Η Αναστασία εξηγεί στο ΤΡΡ πώς από φερόμενο θύμα έμφυλης βίας κατέληξε κατηγορούμενη από λάθη της Δικαιοσύνης – «Αθώωσαν τον θύτη μου ερήμην μου»

«Αθωώθηκε ο κατηγορούμενος ερήμην μου»

Η Αναστασία, μετά τον εφιάλτη της σωματικής κακοποίησης που έζησε από τον πρώην σύντροφό της σε ξενοδοχείο της Καλαμάτας το καλοκαίρι του 2015, όπως κατήγγειλε στη Δικαιοσύνη και τώρα περιγράφει στο TPP και θα διαβάσετε παρακάτω, βρήκε το θάρρος να καταγγείλει το γεγονός, προχωρώντας σε μήνυση και αγωγή χρηματικής αποζημίωσης εναντίον του. Όπως αναφέρει στο TPP η δικηγόρος της, Αντωνία Λεγάκη, γίνεται η κλήτευση για το αστικό δικαστήριο, στο οποίο δικαιώνεται. «Η κλήτευση όμως για το ποινικό, δεν ήρθε ποτέ στα χέρια της. Ο δικαστικός επιμελητής είπε ότι δεν βρήκε πουθενά τη διεύθυνσή της, ούτε την ίδια, ούτε κάποιον γνωστό της, με αποτέλεσμα να γίνει κλήτευση ως αγνώστου διαμονής. Αυτό σημαίνει ότι το δικαστήριο γίνεται κανονικά. Ο κατηγορούμενος αθωώθηκε, ερήμην της Αναστασίας. Το περίεργο ωστόσο είναι ότι η απόφαση του δικαστηρίου έφτασε ξαφνικά στη -μέχρι πρότινος- άγνωστη διεύθυνσή της, όπως και όλες οι υπόλοιπες κλητεύσεις. Εν τέλει μόνο η πιο κρίσιμη κλήτευση χάθηκε», εξηγεί.

Ο πρώην σύντροφος της Αναστασίας, τον οποίον εξακολουθεί να καταγγέλλει ως κακοποιητή, άσκησε μήνυση και αγωγή σε βάρος της, διεκδικώντας το ποσό των 180.000 ευρώ. Στο πρωτόδικο δικαστήριο, όπως εξηγεί η κα. Λεγάκη, το κλίμα ήταν συντριπτικά εναντίον της. «Ο εισαγγελέας ρωτούσε αν πάσχει από ψυχιατρικά προβλήματα. Ο αντίδικος δεν είχε άλλο μάρτυρα πέρα από τον λόγο του. Ήταν σαν το δικαστήριο να είχε προαποφασίσει. Στο ακροατήριο υπήρχαν κυρίες της υψηλής κοινωνίας – καθώς ο κακοποιητής της Αναστασίας είναι μεγαλογιατρός, νευρολόγος, με ύφος 100 καρδιναλίων – οι οποίες έβγαζαν επιφωνήματα και αλαλαγμούς κάθε φορά που δεν τους άρεσαν όσα κατέθεταν οι μάρτυρες υπεράσπισης της Αναστασίας. Και η πρόεδρος το επέτρεπε», περιγράφει η κα. Λεγάκη.

Μία χαμένη υπόθεση με μοναδικό όπλο την κοινωνία

Όπως εξηγεί η κα. Λεγάκη, στο ζήτημα του ποινικού δικαστηρίου δεν μπορούμε «να τα βάλουμε» με την έδρα. Εφόσον έλειπε η Αναστασία από λάθος του δικαστικού επιμελητή, όφειλε να τον αθωώσει. Είναι όμως ευθύνη της δικαιοσύνης, της τρίτης εξουσίας, να αποκαταστήσει τον άνθρωπο που αδικήθηκε από λάθος του μηχανισμού και εξαιτίας αυτού του λάθους όχι μόνο δεν δικαιώνεται, αλλά κάθεται στο εδώλιο. «Είναι ευθύνη του τωρινού δικαστηρίου να μην επεκτείνει την αδικία. Το γεγονός ότι αυτός αθωώθηκε, δε σημαίνει ότι είναι αθώος, αλλά ότι δεν αποδείχθηκε ότι είναι ένοχος, απλά και μόνο επειδή έλειπε η εντολέας μου. Ουσιαστικά δεν δικάστηκε. Η απόφαση όμως αυτή είναι αμετάκλητη. Το θέμα είναι να γλιτώσουμε το θύμα, ώστε τουλάχιστον να μην καταδικαστεί. Κι εδώ είναι που χρειαζόμαστε την κοινωνία», αναφέρει.

