Κατόπιν άφησε τις πόλεις και μετακόμισε για μόνιμη διαμονή στη Βολισσό της ΒΔ Χίου. Εκεί στράφηκε προς τη φυσική καλλιέργεια της γης και έγινε παρατηρητής της αργής αβίαστης φυσικής ανάπτυξης. Ίδρυσε το Απλεπιστήμιο Βολισσού, μέσα από το οποίο διοργανώνει σεμινάρια φυσικής καλλιέργειας, αλκαλικής διατροφής και πολιτικής στάσης ζωής με γνώμονα τον αντικαταναλωτισμό και την αποανάπτυξη.
Έχει γράψει τα βιβλία:
«Συρματένιοι, ξεσυρματένιοι, όλοι. Χιώτες πρόσφυγες και στρατιώτες στη Μέση Ανατολή: Μαρτυρίες 1941 – 1946» (εκδ. Κ.Χ.Μ., Πελινναίο 2006 και Εστία 2010)
«10.516 μέρες: Ιστορία της νεοελληνικής Χίου 1912 -1940», ιστορικό αφήγημα (εκδ. Κ.Χ.Μ., Πελινναίο 2007)
«Aνάμισης ντενεκές», μυθιστόρημα (Eστία 2008), το οποίο κυκλοφόρησε τον επόμενο χρόνο (2009) και στα τουρκικά
«Η δεξιά τσέπη του ράσου», νουβέλα (Εστία 2009)
«Ήλιος με δόντια», μυθιστόρημα (Εστία 2010), το οποίο ανέβηκε στο θέατρο (2012) σε σκηνοθεσία Βασίλη Βασιλάκη
«Λαγού μαλλί», νουβέλα (Εστία 2010)
«Η άλωση της Κωσταντίας», μυθιστόρημα (Εστία 2011), το οποίο ανέβηκε στο θέατρο (2012) σε σκηνοθεσία Χρήστου Βαλαβανίδη
«Το ζουμί του πετεινού», νουβέλα (Εστία 2012).
«Του Θεού το μάτι», νουβέλα (Εστία 2013)