρία Κλάππα, της λέω «είδα τους σωματότυπούς τους»…

Πρόεδρος: Έχετε πει «ανακαλώ εκείνη, ισχύει η άλλη…». Εδώ, τώρα. Ποια πρόσωπα θυμάστε ότι είδατε έξω απο την τοπική;

Ρουπακιάς: Δε μιλάω για πρόσωπα αλλά για σωματότυπους, με κράνη και αναμμένες τις μηχανές, 8-10.

Πρόεδρος: Είναι αρκετές και αν υποθέσουμε ότι οι μισές είχανε 2 άτομα πάνω, καναδυό είπατε ήταν μονές, ήταν ικανός αριθμός ανθρώπων…

Ρουπακιάς: Δεν ήταν 50 που λέει η αστυνομία πάντως.

Πρόεδρος: Δεν είδατε κανέναν στο πρόσωπο;

Ρουπακιάς: Όχι, δε χρειάζεται αφού ακούς.

Πρόεδρος: Δε σήκωσε κανείς κράνος;

Ρουπακιάς: Και με το κράνος κάτω ακούς, η Καισαρείας είναι ένα στενάκι που δεν έχει αρκετό φωτισμό, δεν ήταν έξω από την τοπική που έχει κολώνα ΔΕΗ…

Πρόεδρος: Από τον σωματότυπο λοιπόν, μπορείτε να πείτε και με τι ποσοστό βεβαιότητας και ασφάλειας ότι ήταν ποιοι;

Ρουπακιάς: Σας είπα, Κομιανός, Σταμπέλος, Δήμου και οδηγός του ο Σκάλκος. Τώρα, αν ο Σταμπέλος ακολουθησε ή όχι ή ήταν διερχόμενος ευθεία την Καισαρείας, δεν ξέρω.

Πρόεδρος: Όταν είχατε πει ότι «αναγνώρισα τους: Πατέλη…»;

Ρουπακιάς: Ήταν στον κ. Γεωργουλέα, να σας πω. Όταν με πιάσανε, στη ΓΑΔΑ, στην προανακριτική, μου ζητάγανε επιμόνως και παράτυπα να τους πω ηθικούς αυτουργούς…

Πρόεδρος: Τίνος πράγματος ηθικούς αυτουργούς;

Ρουπακιάς: Αυτό με τον Φύσσα. Και τους λέω, «είμαι ζαλισμένος», «πηγαίνετε στον κύριο Γεωργουλέα», «τι είναι ηθικοί αυτουργοί;» μου λένε «αυτοί που σε έβαλαν να το κάνεις». «Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα». Θεώρησα δεδομένα όταν πήγα στην κυρία Χανιώτη να πω αυτά ακριβώς που είπα στην προανάκριση και έφτιαξα μια ιστορία με το μυαλό μου να τους πω για ηθικούς αυτουργούς.

Πρόεδρος: Για να επανέλθουμε στα άτομα που είναι έξω από την τοπική. Έχετε πει διάφορα άτομα…

Ρουπακιάς: Δεν την επιβεβαιώνω.

Πρόεδρος: Όχι για την [προανακριτική της] 10/10.

Ρουπακιάς: Ναι, πάνω στην ταραχή και στην συναισθηματική ταραχή… δεν έχω περάσει τέτοια πράγματα άλλη φορά… 40 κάμερες να με πηγαίνουν…

Πρόεδρος: Και τι, δίνουμε ονόματα έτσι…;

Ρουπακιάς: Εντωμεταξύ, την κατάθεση που έκανε ο Γεωργουλέας είναι τελείως διαφορετικά από την Κλάππα, το ξέρετε νομίζω αυτό, ρώταγε πράγματα και μετά η γραμματέας έκανε μια περίληψη.

Πρόεδρος: Σ’ αυτήν την τελευταία, τον Απρίλιο του 2014, έχετε αναφέρει Κομιάνο, Δήμου και τον Σταμπέλο.

Ρουπακιάς: Έχω μιλήσει για σωματότυπους.

Πρόεδρος: [διαβάζει από την απολογία ] «Πρέπει να ήταν Κομιάνος, Δήμου, ενώ ο οδηγός ήταν ένας αδύνατος που είναι μόνιμος στο ναυτικό αν δε με απατά η μνήμη […] ο Πατέλης πιθανολογώ ότι ήταν λόγω της ιδιότητάς του ως γραμματέας…»

Ρουπακιάς: Ναι, δεν το αναιρώ και τώρα. «Πιθανολογώ…» Να σας πω γιατί το λέω αυτό. Θα πεταχτούμε λίγο μπροστά, έχω δώσει μια απάντηση πιο κάτω, ότι τα μηχανάκια έκαναν ζικ-ζακ και…

Πρόεδρος: Οι Νικ. και Αθαν. Τσορβάς;

Ρουπακιάς: Ήταν το αυτοκίνητο του Θανάση του Τσορβά, ναι.

Πρόεδρος: Επανερχόμαστε. Ήταν τα άτομα που μας λέτε είχαν κατεβασμένα τα κράνη, μιλήσατε μαζί τους;

Ρουπακιάς: Είχανε αρχίσει και φεύγανε τα μηχανάκια σιγά σιγά. Τους λεω «τι έγινε παιδιά εδώ;». Ότι την πέσανε σ’ έναν δικό μας στο Κερατσίνι και πάμε να τον απεγκλωβίσουμε.

Πρόεδρος: Αυτός που μιλάγατε, από την φωνή δεν καταλάβατε;

Ρουπακιάς: Ε… όχι.

Πρόεδρος: Αφού ούτε φωνή ακούσατε, ούτε πρόσωπο είδατε, γιατί να πάτε;

Ρουπακιάς: Ήταν το μήνυμα από την τοπική γι’ αυτό, τον Δήμου τον αναγνώρισα γιατί δε φόραγε κράνος.

Πρόεδρος: Εκείνη η φωνή, που δεν αναγνωρίσατε από ποιον προέρχεται, τι σας είπε;

Ρουπακιάς: «Την πέσανε σε κάποιον στο Κερατσίνι, σε έναν δικό μας και πάμε να τον απεγκλωβίσουμε».

Πρόεδρος: Και μετά εσείς τι κάνατε;

Ρουπακιάς: Μπροστά τα μηχανάκια και εγώ από πίσω τους.

Πρόεδρος: Και το άλλο το αυτοκίνητο;

Ρουπακιάς: Ο Τσορβάς μας βρηκε στο μέσο της διαδρομής στο υψος της Χαλκηδόνας τώρα αν ήταν από πίσω μου και δεν τον είχα δει, εγώ εκει τον αντιλήφθηκα.

Πρόεδρος: Το πού θα πηγαίνατε το ξέρατε;

Ρουπακιάς: Κερατσίνι, τίποτα άλλο. Εγώ, το μόνο που ήξερα, ότι την πέσανε σε ένα δικό μας στο Κερατσίνι.

Πρόεδρος: Και, για πείτε μας, τι κάνατε στη συνέχεια;

Ρουπακιάς: Προχωράνε τα μηχανάκια μπροστά, πίσω εγώ, στη συνέχεια της Λαοδικείας, τη Σαλαμίνος… εκεί, περίπου στο ύψος της Χαλκηδόνας, βλέπω από τον καθρέφτη τους δύο Τσορβά και, όπως προχωράνε τα μηχανάκια μπροστά και όπως προχωράνε στο ύψος της Τσαλδάρη, κάνουμε δεξιά και κάνω και εγώ. Είχα οπτική επαφή. Ήμασταν περίπου 70-80 μέτρα, κάνω δεξιά και γω. Είχα οπτική επαφή και στο πρώτο διάζωμα κάνουν αριστερά. Από πίσω τους και γω. Και φτάνουμε έξω από το Κοράλλι. Σημειωτέον ότι εγώ δεν ήξερα καθόλου την περιοχή και μετά που φτάνουμε απ’ έξω, είναι μικρός ο δρόμος, βλέπω τον Φύσσα. Δεν τον ήξερα ως τότε, και βλέπω τον Φύσσα με 20 άτομα… Εξήγησα ότι είχε τελειώσει και ο αγώνας. Τώρα αν ήταν παρέα του Φύσσα τα 20 άτομα…

Πρόεδρος: 20 άτομα; Επειδή μιλάτε για έναν αριθμό αρκετά μεγάλο…

Ρουπακιάς: Σίγουρα πάνω από 15. Ακούστε με. Δεν ήταν παραταγμένοι, ήταν σταματημένοι έξω από την καφετέρια. Περιμένανε, ξέρω γω. Μπροστά ο Φύσσας, ήταν καμμιά 20αριά άτομα. Όλα γίνανε σε δευτερόλεπτα μέσα. Εγώ με το που φτάνω…

Πρόεδρος: Εκτός από αυτήν την εικόνα των 20 ατόμων που λέτε ότι είδατε και τον Φύσσα τον ξέρατε εσείς;

Ρουπακιάς: Όχι, σας το είπα.

Πρόεδρος: Άρα είδατε 20 ανθρώπους. Σας έκανε κάτι εντύπωση σε αυτά τα άτομα; Γιατί τον θυμόσαστε;

Ρουπακιάς: Τον Φύσσα δεν τον ήξερα, ούτε το όνομά του. Μετέπειτα, όταν έγινε αυτό στην Τσαλδάρη κατάλαβα ότι ήταν αυτός που μου είπε την επίμαχη λέξη…

Πρόεδρος: Εκτός από την ομάδα αυτή, άλλους ανθρώπους αλλού;

Ρουπακιάς: Όχι, με το που στρίβω την Κεφαλληνίας ήταν μπροστά ο Φύσσας με καμιά εικοσαριά άτομα, άλλοι δεν υπήρχανε…

Φωνές από το κοινό: Είσαι ψεύτης!

Πρόεδρος: Όποιος το είπε να περάσει έξω.

[Από το κοινό : Είναι ο πατέρας του]

Πρόεδρος: Αν θελετε να παραμείνετε μέσα δε θα μιλάτε, δε θα κάνετε φασαρία, το μόνο που καταφέρνετε είναι μια διακοπή και τίποτα άλλο.

Ρουπακιάς: Έκανα αριστερά στην Κεφαλληνίας…

Πρόεδρος: Άλλες ομάδες; Άλλες μηχανές συγκεντρωμένες;

Ρουπακιάς: Όχι, δεξιά – αριστερά αυτοκίνητα, ήταν ένα μικρό στενάκι, όταν έφτασα εκεί, ήταν μικρό το στενό, έκοψα ταχύτητα…

Πρόεδρος: Κατέβηκαν από τα μηχανάκια όσοι επέβαιναν σε αυτό;

Ρουπακιάς: Τα μηχανάκια πιθανότατα κατεβηκαν, 7-8 μέτρα σταμάτησαν, πιο μετά την καφετέρια, όχι απ’ έξω, και ακριβώς πίσω, πάνω που είχαν έρθει, ήταν δυο μηχανές της ομάδας ΔΙΑΣ με τους φάρους αναμμένους και εκείνη την ώρα ξεκαβαλάγανε οι αστυνομικοί και όταν έφτασα μπροστά και τα βλέμματά μας συναντήθηκαν με τον Φύσσα, πιθανότατα με κατάλαβε και μου είπε την επίμαχη φράση. «Τι κοιτάς βρε μουνί, γαμώ το σπίτι σου», γιατί κατάλαβε μάλλον ότι…

Πρόεδρος: Γιατί να καταλάβει σε σας, τι;

Ρουπακιάς: Γιατί κατάλαβε ότι ήμουν με τις μηχανές… ήταν μικρό το στενό.

Πρόεδρος: Στις μηχανές απηύθυνε κάτι;

Ρουπακιάς: Ήταν μικρό το στενό, έκοψαν οι μηχανές, έκοψα και εγώ, φόραγα ένα μαύρο μπλουζάκι, φανελάκι, όχι της Χ.Α.

Πρόεδρος: Φορούσαν κάποια συγκεκριμένα ρούχα αυτοί στις μηχανές;

Ρουπακιάς: Όχι, «χρυσές αυγές» κλπ δε φορούσαν… επειδή ήταν ανοιχτά τα γραφεία, μήπως φορούσαν…

Πρόεδρος: Ό,τι είδατε θα μας πείτε.

Ρουπακιάς: Δεν το θυμάμαι. Και έρχεται ένας αστυνομικός, βλέπει τι έχει γίνει, τώρα από μακριά; ή μας άκουσε;

Πρόεδρος: Τι «μας άκουσε»; Τι εννοείτε; Σταματήσατε; Ζητήσατε τον λόγο;

Ρουπακιάς: Αυτό που μου είπε ο Φύσσας, σταμάτησα, πήγα να ζητήσω το λόγο και με κατάλαβε ο αστυνομικός, άνοιξα την πόρτα να κατέβω και έρχεται και μου χτυπάει τον ουρανό και μου λέει «έλα, έλα», σαν να μου λέει «φύγε».

Πρόεδρος: Κατευθυνθήκατε πού;

Ρουπακιάς: Έκανα δεξιά την Παύλου Μελά, ένα μικρό στενάκι, κοίταζα, δεν είχε πουθενά να παρκάρω, πάω δεξιά την Ξάνθου και βγήκα στην Τσαλδάρη. Η Τσαλδάρη είναι μικρός δρόμος με διάζωμα είναι ένας διπλός δρόμος και πέρασα ακριβώς απέναντι. Βλέπω ένα μέρος να βάλω το αυτοκίνητο αλλά το αυτοκίνητο το μισό ήταν απ’ έξω. Σημειωτέον, δεν είναι δικό μου το αμάξι, κατεβαίνω, βλέπω αν έχει πουθενά πάρκινγκ και βλέπω ένα στο αντίθετο ρεύμα στην Τσαλδάρη, ξαναμπαίνω, κάνω…

Πρόεδρος: Και το παρκάρατε εκεί;

Ρουπακιάς: Ξαναβγαίνω, κάνω όπισθεν, προσπαθώ να παρκάρω, δεν πάρκαρα…

Πρόεδρος: Σε όλη αυτή την διαδρομή που κάνατε για να βγείτε σε εκείνο το σημείο να σταθμεύσετε, εκτός από αυτές τις μηχανές και από τα άτομα που μας είπατε, άλλα άτομα που γυρνάγατε γύρω να σταθμεύσετε, δεν υπήρχαν;

Ρουπακιάς: Φεύγοντας να πάω από την…

Ρουμπέκας [υπεράσπιση] παρεμβαίνει: Παύλου Μελά

Ρουπακιάς: Ακριβώς απέναντι είχαν σταματήσει τα δύο Τσορβάκια, μάλλον ψάχνανε και αυτοί για πάρκινγκ.

