Το κίνημα Extinction Rebellion, ή XR, γεννήθηκε το φθινόπωρο του 2018 στην Αγγλία από μια μικρή ομάδα επιστημόνων, ερευνητών και ανήσυχων πολιτών με στόχο να φέρουν για τα καλά στο προσκήνιο την κλιματική και οικολογική κρίση. Το σύμβολο του είναι μια κλεψύδρα, σύμβολο του χρόνου που ο πλανήτης μετράει αντίστροφα αν δεν ληφθούν δραστικά και αποτελεσματικά μέτρα για το περιβάλλον παγκοσμίως.
Η φιλοσοφία του και οι τακτικές του βασίζονται στην ειρηνική ανυπακοή, συμπεριλαμβανομένων και των μαζικών συλλήψεων των μελών του – χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος σε ρεπορτάζ της Guardian, ‘I would go to prison’: the ordinary people getting arrested for Extinction Rebellion (“Θα πήγαινα στη φυλακή”: οι απλοί άνθρωποι που συλλαμβάνονται για το Extinction Rebellion) – προκειμένου να αναγκάσουν την κυβέρνηση να ανταποκριθεί αναλόγως των περιστάσεων που απαιτεί η επείγουσα κατάσταση για το κλίμα.
«Το XR εμπνέεται από δράσεις όπως αυτή των Ινδών που θέλησαν να αντιδράσουν στον βρετανικό νόμο που τους είχε επιβληθεί και τους απαγόρευε να συλλέξουν το αλάτι. Οι Ινδοί περπάτησαν ειρηνικά στις αλυκές για να συλλέξουν το αλάτι. Η πορεία είχε ξεκινήσει με ελάχιστους ανθρώπους που περπατούσαν ανά δύο ενώ η αστυνομία τούς χτυπούσε. Όμως συνεχώς ερχόντουσαν κι άλλοι και έγιναν εκατοντάδες. Τα μίντια γέμισαν φωτογραφίες με ειρηνικούς Ινδούς που αστυνομία τους χτυπούσε με βία και ο νόμος άλλαξε μέσα σε λίγες βδομάδες ενώ δεν άργησε να έρθει και η ανεξαρτησία τους» λέει η Tessie Humble πoυ αυτή την περίοδο κάνει έρευνα για τη συγγραφή του βιβλίου της σχετικά με την κλιματική κρίση.
Τα τρία βασικά αιτήματα του XR είναι να ακουστεί η αλήθεια σχετικά με την κλιματική κρίση – Tell the truth -, να μηδενιστεί το αποτύπωμα άνθρακα μέχρι το 2025 και να συσταθεί μία συνέλευση-επιτροπή πολιτών που να αποφασίσει τις δράσεις για το μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα.
O «μαγικός αριθμός» δε, για το XR είναι το 3,5% αφού σύμφωνα με την πολιτικό επιστήμονα του Harvard University, Erica Chenoweth, η οποία εξέτασε τα μη βίαια κινήματα του τελευταίου αιώνα, «οι ειρηνικές διαδηλώσεις έχουν δύο φορές περισσότερες πιθανότητες να πετύχουν τους στόχους τους σε σχέση με τα βίαια κινήματα. Επίσης, χρειάζεται το 3,5% του πληθυσμού να συμμετέχει ενεργά στις διαδηλώσεις ώστε να εξασφαλιστεί μια σοβαρή πολιτική αλλαγή».
Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Πουλή και την Τζένη Τσιροπούλου
Υπήρχαν και στο παρελθόν οικολογικά κινήματα, αλλά φαίνεται ότι τώρα για πρώτη φορά υπάρχει μία αίσθηση του κατεπείγοντος, περισσότερο από ποτέ. Πιστεύετε ότι ισχύει αυτό; Και, αν ναι πώς επηρεάζει, τη στρατηγική σας;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε φτάσει στο έσχατο σημείο της κλιματικής κρίσης. Για πολύ καιρό προχωρούσαμε ολοταχώς προς τον γκρεμό για την κλιματική καταστροφή και τώρα βρισκόμαστε πια στο χείλος αυτού του γκρεμού. Μια πληθώρα σημαντικών προβλέψεων έχουν πραγματοποιηθεί, όπως το λιώσιμο των πάγων στην Αλάσκα, το οποίο όμως δεν προβλεπόταν να συμβεί για άλλα εβδομήντα χρόνια.