Κάλεσμα στήριξης

Την ημέρα εκδίκασης της έφεσης, Παρασκευή, 8 Απριλίου στις 9πμ στο Εφετείο, Λουκαρέως 14, 2ος όροφος, Αίθουσα Δ 80Β’ (Αθήνα), υπάρχει κάλεσμα στήριξης στην Αναστασία, το οποίο διοργανώνεται από φεμινιστικές συλλογικότητες.

«Αυτό που είναι σαφές στην περίπτωση αυτή, είναι ότι από λάθος όχι της παθούσας, αλλά του μηχανισμού της δικαιοσύνης, η παθούσα αδικήθηκε και από λάθος του ίδιου μηχανισμού, βρίσκεται κατηγορούμενη. Όταν οι κρατικοί θεσμοί δεν καταφέρνουν να κάνουν το χρέος τους και βρίσκονται τελικά να στηρίζουν τους κακοποιητές, είναι καθήκον της κοινωνίας να το κάνει. Ζητάμε η κοινωνία να στηρίξει τα θύματα της κακοποίησης, να επιβάλει τη δικαιοσύνη, η οποία παίρνει αποφάσεις στο όνομα του ελληνικού λαού. Ο ελληνικός λαός ποτέ δεν είναι με τον θύτη», καταλήγει η κα. Λεγάκη

Το χρονικό

Η Αναστασία το 2013 αντιμετώπισε ένα σοβαρό πρόβλημα με την υγεία της, καθώς εξαιτίας του αυχενικού συνδρόμου από το οποίο υπέφερε, παρέλυσε το αριστερό της χέρι. Τότε, επισκέφθηκε έναν νευρολόγο, ο οποίος εκτός από θεράποντας ιατρός της κατέληξε και δεσμός της τον Σεπτέμβριο του 2014. Όπως περιγράφει στο TPP η δικηγόρος της Αναστασίας, Αντωνία Λεγάκη, «επρόκειτο για έναν άνδρα με ύφος εκατό καρδιναλίων και υποτιμητικό, που αφενός φρόντιζε να περνάει στην Αναστασία το μήνυμα ότι θα πρέπει να αισθάνεται ευγνωμοσύνη που στέκεται δίπλα σε έναν άντρα του δικού του κύρους και κοινωνικής τάξης, και αφετέρου τη χειριζόταν υποσχόμενος αγάπη, οικογένεια και παιδιά». «Την περιχαράκωσε από την οικογένειά της, τους φίλους της και γενικά τον περίγυρό της, χωρίς ωστόσο να της έχει ασκήσει ακόμη σωματική βία», αναφέρει η κα. Λεγάκη.

Η Αναστασία, μιλώντας στο TPP, εξιστορεί «τι πέρασε στα χέρια του»: «Είχαμε σχέση από τον Σεπτέμβριο του 2014 έως και τις 4 Αυγούστου του 2015. Ήμασταν σε διακοπές. Υπήρχε μία τεταμένη κατάσταση από την αρχή του ταξιδιού. Είχαμε διαφωνίες για τα μελλοντικά μας σχέδια. Από εκεί που ήταν σίγουρος ότι θα παντρευτούμε και ότι θα κάνουμε οικογένεια, υπήρξε μία υπαναχώρηση. Ονειρευόταν να κάνει το ιατρείο του, να κοιτάξει την καριέρα του και να αγοράσει καινούρια Mercedes. Η ερώτησή μου ήταν αν υπάρχω εγώ στα σχέδιά του. Τσακωθήκαμε, αλλά είπα να δώσουμε τόπο στην οργή αφού βρισκόμασταν διακοπές στην Καλαμάτα, να περάσουμε καλά, και να τα συζητήσουμε στην Αθήνα. Το κλίμα έγινε όμως χειρότερο. Στις 3 Αυγούστου, ο αντίδικός μου με εγκατέλειψε μόνη μου στο ξενοδοχείο, πήρε το αυτοκίνητο, και επέστρεψε το βράδυ. Κοιμηθήκαμε, και την επόμενη μέρα, στις 4 Αυγούστου, όταν ξυπνήσαμε, τον ρώτησα σε ερειστικό τόνο αν έχει σκοπό να περάσουμε τουλάχιστον την σημερινή ημέρα μαζί», περιγράφει.