Πρόεδρος: Άλλους, με κοντάρια κτλ ειδατε; Γιατι υπάρχουν σήματα από την αστυνομία που έτσι περιγράφονται.

Ρουπακιάς: Όχι, δεν υπήρχαν, είμαι κατηγορηματικός. Ούτε σιδηρογροθιές, ούτε σιδηρολοστούς…

Πρόεδρος: Γιατί να δώσουν αυτήν περιγραφή, ότι κρατάνε αυτά;

Ρουπακιάς: Δεν ξέρω, κατ’ αρχάς δώσαν 50 άτομα…

Πρόεδρος: Σας ρωτάω αν είδατε άλλους.

Ρουπακιάς: Τα μηχανάκια που έφυγαν να πάνε στο Κοράλλι είναι δυνατόν να κρατάνε κοντάρια και σιδερολοστούς;

Πρόεδρος: Γιατί; Ο δεύτερος δεν μπορεί να κρατάει κάτι; Για το συνοδηγό;

Ρουπακιάς: Μα για τον συνοδηγό λέω, είναι λογικό; Θα τους έβλεπε ο κόσμος.

Πρόεδρος: Άρα είναι και αυτή αναληθής αναφορά των αστυνομικών…

Ρουπακιάς: Αναλήθειες έχουν πει πολλές και το ξέρετε και σεις. 3-4 άτομα μου πέρασαν χειροπέδες και τελικά «πήγα χωρίς χειροπέδες στο Τμήμα», το ξέρετε και σεις.

Πρόεδρος: Θα φτάσουμε και εκεί. Σταθμεύετε εκεί. Τι κάνετε στη συνέχεια; Τα άτομα πού πήγανε; Όταν βγήκατε στην Τσαλδάρη, τι βλέπετε;

Ρουπακιάς: Δεν ξέρω πού πήγαν τα άτομα στις μηχανές. Επειδή εγώ πηγαίνω αντίθετα προσέχω μην έρθει κανείς αντίθετα, να πάω να το παρκάρω. Από κει και πέρα δεν πρόλαβα να παρκάρω καλά, είναι ο Φύσσας με 3-4 άτομα ακόμα στην Τσαλδάρη και όταν διασταυρώνονται τα βλέμματά μας στην Τσαλδάρη 62, δεν τον είχα συναντήσει ξανά…

Πρόεδρος: Αυτά τα 3-4 άτομα τι έκαναν;

Ρουπακιάς: Είναι στα 2-3 μέτρα πιο πίσω, μπροστά είναι ο Φύσσας, τώρα πώς βρέθηκαν εκεί, τι έγινε, γιατί μετέπειτα έμαθα πολλά, βλέπω τον Φύσσα με τα 3-4…

Πρόεδρος: Είναι μια παρέα αυτοί οι άνθρωποι;

Ρουπακιάς: Είναι δικοί του, φαίνεται, δε συζητάνε, είναι μπροστά ο Φύσσας και, πιθανότατα τώρα, εγώ προσέχω μην έρθει κανένα αυτοκίνητο και πηγαίνω γρήγορα, να πάω να παρκάρω, πίσω του 3-4 άτομα, ήταν τόσο γρήγορα τα πράγματα…

Πρόεδρος: Τι εικόνα σας δόθηκε για τα άτομα; Ότι ήταν παρέα;

Ρουπακιάς: Ότι ήταν φίλοι, δεν ξέρω αν μιλάγανε, αν στεκόντουσαν, εγώ πρόσεχα μόνο το δρόμο να πάω να παρκάρω.

Πρόεδρος: Απέναντι, κίνηση;

Ρουπακιάς: Φωνές άκουγα.

Πρόεδρος: Προερχόμενες από πού;

Ρουπακιάς: Από το Κοράλλι;

Πρόεδρος: Δεν κοιτάγατε μπροστά σας;

Ρουπακιάς: Ήταν όλα σε δεύτερα, με το που φτάνω διασταυρώθηκαν τα βλέμματα, το πεζοδρόμιο είναι φαρδύ, ήταν στο 62, στη τζαμαρία…

Πρόεδρος: Σε απόσταση εσείς;

Ρουπακιάς: Εκεί που είναι το αυτοκίνητο, είναι διπλός δρόμος η Τσαλδάρη, ανά τακτά υπάρχουν εσοχές με δύο αυτοκίνητα, στο ένα υπήρχε θέση και πήγα να το βάλω εγώ…

Πρόεδρος: Το ερώτημα είναι, κοιτάξατε τον χώρο, εκτός από τον Φύσσα με τους 3, τι γινότανε;

Ρουπακιάς: Όχι… άκουσα φωνές…

Πρόεδρος: Από το Κοράλλι;

Ρουπακιάς: Όχι, από μπροστά ακούγονταν οι φωνές, δεν έβλεπα ανθρώπους, συγκεκριμένες φωνές.

Πρόεδρος: Απέναντι δεν κοιτάξατε ή δεν υπήρχε τίποτα απέναντι;

Ρουπακιάς: Δεν κοίταξα δεν μπορούσα να κοιτάξω, γίναν γρήγορα όλα, πρόσεχα μπροστά το δρόμο, διασταυρώναμε τα βλέμματά μας, μάλλον με θυμήθηκε, 2 λεπτά είχαν περάσει και μου λέει «τι είναι ρε, τι είναι ρε» και μου κάνει έτσι και έρχεται κατά πάνω μου, εγώ ίσα που πρόλαβα να ανοίξω το αυτοκίνητο.

Πρόεδρος: Και κινείται προς το αυτοκίνητο;

Ρουπακιάς: Αυτός είναι δυο βήματα πιο μπροστά.

Πρόεδρος: Άνθρωπο που εσείς δεν τον ξέρατε, απλά είχατε δει δυο λεπτά πριν;

Ρουπακιάς: Να σας πω, γιατί, τι υποθέτω, μήπως σας βοηθήσω λίγο…

[γέλια και μουρμουρητά από το κοινό]

Ρουπακιάς: Μου λέει «τι είναι ρε, τι είναι ρε» και έρχεται προς το αυτοκίνητο και λέω «μάλλον με γνώρισε και έρχεται για μένα». Ανοίγω την πόρτα του αυτοκινήτου με το αριστερό μου χέρι…

Πρόεδρος: Τον έχετε από την πλευρά του οδηγού;

Ρουπακιάς: Ναι και τράβηξα χειρόφρενο και κάνω την κίνηση και παίρνω ένα μαχαίρι που είχα…

Πρόεδρος: Έως εδώ, γιατί όλα αυτά; Ήσαστε κλεισμένος μέσα σε ένα αμάξι και έρχεται κάποιος με απειλητικές διαθέσεις και λέτε ότι η πρώτη κίνηση ήταν να ανοίξετε το ντουλαπάκι και να πάρετε το μαχαίρι, αυτή ήταν η αντίδρασή σας;

Ρουπακιάς: Ναι… ποια να ήταν η αντίδρασή μου; Το λάθος ήταν που έκανα την κίνηση αυτή, που πήρα το μαχαίρι.

Πρόεδρος: Αν κάποιος σήμερα σας λέει «έλα δω ρε» και σεις μέσα στο αμάξι;

Ρουπακιάς: Μα τι να κάνω, να κλείσω τα παράθυρα; Μέχρι και λεωφορείο ερχόταν…

Πρόεδρος: Και σήμερα έτσι θα αντιδρούσατε;

Ρουπακιάς: Δε θα έπαιρνα το μαχαίρι.

Πρόεδρος: Υπήρχε κάνας λόγος να βγείτε έξω, να επιχειρήσετε να φύγετε;

Ρουπακιάς: Πού να πάω, να φύγω αντίθετα;

Πρόεδρος: Όπως μπήκατε αντίθετα, να φύγετε αντιθετα [σε ανεβασμένο τόνο]. Αυτός ήταν ο τρόπος αντίδρασης; Έχουμε έναν άνθρωπο που μπορεί να κινηθεί μέσα στο αυτοκίνητό του, έχει την ευχέρεια να φύγει με το αυτοκίνητο και αντ’ αυτού ανοίγει την πόρτα και παίρνει το μαχαίρι;

Ρουπακιάς: Να μιλήσω; Η Τσαλδάρη είναι ένας στενός δρόμος, ένα ανεβαίνει, ένα κατεβαίνει. Δε μπορεί δεύτερο αυτοκίνητο, είχε κίνηση ο δρόμος. Πού να πατήσω γκάζι να φύγω; Αντίθετα;

Πρόεδρος: Κάνατε την κίνηση να μπείτε αντίθετα, το να πατήσετε να κλείσετε τα παράθυρά σας και να βάλετε ασφάλεια…;

Ρουπακιάς: Τι λέτε τώρα;

Πρόεδρος: Αυτός που ερχόταν είχε ρόπαλα; Κρατούσε μαχαίρι; Έκανε κάτι να φοβηθείτε;

Ρουπακιάς: Όχι, τίποτα δεν κράταγε αλλά ήταν 4 άτομα και όταν βλέπω έναν και άλλους τρεις να έρχεται κατά πάνω μου, εγώ δεν έχω ξανανακατευτεί με τέτοια, με γηπεδικά και τέτοια… Το να φύγω αντίθετα; ήταν μονόδρομος. Να κλείσω παράθυρα; πότε; δεν προλάβαινα, έκανε 2-3 βήματα και ήρθε σε μένα.

Πρόεδρος: Εσείς είχατε αφήσει τις μηχανές; Για κάποιον λόγο αφήσατε δηλαδή εκείνο και πήγατε αλλού.

Ρουπακιάς: Εγώ πήγα να παρκάρω, για να πάω εκεί που ήταν να πάω, και τελικά ο εγκλωβισμένος ήταν λήξαν..

Πρόεδρος: Ποιος ήταν ο εγκλωβισμένος;

Ρουπακιάς: Δεν ξερω… ο Άγγος ήταν εκεί…

Πρόεδρος: Δώσατε προτεραιότητα σε κάποιον που ερχόταν απειλητικά και αλλάζετε προορισμό και δεν πάτε να συνδράμετε στον εγκλωβισμένο;

Ρουπακιάς: Μα για εκείνους πήγαινα, στο Κοράλλι. Δεν άλλαξα προορισμό. Αλλά επειδή το αυτοκίνητο ήταν το μισό έξω..

Πρόεδρος: Δε με καταλάβατε. Ακολουθείτε τις 10 μηχανές και αντί να συνδράμετε εκείνους για τους οποίους ξεκινήσατε, εσείς ασχολείστε με έναν.

Ρουμπέκας [υπεράσπιση] παρεμβαίνει: Άλλο σας λέει, εσείς δεν καταλάβατε.

Ρουπακιάς: Ο σκοπός ήταν να πάμε να απεγκλωβίσουμε έναν δικό μας στο Κερατσίνι, να απεγκλωβίσω στο Κερατσίνι πήγα, δε βρήκα να παρκάρω…

Ρουμπέκας παρεμβαίνει: Το παρκάρισμα ήταν.

Πρόεδρος: Μήπως ο προορισμός σας ήταν ο Φύσσας για τον οποίο και σταματήσατε;

Ρουπακιάς: Όχι βέβαια, και τι ήξερα εγώ, με μισό λεπτο, δε μ’ αφηνετε να ολοκληρώνω και βγαίνει άλλο νόημα, ο προορισμός μου ήταν να πάω στο Κοράλλι, ήξερα εγώ ότι θα τους κυνηγήσουν τη συγκεκριμένη στιγμή; Ότι θα βρεθεί στην Τσαλδάρη 62;

Πρόεδρος: Πείτε το πάλι.

Ρουπακιάς: Υπέθεσα ότι κάποιοι τους κυνηγήσανε, βρεθήκανε Παναγή Τσαλδάρη 62, παρέα με τα μηχανάκια χρυσαυγίτες τους κυνήγησαν άλλοι πήγανε στην Κεφαλληνίας, άλλοι πήγανε ευθεία…

Πρόεδρος: Ποιους συλλάβανε;

Ρουπακιάς: Άλλοι πήγανε ευθεία άλλοι στην Τσαλδάρη. Τώρα, αν σ’ αυτούς μέσα, έτσι φαντάζομαι, ήταν και ο Φύσσας και 4-5 άτομα και την ώρα που ήρθα εγώ, υπέθεσε ο Φύσσας ότι πάμε να τον περικυκλώσουμε.

Πρόεδρος: Και γι’ αυτό κινήθηκε όπως κινήθηκε;

Ρουπακιάς: Αυτό πιθανολογώ. Δε μπορώ να βρω άλλη λύση, εμένα σκοπός μου ήταν να πάω στο Κοράλλι να απεγκλωβίσω τον δικό μας γι αυτό ακολούθησα τα μηχανάκια, γι αυτό πήγαινα.

Πρόεδρος: Εκείνη την ώρα που τον βλέπετε να έρχεται προς το μέρος σας, είδατε κάποιον από αυτούς με τα μηχανάκια;

Ρουπακιάς: Όχι κανέναν, τίποτα.

