Και εδώ δε μιλάμε για κάτι σαν την περίπτωση του Ωνασείου, που φτιάξανε ένα κτίριο στη Συγγρού, το ονόμασαν αυτάρεσκα «Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών» και ρίχνουν ένα σωρό λεφτά, πιστεύοντας πως υπηρετούν την τέχνη και τον πολιτισμό. Εδώ μιλάμε για δύο εθνικά ιδρύματα. Την Εθνική Βιβλιοθήκη και την Εθνική Λυρική Σκηνή. Άλλωστε απ’ τις εκδηλώσεις που έχει οργανώσει, από πέρυσι το καλοκαίρι μέχρι τώρα, το Ίδρυμα Νιάρχου εκεί, καταλαβαίνεις πολλά…
Του Ιάσονα Τριανταφυλλίδη
Εδώ και λίγες μέρες βγήκε μια φήμη, πως η κυβέρνηση προορίζει για διευθύνοντα σύμβουλο εκεί, τον Γιώργο Κιμούλη. Ο Γιώργος Κιμούλης είναι ο μεγαλύτερος έλληνας ηθοποιός αυτή τη στιγμή, ένας άνθρωπος καλλιεργημένος, σοβαρός αλλά και με χιούμορ, και αρκετά… «τρελός» με την καλή σημασία αυτής της λέξης, για να μη σηκώνει μύγα στο σπαθί του, και να μην αφήσει να γίνουν βορά στο λάκκο των λεόντων αυτά τα δύο ιδρύματα.
Επειδή τα δύο χρόνια αυτά που κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ, έχω ακούσει πολλές φορές από ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ, τη φράση «είναι υποχρεώσεις του κόμματος» για τοποθετήσεις ανθρώπων σε καίριες θέσεις πολιτισμού, έχω αρχίσει να πιστεύω, πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αυτό το κόμμα σε θέματα πολιτισμού, παραέχει υποχρεώσεις. Ε, αυτή τη φορά ο Κιμούλης αξίζει τον κόπο να πάρει αυτή τη θέση. Με όλη τη σημασία της λέξεως.
Το αστείο είναι, πως από τη στιγμή που βγήκαν αυτές οι φήμες, διάφοροι της γνωστής λάσπης του διαδικτύου και όχι μόνο, γράφουν, μιλούν και λοιδορούν εναντίον αυτής της τοποθέτησης. Το γιατί βέβαια, φαίνεται καθαρά, ειδικά άμα ξέρεις το ποιόν όλων αυτών. Ευτυχώς, δεν έχω καλή σχέση με το διαδίκτυο, αλλιώς θα ’χανα το χρόνο μου για να απαντήσω σε έναν έναν ξεχωριστά. Ελπίζω πάντως και από την κυβέρνηση να μην παίρνουν σοβαρά αυτά που γράφονται εναντίον του κυρίου Κιμούλη, αλλά ελπίζω επίσης, η κυβέρνηση να μην έχει άλλες «υποχρεώσεις» για αυτή τη θέση…