Παρακολούθησα στο net, μια (ιδιαιτέρως πολιτισμένη πρέπει να πω) κόντρα απόψεων για το θέμα του προσανατολισμού και των ζητουμένων του LGBT κινήματος. Αφορμή αποτέλεσε ένα άρθρο στελέχους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σχετικά (και) με το θέμα των χορηγών στις εκδηλώσεις της LGBT υπερηφάνειας.
http://prin.gr/?p=3419 http://unfollow.com.gr/web-only/13310-agoria/   
http://prin.gr/?p=3425

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Προσπαθώντας να συμβάλλω στον προβληματισμό, με γνώμονα την πραγματική απελευθέρωση κάθε ανθρώπινου δικαιώματος, θυμίζω μία πρόσφατη ιστορία:

Την 1η Οκτωβρίου του 2013 η Γερουσία των ΗΠΑ με πλειοψηφία 65 γερουσιαστών έναντι 31ενός υπερψήφισε την αλλαγή του περίφημου νόμου «DON’T ASK, DON’T TELL» επιτρέποντας, σε άνδρες και γυναίκες να υπηρετούν στον αμερικανικό στρατό, δηλώνοντας φανερά το σεξουαλικό τους φρόνημα. Η ψηφοφορία προκλήθηκε από αλυσιδωτές αντιδράσεις που προκάλεσαν μηνύσεις οργανώσεων υπέρ των δικαιωμάτων των LGBT.  Μάλιστα ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα δήλωσε για το θέμα πως «ως επικεφαλής του στρατεύματος είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι με αυτή την αλλαγή θα επισημανθεί ο επαγγελματισμός των στελεχών του στρατού μας».

Ο πρόεδρος ήταν σαφέστατος:  Πλέον πολύ πιο «επαγγελματικά» και αποτελεσματικά gay straight, lesbian, bisexual, αμερικανοί στρατιώτες θα μπορούν να βομβαρδίζουν, να βασανίζουν, να σκοτώνουν, να αιχμαλωτίζουν   gay straight, lesbian, bisexual ανθρώπους στο Ιραν, το Ιρακ, την Συρία, το Αφγανιστάν, την πρώην Γιουκοσλαβία, την Σομαλία, το Μαλί, ίσως και την Ουκρανία!

Θεωρείται αυτή η εξέλιξη, επιτυχία του LGBT  κινήματος των ΗΠΑ;

Σίγουρα  χρησιμεύει στο  να εξηγήσει την «σπουδή» των αμερικανικών πρεσβειών σε πάρα πολλές χώρες, όπως και στην Ελλάδα, να δηλώνουν υποστηρικτές, ενίοτε και χορηγοί, των εκδηλώσεων υπερηφάνειας των LGBT οργανώσεων. Ιδίως μάλιστα σε χώρες που διακυβεύονται ζωτικά συμφέροντα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.

Μήπως ανάλογες τακτικές για παρόμοιους λόγους -έστω μικρότερης εμβέλειας- ακολουθούν διάφοροι κρατικοί και αυτοδιοικητικοί φορείς δηλώνοντας «χορηγοί»;

Μήπως κάποιοι οφείλουν να είναι πιο … «πονηρεμένοι» σε τέτοια θέματα;

Άλλωστε όπως  λέει κι ένας φίλος, που «κατέχει» τις ελληνικές gay «παραδόσεις», υπάρχει ένα παλιό ρητό: «Η αδελφή κι αν δεν τα ξέρει, με το μυαλό της τα λογαριάζει»…