Πρόεδρος: Αν εξαιρέσουμε τον Φύσσα και 3-4, δεν υπήρχαν άλλοι να στέκονται δεξιά – αριστερά;

Ρουπακιάς: Αν θεωρήσουμε δεδομένο ότι όντως έτσι έγινε, αν ήταν τώρα στην Τσαλδάρη, στο 58, στο 54, δεν ξέρω…

Πρόεδρος: Ούτε μπορείτε να προσδιορίσετε η φασαρία, ο θόρυβος από πού προερχόταν;

Ρουπακιάς: Από μπροστά μου, στο πλάι, δεν ξέρω…

Πρόεδρος: Βλέπετε λοιπόν να κινείται ένα άτομο απειλητικά, όπως λέτε, προς το μέρος σας;

Ρουπακιάς: Παράλληλα έρχονται και τα υπόλοιπα από πίσω, 3-4.

Πρόεδρος: Γυναίκες στην παρέα υπήρχαν;

Ρουπακιάς: Νομίζω μία γυναίκα υπήρχε εκεί…

Πρόεδρος: Και κινήθηκε και αυτή προς εσάς;

Ρουπακιάς: Εεε… νομίζω πως ναι, όχι τότε. Μου λεει «τι είναι ρε, τι είναι ρε» ανοίγω την πόρτα, μπροστά στην κονσόλα είχα ένα πτυσσόμενο μαχαίρι.

Πρόεδρος: Αν δεν είχατε το μαχαίρι θα ανοίγατε την πόρτα;

Ρουπακιάς: Ναι, θα άνοιγα.

Πρόεδρος: Λέτε «αν δεν είχα το μαχαίρι θα άνοιγα να φύγω πεζός». Και γιατί δεν το κάνατε χωρίς το μαχαίρι;

Ρουπακιάς: Το πεζοδρόμιο είναι γύρω στα 4 μέτρα όταν ο άλλος έρχεται «τι είναι ρε, τι είναι ρε», δυο βηματα κανει και σε φτάνει, τι να προλάβεις να κανεις;

Πρόεδρος: Θεωρείτε ότι η μόνη δυνατή λύση ήταν αυτή που κάνατε;

Ρουπακιάς: Εκτός από το μαχαίρι, σας το είπα.

Πρόεδρος: Ναι αλλά σας ρώτησα και πριν τι άλλο θα κάνατε;

Ρουπακιάς: Θεωρώ τον χώρο του αυτοκινήτου κλειστό χώρο, όπως έχεις ανοιχτά και τα παράθυρα σε χτυπάει ο άλλος από τα παράθυρα. Δεν είχα ξαναβρεθεί σε αυτήν την κατάσταση. Μπροστά δε μπορούσα να φύγω… τι άλλο να κάνω;

Πρόεδρος: Ανοίγετε λοιπόν την πόρτα με το ένα χέρι και μετά ανοίγετε το ντουλαπάκι. Μετά;

Ρουπακιάς: Κάνω ένα βήμα, ανεβαίνω στο πεζοδρόμιο και ήρθε ο Φύσσας σε μένα και αρχίζει να με χτυπάει γροθιές. Μπροστά.

Πρόεδρος: Ο Φύσσας σε εσάς; Σε ποια σημεία του σωματος;

Ρουπακιάς: Είχα σηκώσει τα χέρια να καλύψω το πρόσωπό μου, μπροστά στο κεφάλι.

Πρόεδρος: Δε φαινόταν το μαχαίρι;

Ρουπακιάς: Για να καλύψω το πρόσωπό μου [δείχνει πώς].

Πρόεδρος: Λοιπόν, προς τους αστυνομικούς απευθύνομαι, όταν ακούτε κάποιον να φωνάζει…

Ρουπακιάς: Έχω σηκώσει τα χέρια και είμαι λίγο σκυμμένος εκείνη την ώρα είπα να το χρησιμοποιήσω και του ρίχνω στα πόδια για να κάνει πίσω και 2 και 3, όσες ήταν για να κάνει πίσω. Την πρώτη που του ρίχνω στα πόδια έσκυψε και μάλλον… και η δεύτερη μάλλον τον πέτυχε στην καρδιά…

[μουρμουρητά από το κοινό]

Πρόεδρος: Λοιπόν, εξεταστήκατε από ιατροδικαστή αναφορικά με τα χτυπήματα, ξέρετε τι είπε ο ιατροδικαστής; Τι έκφραση χρησιμοποίησε;

Ρουπακιάς: Ότι δεν έγραψε… δεν το γνωρίζω, δεν την έχω διαβάσει…

Πρόεδρος: Σας έφερε χτυπήματα είπε;

Ρουπακιάς: Με έβαλε στην τουαλέτα στη ΓΑΔΑ και με πιάνει, μου πιάνει το κεφάλι ο ιατροδικαστής και μου λέει «είναι πιο μαλακό το τριχωτό της κεφαλής σου…» το αριστερό το φρύδι ήταν λίγο μπλε εδώ πέρα [δείχνει] και ένα μικρό σκίσιμο εδώ πέρα, κάτω από το μάτι. Μετέπειτα είδα ότι δεν είχε γράψει τίποτα. Και μάλιστα η αδερφή μου λέει «γιατί γαμώτο δε βάλαμε έναν δικό μας ιατροδικαστή;».

Πρόεδρος: Δηλαδή; Τι εννοούσε; Γιατί έχουμε και τις συνομιλίες της αδελφής σας. Τι εννοούσε να βαλετε δικό σας;

Ρουπακιάς: Ότι μπορούσαμε να πληρώσουμε;

Ρουμπέκας παρεμβαίνει: Τεχνικό σύμβουλο.

Πρόεδρος: Η διαφορά ύψους με τον Φύσσα ποια ήταν;

Ρουπακιάς: Ένα κεφάλι σίγουρα.

Πρόεδρος: Μόνο;

Ρουπακιάς: Να σας πω κάτι, από τις φωτογραφίες που έχω δει… πού να ξέρω…

Πρόεδρος: Η πρώτη ήταν πού;

Ρουπακιάς: Η πρώτη φορά στο πόδι…

Πρόεδρος: Όταν σκοπός του δεν είναι να σκοτώσει, επιλέγει μέρη του σώματος που δεν είναι βασικά για τη ζωή του και άπαξ τον μαχαιρώσει μία φορά, τον αποδυναμώνει και ολοκληρώνει τον σκοπό του. Με τη μία μαχαιριά λογικά ο οποιοσδήποτε αποδυναμώνεται. Η συνέχεια γιατί;

Ρουπακιάς: Σας είπα, εγώ ποτέ δεν έχω μπλέξει με την αστυνομία ποτέ, εκείνη την ώρα το μόνο που θες είναι να φύγεις από τα χέρια ενός ανθρώπου…

Πρόεδρος: Να φύγεις από τα χέρια αλλά ενός ανθρώπου που κατά τον ιατροδικαστή δε σας έχει καταφέρει πλήγμα. Τον χτυπάτε στο μηρό, τον αποδυναμώνετε. Γιατί συνεχίζετε, αν σκοπός σας δεν ήταν το αποτέλεσμα;

Ρουπακιάς: Σας είπα ότι εκείνο το πράγμα… ούτε καν να τον τραυματίσω…

Πρόεδρος: Αν δε θέλατε να τον τραυματίσετε δεν θα παίρνατε το μαχαίρι στα χέρια.

Ρουπακιάς: Πρώτη κίνηση ήταν να πάρω το μαχαίρι…

Πρόεδρος: Τα επόμενα δύο χτυπήματα του στήθους, της καρδιάς και στον πνεύμονα, είναι χτυπήματα που οδηγούν…

Ρουπακιάς: Όταν είσαι σκυμμένος… δε διαφωνώ καθόλου, αλλά όταν είσαι σκυμμένος και ο άλλος σε βαράει από πάνω… και δεν ξέρω τι έχει γράψει ο ιατροδικαστής, όταν σε βαράει από πάνω, εκεί, πάνω στην τρέλα σου…

Πρόεδρος: Ναι αλλά είναι στην περιοχή της καρδιάς…

Ρουμπέκας παρεμβαίνει: Πες το, σας το λέει, σας το εξηγεί…

Ρουπακιάς: Έκανα αυτό το πράγμα [δείχνει πώς]

Πρόεδρος: Το οποίο ξύλο δεν προκύπτει από την ιατροδικαστική.

Ρουμπέκας παρεμβαίνει: Προκύπτει όμως από την νεκροψία, επειδή είχε μώλωπες.

Ρουπακιάς: Ότι έγινε μια απλή ανθρωποκτονία…

Πρόεδρος: Δε μπορείτε να λέτε αυτή τη φράση, «μια απλή ανθρωποκτονία».

Ρουπακιάς: Εντάξει συγγνώμη, ότι ήταν μια ανθρωποκτονία και επειδή ήταν πολιτικό το θέμα, το μπλέξανε με αυτό, και μια απλή ανθρωποκτονία την κάνανε ολόκληρη ιστορία…

Πρόεδρος: Αλλάζει κάτι στην ανθρωποκτονία;

Ρουπακιάς: Όχι.

Πρόεδρος: Έχετε πει σε άλλη κατάθεση ότι σας τραβάγανε άλλοι…

Ρουπακιάς: Ήταν ο Φύσσας μόνο, δε με ακούμπησε άλλος, δε πρόλαβε, δεν ξέρω…

Πρόεδρος: Το μαχαίρι τι το κάνατε στη συνέχεια;

Ρουπακιάς: Οι αστυνομικοί πάνω στην Τσαλδάρη ερχόντουσαν τρέχοντας μέσα σε 1-2 δευτερόλεπτα. Όταν έγινε αυτό με τον Φύσσα και τραβήχτηκα πίσω και μού ‘πεσε το μαχαίρι… είχα παγώσει. Ήταν πάνω στο πεζοδρόμιο… είπαν αργότερα ότι το πέταξα… είχα παγώσει.

Πρόεδρος: Και μετά;

Ρουπακιάς: Το είχα το μαχαίρι στα χέρια μου και… ήρθαν οι αστυνομικοί.

Πρόεδρος: Έξω από το αυτοκίνητο;

Ρουπακιάς: Ναι ήρθαν οι αστυνομικοί, ήταν η μια κοπέλα η αστυνομικός και παράλληλα 2-3 άλλοι και γύρω γύρω από το αυτοκίνητό μου, με το που ήρθαν λέει ένας τι έγινε εδώ πέρα;

Πρόεδρος: Εσεις δεν έχετε μπει μέσα;

Ρουπακιάς: Δε μ αφήνετε να τελειωσω. Λένε «τι έγινε εδώ;» και πετάγεται ενας διπλα απο τον Φύσσα με μπλε αθλητικη του μπάσκετ και λέει «αυτός αυτός είναι» και σήκωσε τη μπλούζα του.

Πρόεδρος: Ζούσε ο Φύσσας;

Ρουπακιάς: Ναι, ήταν όρθιος.

Πρόεδρος: Είπε κάτι; Σε σας;

Ρουπακιάς: Εκείνη την ώρα τα είχα χάσει τελείως ο διπλανός του ήταν ο Μελαχρινόπουλος που είπε «αυτός αυτός είναι» και μου λεει ο αστυνομικός «δώσε μου την άδεια του αυτοκινήτου».

Πρόεδρος: Δηλαδή, συγγνώμη ο αστυνομικός ήρθε να ελέγξει την άδεια, τον χτυπημένο δεν τον είχε δει;

Ρουπακιάς: Δεν ξερω αν είχαν δώσει σήμα… ήταν 4 οι αστυνομικοί… μου λένε δώσε μου δίπλωμα και του τα δίνω και βγαίνοντας μου λέει «το μαχαίρι δικο σου είναι;» πάνω στην ταραχή μου λέω «όχι», μου λεει «δεν είναι;» του λεω «δεν είναι». Περνάνε 3-4 λεπτά, ο Φύσσας ακόμα όρθιος, με βάζουν μέσα στο περιπολικό, έκατσα πίσω από την θέση του οδηγού, και με το που ξεκιναμε να παμε στο ΑΤ Κερατσινιου δε μου περάσανε χειροπέδες και είχα και το κινητό μου…

Πρόεδρος: Αυτό γιατί το λέτε;

Ρουπακιάς: Γιατί έτσι διάβασα ότι γράψανε οι αστυνομικοί.

Πρόεδρος: Να σας πω, τη φράση «είμαι δικός σας»;

Ρουπακιάς: Έκατσα πίσω στη θέση, πίσω από τον οδηγό, και δίπλα ο συνοδηγός και παίρνει τον ασύρματο και λέει «ο δράστης δηλώνει μέλος της ΧΑ» και λέω «εγώ;;»

Πρόεδρος: Δηλαδή μόνος του ο αστυνομικός το είπε αυτό;

Ρουπακιάς: Ναι, μόνος του, εγώ είχα παγώσει εκείνη τη στιγμή.

Πρόεδρος: Από πού να τα ξέρει ο αστυνομικός να τα πει στον ασυρματο;

Ρουπακιάς: Αφού είχαν δώσει σήμα ότι «50 άτομα της Χ.Α. και αναρχικοί»…

Πρόεδρος: Πάντως εσείς λέτε δεν είπατε «είμαι δικός σας»;

Ρουπακιάς: Όχι, όχι.

Πρόεδρος: Μετά κάνατε κάποιες κινήσεις;

Ρουπακιάς: Μετά με πήγανε στο ΑΤ και μετά με βάλανε σε έναν χώρο από τον αξιωματικό υπηρεσίας απέναντι, στην αρχή μονος μου και μετά ήρθαν και οι φίλοι του Φύσσα.

Πρόεδρος: Όταν λέτε οι φίλοι του Φύσσα; Τους αναγνωρίζατε;

[Ακούγεται βαβουρα στο ακροατήριο]

Πρόεδρος: Λοιπόν, διακόπτουμε εδώ για μισή ώρα.

