Σύμφωνα με την ίδια, παρέχει ένα πλαίσιο για την ανάλυση «αυτού του περίπλοκου προβλήματος», ενώ τονίζει πως δεν είναι μια πρόβλεψη, αλλά ένας τρόπος για να κοιτάζει το πρόβλημα του ευρώ». 
 
Όπως τονίζει, από την ανάλυσή της προκύπτει πως το καλύτερο σενάριο για το ευρώ θα ήταν μια περιορισμένη μετάδοση από την ελληνική έξοδο και μια επιζήμια εμπειρία για την Ελλάδα μετά από το ευρώ, “ώστε να αποτελέσει μια ξεκάθαρη προειδοποίηση για όσους εξετάζουν να ακολουθήσουν την Ελλάδα έξω από το ευρώ”.
 
Εξηγεί ακόμη ότι οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα έχουν οδηγήσει τις αγορές να σκέφτονται σοβαρά την πιθανότητα μιας εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Η δυσκολία στο να προσδιοριστεί ο πιθανός δρόμος αφορά στον υψηλό βαθμό αβεβαιότητας που περικλείει όχι μόνο την πιθανότητα εξόδου, αλλά ποιες θα είναι οι επιπτώσεις από μια τέτοια έξοδο.
 
Κατά την άποψή της, κανένα από αυτά τα σενάρια δεν μπορεί να απαντηθεί με βεβαιότητα, και πολλά μπορεί να εμπεριέχουν περαιτέρω ερωτήματα, οπότε η έκβαση εξαρτάται από τις προσωπικές επιλογές του κάθε επενδυτή.
 
Επικεντρώνεται στις επιπτώσεις από μια ελληνική έξοδο από το ευρώ, και εκτιμά ότι σε ό,τι αφορά στα ρίσκα μετάδοσης, εξαρτάται από το πόσο θα επηρεαστεί η υπόλοιπη Ευρώπη και πόσο επιθετική θα είναι η απάντηση από την ΕΚΤ. «Το τελευταίο ίσως περιλαμβάνει την εκ νέου αγορά κρατικών ομολόγων, επιπλέον προγράμματα LTRO, ή κάτι πιο ισχυρό».
 
Η εμπειρία που θα βιώσει η Ελλάδα από μια έξοδο, είναι το άλλο κρίσιμο στοιχείο. Η αρχική επίδραση πιθανότατα θα είναι πολύ αρνητική καθώς η διαδικασία προσαρμογής βρίσκεται σε εξέλιξη. «Η αβεβαιότητα αφορά στο τι θα γίνει μετά, στο εάν η απόφαση θα δημιουργήσει χάος ή εάν τελικά αποδειχθεί ότι είναι πανάκεια στα προβλήματα της Ελλάδας».
 
Προσθέτει ακόμη ότι ένα κρίσιμο σημείο είναι η εκτίμηση των επιπτώσεων από μια ελληνική έξοδο για την υπόλοιπη ευρωζώνη, όσο και κεντρική για το μέλλον του ευρώ.