Ένα ακόμη μήνυμα αβεβαιότητας για την ελληνική οικονομία στέλνει το γραφείο προϋπολογισμού του κράτους, καθώς, όπως φαίνεται από την τριμηνιαία έκθεση, ο δρόμος προς την κανονικότητα αναμένεται μακρύς.
Nick Paleologos / SOOC
Σύμφωνα με την τριμηνιαία έκθεση όλα δείχνουν ότι το τέλος της ενισχυμένης εποπτείας της Ελλάδας δεν θα έλθει το 2018, παρά την σχετική αύξηση των βαθμών ελευθερίας στην άσκηση πολιτικής.
Συγκεκριμένα, η ανάκαμψη φαίνεται να θεωρείται τόσο εύθραυστη, που ενδέχεται να διακοπεί σε περίπτωση που η χώρα εγκαταλείψει τις μεταρρυθμίσεις ή αν υπάρξει πολιτική αστάθεια.
Η έκθεση αναγνωρίζει, ωστόσο, πως η τελευταία απόφαση του Eurogroup για τη Ελλάδα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη μείωση της αβεβαιότητας, καθώς και τη σταθεροποίηση και ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Ωστόσο επισημαίνει πως η θετική επίπτωση της συμφωνίας του Ιουνίου μπορεί να αποδειχθεί πάλι πρόσκαιρη αν η κυβέρνηση στείλει αντιφατικά μηνύματα για την κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής.
Οι 3 δανειακές επιλογές
με δεδομένο πως το τρίτο πρόγραμμα προσαρμογής ολοκληρώνεται τον Αύγουστο του 2018, η χώρα θα πρέπει να εξασφαλίσει τη μελλοντική χρηματοδότηση των δανειακών της αναγκών σημειώνει η έκθεση.
Οι τρεις επιλογές που υπάρχουν είναι η καθαρή έξοδος στις αγορές, η έξοδος στις αγορές με προληπτική γραμμή πίστωσης υπό όρους ή νέος δανεισμός από τον ΕΣΜ.
Επίσης, πιθανή παραμένει η πιθανότητα ενός νέου, τέταρτου μνημονίου, ως μια τέταρτη επιλογή, κατά το πρότυπο των προηγούμενων.
Η πρώτη επιλογή, όπως επισημαίνει το γραφείο προϋπολογισμού, αντιστοιχεί σε μία «κανονικότητα», που αυτή τη στιγμή ισχύει για κάθε χώρα της ευρωζώνης. Χαρακτηρίζει την τελευταία επιλογή ως πολιτικά χειρότερη, επειδή «η κοινωνία μας έχει κουραστεί μετά από 8 χρόνια λιτότητας, τρία μνημόνια και συνακόλουθη ασφυκτική εποπτεία». Όπως αναφέρει, η ενδιάμεση επιλογή έχει το πλεονέκτημα της μεγαλύτερης ασφάλειας σε σχέση με την πρώτη, αλλά υστερεί κατά το ότι συνοδεύεται και αυτή από Μνημόνιο και επομένως, αυξημένη εποπτεία.
113 προαπαιτούμενα-περιορισμός κήρυξης απεργιών
Το Συμπληρωματικό Μνημόνιο Συνεννόησης (supplemental memorandum of understanding) του Ιουνίου 2017 αποτέλεσε την αρχή ενός δρόμου που θα πρέπει να ακολουθήσει η οικονομική πολιτική ως το τέλος του Μνημονίου, δηλαδή τον Αύγουστο του 2018.
Σε εκκρεμότητα παραμένουν 113 νέα προαπαιτούμενα, μεταξύ των οποίων οι περιορισμοί στην κήρυξη απεργιών και οι περικοπές στα οικογενειακά επιδόματα, που θα πρέπει να εφαρμοσθούν μέχρι το τέλος της τρίτης δανειακής σύμβασης, το 2018.
Στον κατάλογο περιλαμβάνονται το ευαίσθητο ζήτημα της αλλαγής της εργατικής νομοθεσίας, ώστε για την προκήρυξη απεργίας να απαιτείται η ψήφος τουλάχιστον του 50% των εργαζομένων, η αναμόρφωση των οικογενειακών επιδομάτων, που σηματοδοτεί περικοπές, το άνοιγμα ορισμένων κλειστών επαγγελμάτων και οι αλλαγές στον δημόσιο τομέα.