Για τα παιδιά της κερκίδας, τα παιδιά της ελπίδας

του Δημήτριου Καββαδά, αναδημοσίευση από το kosmodromio.gr

Aξιοπρόσεκτες αντιδράσεις προκάλεσε στο καθεστωτικό δίπολο η μεγαλειώδης πορεία της Νέας Σμύρνης την Τρίτη ενάντια στην κρατική τρομοκρατία. Ο πρωθυπουργός βλέποντας την επικοινωνιακή φιέστα περί περιορισμού της ύφεσης και ανθεκτικότητας της ελληνικής οικονομίας να ακυρώνεται από τις αντιδράσεις στην τρόμο-ατζέντα που ο ίδιος επιβάλλει στις γειτονιές, προβαίνει σε νέο τηλεοπτικό μήνυμα- εξαγγελία περί κινητοποίησης επιπλέον 2,5 δισ. για τη στήριξη εργαζομένων και επιχειρήσεων. Ο Τσακαλώτος, με την αναπαυτική και επιλεκτική μνήμη επί των πεπραγμένων που προσφέρουν τα αντιπολιτευτικά έδρανα, ορθά προειδοποιεί ότι το χρήμα που τυπώνουν οι Βρυξέλλες, αν δεν αξιοποιηθεί για την μείωση των αποκλίσεων που εμφανίζουν οι ευρωενωσιακές οικονομίες, οδηγεί σε “ορμπανοποίηση” της πολιτικής ζωής της Ευρώπης. Ο Τσίπρας, επιχειρώντας να καρπωθεί την κυβερνητική ήττα στη Νέα Σμύρνη, εμφανίζει εαυτόν ως υπερασπιστή των “νοικοκυραίων”. Επιβεβαιώνοντας τη συντηρητική μεταμόρφωση στο πολιτικό του λόγο της έννοιας των δημοκρατών.

Την ίδια ώρα τα καθεστωτικά μέσα αναλαμβάνουν τη σκιαγράφηση των “βανδάλων που έδρασαν στη Νέα Σμύρνη”. Μονότονη ρητορική που εστιάζει σε “500 τσαμπουκάδες χούλιγκαν”, σε “οπαδικό χουλιγκανισμό”, σε “καρικατούρες μπαχαλάκηδων”. Ρητορική η οποία καταρχήν εξαφανίζει το αμέτρητο πλήθος, τα συνθήματα και το πάθος μιας πρωτόγνωρης λαοθάλασσας. Αστυνομικό ρεπορτάζ πoυ κανοναρχεί την ενοχή βάσει των υποκλοπών του κοριού της Αντιτρομοκρατικής. (Οι παλιότεροι ίσως να θυμούνται πως επί υπουργίας πάλι Χρυσοχοϊδη, το προανακριτικό υλικό από τους σκληρούς δίσκους των κρησφύγετων της “17 Νοέμβρη” είχε “διαρρεύσει” σε ένθετη, πολυσέλιδη έκδοση του “Βήματος” με την υπογραφή του μετέπειτα ιδρυτή του “Ποταμιού” Σταύρου Θεοδωράκη. Αλήθεια πόσο νόμιμη και ηθική είναι η τακτική αυτή;). “Διαρροές” για τα βασανιστήρια και τους εξευτελισμούς που υφίστανται συλληφθέντες στη ΓΑΔΑ, περιέργως απουσιάζουν από το υλικό των αστυνομικών ρεπόρτερ. Η ανακοίνωση της ΕΛΜΕ Νέας Σμύρνης-Καλλιθέας-Μοσχάτου περί αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας σε μαθητές απουσιάζει επίσης. Τα πραγματικά γεγονότα επικαλύπτονται από στημένα ρεπορτάζ, ζηλωτικά καθεστωτικά αφηγήματα που αυξάνουν την ένταση και την απόσταση ανάμεσα στη κυβέρνηση και το λαϊκό αίσθημα.

