Ο Τσόι συνελήφθη από την αυστραλιανή αστυνομία τον Δεκέμβριο του 2017, με την κατηγορία ότι παραβίασε τις κυρώσεις σε βάρος της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Κορέας.  Σήμερα, 20 χώρες των Ηνωμένων Εθνών βρίσκονται υπό το καθεστώς των μονομερών μέτρων καταναγκασμού, που αποτελούν μια συνιστώσα του υβριδικού πολέμου, που επιβάλλουν οι χώρες του ιμπεριαλιστικού μπλοκ με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες για να ασκήσουν πιέσεις σε ένα λαό και να ανατρέψουν την κυβέρνηση του. Δεν έχει καμία σημασία, αν συμφωνούμε ή όχι με το σύνολο των παραπάνω κυβερνήσεων, καθώς εδώ πρόκειται για μια μορφή «νόμιμης», μαζικής δολοφονίας, που αντιβαίνει τον πυρήνα του Διεθνούς Δικαίου. Παρότι το ψήφισμά του, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών δηλώνει ότι οι κυρώσεις «δεν αποσκοπούν να έχουν δυσμενείς ανθρωπιστικές συνέπειες για τον άμαχο πληθυσμό», συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, καθώς στην περίπτωση της ΛΔΚ οι κυρώσεις του ΟΗΕ καλύπτουν πολλά αγαθά που είναι ζωτικής σημασίας για τη γεωργία ή τα προγράμματα δημόσιας υγείας, συμπεριλαμβανομένου μεγάλου μέρους γεωργικών μηχανημάτων και ιατρικού εξοπλισμού (βλ. «Πολιτικές εμπάργκο», στο Covid-19: Ο ιός των αντιθέσεων, εκδόσεις Bookstars).

Μια ανεξάρτητη διεθνής έκθεση που εκπονήθηκε από ιατρικούς και ανθρωπιστικούς εργαζομένους με βάση τη Δύση διαπίστωσε ότι οι κυρώσεις του ΟΗΕ προκάλεσαν το θάνατο σχεδόν 4.000 Βορειοκορεατών –κυρίως παιδιών– το 2018 από την παρεμπόδιση που προκάλεσαν οι κυρώσεις στο έργο μόνο των ανθρωπιστικών οργανώσεων. Ακόμη περισσότεροι θάνατοι προέκυψαν από τη ζημιά που προκάλεσαν οι κυρώσεις στην παροχή τροφίμων και άλλων βασικών αναγκών για τον λαό της από τη Βόρεια Κορέα. Αυτή η έκθεση του Οκτωβρίου 2019 με τίτλο, The Human Costs and Gendered Impact of Sanctions on North Korea , διαπίστωσε επίσης ότι: «Οι κυρώσεις παρεμβαίνουν επίσης στην ικανότητα των Βορειοκορεατών να αναπτύξουν την οικονομία τους, να κερδίζουν τα προς το ζην και να επιτύχουν ένα επαρκές βιοτικό επίπεδο». Επιπλέον, η έκθεση περιγράφει τα ιδιαίτερα σκληρά δεινά που προκάλεσαν οι κυρώσεις στις γυναίκες της Βόρειας Κορέας: «Οι κυρώσεις αποσταθεροποιούν την κοινωνία της Βόρειας Κορέας με τρόπους που έχουν δυσανάλογο αντίκτυπο στις γυναίκες, κάτι που συμφωνεί με τα πρότυπα που παρατηρούνται σε άλλες χώρες που έχουν υποστεί κυρώσεις…..Οι κυρώσεις παρεμβαίνουν άμεσα στο βιοπορισμό των γυναικών, στοχεύοντας σε τομείς στους οποίους εκπροσωπούνται σε μεγάλο βαθμό, όπως η κλωστοϋφαντουργία (82% των εργαζομένων)».

