της Λαμπρινής Θωμά

Ο Τραμπ εγκαταλείπει το Λευκό Οίκο και η πρώτη έγχρωμη γυναίκα εκλέγεται αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, οι λόγοι των πανηγυρισμών χιλιάδων πολιτών σε πολλά από τα μεγάλα αστικά κέντρα των ΗΠΑ. «Μιλάμε μόνο για τις μεγάλες πόλεις γιατί το κλίμα είναι πολύ διαφορετικό στις μικρές πόλεις της χώρας», όπως σωστά σημείωναν στο CNN, που μίλησε ξανά και ξανά, όπως και όλα τα μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία και μέσα, για το «πολύ διαφορετικό κλίμα», με το Reuters να κάνει λόγο στην κεντρική του επικεφαλίδα για «Βαθιά διχασμένο έθνος», Deeply Divided Nation. Ίσως η πιο αληθινή κουβέντα για την σημερινή Αμερική – ο βαθύς διχασμός και όσα μπορεί να δούμε να εκτυλίσσονται τις αμέσως επόμενες μέρες λόγω αυτού του διχασμού. Το πρώτο και προφανές κρατούμενο. Με πολλά να περιμένουμε, όσο ο ίδιος ο Τραμπ όχι μόνο δεν αποδέχεται την ήττα του αλλά ανάβει και φωτιές στους οπαδούς του.

«Λατρεύουν το Τζο Μπάιντεν», συνέχισαν στο CNN, συνεχίζοντας να αγιογραφούν τον υπέροχο, καταπληκτικό, λατρεμένο νεοεκλεγέντα πρόεδρο, τον πατέρα του Χάντερ Μπάιντεν, που .. «θα ξαναφέρει την αξιοπρέπεια και την αλήθεια στο Λευκό Οίκο». Τα έλεγαν οι ίδιοι που ως χτες μιλούσαν αρκετά συχνά για «ψήφο υπέρ ή κατά του Τραμπ». Οι ίδιοι πάντως, οι σχολιαστές του καναλιού, όντως λατρεύουν τον νέο πρόεδρο της χώρας. Ο Βαν Τζόουνς ξέσπασε σε αληθινά συστημικά δάκρυα ευτυχίας μπροστά στην κάμερα, λέγοντας πως «Είναι πολύ πιο εύκολο να είσαι γονιός σήμερα το πρωί. Είναι πολύ ευκολότερο να είσαι πατέρας. Είναι ευκολότερο να πεις στα παιδιά σου ότι έχει σημασία ο χαρακτήρας του ανθρώπου. Ότι έχει σημασία. Να τους πεις ό,τι η Αλήθεια έχει σημασία… σήμερα, αν είσαι μουσουλμάνος σε αυτή τη χώρα δε χρειάζεται πια να ανησυχείς…». Η ανείπωτη και δακρύβρεχτη ευτυχία του συστήματος, το δεύτερο κρατούμενο.

Οι μουσουλμάνοι σε άλλες χώρες μάλλον δεν έχουν χώρο στη συζήτηση, μες στη μεγάλη μέρα της γιορτής του ημίσεος ενός βαθιά διχασμένου έθνους. Και θα αργήσουν πολύ να συζητηθούν. Όσο κι αν οι ίδιοι συνεχίσουν να νοιώθουν την αμερικάνικη μπότα στο λαιμό τους, και τώρα πολύ βαρύτερη. Το τρίτο κρατούμενο, αυτό που αφορά όλους μας. Το πιο ανησυχητικό. Την προεδρία του Ομπάμα και την διεθνή πολιτική του είναι πολύ νωρίς για να την ξεχάσουμε. Αυτήν του Κλίντον (και της Κλίντον), επίσης.

Mόλις τον περασμένο Μάρτιο, ο μέλλων πρόεδρος των ΗΠΑ έγραφε ότι «οι ΗΠΑ πρέπει να γίνουν ξανά ο παγκόσμιος ηγέτης» και ότι είναι εκείνος που πρέπει «να διασώσει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ μετά τον Τραμπ».

Τις μεθόδους με τις οποίες γίνονται «Παγκόσμιος Ηγέτης» τις έχει μάθει ο πλανήτης στο πετσί του.

«Οποιο και αν είναι το μέτρο, η αξιοπιστία και η επιρροή των ΗΠΑ στον κόσμο έχει ελαττωθεί από όταν εγώ και ο Μπάρακ Ομπάμα φύγαμε από την εξουσία, στις 20 Ιανουαρίου 2017. Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ μείωσε, υπέσκαψε και σε μερικές περιπτώσεις εγκατέλειψε τους συμμάχους και τους εταίρους των ΗΠΑ. Τα έβαλε με τους ίδιους μας τους πράκτορες, διπλωμάτες και στρατιώτες. Έδωσε θάρρος στους αντιπάλους μας και σπατάλησε την δυνατότητά μας να αντιμετωπίζουμε προκλήσεις στην εθνικήμ ας ασφάλεια από τη Βόρειο Κορέα ως το Ιράν, από τη Συρία στο Αφγανιστάν και τη Βενεζουέλα… ξεκίνησε λάθος εμπορικούς πολέμους τόσο εναντίον των εχθρών όσο και εναντίον των φίλων των ΗΠΑ, πλήττοντας την αμερικάνικη μεσαία τάξη. Εγκατέλειψε την Αμερικανική Ηγετική Θέση στην κινητοποίηση συλλογικών δράσεων που θα αντιμετωπίσουν τις νέες απειλές, ειδικά αυτές που είναι νέες στον αιώνα μας… Σαν πρόεδρος θα κάνω και πάλι την Αμερική την ηγέτιδα δύναμη του κόσμου…». έγραφε ο Τζο Μπάιντεν, και δε χρειάζεται να θυμίσει κανείς τους τρόπους με τους οποίους οι ΗΠΑ παίζουν το ρόλο της ηγέτιδας δύναμης.

«Έτοιμος να απευθυνθεί στους πολίτες και να οδηγήσει τον κόσμο», Lead the World, παρουσιάστηκε, και πάλι από το CNN, λίγο πριν τον ευχαριστήριο λόγο του, ο Τζο Μπάιντεν, με την «πρώτη έγχρωμη γυναίκα σε τόσο υψηλό αξίωμα» Κάμαλα Χάρις «να μιλά πριν από αυτόν». Όταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ αποφασίζει να οδηγήσει τον κόσμο, μόνον λόγους ανησυχίας έχεις, ειδικά στην δική μας περιοχή. Και, (άραγε αποτελεί προδοσία στο φύλο μου; δεν ξέρω..) όσο κι αν προσπάθησα, δεν μπόρεσα να νοιώσω την παραμικρή χαρά που μια έγχρωμη γυναίκα έφτασε τόσο ψηλά. Η προηγούμενη έγχρωμη γυναίκα που έφτασε ακριβώς ένα σκαλί πιο κάτω, ήταν η Κοντολύσσα Ράις. Κι οι λόγοι για τους οποίους μας έμεινε αξέχαστη μάλλον με μνημόσυνα παρά με πανηγυρισμούς συνδέονται.

υγ1 Ο Τζέφρι Πάιατ είναι Δημοκρατικός και έχει χαρεί πάρα πολύ, μαθαίνω.

υγ2 Ναι, τίποτε δε θα αλλάξει και στη μοίρα του Τζούλιαν Ασάνζ μάλλον, ειδικά αν ο νεοεκλεγείς πρόεδρος είναι, όπως μας είπαν στο MSNBC ένας άνθρωπος που πάντα εννοεί αυτά που λέει…