Αφήγημα πρώτο: Η Νέα Σμύρνη εμπόλεμη ζώνη όπως τα Εξάρχεια

Η πραγματικότητα είναι ότι στη Νέα Σμύρνη οι συγκρούσεις διαδραματίστηκαν με πρωταγωνιστή σε ένα μεγάλο και αποφασισμένο κομμάτι της διαδήλωσης που επιδίωξε να προσεγγίσει το Αστυνομικό Τμήμα Νέας Σμύρνης. Το τμήμα αυτό επέλεξε τη σύγκρουση με τις αστυνομικές δυνάμεις και τα ΜΑΤ, τα οποία κατά αποκλειστικότητα ασχολήθηκαν με την προάσπιση του Α.Τ. Συγκρούσεις χωρικά περιορισμένες επί της οδού Πλαστήρα, όπου βρίσκεται το Α.Τ. και σε μήκος 500 μέτρων. Οι υλικές ζημιές περιορίζονται στη χρήση των κάδων ως οδοφραγμάτων εντός του αστικού ιστού, στον οποίο έσπρωξαν τα ΜΑΤ τον κύριο κορμό της διαδήλωσης. Οδοφράγματα τα οποία διευκόλυναν πολλούς διαδηλωτές να σωθούν από το μακέλεμα των δυνάμεων καταστολής. Οι οποίες εν είδει στρατού κατοχής και με χρονική απόσταση άνω της ώρας από τις συμπλοκές, παρέλασαν παραταγμένες στους άδειους κεντρικούς δρόμους της πόλης, εξαπολύοντας μαζί με τους δικυκλιστές ένα ανθρωποκυνηγητό εναντίον όποιου κινούταν. Επισύροντας την δικαιολογημένη μάνητα των δημοκρατικών κατοίκων.

Αφήγημα δεύτερο: Η ηρωική ΔΙΑΣ

Τμήμα της ΔΙΑΣ, σε μια ηρωική αποκοτιά προσεγγίζει τα νώτα των “μπαχαλάκηδων” για να βάλει τέλος στα επεισόδια με την παρέμβασή της. Ο αστυνομικός που έπεσε στα χέρια των “βανδάλων”, με ηρωισμό έσωσε τον οπλισμό του και τη ζωή του, μέχρι να ανακαταλάβουν το σημείο άνδρες των ΜΑΤ.

Η πραγματικότητα είναι ότι η κίνηση των δικυκλιστών ούτε ηρωική είναι αλλά ούτε αποκοτιά της στιγμής μπορεί να θεωρηθεί. Στάλθηκαν προς το μικρό πλατειάκι που ενώνει την Πλαστήρα με τη Συγγρού, για δημιουργία προγεφυρώματος. Η έλλειψη ηρωισμού αποδεικνύεται από το πόσο συνειδητά εγκαταλείπουν τον συνάδελφο τους. Ο τελευταίος δεν διασώθηκε από καμιά επιχείρηση των αστυνομικών. Το πλήθος που τον περικυκλώνει, μόνο του αποχωρεί από το σημείο. Η ζωή του αστυνομικού εξαρτήθηκε αποκλειστικά από τις διαθέσεις αυτών που τον είχαν κυκλώσει.

