Όπως αναφέρει η οργάνωση:
Η GEA στο πλαίσιο του γενικού σχεδιασμού της, ίδρυσε τον Φεβρουάριο του 2021, έπειτα από τα αυξανόμενα περιστατικά ενδοοικογενειακής/ενδοσυντροφικής βίας τη περίοδο του COVID-19 , την ειδική ομάδα «Γυναικεία Κακοποίηση: Μύθος ή Πραγματικότητα;», η οποία αποτελείται από νομικούς, ψυχολόγους, κοινωνιολόγους και δραστηριοποιείται σε ζήτημα έμφυλης βίας, με απώτερο σκοπό την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του κοινού.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ μια στις τρεις γυναίκες είναι θύμα ενδοοικογενειακής/ενδοσυντροφικής βίας ή βίας από συγγενικό πρόσωπο πρώτου βαθμού. Τα περιστατικά ποικίλουν σε μορφή και ένταση, με αποκορύφωμα την αφαίρεση της ζωής των γυναικών. Ο φαύλος κύκλος της βίας αποτελεί ένα ακανθώδες φαινόμενο με σταθερά αυξητικές τάσεις στην ελληνική κοινωνία. ¨Όπως προκύπτει από τα στοιχειά της ελληνικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Παρατηρητήριο για τη Γυναικοκτονία (European Observatory on Femicide) μονάχα για το έτος του 2021, σημειώθηκαν συνολικά τριάντα γυναικοκτονίες στην ελληνική επικράτεια. Το νομικό «οπλοστάσιο» είναι εξοπλισμένο από την Σύμβαση για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας (Σύμβαση Κωνσταντινούπολης), τις ειδικές διατάξεις του Ν. 3500/2006 περί ενδοοικογενειακής βίας και Ν. 4604/2019, οι οποίες ενσωματώνουν επιμέρους τμήματα της διεθνούς Σύμβασης. Όμως σε εθνικό επίπεδο, το νομοθετικό πλαίσιο απαιτεί εκσυγχρονισμό και ενίσχυση, καθώς συχνά τα εκδικαζόμενα ασφαλιστικά μέτρα καταλήγουν να μην τηρούνται από τους ίδιους τους δράστες.
Στη πρόσφατη συζήτηση που είχαμε με τον δημοσιογράφο Περικλή Βασιλόπουλου στην ραδιοφωνική εκπομπή «Ασκώ τα δικαιώματα μου, τηρώ τις υποχρώσεις μου στην Ευρώπη του αύριο.» στο πρώτο πρόγραμμα της ΕΡΤ, επισημάνθηκε μεταξύ άλλων ό,τι η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης αποτελεί ένα ιδιαίτερο σύγχρονο και πρωτότυπο νομοθέτημα, καθώς τυποποιείται για πρώτη φορά η θεμελιώδης έννοια της συναίνεσης. Η θεσμική αποτύπωση της βουλητικής δήλωσης των γυναικών συνιστά ένα κεντρικό θέμα για την επίτευξη της ουσιαστικής πια ισότητα των φύλων. Συχνά, με πράξεις ψυχολογικού χειραγώγησης και συναισθηματικής εκβίασης η άρνηση των γυναικών για συναίνεση σε πράξη αίρεται τελικά, καθιστώντας τη πράξη ουσιαστικά παράνομη, καθώς τελέστηκε κατόπιν εξωτερικής πίεσης. Ακριβώς σε αυτό το σημείο η ενδυνάμωση των γυναικών και η καλλιέργεια σεβασμού στις προσωπικές επιλογές τους, τόσο ιδιωτικά, όσο και δημόσια αποτελεί ένα καθοριστικό παράγοντα για την επίτευξη της ανεξαρτησίας των γυναικών.
Ο πρώτος Ενημερωτικός Οδηγός της GEA σκοπό έχει να ευαισθητοποιήσει και να αναδείξει το σοβαρό κοινωνικό φαινόμενο της κακοποίησης και βίας κατά των γυναικών.
Τα περιστατικά βίας δύναται να συμβούν τόσο στη δημόσια σφαίρα, δηλαδή στο χώρο εργασίας ή σε δημόσιο χώρο, όσο και στην ιδιωτική ζωή μιας γυναίκας.
Η φυγή μιας γυναίκας από μια κακοποιητική σχέση αποτελεί μια επίπονη διαδικασία, συχνά και ριψοκίνδυνη για τη σωματική ακεραιότητα της ίδιας και πιθανώς των παιδιών -εφόσον υφίσταται-, γιαυτό το λόγο απαιτεί τον άμεσο συγχρονισμό και παρέμβαση όλων των μηχανισμών που εμπλέκονται. Οι επιπτώσεις της κακοποίησης στην αποδέκτρια είναι ποικίλες. Η αναγνώριση των κακοποιητικών ενδείξεων και συμπεριφορών, η αναγνώριση των συνεπειών στην ψυχολογία της επιζώσας, αλλά και η ενημέρωση σχετικά με τη δυνατή βοήθεια που μπορεί να λάβει μια γυναίκα αναγράφονται συνοπτικά στην πρώτη σειρά Ενημερωτικών Οδηγών της GEA.