Την τελευταία φορά που είχαμε τόσο πολύ διοξείδιο στην ατμόσφαιρα, όσο έχουμε τώρα, ο πλανήτης ήταν τόσο θερμός που υπήρχαν δάση με φοίνικες στον βόρειο πόλο.
Εκπέμπουμε διοξείδιο σε ταχύτερους ρυθμούς απ’ ό,τι κατά την Triassic extinction που συνέβη πριν από 200 εκατομμύρια χρόνια και αφάνισε το 97% της ζωής στη γη και τα μεγάλα θηλαστικά δεν επιβίωσαν.
Λέγεται ότι έχουμε ξεπεράσει την άνοδο της θερμοκρασίας κατά έναν βαθμό, που είναι εξόχως παραπλανητικό, καθώς δεν λαμβάνει υπόψιν την καθυστέρηση στις συνέπειες του διοξειδίου που βρίσκεται ήδη στην ατμόσφαιρα. Το διοξείδιο μπορεί να εμφανίσει τις συνέπειές του μετά από 30 χρόνια και υπάρχουν εκτιμήσεις ότι αυτό μπορεί να ανεβάσει τη θερμοκρασία κατά 1,7 ή 1,8 βαθμούς. Αυτό είναι επικίνδυνα κοντά σημείο καμπής των 2 βαθμών, που έχει αναγνωριστεί ότι θα προκαλέσει εκτενή ξηρασία, πείνα, μετανάστευση και θάνατο. Το σημείο καμπής των 2 βαθμών προβλέπεται από πολλούς επιστήμονες ότι συνιστά ένα σημείο όπου η κλιματική αλλαγή ξεφεύγει εκτός ελέγχου και δεν μπορούμε να ελέγξουμε το επίπεδο της θερμοκρασίας ή τις επικείμενες κλιματικές συνέπειες.
Το να συζητά κανείς λεπτομερώς τις αριθμητικές προβλέψεις είναι σχεδόν ανόητο, αν λάβουμε υπόψιν τη σημερινή πραγματικότητα, όπου κάθε χρόνο οι εκπομπές ρύπων αυξάνονται. Επίσης δεν ξέρουμε τι ακριβώς θα συμβεί, πότε και πού. Οι προβλέψεις είναι απλώς προβλέψεις. Οι επιστήμονες της κλιματικής αλλαγής θα μας πουν ότι τα συστήματα στη φύση είναι πολύ πολύπλοκα και υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν κάθε σύστημα, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο αλληλεπιδρούν είναι δύσκολο να καθοριστεί με ακρίβεια, εξ ου και ο πάγος στην Αλάσκα που εξαφανίζεται 50 χρόνια πριν από τις προβλέψεις.
Αυτή η αίσθηση του κατεπείγοντος επηρεάζει τη στρατηγική μας, καθώς το πρώτο μας αίτημα είναι το Πείτε την Αλήθεια (Tell the Truth). Πρέπει οι κυβερνήσεις και τα Μέσα Ενημέρωσης να πουν την αλήθεια για την έκταση της κρίσης και τις συνέπειές της – εξαφάνιση της πλειονότητας του ανθρώπινου πληθυσμού, το λιγότερο – αν δεν ελαττώσουμε αμέσως τις εκπομπές ρύπων. Αυτό δεν λέγεται αυτή τη στιγμή στο κοινό γιατί δεν συνιστά προτεραιότητα για τις κυβερνήσεις και τα ΜΜΕ, όχι γιατί το κοινό είναι αδιάφορο ή απαθές. Η Αγγλία και οι ΗΠΑ έστρεψαν την προσοχή μας στη Μέση Ανατολή στις αρχές του 2000 και τώρα πάλι με τη Συρία, διότι αυτή είναι μια περιοχή υψηλού ενδιαφέροντος για τις κυβερνήσεις μας λόγω του πλούτου σε πετρέλαιο. Πού είναι το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον για το Κονγκό, την Υεμένη, τους αναρίθμητους τόπους όπου δεν υπάρχουν επενδυμένα συμφέροντα;
Χρειαζόμαστε να ειπωθεί ολόκληρη η αλήθεια, με κεφαλαία γράμματα, από την πολιτική ηγεσία, προκειμένου να μπορέσουμε να αναλάβουμε τις απαραίτητες δράσεις ώστε να σταματήσουμε τις καταστροφικές συνήθειές μας στον πλανήτη.