Το δικαστήριο διέκοψε 11:55 έως τις 12:42 ενώ αμέσως μετά την ανακοίνωση της διακοπής και με την αποχώρηση της έδρας υπήρξε μικροένταση με τον κ. Παν. Φύσσα να φωνάζει: Κυρία πρόεδρε, λέει ψέμματα, ήταν σκόπιμο, μπορούσε να φύγει, χρυσαυγίτες ήταν με τα μηχανάκια, τον Παύλο φοβήθηκε; Σούμο πάλευε;

Στη συνέχεια από το κοινό, ακούστηκε «αφήστε τους έξω να τους αναλάβουμε εμείς να τελειώνουμε».

Συνέχεια της διαδικασίας στις 12:42 με την απολογία του κατηγορουμένου Ρουπακιά σε εξέλιξη.

Ρουπακιάς: Μπορώ να πω κάτι; Επειδή έκατσα και το σκέφτηκα έξω, γι’ αυτό που είπα, το ατυχές λεκτικά για την «απλή ανθρωποκτονία» δεν εννοούσα «απλή», εννοούσα ότι πήρε πολιτικό χρώμα. Εγώ έχω πει πάμπολλες φορές έχω μετανιώσει. Μακάρι να γύριζα τον χρόνο πίσω, ήταν μια τραγική τραγικότατη ανθρωποκτονία και κάτι άλλο δεν ξέρω αν έχει ουσία αλλά ο αστυνομικός που είπε «είμαι δικός σας» απ’ ό,τι θυμάμαι, μετά από ενάμιση μήνα έδωσε την κατάθεση ήταν προκλητική η βράβευση απο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Αγγελικής που ήρθε και με συνέλαβε και ήρθε εδώ και είπε «δε ξέρω γιατί με βράβευσε».

Πρόεδρος: Συνεχίζουμε, στο ΑΤ;

Ρουπακιάς: Ναι, μπαίνοντας δεξιά είναι δύο χώροι που έχουν τζαμαρία, δεξιά είναι ο αξιωματικός υπηρεσίας και αριστερά ένας χώρος με κάτι παλιά γραφεία, με κάτι καρέκλες και με βαλανε εκεί για 25 λεπτά περίπου.

Πρόεδρος: Σε αυτό τον χώρο επικοινωνήσατε; Είχατε το κινητό τηλέφωνο…

Ρουπακιάς: Ναι, από ό,τι θυμάμαι πήρα μια φορά τη σύζυγό μου, 5-6 φορες τον Πατέλη και 5-6 την αδερφή μου. Δέχτηκα τηλέφωνα, αν και δε θυμαμαι να το σηκωσα. Πάντως, στάνταρ πήρα τη γυναίκα μου, 5-6 φορές τον Πατέλη και την αδερφή μου.

Πρόεδρος: Στον χρόνο που έρχεται ο αστυνομικός, βλέπετε άτομα από εκεινα με τις μηχανές; Πριν σας πάρουν στο ΑΤ;

Ρουπακιάς: Χρυσαυγίτες όχι, περαστικούς ναι.

Πρόεδρος: Προηγουμένως είπατε όμως ότι αυτοί ήταν πάνω στις μηχανές, φοράγανε κράνη…

Ρουπακιάς: Η λογική το λέει, αν κατέβηκαν από τις μηχανές και κυνήγησαν κάποιους από την παρέα του Φύσσα και άλλους κυνήγησαν… δεν το ξερω αυτό το πράγμα. Όταν με πλησίασε ο αστυνομικός ήταν αυτοί οι 4 αστυνομικοί και 4 μηχανές και κόσμος, περίοικοι και αυτά.

Πρόεδρος: Όταν ήσασταν στο ΑΤ είχατε ενημέρωση από οπουδήποτε για το τι είχε συμβεί τελικά; Είχατε ένα προορισμό, να απεγκλωβίσετε κάποιον, όταν έγινε ό,τι έγινε, ξέρατε τί έχει απογίνει ο αρχικός προορισμός σας; Ξέρετε τι έγινε;

Ρουπακιάς: Όχι σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, όχι.

Πρόεδρος: Φτάνετε στο ΑΤ και επικοινωνείτε με τη σύζυγο, τον Πατέλη και την αδελφή σας. Τον Πατέλη γιατί τον καλέσατε;

Ρουπακιάς: Και 5-6 και την αδελφή μου, σας είπα ξανά, δεν έχω βρεθεί σε αυτήν την κατάσταση ξανά, δεν έχω βρεθεί σε ΑΤ, το πρώτο που μου πέρασε από το μυαλό ήταν ότι θα θέλω δικηγόρο.

Πρόεδρος: Έχετε όμως την αδερφή σας η οποία…

Ρουπακιάς: Την πήρα σε δεύτερο χρόνο, κοιμότανε τότε. Ξυπνάει 3μιση, 4 η ώρα, για να πάει να πάρει ψάρια με τον γαμπρό μου.

Πρόεδρος: Γιατί συνδυάσατε αυτό που σας είχε συμβεί με τον Πατέλη;

Ρουπακιάς: Γιατί πιστεύω ότι αυτός, πυρηνάρχης είναι, πολύς κόσμος μπαίνει και βγαίνει στα γραφεία, κάποιον θα ξέρει. Και δε σας το κρύβω στο δεύτερο – τρίτο τηλέφωνο του είπα «πάρε τον Γιάννη τον Λαγό να στείλει κανένα δικηγόρο».

Πρόεδρος: Γιατί να φτάσετε μέχρι τον Γιάννη το Λαγό; Τι έχει γίνει με εκείνον για τον οποίο ξεκίνησε η ομάδα, δε μάθατε λέτε τι απέγινε. Εσείς διαπληκτίζεστε με έναν και καταλήγετε να τον μαχαιρώσετε. Για ποιο λόγο να επικοινωνήσετε με τον Πατέλη που στη συνέχεια επικοινώνησε με το Λαγό; Αυτό συνδέει, έτσι όπως το λέτε, το γεγονός στο Κοράλλι, αλλιώς θα λέγατε μόνο στη Χρυσούλα την αδελφή σας να σας βρει δικηγόρο. Απευθύνεστε σε έναν άνθρωπο που είναι άσχετος με αυτόν που μαχαιρώσατε…

Ρουπακιάς: Καταλαβαίνω τι λέτε. Αν θα δείτε, δε θυμαμαι πώς πηγαίνουν οι τηλεφωνικές διαλέξεις. Παράλληλα με τον Πατέλη έκανα και με τη Χρυσούλα την αδερφή μου. Με τον Πατέλη επειδή πολύς κόσμος μπαινοβγαίνει στην τοπική, ήξερε και βουλευτές…

Πρόεδρος: Μα να επιμεληθεί ένας βουλευτής επειδή εσείς διαπληκτιστήκατε με κάποιον και τον μαχαιρώσατε;

Ρουπακιάς: Δε συνδεόταν με κανέναν λόγο το περιστατικό αυτό με τη Χ.Α.

Πρόεδρος: Μα εσείς το συνδέετε…

Ρουπακιάς: Ταυτόχρονα και την αδελφή μου πήρα. Αυτούς τους δύο.

Ρουμπέκας, παρεμβαίνει: Η οποία κοιμόταν, σας το απάντησε, κυρία πρόεδρε.

Πρόεδρος: Πείτε μας κάτι άλλο: Το μαχαίρι γιατί ήταν στο αυτοκίνητο;

Ρουπακιάς: Το συγκεκριμένο μαχαίρι το είχαμε αγοράσει 2 ευρώ, είχαμε πάρει τρία, ένα εγώ, η αδελφή μου και, να σας πω, το πήραμε για να κόβουμε τις ταινίες από τα φελιζόλ στα ψάρια.

Πρόεδρος: Εσείς έχετε πει σε κάποια από τις απολογίες σας ότι «εγώ δεν έχω σκοτώσει ουτε σκύλο». Η αδερφή σας, ακόμα και σε υπερβολή, έχει πει ότι «στο φαγητο ακόμα δε χρησιμοποιεί μαχαίρι». Προκύπτει το πώς εσείς να κάνετε τέτοια χρήση με το μαχαίρι; Να καταφέρετε σε καίρια σημεία του σώματος τέτοια χτυπήματα;

Ρουπακιάς: Σας είπα και την άλλη φορά, δεν πήγαινα για θανάσιμο, να τον σκοτώσω τον άνθρωπο, την ώρα που με χτύπαγε, εγώ είχα σκύψει και στο πόδι ήθελα να του καταφέρω χτυπήματα…

Πρόεδρος: Δεν αρκούσε η μία μαχαιριά στον μηρό για να τον αποδυναμώσει;

Ρουπακιάς: Ήταν αστραπιαίες οι κινήσεις, μέχρι να με αφήσει από τα χέρια του, τι να κάνω;

Πρόεδρος: Στα τηλεφωνήματα που κάνετε μέσα από το Τμήμα με τον Πατέλη, τι σας ζητάει; Τι του λέτε;

Ρουπακιάς: «Γιώργο», του λέω, «ο Ρουπακιάς είμαι, έχω τραυματίσει έναν άνθρωπο, έχω μαχαιρώσει έναν άνθρωπο, είμαι στο ΑΤ Κερατσινίου, δεν ξέρω τις διαδικασίες, μπορείς να μου βρεις ένα δικηγόρο;» Μου λέει «δεν τρέχει τίποτα, εξακρίβωση θα σου κανουν».

Πρόεδρος: Όταν τού ‘πατε έχετε μαχαιρώσει, σας είπε «δεν τρέχει τίποτα»;

Ρουπακιάς: Του λέω «δεν κατάλαβες, έχω μαχαιρώσει εναν άνθρωπο» μου λέει «τι λες, ρε;»

Πρόεδρος: Τι λέγατε σε επόμενες επικοινωνίες;

Ρουπακιάς: Του ζητάω βοήθεια, από τον Λαγό.

Πρόεδρος: Γιατί να ενδιαφερθεί ένας βουλευτής για αυτά;

Ρουπακιάς: Εκείνη την ώρα αυτός μου ήρθε στο μυαλό, αν δεν έχει ο Πατέλης μήπως μίλαγε με τον περιφερειάρχη τον Λαγό, μήπως είχε αυτός, δεν τα ξέρω αυτά τα πράγματα…

Πρόεδρος: Εκείνος τι σας είπε στις συζητήσεις;

Ρουπακιάς: «Κλείσε και θα σε ξαναπάρω». Εγώ τον έπαιρνα. Στο τελευταίο που τον πήρα, μου είπε, «κοίτα να δεις, δε μπορώ να κάνω κάτι, έτσι όπως τά ‘κανες, κόψε τον λαιμό σου», κάτι τέτοιο.

Πρόεδρος: «Όπως έστρωσες να κοιμηθείς, κόψε το λαιμό σου»; Έτσι σας τό ‘πε;

Ρουπακιάς: Ναι.

Πρόεδρος: Εσείς ζητάτε βοήθεια, το πιο απλό είναι να σας πει «Γιώργο, δεν έχω δικηγόρο», γιατί να σας πει «κόψε το λαιμό σου»;

Ρουπακιάς: Να σας πω κάτι, ανθρώπινο ας πούμε. Τη στιγμή που με ξέρει από τα γραφεία της τοπικής της Νίκαιας, έχω πάει σπίτι του, έχουμε πιει καφέ, έχουμε φάει μαζί, μήπως με βοηθήσει και μου βρει δικηγόρο.

Πρόεδρος: Λέγοντας «κόψε το λαιμό σου»; Το λογικό ήταν να σας πει «λυπάμαι, δεν έχω δικηγόρο».

Ρουπακιάς: Στο τέλος αυτό μου είπε, «κόψε το λαιμό σου». Και λέω, τελείωσε. Και ενδιάμεσα έπαιρνα και την αδερφή μου, γιατί λέω καθυστερεί πολύ ο Πατέλης.

Πρόεδρος: Άλλη φορά στη συνέχεια επικοινωνήσατε με τον Πατέλη; Ή η σύζυγός σας;

Ρουπακιάς: Μετά μου το πήρανε το τηλέφωνο, έγιναν κάποια… θα τα πούμε. Το έμαθα ότι πήρε μια τσάντα, μια μπλούζα της Χ.Α., έναν «Μαίανδρο» που έβγαινε κάθε μήνα, περιοδικό, της Χ.Α. την τέτοια… και ένα πτυσσόμενο γκλοπ που είχα στο σπίτι.

Πρόεδρος: Αυτά ήταν στο σπίτι σας; Στην τσάντα; Ποιος την τοποθέτησε;

Ρουπακιάς: Έτσι τα είχα εγώ όταν πηγαίναμε στα γραφεία τη φόραγα, πήρε η γυναίκα μου τον Πατέλη…

Πρόεδρος: Ποιος ζητούσε από ποιον να πάρει τα πράγματα;

Ρουπακιάς: Πέρα από το πτυσσόμενο γκλοπ δεν υπήρχε κάτι άλλο…

Πρόεδρος: Σε ποιον έδινε τι;

Ρουπακιάς: Η σύζυγός μου στον Πατέλη. Μου έχει πει ότι την έδωσε.

Πρόεδρος: Πότε μάθατε ότι αυτός που μαχαιρώσατε και πλήξατε θανάσιμα ήταν ο Φύσσας;

Ρουπακιάς: Σαν Παύλος Φύσσας; Το όνομά του;

Πρόεδρος: Ναι.

Ρουπακιάς: Το όνομά του τό μαθα στη ΓΑΔΑ όταν ήμουν, μετά 8 μέρες. Μετά έκανα αυτά τα τηλέφωνα, πήρα τη σύζυγό μου να την ενημερώσω ότι έχω χτυπήσει εναν άνθρωπο και με κρατάνε στο ΑΤ Κερατσινίου και μετά έκατσα κανα μισάωρο μόνος μου. Και μετά έρχονται 4 άτομα, φίλοι του Φύσσα δεν τους ήξερα. Χωρίς χειροπέδες… επειδή άκουσα διάφορα…

Πρόεδρος: Αυτοί γιατί να έχουν χειροπέδες;

Ρουπακιάς: Γιατι ειπώθηκε αυτό… και είχαν και τα κινητά τους μαζί. Μάλιστα σε έναν από αυτούς τον πήραν τηλέφωνο και λέει, «ξέρετε, έχουν πάει όλοι στο Γενικό Κρατικό. ΜΑ ΟΟΟΛΟΙ». Αυτή ήταν η φράση. Μετά πιάσαμε συζήτηση επειδή ήμαστε στον ίδιο χώρο, μάλιστα τους κέρασα και τσιγάρο και γυριζει ένας, μου λέει «γιατί σε συλλάβαν;» Κατάλαβα εγώ τότε…

Πρόεδρος: Τι καταλάβατε;

Ρουπακιάς: Ότι ήταν από την παρέα του Φύσσα.