Οι αυστραλιανές αρχές ισχυρίστηκαν πως ο Τσόι μεσολαβούσε σε συμφωνίες για εξαρτήματα πυραύλων και άνθρακα για τη συγκέντρωση κεφαλαίων. Μετά από 3 χρόνια έγκλειστος στις αυστραλιανές φυλακές, τον Φεβρουάριο του 2021, οι δικαστικές αρχές απέσυραν τις τρομολαγνικές κατηγορίες που είχαν εξ υφάνει οι φιλοπόλεμες ομάδες σκέψης όπως το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (IISS), την Εθνική Κοινοπραξία για τη Μελέτη της Τρομοκρατίας και τις Απαντήσεις στην Τρομοκρατία και το C4ADS, ότι ο κατηγορούμενος είχε μεσολαβήσει για να βοηθήσει ένα πρόγραμμα βαλλιστικών πυραύλων, καθώς δεν κατάφεραν να παρουσιάσουν κανένα στοιχείο για τον παραπάνω ισχυρισμό. Κατέληξαν σε συμφωνία με τον Τσόι, ο οποίος παραδέχθηκε ότι είχε προσπαθήσει να βοηθήσει τον λαό της ΛΔ Κορέας να οργανώσει τις εξαγωγές σιδήρου, άνθρακα, αμυντικού οπλισμού τύπου MANPAD, καθώς και βενζίνης, κατά παράβαση των δολοφονικών κυρώσεων του ΟΗΕ που απαγορεύουν σχεδόν όλες τις εξαγωγές της χώρας. Υπενθυμίζουμε ότι το IISS, ήταν το ίδιο think tank που ισχυρίστηκε την χρήση όπλων μαζικής καταστροφής από την κυβέρνηση του Ιράκ για να δικαιολογήσει την εισβολή των ΗΠΑ και Ηνωμένου Βασιλείου στην χώρα. Είναι ενδεικτική η περιγραφή της Τροτσιστικής Πλατφόρμας Αυστραλίας, σύμφωνα με την οποία «οι εισαγγελείς του Στέμματος δεν μπόρεσαν να παράσχουν ούτε μία δήλωση αντίκτυπου στο θύμα. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχουν θύματα στα «εγκλήματα» για τα οποία καταδικάζεται ο Τσαν Χαν Τσόι! Πράγματι, αν ο Τσόι είχε προχωρήσει παραπέρα στα «αδικήματα» του και πράγματι μεσολάβησε τις συμφωνίες για να ολοκληρωθεί επιτυχώς, τότε θα υπήρχαν μόνο δικαιούχοι – όχι θύματα».

Η ίδια οργάνωση εξηγεί: «Ο θόρυβος της κυβέρνησης, της αστυνομίας και των μέσων ενημέρωσης για μια υποτιθέμενη “απειλή της Βόρειας Κορέας” που συνόδευσε την υψηλού προφίλ σύλληψη του Τσόι δεν αποσκοπούσε μόνο στην προώθηση των ψυχροπολεμικών επιδιώξεων της αυστραλιανής άρχουσας τάξης στο εξωτερικό, αλλά και στη δικαιολόγηση της εντατικοποίησης της μακαρθικής καταστολής κατά των υποστηρικτών των σοσιαλιστικών κρατών στο εσωτερικό. Μόλις λίγους μήνες μετά τη σύλληψη του Τσόι, η αυστραλιανή κυβέρνηση θέσπισε δρακόντειους νόμους με στόχο τη συντριβή των εκδηλώσεων συμπάθειας για την Κίνα με το πρόσχημα της εναντίωσης στην “ξένη ανάμειξη”. Εν τω μεταξύ, μετά τη σύλληψη του Τσόι και την κλιμάκωση του αντικινεζικού Ψυχρού Πολέμου, Κινέζοι δημοσιογράφοι έχουν υποστεί επιδρομές από την AFP και την ASIO, Κινέζοι διεθνείς φοιτητές που οργάνωσαν μια συγκέντρωση στο Σίδνεϊ για την υποστήριξη της κυριαρχίας της Κόκκινης Κίνας στο Χονγκ Κονγκ υποβλήθηκαν σε τρομακτική ανάκριση από την αυστραλιανή μυστική αστυνομία, ένα σεβαστό μέλος της ινδοκινεζικής-κινεζικής κοινότητας στη Μελβούρνη κατηγορήθηκε βάσει των νόμων περί “ξένης παρέμβασης” και το φιλοκινεζικό τμήμα της κινεζικής κοινότητας της Αυστραλίας εκφοβίστηκε. Πέρυσι, ακόμη και ένας βουλευτής της άνω Βουλής, ο Μόσελμαν, κυνηγήθηκε από δεξιούς κυνηγούς κεφαλών και το ίδιο του το Εργατικό Κόμμα επειδή απλώς δήλωσε το απλό γεγονός ότι η Κίνα ανταποκρίθηκε πολύ αποτελεσματικά στην πανδημία. Εβδομάδες αργότερα, ο Μόσελμαν δέχθηκε μια εκφοβιστική 16ωρη έφοδο στο σπίτι της οικογένειάς του από την AFP και την ASIO και στη συνέχεια υποβλήθηκε σε πολύμηνη συκοφαντία και στην αναστολή της βουλευτικής του έδρας … πριν η AFP παραδεχτεί τελικά ότι δεν είχε υπήρχε κανένα ζήτημα».

