Σημείωμα του σκηνοθέτη:
Έχοντας την εμπειρία δύο παγκόσμιων πολέμων, της δημοκρατίας της Βαϊμάρης και της Μεγάλης Αλλαγής της Ανατολικής Γερμανίας σε Κομμουνιστικό κράτος, ο Μπρεχτ αρχίζει να γράφει το 1929, πολύ νωρίς, την Αγία Ιωάννα των Σφαγείων την οποία δεν θα προλάβει να ανεβάσει ποτέ ο ίδιος. Έτσι, η Αγία Ιωάννα, που είναι περισσότερο μία παράφραση παρά μία παρωδία της Παρθένου της Ορλεάνης του Σίλλερ, παίχτηκε μετά το θάνατό του το 1959, την εποχή που μαγειρεύεται το οικονομικό θαύμα της μεταπολεμικής Γερμανίας, και αποτελεί ίσως το υστερόγραφο της πνευματικής του πορείας.
Εδώ ο Μπρεχτ με τη φόρμα του επικού θεάτρου εξηγεί στο σύγχρονο άνθρωπο το μηχανισμό της καπιταλιστικής οικονομίας και την απόλυτη εξάρτηση όλων μας απ’ αυτόν, καθώς και την αδυναμία μας να ξεφύγουμε από το αδιέξοδο ενός συστήματος ολέθριου, τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τη φύση.