Πρόεδρος: Προηγουμενως σας ρώτησα πότε μάθατε ότι αυτός που χτυπήσατε ήταν ο Φύσσας;

Ρουπακιάς: Δεν ήξερα ότι λέγεται Φύσσας, από την παρέα του παιδιού που είχα χτυπήσει εννοώ. Και μου λένε «γιατί σε πιάσανε;» τους λέω «πέρναγα και μου κάνανε σύλληψη», το έπαιζα ανίδεος, τι να κάνω, μου λένε «κι εμάς μας συλλάβανε γιατί χτυπήθηκε ένας φίλος μου» και μετά από λίγη ώρα χτυπάει το τηλέφωνο και ακούμε ότι «ο Παύλος απεβίωσε». Ήταν 4 άτομα, δεν ξέρω τα ονόματά τους, ήταν ένας Θανάσης μέσα που είχε έρθει και σαν μάρτυρας κατηγορίας, λιποθύμησε εκείνη την ώρα, του ανεβάσαν τα πόδια, εγώ σοκαρίστηκα, βγήκα στην τουαλέτα και κάνω «εγώ δεν ξαναμπαίνω εκεί μέσα». Μου κάνει ο αστυνομικός «καταλαβα, ΟΚ, πάρε το ασανσέρ, πήγαινε στον τρίτο, σε περιμένουν».

Πρόεδρος: Κάτι άλλο. Στη συνομιλία της αδερφής σας, 21/9 μιλάει η αδερφή σας με κάποια Γιώτα και λέει η αδερφή σας, μεταξύ άλλων: «ο Ρουπακιάς καλύπτει τον Πατέλη και πιθανότατα αυτός είναι ο ηθικός αυτουργός». Γιατί να το πει αυτό;

Ρουπακιάς: Η αδελφή μου δεν έχει πατήσει ποτέ το πόδι της στα γραφεία και δεν ήξερε καν τον Πατέλη, συναισθηματική φόρτιση; Δεν ξέρω.

Πρόεδρος: Θα μπορούσε να πει οποιονδήποτε αλλο. Γιατί να πει τον Πατέλη;

Ρουπακιάς: Από τις εφημερίδες, παίζαν από το πρωί ως το βράδυ…

Πρόεδρος: Στις 18 ξημερώματα. Πότε την είδατε την αδερφή σας;

Ρουπακιάς: Στο Μαλανδρίνο πρέπει να ήταν, στη ΓΑΔΑ δεν ήταν.

Πρόεδρος: Πριν το Μαλανδρίνο δε βρεθήκατε;

Ρουπακιάς: Δεν θυμάμαι τώρα αν ήταν στη ΓΑΔΑ…

Πρόεδρος: Επίσης σε άλλη συνομιλία της…

Ρουπακιάς: Καταλάβατε την απάντηση που σας έδωσα;

Πρόεδρος: Και γω σας είπα γιατί να διαλέξει τον Πατέλη και όχι άλλον;

Ρουπακιάς: Παίζανε τότε στα κανάλια «ο πυρηνάρχης» και «ο πυρηνάρχης», τις ομάδες ασφαλείας, το βγάλανε σαν πιασάρικο όνομα «τάγματα εφόδου».

Πρόεδρος: Ποιος το έδωσε αυτό το όνομα;

Ρουπακιάς: Εγώ δεν το’ χα ακούσει ποτέ πριν, οι δημοσιογράφοι το είπαν, είναι λόγω της εμφάνισης, την ασφάλεια του κτιρίου, «τάγματα εφόδου»…

Πρόεδρος: Έχετε κάποια συγγένεια με καποιον από τους κατηγορούμενους;

Ρουπακιάς: Μακρινή, εξ αγχιστείας, με τον Τσορβά τον Νίκο, δεν τό ξερα, ο πρώτος μου ξάδερφος, Ρουπακιάς κι αυτός, έχει παντρευτεί την αδερφή του.

Πρόεδρος: Μέσα στο αυτοκίνητό σας, είπατε, είχατε δικό σας δεν μπήκε κανείς από τους δυο στο δικό σας;

Ρουπακιάς: Όχι

Ρουπακιάς: Να κάνω μια παρένθεση; Δε θέλω κανέναν να καλύψω, αλλά να σας πω κάτι;

Πρόεδρος: Ένα-ένα. Στις κατά καιρούς απολογίες σας έχετε πει διάφορες εκδοχές.

Ρουπακιάς: Την κατάθεση στον Γεωργουλέα δεν την επιβεβαιώνω λόγω του χαρακτήρα..

Πρόεδρος: Δε λέμε ονόματα ανθρώπων λόγω ταραχής…

Ρουπακιάς: Από τους σωματότυπους, ίσως να κάνω λάθος, τι να σας πω…

Πρόεδρος: Ναι αλλά κάποιος μπορεί να προφυλακίστηκε με την αρχική σας κατάθεση, το θέμα είναι γιατί δεν στράφηκε και εναντίον σας;

Ρουπακιάς: Έχουνε μπει πάρα πολλά άτομα…

Βελέντζα παρεμβαίνει: Προφανώς επειδή λέει «νομίζω, πιθανολογώ» γι’ αυτό δεν στράφηκε κάποιος εναντίον του…

Ρουπακιάς: Πάρα πολλά άτομα μπαίναν στο αυτοκίνητό μου αλλά πηγαίναμε και με πολλούς απο αυτούς για φαγητό και καφέ. Ο Θεός έβαλε το χερι του και εντελώς τυχαία ο Καζαντζόγλου ποτέ δε μπήκε στο αυτοκίνητό μου. Φανταστείτε να υπήρχε δακτυλικό αποτύπωμα από δύο χρόνια πριν…

Πρόεδρος: Έχετε ενδιαφέρον για τους λοιπούς κατηγορούμενους…

Ερωτήσεις από εισαγγελέα: Λέτε εδώ ότι δεν επιβεβαιώνετε το περιεχόμενο στην ανακρίτρια Πειραιά αλλά επιβεβαιώνετε το περιεχόμενο της απολογίας στον ανακριτή Αθηνών.

Ρουπακιάς: Εγώ όταν πήγα στην κυρία Κλάππα και στον Γεωργουλέα, ήταν σα να τα άκουσα πρώτη φορά αυτά τα πράγματα. Μου εκανε τις ερωτήσεις ο κ. Γεωργουλέας και μετά είπε στη γραμματέα «γράψε αυτά τα πράγματα».

Εισαγγελέας: Έχετε δώσει 4 απολογίες, τις 2 δεν τις επιβεβαιώνετε. Στον ανακριτή, στην αστυνομία και στον Πειραιά, αλλά επιβεβαιώνετε στον Γεωργουλέα και λέτε εδώ ότι δεν επιβεβαιώνω…

Ρουπακιάς: Δεν το επιβεβαιώνω αυτό το περιεχόμενο του Γεωργουλέα.

Εισαγγελέας: Το υπογράφετε, τό ‘χω εδώ μπροστά μου. Βλέπω ότι ανασκευάζετε συνεχώς την απολογία σας. Πρέπει να σας πω ότι σχετικά με τα τρικάκια… Λέτε σήμερα ότι πήρατε εντολή από τον Πατέλη να πάτε στο Περιστέρι να πάτε στο τυπογραφείο να πάρετε τα τρικάκια. Αυτό δεν το αναφέρετε σε καμία άλλη απολογία…

Ρουπακιάς: Ίσως οι ερωτήσεις δεν αναφέρθηκαν και το περάσαμε τάχιστα και δεν τα είπαμε, δε μου κάνανε την ερώτηση…

Εισαγγελέας: Αυτά τα τρικάκια πήρατε απόδειξη, τιμολόγιο;

Ρουπακιάς: Δεν τα πλήρωσα καν τα τρικάκια.

Εισαγγελέας: Στη συνέχεια η τοπική έκλεισε την επόμενη μέρα;

Ρουπακιάς: Ναι, απ’ ό,τι έμαθα…

Εισαγγελέας: Πληρώθηκαν αυτά τα τρικάκια; Γιατι δεν αναζητήσατε για να…

Ρουπακιάς: Δεν ξέρω αν πληρώθηκαν, αν δεν πληρώθηκαν, τι συμφωνία είχε κάνει ο Πατέλης.

Εισαγγελέας: Λέτε ότι πήρατε τηλέφωνο, όταν γυρίσατε σπίτι σας τον Πατέλη.

Ρουπακιάς: Όταν γύρισα σπίτι χάζευα στην τηλεόραση και του λέω «Γιώργο τα έχω πάρει, τι θες να κάνω;»

Εισαγγελέας: Αυτό που λέτε σήμερα…

Ρουμπέκας: Δε σας αρκεί; Ενώπιόν σας το λέει.

Ρουπακιάς: [Ο Δήμου] «Γιώργο» μου λέει «πήρα ένα μήνυμα… ξέρεις τι έχει συμβεί;». «Κλείσε» του λεω «και σε ξαναπαίρνω».

Εισαγγελέας: Μετά πήρατε τον Δήμου τηλέφωνο;

Ρουπακιάς: Μετά πήρα τον Δήμου, ναι.

Εισαγγελέας: Γιατί να πάρετε; Είπατε για βομβιστικές ενέργειες κτλ;

Ρουπακιάς: Να σας πω, κυρία εισαγγελέα, εμένα το μυαλό μου…

Εισαγγελέας: Είπατε για βομβιστικές ενέργειες;

Ρουπακιάς: Ναι, τα ίδια θα πω, πήγε το μυαλό μου στο κακό.

Εισαγγελέας: Μας λέτε στην απολογία ενώπιον του κ. Γεωργουλέα ότι συναντήσατε εκεί τον Καζαντζόγλου, ότι σας είπε ότι «την πέσανε σε κάποιον δικό μας στο Κερατσίνι», αυτό το επιβεβαιώνετε σήμερα;

Ρουπακιάς: Όχι. «Μας την πέσαν κάποιοι σε δικούς μας στο Κερατσίνι», μου το είπαν κάποιοι απο τα μηχανάκια.

Καζαντζόγλου παρεμβαίνει: Δεν έχω κάνει εγώ ποτέ τετοιες δουλειές.

Εισαγγελέας: Και ότι φορούσε άσπρη φόρμα είπατε, που το αρνείται ο συγκατηγορούμενός σας.

Ρουπακιάς: Κατηγορηματικός δεν είμαι, αλλά θυμάμαι για άσπρη φόρμα.

Εισαγγελέας: Και ότι σας έδωσε το κινητό του να το βάλει στο ντουλαπάκι;

Ρουμπέκας: Δεν την επιβεβαιώνει την απολογία.

Πρόεδρος: Αναιρεί και την απο 10/10 τώρα;

Καμπαγιάννης παρεμβαίνει: Ήσασταν παρών, κύριε Ρουμπέκα;

Εισαγγελέας: Μέσα στο αυτοκίνητό σας υπήρχαν άλλα άτομα;

Ρουπακιάς: Ίσα ίσα που είναι υπέρ μου να είναι και ξανθιά κοπέλα, τι θα πάμε να φύγουμε και θα είναι και κοπέλα μέσα;

Εισαγγελέας: Σταματήσατε σε κάποιο σημείο; Μιλήσατε με τον Παύλο Φύσσα;

Ρουπακιάς: Όχι και αν κοιτάξετε τους χρόνους δε συμπίπτουν, άκουσε τους μάρτυρες κατηγορίας ότι φύγανε…

Εισαγγελέας: Ναι αλλά υπάρχει βίντεο που σταματάει το αυτοκίνητο, βγαίνετε και ξαναμπαίνετε.

Ρουπακιάς: Ναι, είναι η Ξάνθου με την Τσαλδάρη.

Εισαγγελέας: Εκεί στο χώρο, δεν είδατε να γίνει συμπλοκή μεταξύ των φίλων του Φύσσα και των μελών της ΧΑ;

Ρουπακιάς: Να σας πω, μήπως και σας βοηθήσω σε κάτι. Έγινε στο 62, αν στο 58, στο 60 συνεπλάκησαν δεν το γνωρίζω. Εγώ πήγαινα αντίθετα και κοίταζα μην χτυπήσω κάναν άνθρωπο, μην τρακάρω. Εγώ αυτό που είδα ήταν ο Φύσσας με 3-4 άτομα.

Εισαγγελέας: Ο Φύσσας με τα 3-4 άτομα σε πόση απόσταση ήταν;

Ρουπακιάς: Το πεζοδρόμιο είναι φαρδύ, περίπου στα 4 μετρα, ακριβώς στη τζαμαρία.

Εισαγγελέας: Δηλαδή 4 μέτρα από το όχημά σας;

Ρουπακιάς: Ήταν το όχημά μου και ήταν το πεζοδρόμιο στο 62.

Εισαγγελέας: Πόση απόσταση περίπου από σας;

Ρουπακιάς: 4 μέτρα περίπου.

Εισαγγελέας: Άρα δεν κινδυνεύατε άμεσα.

