Όπως αναφέρει το κείμενο της καταγγελίας την οποία ανέδειξε με δημοσίευμά της η «Εφημερίδα των Συντακτών», η διοίκηση του εργοστασίου της BIC στην Άνοιξη πέραν του γεγονότος ότι δεν έκλεισε το εργοστάσιο εν μεσω πανδημίας, αντίθετα πρόσθεσε υπερωρίες και αύξησε την παραγωγή.

Σε αυτό το πλαίσιο οι εργάτες του εργοστασίου εξακολουθούν να εργάζονται «ο ένας πάνω στον άλλο», χωρίς να τους παρέχεται κανένα από τα στοιχειώδη μέτρα ατομικής προστασίας, όπως γάντια και μάσκες.

Σύμφωνα με την καταγγελία την ίδια ώρα που η διοίκηση συνιστα στους εργάτες «ψυχραιμία» και «υπομονή» είναι κλεισμένη στο γραφείο της, απαγορεύοντας στους εργάτες να εισέλθουν εντός του.

«Έχει δώσει εντολή στα υψηλά στελέχη να μην μας πλησιάζουν. Μας συμπεριφέρονται σαν να είμαστε κατώτεροι άνθρωποι, σαν να μην υπάρχουμε. Οι ζωές των εργατών για την εργοδοσία είναι απλώς αναλώσιμες, αξίζουν μόνο όσο είναι χρήσιμες στην παραγωγή», σημειώνει το κείμενο.

Tο εργοστάσιο απασχολεί όπως σημειώνει η καταγγελία, περίπου 1.200 άτομα και σε κάθε κτίριο του εργοστασίου εργάζονται τρεις βάρδιες των 80 ατόμων που χρησιμοποιούν τις ίδιες μηχανές και τα ίδια αντικείμενα.

Ωστόσο το μόνο μέτρο προστασίας που έλαβε η επιχείρηση ήταν να διαθέσει τρία αντισηπτικά σε ένα σύνολο περίπου διακοσίων εργατών και να αυξήσει τα λεωφορεία με τα οποία μετακινούνται οι εργαζόμενοι. Τα αντισηπτικά δε, είναι έξω από την παραγωγή και όπως τονίζει το κείμενο «χρειάζεται να φύγει κάποιος πολύ μακριά από το πόστο του για να τα χρησιμοποιήσει (αν δεν έχουν ήδη εξαντληθεί).

Όλα αυτά ισχύουν σε ένα πλαίσιο σύμφωνα με τη καταγγελία όπου πολλοί εργάτες είναι 60 χρόνων ενώ πολλοί άλλοι ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Σημειώνεται μάλιστα ότι πολλοί εργάτες τις τελευταίες ημέρες είναι άρρωστοι και υπάρχει σοβαρός υγειονομικός κίνδυνος. Παρόλα αυτά η επιχείρηση δεν έκανε καν τον κόπο να ρωτήσει ποιοι ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες ώστε να μην εργάζονται.

Ακολουθεί ολόκληρη η καταγγελία

Η κατάσταση στο εργοστάσιο της Bic έχει φτάσει στο απροχώρητο· στο σημείο να κινδυνεύει σοβαρά η υγεία μας. Με τη στάση της, η εργοδοσία αποκαλύπτει με τον πιο βάρβαρο τρόπο ότι δεν την ενδιαφέρει τίποτε άλλο από τα κέρδη της και δεν διστάζει να θέτει σε κίνδυνο την ίδια μας τη ζωή γι’ αυτό.

Στην παραγωγή δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα. Συνεχίζουμε να δουλεύουμε ο ένας πάνω στον άλλο, χωρίς κανένα μέσο προστασίας, χωρίς καν τα πιο στοιχειώδη (μάσκες, γάντια κ.λπ.), βάζοντας τον εαυτό μας και την οικογένειά μας σε υψηλό κίνδυνο. Η διοίκηση του εργοστασίου όχι μόνο επέλεξε να μην κλείσει το εργοστάσιο, αλλά ταυτόχρονα έβαλε υπερωρίες και αύξησε την παραγωγή! Ουσιαστικά συμπεριφέρεται σαν να μην συμβαίνει τίποτα απολύτως και μας ζητάει να κάνουμε “ψυχραιμία” και “υπομονή”, χωρίς να νοιάζεται στο παραμικρό για τον υψηλό κίνδυνο στον οποίο μας εκθέτει.