Αφήγημα τρίτο : Ο επικίνδυνος συρφετός από χούλιγκαν που ονειρεύεται νέο εμφύλιο

Από την ιδεολογική συστημική φαρέτρα αξιοποιείται, προς επίρρωση του δόγματος “Νόμος και Τάξη”, ο μπαμπούλας ενός απροσδιόριστου, μη επώνυμα κατονομαζόμενου όχλου χούλιγκαν οι οποίοι χρεώνονται τα πάντα και αποτελούν απειλή για τη χώρα. Καθόλου τυχαία, από την Κατεχάκη έχουμε μία ακόμη “διαρροή”: τα ανώτερα υπηρεσιακά κλιμάκια χαρακτηρίζουν αυτή τη νέα απειλή αποσταθεροποίησης που εμφανίστηκε στη Νέα Σμύρνη ως “Έβρο Νο. 2” (σχετικά δες το ρεπορτάζ της εφημερίδας “Εστία” στις 11 Μαρτίου 2021). Ο “εχθρός λαός” πλέον είναι και εθνικά επικίνδυνος! Το καθεστώς Μητσοτάκη φλερτάρει ανοικτά πλέον με τις χειρότερες παραδόσεις του ξενοκίνητου ελληνικού μοναρχοφασισμού, που τόσα δεινά επεφύλαξε για τον ελληνικό λαό στο πέρασμα του 20^ου αιώνα. Προετοιμάζει τους πραιτωριανούς , επενδύει σε έναν άκρως επικίνδυνο ακροδεξιό κοινωνικό αυτοματισμό, ποντάρει στη βαμμένη με αίμα αρένα.

Στον αντίποδα ας ρίξουμε μια ματιά στην ανακοίνωση του συνδέσμου των Πανθήρων, όπως σχολιάζει τη πορεία της Νέας Σμύρνης (παρατίθεται ολόκληρη):

Η σημερινή λαοθάλασσα, ιστορικά πρωτόγνωρη για διαδήλωση σε γειτονιά, έδωσε την απάντησή της.

Μεγάλοι, μικροί, γυναίκες, παιδιά, οικογένειες, οπαδοί όλων των ομάδων, ΕΝΩΜΕΝΟΙ.

Από μεριάς μας, θέλουμε να απευθύνουμε το μπράβο σε όλα τα γκρουπ των οπαδών που άφησαν στην άκρη τα λίγα που μας χωρίζουν για τα πολλά που μας ενώνουν.

Θέλουμε να απευθύνουμε το μπράβο στον κόσμο της Νέας Σμύρνης και όλων των γειτονιών που ήρθαν να στηρίξουν.

Ο λαός δεν φιμώνεται, δεν σκύβει και στέκεται αλληλέγγυος απέναντι στην κοινωνική αδικία και την κρατική τρομοκρατία.

Μπράβο σε όλους!

Ο ιδιόμορφος εμφύλιος έχει όντως κηρυχτεί μονόπλευρα από το καθεστώς Μητσοτάκη ενάντια στο σύνολο του ελληνικού λαού. Χτυπάει αναβαθμισμένα μέσα στις ίδιες τις γειτονιές. Αξίζουν πραγματικά πολλά “μπράβο” στο σύνολο των ανθρώπων που δεν γοητεύτηκαν από τους γκαιμπελισμούς του καθεστώτος, δεν φοβήθηκαν να σταθούν ενάντια, ούτε παρασύρθηκαν από την μαλθακότητα του πολιτικού λόγου της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και σήμερα αυτός ο κόσμος επιφέρει την πρώτη νίκη ενάντια σε ένα πολύ επικίνδυνο καθεστώς. Μέσα σε αυτή τη λαοθάλασσα διακριτή και ενωτική θέση έχουν ήδη κερδίσει τα παιδιά των οπαδικών θυρών.