Πώς αντιμετωπίζει το Extinction Rebellion την επείγουσα φύση του προβλήματος;
Μετά το αίτημα Τell the truth, απαιτούμε δραστική μείωση των εκπομπών ρύπων διοξειδίου του άνθρακα στο μηδέν μέχρι το 2025. Αυτό είναι εξαιρετικά φιλόδοξο, αλλά αν δεν το πετύχουμε, θα αντιμετωπίσουμε παγκόσμιες καταστροφές και απειλή για την ανθρωπότητα σε μία κλίμακα μέχρι τώρα αδιανόητη.
Το τρίτο αίτημα, δηλαδή οι Λαϊκές Συνελεύσεις, θα αποφασίσουν πώς θα γίνει αυτό. Το XR γνωρίζει ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι ο κόσμος θα μας στηρίξει αν αυτή η δραστική αλλαγή τούς επιβληθεί – ζούμε σε μια κουλτούρα ατομικισμού και καταναλωτισμού, και αυτός ακριβώς ο ατομικισμός θα έχει ως αποτέλεσμα τη μαζική απόρριψη τέτοιων αλλαγών από τον κόσμο. Οι λαϊκές συνελεύσεις είναι το μέσο με το οποίο ο κόσμος – εξασφαλίζοντας ότι θα υπάρχει αντιπροσώπευση από όλα τα τμήματα της κοινωνίας – αποφασίζει ποιες είναι αυτές οι αλλαγές και πώς θα πρέπει να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι. Το πώς θα γίνει αυτό πρέπει να προκύψει από την κοινωνία. Η άλλη εκδοχή είναι να προβεί η κυβέρνηση σε μια “πολεμική προσπάθεια” όπως κατά τον Β΄ΠΠ, προκειμένου να κεντρίσει το κοινό και την ιδιωτική πρωτοβουλία για μαζικές αλλαγές, αλλά δεν φαίνεται καθόλου πιθανό ότι η κυβέρνηση θα κάνει κάτι τέτοιο σήμερα.
«Οι ανεπτυγμένες Δυτικές χώρες έχουμε το ύστατο καθήκον να σώσουμε την ανθρωπότητα»
Τι πιστεύεις για τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε η αστυνομία στο κίνημα;
Η βρετανική αστυνομία γενικά ήταν άψογη. Λόγω της αστυνομικής βίας που είχε ασκηθεί το 2000 για τον πόλεμο στο Ιράκ, όπου η αστυνομία περικύκλωνε τους διαδηλωτές και έσφιγγε τον κλοιό με αποτέλεσμα να υπάρξει ένας νεκρός, δεν επιτρέπεται πια να χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο. Όταν με συνέλαβαν, οι αστυνομικοί ήταν ευγενικοί και συζητούσαμε στο αυτοκίνητο. Τη νύχτα, κάποιοι αστυνομικοί έτρωγαν γλυκά με τους διαδηλωτές και χόρευαν μαζί μας.
Ωστόσο, το κίνημα του XR γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτή είναι μια πολύ βρετανική συνθήκη. Έχουμε από τις πιο προσεκτικές αστυνομίες στον κόσμο – και πάει μόνο πολύ λίγος καιρός που έχουμε αυτή την τύχη. Σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη αντιμετωπίζουν ακραία αστυνομική βία – Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία. Στο κίνημα των κίτρινων γιλέκων στη Γαλλία, πάρα πολλοί άνθρωποι έχασαν το χέρι ή το μάτι τους από τα δακρυγόνα και τις πλαστικές σφαίρες της αστυνομίας. Και μετά κοιτάζεις τον υπόλοιπο κόσμο όπου, σε πάρα πολλά μέρη, η διαδήλωση σημαίνει γκλομπ, αίμα και θάνατο.
Πιστεύω πολύ έντονα ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να ηγηθεί σε αυτό το κίνημα. Για να μπορέσουμε να έχουμε ένα κλίμα που να κρατάει τον πλανήτη κατοικήσιμο, χρειάζονται τόσο δραστικές αλλαγές – αλλαγές που αμφισβητούν τον ίδιο τον πυρήνα της καπιταλιστικής κοινωνίας. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με πολύ σοβαρό αγώνα, ειρηνικό αλλά αγώνα, κατά των αρχών. Οι κατηγορίες για τις συλλήψεις που συζητάμε τώρα είναι μικρές, κυρίως για την παρεμπόδιση κυκλοφορίας στη λεωφόρο. Θα χρειαστεί να έχουμε φυλακίσεις μαζικά, θα υπάρξει ίσως αιματοχυσία και θα δικαστούν διαδηλωτές για εγχώρια τρομοκρατία προκειμένου να αλλάξει κάτι. Τα πράγματα θα γίνουν πολύ άσχημα.