«Με έπιασε από τα μαλλιά, με έσερνε στο κρεβάτι, με ακινητοποίησε και με έκανε να υποφέρω»

Ο πρώην σύντροφός της, τότε, έγινε έξαλλος, όπως εξιστορεί, και αναφέρει πως τότε ήταν που άρχισε η λεκτική επίθεση, αποκαλώντας τη «άρρωστη», «παρανοϊκή», «ζηλότυπη», «γυναίκα που αρέσκεται σε συγκρούσεις και καυγάδες όπως ο αδερφός της και ο πατέρας της», χωρίς να γνωρίζει τους τελευταίους δύο, όπως αναφέρει η Αναστασία. «Μου ζήτησε να μαζέψω τα πράγματά μου και να ξεκουμπιστώ, και με κλάματα στα μάτια αυτό έκανα. Την ώρα που τα μάζευα όμως, εκείνος φαίνεται ότι ξαφνιάστηκε, έκανε μεταστροφή και μου ζητούσε να συζητήσουμε», εξηγεί η Αναστασία. Η Αντωνία Λεγάκη στο σημείο αυτό προσθέτει ότι η συμπεριφορά του «είναι κλασική συμπεριφορά χειριστικού κακοποιητή», ο οποίος έχει «συνηθίσει» το θύμα του -παρά το γεγονός ότι υφίσταται την κακοποίηση- να επιστρέφει, να μένει μαζί του, να τον παρακαλά. Επομένως, η συμπεριφορά της Αναστασίας τον έπιασε εξαπίνης.

Η Αναστασία όμως επέμεινε στην απόφασή της να αποχωρήσει. Και τότε ήταν, όπως αναφέρει, που της επιτέθηκε: «Ήμουν στο μπάνιο και μάζευα τα καλλυντικά μου. Ξαφνικά, έρχεται ξυπόλητος από πίσω μου ώστε να μην τον αντιληφθώ, με πιάνει από τα μαλλιά, και με σέρνει στο κρεβάτι. Εγώ είμαι 1,66 και εκείνος 1,85. Με ακινητοποίησε. Έβαλε τα μπούτια του πάνω στα δικά μου και κρατούσε τα χέρια μου με το ένα χέρι του. Άρχισε να με βρίζει. Θυμίζω, ότι ήταν ο θεράπων γιατρός μου και ήξερε ότι έχω αυχενικό. Για ακριβώς αυτόν το λόγο άρχισε να μου πιέζει το πηγούνι αριστερά δεξιά απότομα, γνωρίζοντας ακριβώς πως θα με κάνει να υποφέρω. Φώναζα και έκλαιγα από τον πόνο. Κάποια στιγμή, κατέβαλα τεράστια προσπάθεια να σηκωθώ, πάω στον τοίχο και καλύπτω γρήγορα το πρόσωπό μου γιατί ήρθε ξανά. Με άρπαξε, με ακινητοποίησε με τον ίδιο τρόπο. Τον βλέπω που πιάνει το μαξιλάρι. Το πλησιάζει στο πρόσωπό μου. Δεν ξέρω τι θα έκανε, αλλά μετάνιωσε και το άφησε, και αυτή τη φορά μου πλάκωσε με δύναμη το μάγουλο με την παλάμη του και μου πίεζε το πρόσωπο προς την αριστερή πλευρά, την πλευρά από την οποία είχα παραλύσει παλιότερα και υπέφερα. Κάποια στιγμή σταμάτησε. Υποψιάζομαι ότι φοβήθηκε ότι θα ακουγόμουν. Σηκώθηκε σαν να μην τρέχει τίποτα και ντύθηκε», περιγράφει.

«Οι αστυνομικοί μού αρνήθηκαν την ιατροδικαστική και με συμβούλευσαν να επιστρέψω στον θύτη μου με μάρτυρες και να παρακαλώ να με ξαναχτυπήσει»

Η Αναστασία τότε, έτρεξε και κάλεσε στο τηλέφωνο μία φίλη της η οποία έμενε στην Καλαμάτα και την παρακάλεσε να έρθει να την πάρει με το αυτοκίνητο. Τότε της άρπαξε το τηλέφωνο και κράτησε την επαφή της κοπέλας, την οποία κάλεσε σε δεύτερο χρόνο αποκαλώντας την Αναστασία «τρελή και παρανοϊκή». Με την φίλη της, μετέβησαν στο νοσοκομείο στην Καλαμάτα, όπου η Αναστασία υποβλήθηκε σε ακτινογραφία, με την οποία όμως δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι η μεγάλη επιδείνωση του αυχενικού της συνδρόμου οφείλεται στη σωματική κακοποίησή της. Αργότερα, ενημερώθηκε ότι ίσως χρειαζόταν μαγνητική ή αξονική για να φανεί κάτι.