Όμως εκείνη είναι κλεισμένη στο γραφείο της, απαγορεύοντας να μπούμε εμείς μέσα. Έχει δώσει εντολή στα υψηλά στελέχη να μην μας πλησιάζουν. Μας συμπεριφέρονται σαν να είμαστε κατώτεροι άνθρωποι, σαν να μην υπάρχουμε. Οι ζωές των εργατών για την εργοδοσία είναι απλώς αναλώσιμες, αξίζουν μόνο όσο είναι χρήσιμες στην παραγωγή.

Tο εργοστάσιο απασχολεί περίπου 1.200 άτομα και σε κάθε κτίριο του εργοστασίου εργάζονται τρεις βάρδιες των 80 ατόμων που χρησιμοποιούν τις ίδιες μηχανές και τα ίδια αντικείμενα. Τα γελοία και μοναδικά μέτρα που έχουν παρθεί είναι… τρία αντισηπτικά που αντιστοιχούν σε περίπου διακόσιους εργάτες! Και αυτά είναι έξω από την παραγωγή! Χρειάζεται να φύγει κάποιος πολύ μακριά από το πόστο του για να τα χρησιμοποιήσει (αν δεν έχουν ήδη εξαντληθεί). Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, το ότι διπλασίασε τα πούλμαν που μας μεταφέρουν είναι ένα τίποτα. Ουσιαστικά, δηλαδή, τα μέτρα που έχει πάρει είναι ανύπαρκτα και αυτό για να μην επηρεαστεί η παραγωγή ούτε στο ελάχιστο.

Παρ’ ότι στο εργοστάσιο δουλεύουν πολλοί εργάτες 60 χρόνων και πολλοί άλλοι που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, η εταιρεία δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα ούτε και γι’ αυτούς. Δεν έκανε καν τον κόπο να ρωτήσει ποιοι ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες ώστε να μην δουλεύουν!

Τις τελευταίες μέρες μαθαίνουμε για πολλούς συναδέλφους που είναι άρρωστοι και είναι πολύ πιθανό να έχουν κορονοϊό, όμως η διοίκηση δεν αντιδρά ούτε στο ελάχιστο, σαν να μην συμβαίνει τίποτα! Είναι σίγουρο ότι όπως πάει η κατάσταση, εάν δεν ληφθούν αμέσως ουσιαστικά μέτρα προστασίας, θα κολλήσουμε μαζικά. Και η εταιρεία έχει την αποκλειστική ευθύνη! Εγκληματική ευθύνη!

Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση απαγορεύει την κυκλοφορία πολιτών, μας λέει να μείνουμε σπίτια μας και να κρατάμε αποστάσεις τουλάχιστον δύο μέτρων από το διπλανό μας, επιτρέπει σε εργοστάσια σαν την Bic να στοιβάζονται εργάτες ο ένας πάνω στον άλλο χωρίς κανένα μέτρο προστασίας. Τόσο νοιάζονται για τη ζωή των εργατών, για τη ζωή των ανθρώπων που παράγουν τα πάντα σε αυτόν τον κόσμο. Γι’ αυτούς δεν είμαστε άνθρωποι, μας βλέπουν σαν εργαλεία για την επίτευξη του κέρδους τους. Είναι ξεκάθαρο ότι η πανδημία βγάζει στην επιφάνεια τον πιο βάρβαρο χαρακτήρα της αστικής τάξης, που δεν διστάζει ακόμα και να σκοτώσει μαζικά, προκειμένου να διαφυλαχθούν τα κέρδη του κεφαλαίου.

Ο δίκαιος θυμός των εργατών πρέπει να στραφεί στους πραγματικά υπεύθυνους! Υπάρχει μεγάλη ανάγκη να απαιτήσουμε να παρθούν άμεσα μέτρα προστασίας, κατάλληλες στολές που προφυλάσσουν από τον ιό. Να κλείσουν οι μηχανές όπου οι εργάτες έχουν κυριολεκτικά εκατοστά απόστασης ο ένας από τον άλλο. Να δουλεύουν λιγότεροι εργάτες στον ίδιο χώρο. Να απαιτήσουμε καθημερινή απολύμανση στο εργοστάσιο. Να προστατευθούν άμεσα οι συνάδελφοι που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, χωρίς απώλεια των μισθών και των δικαιωμάτων τους, ακόμη κι αν η προστασία τους απαιτεί να παραμείνουν στα σπίτια τους.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ! Να μην θυσιαστεί ξανά η εργατική τάξη στο βωμό του κέρδους. Μόνο αν έχουμε εμπιστοσύνη στη δύναμή μας και δράσουμε συλλογικά μπορούμε να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην ζωή μας και τα δικαιώματα μας.

ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!

ΘΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ!

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2020

Ν. – Εργαζόμενος στο εργοστάσιο της BIC στην Άνοιξη