Πιστεύω ότι είναι καθήκον του βρετανικού λαού να αναλάβει με πάθος την πρωτοβουλία σε αυτό. Η Μεγάλη Βρετανία έχει υπάρξει στο παρελθόν υπεύθυνη για φρικτά εγκλήματα στον κόσμο, όπως με το να έχει αποικίες στο 25% του πλανήτη. Είμαστε αυτή τη στιγμή ο δεύτερος πωλητής όπλων στον κόσμο, όπλων που πωλούνται για να σφάζονται λαοί σε οικονομικά, πολιτικά και κλιματικά ευάλωτες περιοχές. Επίσης, ξεκινήσαμε τη βιομηχανική επανάσταση, που είναι η ρίζα της κλιματικής αλλαγής. Ο βρετανικός λαός έχει απολαύσει τους καρπούς της καταπίεσης και της οδύνης του υπόλοιπου κόσμου εδώ και αιώνες. Αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με την τόσο-ευγενικά-βρετανική αστυνομία μας, δημιουργεί την ευθύνη να αναλάβουμε αυτόν τον ρόλο.
Ταυτοχρόνως, δεν ξέρω πώς μπορεί να τονιστεί αρκετά ότι αυτό πρέπει να είναι ένα παγκόσμιο κίνημα – που θα ηγούνται οι ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης. Είμαστε τώρα σε μια μεταβατική φάση, προς ένα μέλλον όπου η Νότια Ευρώπη θα είναι έρημη και ακατοίκητη μέσα στον ορίζοντα της δικής μας ζωής, όπου ολόκληρες χώρες θα καλυφθούν από τη θάλασσα, όπου τεράστιες θύελλες θα γίνουν όλο και πιο συχνές από την Καραϊβική μέχρι την Ασία. Αυτό είναι δικό μας πρόβλημα και, μέσα στον χρόνο της ανθρώπινης ιστορίας, είναι πραγματικά άμεσο.
Οι ανεπτυγμένες Δυτικές χώρες χρειάζεται να πάρουν την πρωτοβουλία έναντι των αναπτυσσόμενων, για δύο πολύ απλούς λόγους. Πρώτον, διότι οι αστυνομικές δυνάμεις σε πολλές χώρες του Νότου είναι πιο βίαιες και υπάρχει μικρότερη λογοδοσία. Και, δεύτερον, διότι οι πλούσιες χώρες προκάλεσαν αυτό το πρόβλημα μέσα από τη μορφή του καπιταλισμού που έχουμε αναπτύξει και από το επίπεδο της κατανάλωσης. Έχουμε λοιπόν το ύστατο καθήκον που μας έχει ποτέ ανατεθεί στην ιστορία της ανθρωπότητας – η σωτηρία του πλανήτη και των ανθρώπων του.
Προσοχή: πολλοί ισχυρίζονται ότι χρειαζόμαστε λιγότερους ανθρώπους στον πλανήτη. Θα είναι οι φτωχοί και οι ευάλωτοι που θα πεθάνουν μαζικά πρώτοι, αυτοί που ζουν στην υποσαχάρια Αφρική και τις φτωχές περιοχές της Ασίας. Οι άνθρωποι αυτοί δεν δημιούργησαν το πρόβλημα, τον βιασμό της Γης, κι έτσι δεν μπορεί να θυσιαστούν για τα εγκλήματά μας.
Παρ’ όλα αυτά, η αστυνομία και τα δικαστήρια συνολικά φαίνεται ότι αντιλαμβάνονται γιατί διαδηλώνουμε. Πήρα το μεγάφωνο και μίλησα μπροστά σε 300 αστυνομικούς στο Λονδίνο για τα όσα θα αντιμετωπίσουν ως αστυνομικοί αν επιδεινωθεί η κλιματική αλλαγή. Λόγω της λιτότητας στο Ηνωμένο Βασίλειο, έχουν γίνει τεράστιες περικοπές και η αστυνομία δυσκολεύεται, παρά το γεγονός ότι είναι η 5η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο. Τι θα συμβεί αν η χρηματοδότησή τους πέσει ακόμη περισσότερο λόγω της οικονομικής κρίσης και τελικά καταρρεύσει, όταν υπάρχουν ταραχές στους δρόμους λόγω αύξησης των τιμών του φαγητού και ελλείψεων στην αγορά, μαζί με σοβαρή άνοδο της θερμοκρασίας; Τo XR διαδηλώνει τώρα προκειμένου να μη συμβεί αυτό. Η σειρά των πρώτων 20 αστυνομικών με κοιτούσαν στα μάτια και έβλεπες ότι καταλάβαιναν.