Αμέσως μετά, μετέβησαν στο Αστυνομικό Τμήμα στην Καλαμάτα, όπου ξεκίνησε ο «τραγέλαφος», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «Οι αστυνομικοί μού είπαν να μην ασχοληθώ καν. Εγώ όμως κατέθεσα μήνυση και αγωγή. Ζήτησα ιατροδικαστική και δεν μου έκαναν, διότι όπως λένε δεν είχα μώλωπες. Στη συνέχεια τους παρακάλεσα τουλάχιστον να με συνοδεύσει κάποιος στο ξενοδοχείο να πάρω τα πράγματά μου διότι κινδύνευα, φοβόμουν. Ξέρετε τι μου είπαν οι αστυνομικοί; Μου είπαν καλύτερα να πάω μαζί με τη φίλη μου και να εύχομαι να με χτυπήσει ξανά για να έχω και μάρτυρα. Εν τέλει του έστειλα μήνυμα και του ζήτησα να λείπει για να πάρω τα πράγματά μου και όντως έλειπε. Μου έστειλε όμως δύο μηνύματα. Το ένα ήταν μήνυμα – πρόσχημα για να μάθει αν είμαι ακόμα στο δωμάτιο, ενώ στο δεύτερο με προσκαλούσε να τον ακολουθήσω στο Ακρωτήρι Ταίναρο. Αν πήγαινα δεν ξέρω που θα ήμουν τώρα», αναφέρει.

«Κοινωνικό και ταξικό ζήτημα: Το πρεστίζ του μεγαλογιατρού απέναντι στο δικό μου»

Το αστικό δικαστήριο προηγήθηκε του ποινικού. Η πρώτη πρόεδρος δεν μπορούσε να πάρει απόφαση με αποτέλεσμα να παραπέμψει την υπόθεση σε άλλο δικαστή ο οποίος δικαίωσε την Αναστασία αποζημιώνοντάς τη με το χρηματικό ποσό των 6.900 ευρώ. Η ίδια, άσκησε έφεση, όπως και ο αντίδικός της, ο οποίος κατέθεσε συν τοις άλλοις μήνυση και αγωγή, ζητώντας 180.000 ευρώ για ηθική βλάβη.

«Ο αντίδικός μου ισχυρίζεται ότι είμαι ζηλόφθονη, μυθομανής και ότι λέω ό,τι λέω για να καταστρέψω την καριέρα του. Δεν είναι έμφυλο απλώς το ζήτημα. Είναι κοινωνικό και ταξικό. Ο δυνατός απέναντι στη μη δυνατή. Το πρεστίζ του μεγαλογιατρού απέναντι στο δικό μου», αναφέρει.

«Πραγματοποιήθηκε ήδη ένα δικαστήριο, στο οποίο καταδικάστηκα με 17 μήνες με αναστολή. Δεν είναι τελεσίδικη, έκανα έφεση κατευθείαν και δικάζομαι την Παρασκευή 8 Απριλίου. Το δικαστήριο ήταν εξ αρχής προκατειλημμένο. Η απόφαση είχε παρθεί πριν με δουν. Ο εισαγγελέας ρώτησε ενώπιον μου τον αντίδικό μου αν θεωρεί ότι χρήζω ψυχιατρικής βοήθειας. Ο ίδιος εισαγγελέας, επέμενε πολύ στο θέμα της πάλης. Εγώ δεν μίλησα ποτέ για πάλη. Δεν πάλεψα, δεν μπορούσα να παλέψω. Ρωτούσε συνεχώς, αφού μιλάμε για πάλη που είναι τα σημάδια; Εμάς δεν μας άκουγαν. Αντίστοιχα την αδερφή μου και τον πατέρα μου», περιγράφει.

«Δεν φωνάζουν βγείτε πείτε τα; Το έκανα»

Η Αναστασία, βίωσε την κακοποίησή της δύο φορές, όπως καταγγέλλει η ίδια. Μία στα χέρια του πρώην συντρόφου της, και μία στις δικαστικές αίθουσες: «Δεν ξέρω αν είναι πιο τραυματικό το συμβάν ή όσα συνέβησαν μετά το συμβάν; Μάλλον το δεύτερο. Το συμβάν επουλώνεται σταδιακά, έχω οικογένεια, έχω φίλους, γενικά δεν είμαι δυνατή, αλλά μου δίνουν δύναμη. Ο κόσμος πρέπει να ακούσει. Με έχει ισοπεδώσει όλο αυτό. Με τρώει το γαμώτο της Παρασκευής. Τι θα έπρεπε να κάνω εν τέλει; Να μην τον καταγγείλω; Δεν φωνάζουν βγείτε πείτε τα; Το έκανα. Όπως ορίζει ο νόμος. Δεν έκανα καμία χρήση άλλου όπλου. Και δείτε τι τραβάω. Άρα; Πρέπει τελικά να σιωπάμε;», διερωτάται.

*Τα στοιχεία του θύματος βρίσκονται στη διάθεση του The Press Project.