Ο βαθειά αντικοινωνικός χαρακτήρας του καθεστώτος Μητσοτάκη αναδεικνύεται ακριβώς εδώ: Στον τρόπο με τον οποίο στοχοποιεί και επιτίθεται στα παιδιά της κερκίδας. Στη γενιά που μεγάλωσε μέσα στα μνημόνια, σε συνθήκες ακραίας φτωχοποίησης, ανεργίας ή ειδικών εργασιακών συνθηκών. (Σήμερα το 1/5 του συνόλου των εργαζομένων αμείβονται με μισθούς κάτω των 500 ευρώ – φανταστείτε μόνο τα αντίστοιχα ποσοστά στις νέες ηλικίες με τα γιγαντιαία ποσοστά ανεργίας). Γενιά που τις επεβλήθη ένας ιδιαίτερος παρασιτικός χαρακτήρας: να ζει από το υστέρημα των μεγαλύτερων. Γενιά η οποία με τρόπο συστηματικό περιθωριοποιήθηκε. Ο εργατικός ανειδίκευτος “κατιμάς”, ο εγκλωβισμένος σε κάκιστο δημογραφικό έλλειμμα που δεν αξιώθηκε τη τύχη της “φυγής εγκεφάλων”, αλλά εγκλωβίστηκε στην παθητική αποδοχή. Το πιο περιθωριοποιημένο κομμάτι της γενιάς αυτής βρήκε καταφύγιο στις οπαδικές θύρες: στην κυριακάτικη έκσταση του γηπέδου, στη λαϊκότητα της πηγαίας συναναστροφής, στις εδαφοποιημένες σχέσεις του κοινού βιώματος του τοπικού κλαμπ. Αυτό το κομμάτι της κοινωνίας στοχοποιείται από το κράτος με το χειρότερο τρόπο.

Σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης χρησιμοποιήθηκε ο εξής χαρακτηρισμός: “κακοήθης σύμμειξη εραστών της τρομοκρατίας και χουλιγκανομπαχαλάκηδων”. Αυτή την ποιότητα δημοκρατίας έχουμε. Τον ξεσηκωμό των παιδιών των κερκίδων, το υπέροχο ανάστημα που υψώνουν μαζί με τον υπόλοιπο λαό ενάντια στη κρατική τρομοκρατία, η οποία είναι το χειρότερο είδος τρομοκρατίας, να το αντιμετωπίζει ως καρκίνωμα.

Ερωτήματα προς θιασώτες του καθεστώτος: σε φανερή αντίστιξη με την αόριστη περιγραφή του τώρα, τα μαζικά εκλογικά σώματα που στήριξαν τους εκλεκτούς σε δήμους κρατούσαν ταυτότητα; Προσκαλέστηκαν ποτέ με το μικρό τους όνομα στα φοιτητικά πάρτυ; Υπήρξε ονομαστική ευθύνη για τη φύλαξη των εκλογικών περιπτέρων συγκεκριμένων υποψήφιων δημάρχων; Στη “Στρούγκα” και στη καμένη κατάληψη της Θεσσαλονίκης, αλήθεια τι έγινε; Το πλέον επαίσχυντο καθεστωτικό χαρακτηριστικό είναι να ονοματίζουν κάποιοι με περηφάνεια ολόκληρες οπαδικές συλλογικότητες για να κάνουν τη δουλειά τους. Οι ίδιοι που σήμερα ζητούν το κεφάλι τους επί πινάκι, αλλά δεν θυμούνται τα ονόματα τους.

Ο μισός Μάρτης κλείνει με εντυπωσιακά κέρδη για το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα PEPP και οι επακόλουθες ενέσεις ρευστότητας της ΕΚΤ λειτούργησαν θεαματικά. Ο επόμενος εκβιασμός προς τον ελληνικό λαό, χνώτο που θερμαίνει τους κονδυλοφόρους: ή συμμόρφωση και ανάπτυξη ή μπαχαλακισμός. Τα σκοτεινά καθεστώτα ξέρουν από σκοτεινά μανιχαϊστικά διλλήματα. Την ίδια ώρα, νεαρό παιδί, κάπου, σε κάποια γειτονιά του Πειραιά, στον τοίχο των ονείρων του δωματίου του ανεβάζει με μπλου τακ την ασπρόμαυρη φωτογραφία του Νίκου Γόδα (Ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού, ήρωα της Εθνικής Αντίστασης που εκτελέστηκε το 1948 ως αμετανόητος κομμουνιστής από τους γερμανοτσολιάδες που είχαν περάσει στη δούλεψη των Αμερικάνων). Ο δαφνοστεφανωμένος συνομήλικος τού χαμογελά. Αυτοί οι εφηβικοί τοίχοι, όλων των αποχρώσεων, σώζουν την παρτίδα και την πατρίδα μέχρι στιγμής.