Του Γιάννη Ζαμπετάκη
Σπεύδω να δικαιολογήσω την απογοήτευσή μου.
Προχθές έδωσα μια συνέντευξη στο BBC και εξηγούσα πώς βλέπω το χρέος, την ανεργία και το μέλλον της χώρας… Ανέφερα το εξής παράδειγμα: σήμερα, η Ελλάδα είναι σαν μια τετραμελής οικογένεια που έχει ένα στεγαστικό δάνειο για το σπίτι που μένει. Λόγω της κρίσης όμως, όλοι στην οικογένεια είναι άνεργοι και έτσι η οικογένεια αυτή πρέπει να επαναδιαπραγματευτεί το στεγαστικό δάνειο και να επιμηκύνει την αποπληρωμή του… Αλλά πάνω από όλα αυτά τα «οικονομοτεχνικά», πρέπει να βρει δουλειά αυτή η οικογένεια για να μπορεί να αποκτά πόρους για να πληρώνει την δόση του δανείου!
Σήμερα, αυτό δεν ζούμε στην Ελλάδα;
Με πάνω από 1.000.000 (επίσημα) ανέργους (οι πιο πολλοί μακροχρόνια άνεργοι!) και με ανεργία των νέων πάνω από 60%, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει η καινή (ελπίζω όχι και κενή στο θέμα της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας) κυβέρνηση είναι να εκπαιδεύσει τους νέους σε τομείς με ζήτηση παγκόσμια, να τους μάθει πώς να φτιάχνουν «business plans» και να τους δώσει σοβαρά κίνητρα να ασχοληθούν με την αγροτοκτηνοτροφία με δομημένο όμως τρόπο και ξεκάθαρη στρατηγική στόχευση!
Ας δούμε ένα παράδειγμα.
Δυο τσιγάρα δρόμος από την Αθήνα είναι η Καρυστία (Νότιος Εύβοια) όπου τα γηγενή κατσίκια βόσκουν αμέριμνα, βόσκουν χωρίς να ξέρουν τα ίδια ότι το γάλα που φτιάχνουν έχει όλα τα χαρακτηριστικά ώστε να δώσει εξαιρετική γραβιέρα και αυτή η γραβιέρα με κατάλληλη τυποποίηση και επιθετικό πλάνο εξαγωγών να μπορέσει (ή μάλλον θα μπορούσε!) να πωληθεί σε όλα τα ντελικατέσεν μαγαζιά της Ευρώπης ως “ΠΟΠ Γραβιέρα Καρύστου” προς 30 (τριάντα! Ναι!) ευρώ το κιλό! Είναι τόση εξαιρετική η γραβιέρα στην Καρυστία που άνετα μπορεί να “κτυπήσει” τέτοια τιμή αν κάτσουμε βεβαίως πρώτα και την κάνουμε προϊόν ονομασίας προέλευσης (ΠΟΠ) [Προς το Σχολείο του Αύριο].
Αυτό που καλούνται οι νέοι εν λόγω Υπουργοί (που μόνο νέοι δεν είναι στην ηλικία τους, ελπίζω όχι και στις ιδέες τους!) είναι να δώσουν στρατηγικές κατευθύνσεις προς:
- παραγωγή τροφίμων με υψηλό εξαγωγικό δυναμικό,
- τυποποίηση και πιστοποίηση τροφίμων
- επιθετική πολιτική στο θέμα των ΠΟΠ τροφίμων (είναι γελοίο σήμερα να έχουμε μόνο 21 ΠΟΠ τυριά όταν η Ιταλία έχει πάνω από 50!),
- εκπαίδευση των νέων αγροτών με αυτήν την φιλοσοφία και
- μπόλιασμα όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων με μαθήματα για την κομποστοποίηση, τις ΑΠΕ, την παραγωγή τροφής (π.χ. ένα μικρό θερμοκήπιο σε κάθε δημοτικό μπορεί να γίνει ένα εξαιρετικό εκπαιδευτικό εργαλείο!) και την δημιουργία προστιθέμενης αξίας από τα παραγόμενα τρόφιμα.
Τα νέα παιδιά σήμερα στην Ελλάδα πρέπει να αφήσουν τα tablets και τα pc και να πιάσουν χώμα, να μάθουν να φυτεύουν σποράκια από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού και να μαθαίνουν για επιχειρηματικότητα και εξαγωγές αντί αρχαίων ελληνικών και θρησκευτικών. Αυτά, πρέπει να κάνει ο κ. Μπαλτάς και όχι απλά λαϊκίστικες ανακοινώσεις περί εξετάσεων και άλλων συναφών ευτελών θεμάτων. Πρέπει να μάθουμε επίσης στους Δασκάλους πώς να κάνουν μάθημα με πιο πολλή φαντασία και τόλμη.
Τέλος, έχοντας διαβάσει τις θέσεις και τις ιδέες του κ. Αποστόλου τα προηγούμενα έτη στα θέματα των τροφίμων, πολύ φοβάμαι ότι απέχουν μίλια ολάκερα από το σύγχρονο επιχειρείν. Εύχομαι για πρώτη φορά να μη βγω αληθινός στους φόβους μου…
Αναμένοντας μεν, χωρίς πολλές ελπίδες δε, άρα διατηρώντας ελευθερία σκέψης (παραφράζοντας τον Νίκο Καζαντζάκη).