Ρουπακιάς: Δεν κινδύνευα στα 4 μέτρα; όταν ο άλλος έρχεται και σου λεει «τι είναι ρε, τι είναι ρε»;

Εισαγγελέας: Όταν ειστε μέσα στο όχημα; Δε μπορείτε να κάνετε όπισθεν να φύγετε;

Ρουπακιάς: Να σας πω, επειδή δεν το διευκρίνισα, όταν κινήθηκα αντίθετα, είναι φαρδύ το διάζωμα, ανά τακτά διαστήματα έχει εσοχές που παρκάρουν. Μία από αυτές ήταν ανοιχτή, πήγα να παρκάρω, έβαλα μέσα τη μούρη του, δεν πρόλαβα να το μαζέψω, ήταν λίγο πιο αριστερά και πήγα να το παρκάρω…

Εισαγγελέας: Δηλαδή σε πόση απόσταση από το όχημά σας τον συναντήσατε;

Ρουπακιάς: 4 μέτρα, μου λέει «τι είναι ρε, τι είναι». Έκανα ένα βήμα, δεν πρόλαβα να κάνω δεύτερο, γιατί ήρθε προς το μέρος μου.

Εισαγγελέας: Οι άλλοι 3-4 τι κάνανε;

Ρουπακιάς: Από πίσω του ακολούθησαν αλλά δεν έκαναν κάτι. Γιατί είδαν ότι τα καταφέρνει μόνος του.

Εισαγγελέας: Παρακολουθούσαν;

Ρουπακιάς: Έγιναν όλα πολύ γρήγορα. Είδα πόδια αλλά ανοιγόκλεισα τα μάτια μου, δε με χτύπησε κάποιος.

Εισαγγελέας: Την εντολή για να πάτε στο Κοράλλι ποιος την έδωσε τελικώς, δε μάθατε;

Ρουπακιάς: Κανένας. Μόνο το μήνυμα γνωρίζω που εδόθη από την τοπική της Νίκαιας.

Εισαγγελέας: Και ποιος το έστειλε; Ο συγκατηγορούμενός σας, Πατέλης;

Ρουπακιάς: Νομίζω ότι τα μηνύματα τα διαχειρίζεται ο Πατέλης.

Εισαγγελέας: Και τι σκοπό είχε το μήνυμα; Γιατι δε διευκρίνιζε;

Ρουπακιάς: Το ότι ήταν ασαφές λέτε. Καταλαβαίνω, γιατί αλλος λέει για τρικάκια, άλλος για ιχθυόσκαλα, το καταλαβαίνω αλλά δεν ήταν σαφές…

Από υπεράσπιση: Κυρία πρόεδρε, δεν πήρε μήνυμα ο Ρουπακιάς…

Πρόεδρος: Δεν είπαμε ότι πήρε.

Εισαγγελέας: Επικεφαλής καταλάβατε ποιος ήταν;

Ρουπακιάς: Έλα ντε! Αυτή είναι η απάντηση. Υπήρχε κάποιος αλλά…

Εισαγγελέας: Δεν προσπαθήσατε να μάθετε;

Ρουπακιάς: Για να κάνουν ζικ-ζακ οι μηχανές σίγουρα κάποιος ήξερε πού ακριβώς πηγαίνουν, δεν το γνωρίζω…

Εισαγγελέας: Με τον συγκατηγορούμενό σας τον Πατελη, μιλήσατε;

Ρουπακιάς: Δυστυχώς ήμουν 8μιση μήνες στην απομόνωση…

Εισαγγελέας: Με ποιους έχετε μιλήσει αυτό το διάστημα;

Ρουπακιάς: Έχω μιλήσει και με τον Πατέλη και έχουμε πει αυτά που κατέθεσε και εδώ πέρα.

Εισαγγελέας: Τι σας είπε, είχε προηγηθεί τηλεφώνημα από τον Καζαντζόγλου;

Ρουπακιάς: Δεν το ξέρω.

Εισαγγελέας: Μάθατε ποιον θα απελευθερώνατε;

Ρουπακιάς: Ναι, μετέπειτα, τον Άγγο, αλλά όταν πήγα εκεί το περιστατικό είχε λήξει, δεν είδα τίποτα.

Εισαγγελέας: Τότε γιατί δε φύγατε; Γιατί πήγατε στην Τσαλδάρη; Κάνατε όλα αυτά;

Ρουπακιάς: Θεώρησα ότι επειδή ήταν και τα μηχανάκια και καμμιά 20ριά άτομα από την παρέα του Φύσσα…

Εισαγγελέας: Γιατί κάποιος λέει ότι ενεργήσατε με αυτόν τον τρόπο γιατί θέλατε να φανείτε ηρωας, δεν ξέρω…

Ρουπακιάς: Δεν ισχύει. Δεν ισχύουν αυτά. Δηλαδή τι, να κάνω εγώ ανθρωποκτονία, να καταστρέψω τη ζωή μου για να δειχθώ στον παραπάνω; Όποιος κι αν είναι ο παραπάνω.

Εισαγγελέας: Στην τοπική γινόταν λόγος το προηγούμενο διάστημα για τον Φύσσα; Ήταν στοχοποιημένος;

Ρουπακιάς: Ποτέ δεν είχα ακούσει, ούτε αυτό το όνομα ούτε τον ήξερα φατσικά.

Εισαγγελέας: Τα τραγούδια του;

Ρουπακιάς: Ούτε τραγούδι του. Δεν άκουγα τετοιου ειδους μουσική, όχι, καθόλου.

Εισαγγελέας: Συλληφθήκατε εντός ή εκτός του οχήματος; Γιατί έχουμε ακούσει διάφορα.

Ρουπακιάς: Ήμουν εκτός, ήμουν όρθιος και είχα παγώσει.

Εισαγγελέας: Εκεί ομάδα ΔΙΑΣ;

Ρουπακιάς: Ήταν 4 άτομα.

Εισαγγελέας: Πότε ήρθαν αυτοί; Μετά;

Ρουπακιάς: Τη στιγμή που έγινε αυτό, δεν περνάν ούτε δύο δεύτερα και έρχονται τρέχοντας μηχανές στην Τσαλδάρη.

Εισαγγελέας: Στο μέρος που έγινε η ανθρωποκτονία, ο Καζαντζόγλου ήταν εκεί;

Ρουπακιάς: Όχι, από Χ.Α. κανένας.

Εισαγγελέας: Είσαστε σίγουρος; Δεν υπήρχε πλήθος να φώναζε;

Ρουπακιάς: Φώναζε; Ούτε φώναζε, ούτε τίποτα, όταν κατέβηκα ήταν περαστικοί 4 άτομα του Φύσσα που ήταν. Δεν υπήρχε κανένας άλλος. Και, να σας πω λίγο, ήταν δυνατόν να ήταν και οι χρυσαυγίτες και η παρέα του Φύσσα εκείνη την ώρα;

Πρόεδρος: Για μετά λέτε τώρα;

Ρουπακιάς: Δεν υπήρχαν…

Εισαγγελέας: Προσπάθησε κάποιο άτομο να εμποδίσει την αστυνομία να σας συλλάβει;

Ρουπακιάς: Όχι, όχι κανένας. Να προσπαθήσει να εμποδίσει να με συλλάβει εμένα η αστυνομία; Το άκουσα απο την κυρία Ζώρζου, δεν ισχύει κάτι τέτοιο…

Εισαγγελέας: Το αυτοκίνητο σας ήταν με αναμμένη τη μηχανή;

Ρουπακιάς: Δεν το θυμάμαι αυτό. Το μόνο που θυμάμαι, όταν άνοιξα την πόρτα με το αριστερό μου χέρι, έβαλα χειρόφρενο.

Εισαγγελέας: Υπάρχει μάρτυρας που είδε τον Καζαντζόγλου, ένα άτομο με άσπρη φόρμα να τρέχει.

Ρουπακιάς: Δεν υπάρχει, δεν υπήρχε κανένας μέσα στο αυτοκίνητο, ήμουν μόνος. Αυτό το επιβεβαιώνουν και οι αστυνομικοί.

Εισαγγελέας: Ο Καζαντζόγλου που πήρε τα τρικάκια, σας ακολούθησε μετά; Τι έγινε;

Ρουπακιάς: Δεν το γνωρίζω. Εγώ όταν φύγαμε από τη Νίκαια ακολούθησα τα μηχανάκια και όταν φτάσαμε δεν είδα ούτε τον Καζαντζόγλου, ούτε…

Εισαγγελέας: Υπάρχει και ένα άλλο αυτοκίνητο που αν θυμάμαι καλά έχει χρώμα μαύρο;

Ρουπακιάς: Χρώμα μαύρο ήταν του Καζαντζόγλου, ναι. Δεν υπήρχε άλλο αυτοκίνητο, είμαι κατηγορηματικός.

Εισαγγελέας: Και αυτό τι ήταν που φαίνεται;

Ρουπακιάς: Δεν ξέρω, πίσω μου ήταν τα Τσορβάκια.

Βελέντζα: Πίσω, το είπε και πριν και τώρα, ότι ήταν το αμάξι των αδελφών Τσορβά.

Πρόεδρος: [προς Βελέντζα] Μήπως θέλετε να αλλάξουμε θέση;

Καζαντζόγλου: Μπορώ να φέρω φωτογραφίες να σας δείξω να δείτε ότι δεν έχω κάποια σχέση, πρώτη φορά ακούω για το αυτοκίνητο, με συγχωρείτε που διακόπτω…

Πρόεδρος: Να ολοκληρώσουμε προς το παρόν.

Εισαγγελέας: Τον Λαγό τον ξέρατε;

Ρουπακιάς: Ερχόταν τακτικά επειδή ήταν βουλευτής, θα τον συναντούσα για ενα καλησπέρα, δεν τον ήξερα προσωπικά.

Εισαγγελέας: Μετά την δολοφονία έγινε ανακοίνωση που είπαν δε σας ξέρουν, ότι δεν ήσασταν μέλος, κτλ.

Ρουπακιάς: Ναι, δε μπορούν να ξέρουν όλα τα μέλη που υπάρχουν. Και γιατί έδωσα αυτή την απάντηση, γιατί θα μπορούσαν να έχουν ενημερωθεί, «τον ξέρετε, δεν τον ξέρετε;» «ναι, περαστικός ήταν».

Εισαγγελέας: Δεν έπρεπε να γινει μια επίσημη ερώτηση στον πυρηνάρχη για το αν σας ξέρουν;

Ρουπακιάς: Μα αυτό ότι έπρεπε να χει ειδοποιηθεί ο πυρηνάρχης… βέβαια όλα τα μέλη δε γίνεται να τα ξέρουν από όλες τις τοπικές, όλα τα μέλη, όλους τους υποστηρικτές…

Εισαγγελέας: Αυτός ο όρκος ήταν υποχρεωτικός;

Ρουπακιάς: Πρώτη φορά, δεν ήμουν και ενημερωμένος…

Εισαγγελέας: Πήρατε κάποιο χαρτί;

Ρουπακιάς: Ναι, μας έδωσαν ένα πιστοποιητικό ότι πήραμε μέρος στην κατασκήνωση της Νέδας…

Εισαγγελέας: Το έχουν πάρει και άλλοι;

Ρουπακιάς: Νομίζω ότι τα έδιναν σε όλους, αλλά το διάβασα και λέω τι να το κάνω; Το άφησα στην τοπική, δεν το πήρα μαζί μου.

Εισαγγελέας: Μας είπατε ότι ανήκατε παλαιότερα σε άλλον χώρο που ήταν εντελώς αντίθετο με αυτόν που είστε σήμερα;

Ρουπακιάς: Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Ή ΚΝΕ μάλλον, αλλά σε ηλικία 13-17 χρονών.

Εισαγγελέας: Μετά αποχωρήσατε;

Ρουπακιάς: Μετά αποχώρησα και εκτός που δε με ενδιέφερε κιόλας είχε διαλυθεί. Είχε γίνει Αριστερό Ρεύμα, Συνασπισμός, και τέτοια…

[Μουρμουρητά στο κοινό]

Ρουπακιάς: Έχουν περάσει κάμποσα χρόνια από τότε.

Εισαγγελέας: Στη Χ.Α. μας είπατε πήγατε το 2012. Αυτό το μεσοδιάστημα;

Ρουπακιάς: Ένα μεγάλο διάστημα δεν είχα ανακατευτεί και μου άρεσαν αυτά που λέγανε για πατρίδα, για θρησκεία. Ποτέ μου δεν πίστευα στο αν ένα κόμμα ήταν αριστερό, δεξιό, πήγαινα εκεί γιατί με έκφραζε.

Εισαγγελέας: Εδώ [στην απολογία] στο Εφετείο, σας έκανε μια ερώτηση όταν φτάσατε στην Τσαλδάρη ότι τραβήξατε το χειρόφρενο και σας ρώτησαν γιατί το κάνατε και επιχειρήσατε να κατέβετε. Και είπατε «γιατί μου έβρισαν το σπίτι και κατέβηκα να τους ζητήσω το λόγο». Εδώ όμως είπατε κάτι άλλο.

Ρουπακιάς: Δηλαδή; Ακουστε με, αυτό που λέτε για χειρόφρενο, είναι μπροστά στο Κοράλλι…

Εισαγγελέας: Έχουμε δηλαδή δύο φάσεις;

Ρουπακιάς: Φτάνω μπροστά στο Κοράλλι και μετά έρχεται ο αστυνομικός και μου λεει «έλα, έλα» και φεύγω και η δεύτερη που πάω να παρκάρω.

Εισαγγελέας: Δεν έχω άλλες ερωτήσεις. Για κάποιον αστυνομικό λέτε εδω ότι σας χτύπησε τον ουρανό του αυτοκινητου. Δεν το επιβεβαιώνει ο αστυνομικός.

Ρουπακιάς: Το χω δει, το χω δει, ναι, εγώ σας λέω τι έγινε, τι άλλο να σας πω, το τι λέει ο καθένας;

Εισαγγελέας: Λέτε πάρα πολλά τα οποία… τελοσπάντων.

