Ο υεμενίτης Μανσούρ Ανταϊφι ήταν ο κρατούμενος 441 του Γκουαντάναμο. Παρέμεινε δεκαπέντε χρόνια εκεί χωρίς να του απαγγελθούν κατηγορίες και χωρίς δίκη. Ήταν, επίσης, ένας από αυτούς που ανάσαναν μέσα από την τέχνη, παρά τις τιμωρίες. Η arte povera των κολασμένων του Γκίτμο συνοδεύτηκε από δεκάδες απαγορεύσεις και τιμωρίες η ίδια της η δημιουργία επέφερε αυστηρότερες ποινές στα θύματα των ΗΠΑ που ζούσαν εκεί. Ήταν οι μόνες ποινές που ήξεραν γιατί τους επιβάλλονταν: πέρασαν δεκαετίες στο κολαστήριο χωρίς να τους απαγγελθούν κατηγορίες ή να δικαστούν.
Η τέχνη αυτή, που δημιουργήθηκε από το τίποτε, που τιμωρήθηκε σκληρά, έφτασε πρόσφατα και στους εκθεσιακούς χώρους του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, με πρωτοβουλία του Στέλιου Κούλογλου: η κυβέρνηση Μπάιντεν κατήργησε την απαγόρευση δημοσιοποίησης των έργων, και ο έλληνας ευρωβουλευτής, σε συνεργασία με τον πρώην κρατούμενο 441, τον Μανσούρ Ανταϊφι, έστησε την έκθεση. Μια έκθεση που συνεχίζει να είναι σημαντική, όσο σημαντική και η απελευθέρωση των ανθρώπων που συνεχίζουν να κρατούνται στο Γκουαντάναμο και, μάλιστα, δεν ελευθερώνονται λόγω της πρόσφατης κλιμάκωσης της κρίσης στην Δυτική Ασία.
Πριν λίγες μέρες, το Middle East Eye έγραφε πως ένδεκα κρατούμενοι από το κολαστήριο του Γκουαντάναμο, όλοι υεμενίτες και κρατούμενοι επί 22 χρόνια, όλοι άνθρωποι που ποτέ δεν τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες, επρόκειτο να μεταφερθούν στο Ομάν, να ελευθερωθούν επιτέλους. Η πτήση είχε προγραμματιστεί για την 7η Οκτώβρη του 2023. Ήταν ήδη στο αεροπλάνο, στον αεροδιάδρομο του Γκουαντάναμο, όταν ο πιλότος έλαβε την εντολή να σταματήσει και να τους ξαναπαραδώσει στους δεσμοφύλακές τους: τα βασανιστήρια συνεχίζονται…
Το Γκουανταναμο παραμένει ανοικτό, και μαζί η πιο καλά φυλασσόμενη φυλακή του κόσμου. Μιλώντας μας στην έκθεση, Τέχνη Στα Δεσμά, Art In Captivity, που οργάνωσε ο ίδιος στο Ευρωκοινοβούλιο, ο Στέλιος Κούλογλου επικεντρώνει και σε κάτι ακόμη: πολλοί εκ των αθώων που βρίσκονται ακόμη εκεί δεν βρίσκουν κράτος να τους δεχθεί ως πολίτες…