Θέλεις να μας μιλήσεις λίγο για τη σύλληψή σου και τη στάση της αστυνομίας;
Ο δικός μου αστυνομικός ήταν μαλάκας, αλλά νομίζω ότι στην πραγματικότητα σιχαινόταν τη δουλειά του. Οι υπόλοιποι ήταν καλοί κι ευγενικοί. Πέρασα αρκετές ώρες με την αστυνομία και μου αφαίρεσαν ό,τι είχα πάνω μου. Όμως ήταν πολύ φιλικοί και μιλούσαμε μέσα από το τζάμι στο κελί μου. Μου έλεγαν ότι είμαστε οι πιο καλοί άνθρωποι που έχουν συλλάβει ποτέ. Μάλιστα κάποιοι μάς έλεγαν ότι δεν θα ήθελαν να είναι υποχρεωμένοι να μας συλλάβουν γιατί καταλαβαίνουν τον σκοπό του κινήματός μας, αλλά πρέπει να το κάνουν γιατί είναι η δουλειά τους.
Τι συνέβη σήμερα το πρωί, στη δίκη σου;
Δικάστηκα στο Δικαστήριο του Λονδίνου στις 13 Σεπτεμβρίου. Δήλωσα ότι είμαι αθώα και η δίκη μου αναβλήθηκε για τον Σεπτέμβριο. Θα δηλώσω αθώα, λόγω της έντασης της κρίσης που αντιμετωπίζουμε. Ζήτησα από τον αρχηγό της αστυνομίας που εξέδωσε το διάταγμα να μετακινηθεί το πλήθος των διαδηλωτών να είναι παρών, προκειμένου να μπορώ να μιλήσω μαζί του για την απόφασή του, για τις γνώσεις του περί κλιματικής αλλαγής και τα σχέδια της αστυνομίας για την αστυνόμευση σε συνθήκες κλιματικής καταστροφής, εγχώριας και διεθνούς αναταραχής, ανόδου της θερμοκρασίας, ελλείψεων σε τρόφιμα και πιθανής κοινωνικής διάλυσης.
Ο δικαστής ήταν θετικός προς τις υποθέσεις μας, γενικά. Όταν μία γυναίκα, μια πανεπιστημιακή δασκάλα ξέσπασε σε κλάματα διαβάζοντας τη δήλωσή της για την κλιματική αλλαγή, ο δικαστής είπε ότι ίσως είναι πολύ νέα για να θυμάται ότι φτιάξαμε την τρύπα του όζοντος μέσα από μια διεθνή συμφωνία. Αυτό μού θύμισε την έκταση της πρόκλησης που αντιμετωπίζουμε, καθώς μια διεθνής συνθήκη δεν επαρκεί. Χρειάζεται να ξανασκεφτούμε το ίδιο το παγκόσμιο παράδειγμα, το καπιταλιστικό παράδειγμα, αν θέλουμε να έχουμε έστω κάποια πιθανότητα επιτυχίας στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
«Όσο μεγαλύτερη ποικιλομορφία έχουμε στο κίνημα τόσο μεγαλύτερη αξιοπιστία έχουμε στα μάτια των ΜΜΕ, των κυβερνήσεων και της κοινής γνώμης»
Η Γκρέτα Τούνμπεργκ και οι μαθητικές κινητοποιήσεις για το περιβάλλον έτυχαν μιας πολύ θετικής αποδοχής από τους πολιτικούς και τον κόσμο. Πώς βλέπεις τις αντιδράσεις απέναντι στο XR; Σε τι έγκειται η διαφορά ως προς την αποδοχή;
Το κίνημά μας έλαβε διαφορετικών ειδών κριτικές, όπως η Γκρέτα που κάποια ΜΜΕ προσπάθησαν να την κατεδαφίσουν. Με το XR βέβαια ήταν ακόμα χειρότερα. Στα παιδιά υπάρχει αθωότητα. Εμάς, πολλοί μας βλέπουν ως χίπιδες που προκαλούν χάος.