Πρόεδρος: Το τραβήξατε το χειρόφρενο; βρισκόμενος πού;

Ρουπακιάς: Έστριψα από τη Τσαλδάρη και έκανα αριστερά στην Κεφαλληνίας και μετά το Κοράλλι είδα τον Φύσσα. Μου ειπε την επιμαχη κουβέντα, «τι κοιτάς ρε μουνί, γαμώ το σπίτι σου» και τράβηξα χειρόφρενο να κατεβω. Δεν πρόλαβα να κατεβω, πίσω ήταν δυο μηχανές της ομάδας ΔΙΑΣ που εκεινη την ώρα ξεκαβαλάγανε.

Πρόεδρος: Δηλαδή σκοπός σας ήταν να κατεβείτε επειδή είπε κεινη τη φράση; Δηλαδή το μαχαίρι δεν το πήρατε εκεινη την ώρα;

Ρουπακιάς: Όχι.

Πρόεδρος: Η άλλη φράση είναι πιο ήπια από την πρώτη και εκεί το μαχαίρι το πήρατε;

Ρουπακιάς: Και σημειωτέον, να σας βοηθήσω κιόλας…

Πρόεδρος: Να απαντήσετε θέλω, όχι να βοηθήσετε.

Ρουπακιάς: Τα μηχανάκια ήταν μπροστά και θα διαπληκτιζόμουν χωρίς το μαχαίρι…

Πρόεδρος: Δε σας απέτρεψαν οι αστυνομικοί;

Ρουπακιάς: Ήταν αυθόρμητο εκεί.

Πρόεδρος: Εσείς είστε οδηγός πόσο;

Ρουπακιάς: 30 χρόνια.

Πρόεδρος: Δηλαδή δε σας έχει τύχει να ακουσετε άλλη φράση σκληρή;

Ρουπακιάς: Όχι, τόσο σκληρές.

Πρόεδρος: Ποια ήταν σκληρή;

Ρουπακιάς: «Το σπίτι σου»

Πρόεδρος: Μα η άλλη που βγαλατε μαχαιρι δεν ήταν τόσο σκληρή. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος να αντιδράσετε;

Ρουμπέκας παρεμβαίνει: Πες τι ήθελες να πεις στην κυρία πρόεδρο.

Ρουπακιάς: Εγώ δε λειτουργώ έτσι, κυρία πρόεδρε…

Πρόεδρος: Ναι αλλά εδώ μας λέτε ότι βγηκατε από το αμάξι με ένα μαχαίρι στο χερι.

Ρουπακιάς: Δεν κατεβαίνω να… εεε… όποιον με βρίσει…

Πρόεδρος: Έτσι μας λέτε, ότι «εβαλα χειρόφρενο και έβγαλα μαχαίρι να κατέβω».

Βάρκα, ερωτήσεις: Στο βίντεο στην Ξάνθου που πήγατε να παρκάρετε, αφού βγήκατε από το αμάξι ποιος ο λόγος να πατε απεναντι να ρωτησετε; Έτσι φαίνεται, να πηγαίνετε να ρωτήσετε κάτι.

Ρουμπέκας παρεμβαίνει: Το θεωρείτε δεδομένο αλλά δεν είναι.

Ρουπακιάς: Γύρω από το αυτοκίνητο κάνω λίγο πίσω… και κάνω έτσι και βλέπω ότι υπάρχει θέση, δεν υπήρχε άλλος…

Βάρκα: Πήγατε ανάποδα δηλαδή απλά για να παρκάρετε. Όταν είμαστε στη διαδικασία παρκαρίσματος, κοιτάτε να παρκάρετε, τότε πώς λέτε ότι συναντήθηκαν τα βλέμματά σας με τον Φύσσα;

Ρουπακιάς: Ακριβώς. Πήγα με φόρα γιατί ήταν αντίθετος ο δρόμος και πάω να παρκάρω και την ώρα που πάω να παρκάρω συναντήθηκαν τα βλέμματά μας.

Βάρκα: Γιατί δεν προτιμήσατε να ανεβείτε σε ένα από τα μηχανάκια που ήταν ένας πάνω και έτσι να παρκάρετε με ασφάλεια;

Ρουπακιάς: Τα μηχανάκια εκείνη την ώρα φεύγαν. Να κουβάλαγα ολόκληρο αυτοκίνητο για να ακολουθήσω τα μηχανάκια; Άλλα φεύγαν εκείνη την ώρα και δεν ήξερα αν μπορούσα να κάνω εκείνο το πράγμα.

Βάρκα: Όση ώρα μείνατε στο αυτοκίνητο ακούσατε το κινητό του Καζαντζόγλου να χτυπάει;

Ρουπακιάς: Όχι.

Βάρκα: Εκείνος είπε ότι πήγε σπίτι και πήρε από το τηλέφωνο της μητέρας του.

Βελέντζα παρεμβαίνει: Κυρία προεδρε, είπε ότι ήταν κλειστό, δεν είπε ότι άνοιξε κλήση.

Ερωτήσεις από αναπληρωτή εισαγγελέα: Μετά από αρκετό καιρό από την ανθρωποκτονία, ο κατηγορούμενος Μιχαλολιάκος, ο αρχηγός της Χ.Α., ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για ό,τι έγινε εκεί. Την δήλωση αυτή την έχετε ακούσει εσείς;

Ρουπακιάς: Όχι ολόκληρη γιατί δεν μπορούσα, μετέπειτα την άκουσα, η ουσία είναι ότι άλλα είπε ο άνθρωπος, άλλα εννοούσε.

Αναπληρωτής εισαγγελέας: Για ό,τι εννοούσε.

Ρουπακιάς: Εγώ κατάλαβα ότι παίρνει την πολιτική ευθύνη, όχι την ευθύνη της ανθρωποκτονίας, αυτό κατάλαβα.

Αναπληρωτής εισαγγελέας: Γιατί να αναλάβει την πολιτική ευθύνη για αυτο το περιστατικό, την ανθρωποκτονία που διαπράξατε εσείς;

Ρουπακιάς: Δεν το γνωρίζω, δεν ξέρω, επανειλημμένα σας το λέω, με το χέρι στην καρδιά, εγώ ούτε στέλεχος υπήρξα, ούτε τον Λαγό, ούτε τον Μιχαλολιάκο κτλ, εγώ μόνο από τη Νίκαια ήξερα, να τα λέμε τα πράγματα όπως είναι. Επειδή ανελαβε την ευθύνη, δε σημαίνει ότι είμαι στέλεχος.

Αναπληρωτής εισαγγελέας: Πήρε μια μορφή ευθύνης για το περιστατικό που έγινε.

Ρουπακιάς: Δεν το ξέρω το γιατί.

Αναπληρωτής εισαγγελέας: Αναφέρατε εκείνο το βράδυ τους Κομιανό…

Ρουπακιάς: … Δήμου, Σκάλκο… από τον σωματότυπό τους πιο πολύ, δεν είχε τόσο ύψος ο Κομιανός αλλά υπήρχε και ο Τσορβάς που είναι στο ίδιο ύψος. Τώρα, τι να σας πω, αυτούς έκρινα.

Αναπληρωτής εισαγγελέας: Ακούσατε τον κατηγορούμενο Δήμου εδώ να λέει ότι σας πήρε τηλέφωνο στο ΑΤ;

Ρουπακιάς: Δε θυμάμαι αν μίλησα.

Αναπληρωτής εισαγγελέας: Μετά από αυτά που είδατε και έγιναν, το μήνυμα του κατηγορουμένου Πατέλη «όλοι εδώ, έξω από την τοπική», για ποιο λόγο είναι, τι αποσκοπούσε;

Ρουπακιάς: Τι πιστεύω τώρα εγώ. Δεν το γνωρίζω ειλικρινά. Άλλοι λένε για τρικάκια, άλλοι για ψάρια… εγώ νομίζω ότι κάποιοι μας οδήγησαν εκεί στο Κοράλλι, που κάναν τα ζικ-ζακ…

Αναπληρωτής εισαγγελέας: Αυτή τη μάζωξη έξω από την τοπική, τι σχέση έχει το μήνυμα με αυτή; Μπορεί να μην έχει καμμία σχέση;

Ρουπακιάς: Κάποια απ’ αυτές θα έχει, τώρα, ψάρια, τρικάκια…

Αναπληρωτής εισαγγελέας: Όχι ψάρια πάντως…

Ρουπακιάς: Μιλαμε για το μήνυμα. Δεν γνωρίζω. Θα ήταν για ένα από αυτά τα 3, για ποιό από αυτά, δε γνωρίζω.

Αναπληρωτής εισαγγελέας: Μπορεί να ήταν για ψάρια; Εγώ τέτοια ώρα καταλαβα για κάτι έκτακτο.

Ρουπακιάς: Εγώ το ‘χω πει, πάει ο Δήμου, λέει να ξεφορτώσουμε… εγώ 11 η ώρα δεν έχω πάει να ξεφορτωσουμε, για αυτό το μυαλό μου πήγε κάπου στο κακό.

Αναπληρωτής εισαγγελέας: Τον υπάλληλο του υπουργειου Δικαιοσυνης, τον Χατζησταμάτη τον ξέρατε;

Ρουπακιάς: Όχι, δεν τον ξέρω, ούτε φατσικά.

Αναπληρωτής εισαγγελέας: Τον είδατε;

Ρουπακιάς: Όχι, ούτε φατσικά δεν τον ξερω. Και έγραφε για το ψυχολογικό μου προφίλ, για την ιδιοσυγκρασία μου…

Ντόκος ερωτήσεις: Είπατε πριν ότι βγήκατε από το αυτοκίνητο και χτυπήσατε τον Π. Φύσσα από φόβο. Δηλαδή νιώσατε απειλητικά; Το χτύπημα αυτό, με βάση αυτά που έχουμε διαβάσει, ήταν τόσο αριστοτεχνικά βαλμένο, που θύμιζε μέθοδο τριαντάφυλλου, ότι κάποιος έπρεπε να γνωρίζει πολύ καλά πού χτυπάει. Δείχνει καίριο χτύπημα και εκ των προτέρων προμελετημένο.

Ρουπακιάς: Να σας πω, εμένα μου ‘ρθε στο μυαλο τώρα, μήπως συνάδει και με άνθρωπο από φόβο… που δεν ξέρει πού να χτυπήσει και τι να κάνει…

Ντόκος: Τόσο καίρια;

Ρουμπέκας παρεμβαίνει: Ως δεδομένο το λέτε κύριε σύνεδρε; Πώς είναι δεδομένο το «επαγγελματικό» και το «τριαντάφυλλο»;

Ρουπακιάς: Την ώρα που είχα σκύψει και προσπαθούσα να του χτυπήσω το πόδι…

Ντόκος: Διαβάσαμε κάποιες καταθέσεις, υπήρχε και μια μελέτη στο πώς έγινε το χτύπημα και το σημείο και ο τρόπος.

Ρουπακιάς: Τώρα, αν πάνω στο φόβο του, και κουνήθηκε…

Ντόκος: Ήταν πολύ ικανό και του σημείου και του τρόπου…

Ρουπακιάς: Εγώ γνώστης δεν είμαι.

Ντόκος: Εσάς ο Καζαντζόγλου σας είχε ενημερώσει ότι τον είχε ενημερώσει ο Άγγος;

Ρουπακιάς: Με τον Καζαντζόγλου δεν είχα μιλήσει καθόλου δεν ήξερα ότι ο Άγγος βρισκόταν στο Κοράλλι. Δεν ήξερα το όνομα του Φύσσα καν.

Ερωτήσεις από Τσουλφόγλου: Κύριε κατηγορούμενε, έχουν καταθέσει εδώ μάρτυρες. Είστε σίγουρος κατ’ αρχάς ότι τα άτομα αυτά τα 3-4 ήταν απο την παρέα του Παύλου Φύσσα;

Ρουπακιάς: Ναι.

Τσουλφόγλου: Πώς είστε τόσο βέβαιος αφού την προσοχή σας την είχατε στο να παρκάρετε;

Ρουπακιάς: Όλα γίναν πολύ γρήγορα. Μην πεταγόμαστε από το ένα θέμα στο άλλο.

Τσουλφόγλου: Επειδή έχουν καταθέσει δύο αυτόπτες ότι ήταν ο Παυλος και αλλοι 3-4, με τους οποιους είχε μια συμπλοκή και φαίνεται και από το βίντεο ότι από κει που κατεβαίνετε, πρέπει να είδατε ότι υπάρχει συμπλοκή…

Ρουπακιάς: Τώρα, αν γινόταν στο 58-56 δεν ξέρω…

Τσουλφόγλου: Όχι, ήταν ακριβώς εκεί που παρκάρατε, στο 62, αυτόπτες μάρτυρες είπαν ότι εσείς βγήκατε από το αυτοκίνητο, τελειως ατάραχος, και σε δύο δευτερόλεπτα τον είχατε μαχαιρώσει, τον αγκαλιάσατε και ούτε σας χτύπαγε, ούτε τίποτα.

Ρουπακιάς: Εγώ δηλαδή κινήθηκα εναντίον του Φύσσα;

Τσουλφόγλου: Ναι, αυτό ακριβως.

Ρουπακιάς: Όχι, σας το λέω με το χέρι στην καρδιά. Έκανε 3-4 βήματα ο Φύσσας καταπάνω μου, εγώ έκανα ένα βήμα και η συμπλοκή έγινε ένα βήμα από το αυτοκίνητο, πάνω στο πεζοδρόμιο.

Τσουλφόγλου: Πάντως αυτή είναι η μαρτυρία που μας είπε κάποια που δεν είχε καμμία σχέση…

Ρουπακιάς: Τι να σας πω…

Τσουλφόγλου: Γιατι να το πει αυτο; Και μάλιστα, όταν φτάσατε εκεί, κάνατε μια κίνηση, που μας την είπαν παραστατικά κιόλας, κάνατε έτσι [δείχνει κίνηση] και καταφέρατε ένα τέτοιο πλήγμα. Και σήμερα τι μας είπατε, ότι φταίει ο Παύλος που έσκυψε και βρέθηκε το μαχαίρι στην καρδιά…;

Ρουπακιάς: Έτσι έγιναν τα πράγματα, όπως σας τα ανέφερα. Χτύπησα στα πόδια και από τον φόβο…

Τσουλφόγλου: Έναν Αποστόλου τον ξέρετε;

Ρουπακιάς: Ήταν στα γραφεία του Περάματος και μια-δυο φορές είχε έρθει και στη Νίκαια. Σημειωτέον ότι στη φυλακή που ήμουν, επειδή δεν είχε άλλο χώρο, υπέγραψε και τον έφεραν 8 μήνες.

