Είναι προφανές ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί να χτίσει ένα κυβερνητικό προφίλ και να πείσει τους «νοικοκυραίους» ότι γίνεται δεκτός από την ευρωπαϊκή ελίτ που κυβερνά, συναντιέται μαζί της, συζητά κτλ. Όμως τι ελπίζει, πραγματικά, ότι θα κερδίσει από αυτή τη συνάντηση;
Οι εργαζόμενοι και τα στρώματα που πλήττονται από την κρίση και τα μνημόνια, αυτούς δηλαδή που θέλει να εκφράζει ένα κόμμα της αριστεράς, γνωρίζουν ότι δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από μια τέτοια συνάντηση, καθώς ο κύριος εκφραστής της πιο επαχθούς ευρωπαϊκή πολιτικής, ο κ. Σόιμπλε, δεν θα πειστεί να αλλάξει ρότα από καμία ευγενική ή σκληρή κουβέντα που θα ακούσει από τον Αλέξη Τσίπρα.
Για ποιο λόγο θέλησε λοιπόν να τον δει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ; Ποιος είναι ο σκοπός μιας τέτοιας συνάντησης; Τι θα του πει που δεν θα μπορούσε να του το πει δημόσια από την Ελλάδα; Άλλωστε όταν ένας πολιτικός αρχηγός αναφέρεται σε ένα πρόσωπο της γερμανικής πολιτικής ηγεσίας, οι Γερμανοί το μαθαίνουν στο επόμενο λεπτό.
Όχι, δε θέλω να αναφερθώ σε θεωρίες συνομωσίας, ούτε να ενισχύσω τις υποψίες όσων είναι ήδη σίγουροι ότι ο Τσίπρας άρχισε να μεταλλάσσεται όσο πλησιάζει προς την εξουσία. Απλά θεωρώ ότι η επίσκεψη αυτή ήταν λάθος και πολιτικά κι επικοινωνιακά και κυρίως επί της ουσίας. Ένας ηγέτης της αριστεράς που βλέπει την κοινωνία να εξοντώνεται από τους δανειστές και την πολιτική των μνημονίων, τα οποία καταγγέλλει, δεν έχει λόγο να συναντιέται με τον εμπνευστή τους. Μέλη της «κυβέρνηση Τσολάκογλου» και της «κατοχικής κυβέρνησης» χαρακτήριζε αυτούς που εφάρμοζαν τις ντιρεκτίβες του Σόιμπλε ο Τσίπρας. Για ποιο λόγο λοιπόν, όταν έχεις επιλέξει να κάνεις αντίσταση, να συναντιέσαι με τις «δυνάμεις κατοχής»; ειδικά όταν δεν έχεις σκοπό να διαπραγματευτείς μαζί τους, όπως κάνει η κυβέρνηση.
Ένας ηγέτης της αριστεράς, που επιμένει στην καταγγελία των μνημονίων, δεν έχει να συζητήσει τίποτα ιδιωτικά μαζί τους. Ότι έχει να τους πει, τους το λέει δημόσια, ενώπιον της ελληνικής κοινωνίας. Δεν υπάρχει λόγος να ακολουθήσει την τακτική των συνομιλιών πίσω από τις κλειστές πόρτες, όπως έκαναν όλοι αυτοί οι πολιτικοί που πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του κόσμου. Άλλα περιμένει από την αριστερά η κοινωνία αυτή τη στιγμή. Πρώτα από όλα να κρατήσει το λόγο της.