Τα περισσότερα διεθνή Μέσα δαιμονοποιούν τις διαμαρτυρίες των πολιτών συνολικά, ανεξάρτητα από το τι διεκδικείς. Παρ΄ όλα αυτά, ο αριθμός των ανθρώπων που ελκύει το XR και το ότι δεν υπακούουν στο στερεότυπο του «κινηματία», είναι η απτή απόδειξη του πόσοι άνθρωποι κατανοούν ότι πρέπει να βάλουμε στην άκρη τις διαφορές μας για να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση. Στο XR συμμετέχουν δικηγόροι, ακαδημαϊκοί και άνθρωποι της εργασίας. Πιστεύω ότι όσο μεγαλύτερη ποικιλομορφία έχουμε μέσα στο κίνημα, τόσο μεγαλύτερη αξιοπιστία θα έχουμε στα μάτια των ΜΜΕ, των κυβερνήσεων και της κοινής γνώμης.
Αυτή η ποικιλομορφία ήταν και είναι ένας τεράστιος στόχος του XR, ειδικά το να περικλείει ανθρώπους με διαφορετικό κοινωνικό και πολιτισμικό υπόβαθρο, καθώς και την εργατική τάξη. Πρέπει να είναι ένα αληθινό κίνημα των ανθρώπων. Καταλαβαίνουμε, επίσης, ότι σε πολλές χώρες η αστυνομία λειτουργεί ρατσιστικά και άρα, πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι τα αδέρφια μας με άλλο φυλετικό background θα είναι ασφαλή μέσα σε αυτό που κάνουμε. Για παράδειγμα, στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα λευκά μέλη πάνε στην πρώτη γραμμή, εκεί που κινδυνεύεις να συλληφθείς, γιατί ξέρουμε ότι για τους λευκούς το ρίσκο είναι μικρότερο από ό,τι για τους μαύρους ή τους Ασιάτες του κινήματος.
Από τη μία έχουμε αρνητές της κλιματικής αλλαγής, όπως τον Ντόναλντ Τραμπ, και από την άλλη τους G7 που θεωρητικά ανησυχούν για τον Αμαζόνιο, προσφέροντας παρ’ όλα αυτά ένα ελάχιστο χρηματικό ποσό. Ποιο είναι το σχόλιό σου σχετικά με την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης από τους πολιτικούς;
Πιστεύω ότι οι πολιτικοί έχουν επιλέξει να αγνοήσουν την έκταση του προβλήματος – ακόμα και οι ηγέτες που υπήρξαν πρωτοπόροι σε θέματα περιβάλλοντος, όπως η Άνγκελα Μέρκελ και η πρωθυπουργός της Σκωτίας, Νίκολα Στέρτζον. Αυτό πιθανόν συμβαίνει γιατί ξέρουν πόσο δύσκολο είναι να εφαρμόσεις εξ ολοκλήρου τα μέτρα που χρειάζονται για να αποτρέψεις την κλιματική καταστροφή. Σε κάθε περίπτωση αυτό θέτει σε κίνδυνο το μέλλον ολόκληρης της ανθρωπότητας. Η έλλειψη ηγετικής ικανότητας των πολιτικών σε αυτό το θέμα με κάνει να παγώνω από φόβο.
Ποιες θα είναι οι επόμενες δράσεις του κινήματος Extinction Rebellion;
Η επόμενη μεγάλη μας κινητοποίηση θα ξεκινήσει στις 7 Οκτωβρίου όταν και θα επιδιώξουμε να παρακωλύσουμε για αρκετές εβδομάδες κρίσιμα μέρη για την πολιτική και οικονομική ζωή του Λονδίνου. Θα γίνουν και λιγότερο κεντρικές δράσεις, συμπεριλαμβανομένων δράσεων στα σύνορα. Μία άλλη ομάδα, ανεξάρτητη από το XR αλλά που απαρτίζεται και από μέλη του, σκοπεύει να παρακωλύσει την κυκλοφορία στο αεροδρόμιο του Χίθροου πετώντας drones (με ασφαλή τρόπο) – κίνηση για την οποία επικρατούν αμφιλεγόμενες απόψεις. Η φιλοσοφία του XR βασίζεται όχι στο τι είναι δημοφιλές, αλλά στο τι είναι αποτελεσματικό. Δεν είναι εποχές για να κερδίζεις φίλους. Είναι εποχές για να αλλάξεις το σύστημα για να επιβιώσει η ανθρωπότητα στον πλανήτη.