Τσουλφόγλου: Έχει πει, σε επικοινωνία, ότι αυτός σας έφερε σε επικοινωνία με τη Χ.Α.

Ρουπακιάς: Έχει πάει 2 φορές φυλακή γι αυτό το πράγμα, επειδή θέλει να δείχνεται.

Τσουλφόγλου: Έχει πει ο Αποστόλου ότι ήσασταν στα γραφεία της Νίκαιας, ο Πατέλης, ο Καζαντζόγλου και ο Τσακανίκας και κάνατε λόγο για το συγκεκριμένο άτομο.

Ρουπακιάς: Τώρα τι να σας πω, ο άνθρωπος θέλει να δείχνεται, θα το δείτε κι από κοντά.

Τσουλφόγλου: Η αδελφή σας, είπατε, δεν είχε σχέση με τη Χ.Α. Εμείς βέβαια την είδαμε σε φωτογραφίες με μπλουζάκια και με τον σύζυγό της.

Ρουπακιάς: Όχι.

Τσουλφόγλου: Η αδελφή σας στο τηλέφωνο με μια φίλη της έχει πει για κυνήγι μεταναστών, για τάγματα εφόδου, «κυνηγάει» είπε «όχι τους νόμιμους μετανάστες αλλά τους παράνομους».

Ρουπακιάς: Αυτο σε ποιο χρόνο το χει πει; Γιατί, αν το χει πει μετά από όλο αυτό εδώ, με τις τηλεοράσεις και τις εφημερίδες, εντάξει… σχημάτισε μια δική της γνώμη. Πάντως είμαι κατηγορηματικός, δεν είχε καμμιά σχέση.

Τσουλφόγλου: Μετά την ανθρωποκτονία, εσείς σε ποιο τηλέφωνο είπατε ότι μαχαιρώσατε έναν άνθρωπο;

Ρουπακιάς: Στο πρώτο.

Τσουλφόγλου: Στο πρώτο; Γιατί χτες μας είπε στο τέταρτο εδώ ο Πατέλης.

Ρουπακιάς: Σε αυτό διαφοροποιούμαι με τον κ. Πατέλη, μου ειπε «δεν είναι τίποτα, για εξακρίβωση». Του λέω, «δεν κατάλαβες καλά», νομίζω ήταν το πρώτο.

Τσουλφόγλου: Εκείνη τη στιγμή που το είπατε, ένιωσε κάποια έκπληξη, ή ήταν σα να του το ‘χε πει κάποιος άλλος;

Ρουπακιάς: Ένιωσε έκπληξη.

Τσουλφόγλου: Γιατί εδώ μας έχει πει ο Άγγος ότι στις 12:10 τον πήρε τηλέφωνο και του είπε ότι είχε μάθει ότι εσείς μαχαιρώσατε…

Ρουπακιάς: Κοιτάξτε να σας πω, από το τηλέφωνο τουλάχιστον πιστεύω, ότι από μένα το άκουσε.

Τσουλφόγλου: Τελικά σήμερα νιώθετε ότι έχετε κάνει κάποια πράξη που έχει απαξία ή αυτή η ανθρωποκτονια, που χαρακτηρίσατε «απλή»…

Ρουπακιάς: Αν έχω κάνει κάποια πράξη απαξίας; Εδώ έχω κλείσει δυο σπίτια, του παιδιού και το δικό μου.

Ρουμπέκας: Αφήστε τον να σας πει, μετανιώνει, αυτό θελει να σας πει, πες στο δικαστήριο αυτό που έλεγες.

Τσουλφόγλου: Γιατί τελικά;

Ρουπακιάς: Το έχω πει ότι έχω μετανιώσει, ότι έχω κλείσει δύο σπίτια…

Πρόεδρος: Σε μια συνομιλία η αδελφή σας εχει πει «ποιον καλύπτεις;»

Ρουπακιάς: Δεν ξέρω γιατί το είπε.

Πρόεδρος: Ολοκληρώσαμε με την απολογία σας. Θέλετε κάτι, εντελώς συγκεκριμένο;

Θεοδωρόπουλος, ερώτηση από πολ. αγωγή: 11:45 που είναι με τον Καζαντζόγλου να δώσει τους 2 πάκους κλπ. Στη σελ 45 της απολογίας, «αυτός μου ζήτησε να κάνει ένα τσιγάρο» – ο Καζαντζόγλου – «και εγώ του είπα δεν προλάβαινα και έπρεπε να φυγω. Έπρεπε να πάω στην τοπική, γιατί με περιμένανε κάποια μηχανακια». Τι σήμαινε αυτό;

Πρόεδρος: Τι νόημα είχε αυτό που έχετε πει.

Ρουπακιάς: Δεν το θυμάμαι.

Βελέντζα παρεμβαίνει: Ευχαριστούμε για την ερώτηση…

Πρόεδρος: Τι δουλειά έχετε να μιλάτε για τα μηχανάκια. Γνωρίζετε ότι σας περίμεναν κάποια μηχανάκια;

Ρουπακιάς: Μηχανάκια μετά είδα.

Πρόεδρος: Απλά επισημαίνεται η αντίφαση.

Θεοδωρόπουλος, ερωτήσεις: Στην επόμενη σελίδα λέει «σίγουρα υπήρχε κάποιος επικεφαλής της όλης ομάδας και ήξεραν πού πηγαίναμε. Ποιος ήταν επικεφαλής όμως δε γνώριζα». Από την εμπειρία του, ποιοι μπαίνουν επικεφαλής;

Ρουπακιάς: Σας έχω απαντήσει.

Πρόεδρος: Και σήμερα αυτή ήταν η τοποθέτηση, άλλη ερώτηση.

Θεοδωρόπουλος: Εκεί που γίνονται οι κινήσεις με τον Παύλο, σελ 47, «αν έκανε κίνηση να με σπρώξει ή θα ερχόντουσαν οι δικοί του από το στενό να με προστατέψουν;» τι εννοούσε;

Ρουπακιάς: Χρυσαυγίτες.

Θεοδωρόπουλος: Λέει, 4 μέρες μετά τη δολοφονία κάποιος από τους αστυνομικούς εκεί κοντά «και τον συλλαμβάνει και λέει είμαι από τη Χ.Α.».

Πρόεδρος: Ελάτε.

Αντανασιώτης, ερωτήσεις: Αν μπορεί να μας δώσει εξήγηση για το περίεργο γεγονός να έχει μαχαιρώσει έναν άνθρωπο, να μην του έχουν φορέσει χειροπέδες, να κυκλοφορεί στο ΑΤ ελεύθερος και το μαχαίρι, όπως μας είπε, να είναι σε σακούλα σούπερ μάρκετ;

Πρόεδρος: Δε θα μας κάνει εκτιμήσεις σε ό,τι αφορά συμπεριφορές άλλων.

Στρατής, ερωτήσεις: Η σύζυγός του λέει ότι παίρνει ο Πατελης τον Ρουπακιά και του λέει «έλα, έχουμε επίθεση σε αναρχικούς». Γιατί το λέει αυτό;

Πρόεδρος: Έχετε μιλήσει με τη σύζυγό σας;

Ρουπακιάς: Ναι, έχω μιλήσει.

Μαλαγάρης ερωτήσεις: Αν οποιοσδήποτε τον προσέγγισε μετά τη δολοφονία προκειμένου να ενημερωθεί από τον ίδιο για το τι συνέβη εκείνο το βράδυ.

Ρουπακιάς: Κανενας.

Μαλαγάρης: Αν υπέστη κάποιο πειθαρχικό;

Πρόεδρος: Από τη Χρυσή Αυγή;

Ρουπακιάς: [Ακατάληπτο λόγω οχλαγωγίας στην αίθουσα]

Μαλαγάρης: Με δεδομένο ότι ο ίδιος «δεν έχει πειράξει ούτε σκύλο», «τρώει χωρίς μαχαίρι», κτλ όταν ενημερώθηκε ότι πρέπει να πάνε να απελευθερώσουν κάποιον, τί σκέφτηκε ότι θα γίνει, με δεδομένο ότι ο ιδιος δε συμμετέχει σε καμμιά συμπλοκή; Και ποιός θα ήταν ο δικός του λόγος;

Πρόεδρος: Ελάτε, η κυρία Παπαδοπούλου.

Παπαδοπούλου, ερωτήσεις: Στη σελίδα 47 λεει «τον Σταμπέλο τον είδα σε μηχανάκι έξω από την τοπική, αν αποχώρησε δεν το γνωρίζω εγώ, πάντως τον είδα». Επειδή αναφέρθηκε ότι μόνο ο Δήμου ήταν χωρίς κράνος, επιβεβαιώνει;

Πρόεδρος: Αλλάζει κάτι σε ό,τι μας έχετε πει ως τώρα;

Ρουπακιάς: Όχι, πιστεύω, από τον σωματότυπο.

Παπαδοπούλου: Υπάρχει καταγεγραμμένη κλήση, 23:36 Ρουπακιά – Καζαντζόγλου, τι του είπε ακριβώς;

Ρουπακιάς: Ό,τι σας έχω πει.

Παπαδοπούλου: Και αν ο σκοπός ήταν να παρκάρει, με δεδομένο ότι στο βιντεο φαινεται ότι δεν προεξεχει, γιατί δεν το άφησε κει και μπήκε στο αντίθετο ρεύμα και πήγε προς τον Παύλο Φύσσα;

Πρόεδρος: Λοιπόν, τελειώσαμε.

Καμπαγιάννης ερωτήσεις: 4 ζητήματα έχω να ρωτήσω. Το πρώτο, στο αναγνωστέο 275 προκύπτει ότι υπήρχε τηλεφωνική συνομιλία που συνέβη στις 23:36, όπου κάλεσε ο Ρουπακιάς και τον Καζαντζόγλου, 13 δευτερόλεπτα…

Πρόεδρος: Άλλο.

Καμπαγιάννης: Δεύτερο, υπάρχει μια κλήση του Σταμπέλου, όπου καλεί τον Ρουπακιά στις 12:10 και 12:11, μιλούν για 32 δευτερολεπτα. Ο Σταμπέλος με τον κατηγορούμενο. Αν είναι δυνατόν να μας πει, να θυμηθεί το περιεχόμενο της συγκεκριμένης συζήτησης;

Ρουπακιάς: Αυτό που σας είπα.

Πρόεδρος: Αν θελετε κάτι άλλο, όχι ότι έχει πει.

Καμπαγιάννης: Του είπατε για το μαχαίρωμα; Χτες ο κατηγορούμενος Πατέλης είπε ότι πηγή γνώσης του, ότι υπήρξε αντιπαράθεση ανάμεσα σε αναρχικούς και χρυσαυγίτες, ήταν ο ίδιος ο Ρουπακιάς. Σε ποια φάση ο Ρουπακιάς είπε στον Πατέλη ότι στον χώρο υπήρχαν 15-20 αναρχικοί;

Ρουπακιάς: Δεν το θυμάμαι.

Πρόεδρος: Ελάτε, τελειώσαμε.

Καμπαγιάννης: Είναι κρίσιμο! Τη λέξη «αναρχικοί» ο Πατέλης είπε ότι του την έδωσε ο Ρουπακιάς. Και πότε τελικά διαπίστωσε ότι ο Παύλος Φύσσας ήταν αναρχικός;

Ρουπακιάς: Εγώ δεν ξέρω, μέχρι σήμερα.

Συνήγορος Μπάζα για Κομιανό: Για τον Κομιανό να ρωτήσω, φορούσε κράνος ή όχι;

Πρόεδρος: Όλοι λέει φορούσαν.

Μπάζα: Ήταν στη μηχανή;

Ρουπακιάς: Θυμάμαι τότε ένα παπάκι είχε, αλλά ούτε χρώμα… ούτε…

Μπάζα: Τον σωματότυπό του τον γνωρίζετε, ήσασταν φίλοι;

Ρουπακιάς: Όχι.

Βελέντζα, ερωτήσεις: Το αυτοκίνητό σας είχε πινακίδες;

Ρουπακιάς: Μάλιστα.

Βελέντζα: Ήταν ορατές;

Ρουπακιάς: Μάλιστα.

Βελέντζα: Ήταν αληθινές;

Ρουπακιάς: Κανονικές ήταν.

Βελέντζα: Υπήρχε κόσμος;

Πρόεδρος: Μέσω του δικαστηρίου κάντε την ερώτηση.

Βελέντζα: Αν ο Φύσσας φορούσε μπλούζα;

Πρόεδρος: Αν φορούσε ή τι μπλούζα φορούσε;

Ρουπακιάς: Φορούσε σίγουρα μπλούζα, γιατί τη σήκωσε και την έδειξε.

Βελέντζα: Γιατί στην ιατροδικαστική δεν υπάρχει.

Ρουσσόπουλος, ερωτήσεις: Επειδή μας είπε ότι 17 ετών διετέλεσε μέλος της ΚΝΕ, τι εκπαίδευση διετέλεσε και αν είχε συγγενική σχέση με πολιτικό πρόσωπο της χώρας που διετέλεσε πρωθυπουργός.

Πρόεδρος: Άλλη ερώτηση. [Δεν έχει επιπλέον ερωτήσεις ο συνήγορος]. Ολοκληρώσαμε, πηγαίνετε.

*Το κείμενο του Omniatv βασίστηκε στην καταγραφή του Παρατηρητηρίου της δίκης, Golden Dawn Watch, από την απολογία του φυσικού αυτουργού της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, Γιώργου Ρουπακιά.