Η όξυνση του νεομακαρθισμού στις αγγλοσαξονικές ιμπεριαλιστικές χώρες, αφορά κάθε κοινωνικό αγωνιστή, καθώς «η τρομο-υστερία για μια υποτιθέμενη “απειλή από” τη Βόρεια Κορέα που ξετυλίχθηκε από τη σύλληψη του Τσόι, το κυνήγι μαγισσών εναντίον όσων συμπαθούν τη ΛΔ Κίνας και το γενικό ψυχροπολεμικό κατασταλτικό κλίμα συνδυάστηκαν για να δημιουργήσουν μια τέτοια εμμονή για την εθνική ασφάλεια που ακόμη και αντιφρονούντες και ακτιβιστές που δεν εμπλέκονται σε ζητήματα του Ψυχρού Πολέμου έχουν γίνει στόχος του, όλο και πιο αυταρχικού, καπιταλιστικού καθεστώτος της Αυστραλίας. Είναι ενδεικτικό ότι, ενώ ο πληροφοριοδότης Μαρτυρας Κ –και ο δικηγόρος του Μπέρναρντ Κόλερι, που αποκάλυψαν την κατασκοπεία του αυστραλιανού καθεστώτος στο Ανατολικό Τιμόρ (για να βοηθήσουν την κατάπτυστη κλοπή των πηγών φυσικού αερίου του Ανατολικού Τιμόρ) δέχθηκαν για πρώτη φορά επιδρομή από την ASIO το 2013… Στη συνέχεια, μόλις τρεις μήνες αργότερα, ο Ντέιβιντ Μακμπράιντ, ο πρώην στρατιωτικός δικηγόρος που εξέθεσε φρικτά εγκλήματα πολέμου από τον αυστραλιανό στρατό στο Αφγανιστάν, κατηγορήθηκε για τις καταγγελίες του που έγιναν το 2016. Εν τω μεταξύ, η ίδια Αυστραλιανή Ομοσπονδιακή Αστυνομία που στόχευσε αυτούς τους πληροφοριοδότες και τον Τσαν Χαν Τσόι διεξήγαγε εκφοβιστικές επιδρομές εναντίον συνδικαλιστικών οργανώσεων όπως η CFMEU. Όσοι στέκονται στο πλευρό του Τσαν Χαν Τσόι, αντιστέκονται επίσης στον νέο Μακαρθισμό και την καταστολή που έχει σκοπό να τροφοδοτήσει η σκληρή δίωξη του Τσόι.

Στις 23 Ιουλίου, ο Τσόι απελευθερώθηκε καθώς το δικαστήριο τον καταδίκασε σε φυλάκιση 3 ετών και 6 μηνών. Όσο εξωφρενική και αν είναι η καταδίκη, ήταν μικρότερη από τον χρόνο που ήδη βρισκόταν στη φυλακή με αποτέλεσμα να αφεθεί ελεύθερος. Ωστόσο, η ίδια καταδίκη δημιουργεί ένα εκφοβιστικό δεδικασμένο για όσους παλεύουν κατά ων κυρώσεων. Ο Τσόι καταδικάστηκε ενώ καμία από τις συμφωνίες που προσπάθησε να μεσολαβήσει ο Τσόι δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, καθώς και στις πέντε απαγορευμένες συναλλαγές που προσπάθησε να μεσολαβήσει ο Τσόι, ο ίδιος ο Τσόι ακύρωσε τις διαπραγματεύσεις πολύ πριν συλληφθεί. Η φυλάκιση του Νοτιοκορεάτη κομμουνιστή θυμίζει αυτή της πρόσφατης σύλληψης του Βενεζουελάνου διπλωμάτη Άλεξ Σάαμ, ο οποίος είχε επίσης ενεργό ρόλο στις συναλλαγές ανάμεσα σε δύο χώρες που υφίστανται επίσης τις αυτοκρατορικές κυρώσεις, τη Βενεζουέλα και το Ιράν. Ο Τσόι είχε επίσης αναλάβει ενεργό ρόλο βοηθώντας τη Βόρεια Κορέα να ολοκληρώσει εμπορικές συμφωνίες, συμφωνίες που εκείνη την εποχή ήταν νόμιμες, ενώ τα τραπεζικά αρχεία και τα ηλεκτρονικά μηνύματα που παραβιάστηκαν από την αστυνομία μετά τη σύλληψη του Τσόι έδειξαν ότι μόνο το 2008, ο Τσόι οργάνωσε δύο εξαγωγικές συμφωνίες για την πώληση βορειοκορεατικού άνθρακα και χυτοσιδήρου αντίστοιχα, αξίας 1,3 εκατομμυρίων δολαρίων. Αργότερα, βοήθησε να συνενωθούν οι βορειοκορεατικές εξαγωγικές εταιρείες με επαφές στην Κίνα, τη Νότια Κορέα και αλλού, έτσι ώστε τα αντίστοιχα μέρη να μπορούν οι ίδιοι να κανονίσουν συμφωνίες. Η διεθνιστική αλληλεγγύη του ενάντια στο Νέο Ψυχρό Πόλεμο, ήταν πιο ενοχλητική από το να είχε οποιοδήποτε προσωπικό όφελος και έπρεπε να τιμωρηθεί.

Ο ίδιος και όσοι γίνονται στόχοι του νεοψυχροπολεμικού μακαρθισμού, καθώς και τα ιθαγενή θύματα του λευκού αυστραλιανού σοβινισμού του δόγματος Anzac ή των εγκλημάτων πολέμου αυστραλιανού μιλιταρισμού στο Αφγανιστάν, δεν ανήκουν στην βιομηχανία του θεάματος για να τραβήξουν τα βλέμματα της διεθνούς κοινότητας, όπως συνέβη με την υπόθεση Τζόκοβιτς. Είναι «ανώνυμα» και πολλά από αυτά δεν ζουν για να μιλήσουν. Αν επιλέγαμε να γίνουμε η φωνή αυτών, τότε ο κόσμος θα μπορούσε να γίνει καλύτερος.