συνέντευξη στους Θάνο Καμήλαλη και Μηνά Κωνσταντίνου
«Όσον αφορά εμάς τους δικηγόρους η εκδικητικότητα της Ελληνικής Αστυνομίας και του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης είναι προφανής και ευεξήγητη, διότι είμαστε αντίθετοι σε όλες τις προσπάθειες κυβερνητικού αυταρχισμού και σε όλες τις μεθοδεύσεις, τις συλλήψεις, τις προσαγωγές, τις απαγορεύσεις κ.τ.λ. Είμαστε μπροστά τους αντίθετοι. Δεν μας το συγχωρούν αυτό και φυσικά βρήκαν ευκαιρία, δεν ήταν γενικά τίποτα το δύσκολο. Φυσικά και πηγαίναμε σε πορείες. Ανήκουμε σ’ αυτό το κίνημα εδώ και δεκαετίες ο Καμπαγιάννης κι εγώ. Η διαφοροποίηση είναι ότι παρά το γεγονός ότι εκεί βρισκόμασταν με την δικηγορική μας κυρίως ιδιότητα και διαπραγματευόμενοι με τον επικεφαλής της αστυνομίας το δικαίωμα των ανθρώπων που ήταν εκεί να πραγματοποιήσουν μία μικρής διάρκειας συγκέντρωση, την εκδήλωση τιμής στη μνήμη του Γρηγορόπουλου, τηρώντας και μάσκες, και αποστάσεις και όλα τα μέτρα ασφαλείας και μία αντιπροσωπεία τους να πάει να καταθέσει λουλούδια, βρεθήκαΜε ξαφνικά εγκλωβισμένοι με αστυνομικούς κλοιούς από ΜΑΤ και άλλους που ήρθαν και από την Μαυρομιχάλη και απ’ την Χαριλάου Τρικούπη στο τμήμα της Ναυαρίνου, μεταξύ των δρόμων, και μετά από λίγο ο επικεφαλής μας ανακοίνωσε με λύπη του, ότι είχε άνωθεν εντολή να συλλάβει όλους και μεταξύ αυτών και εμάς, όπως και έκανε» εξήγησε ο Κώστας Παπαδάκης.
Πρόσθεσε ότι «προηγουμένως είχα πάει μόνος μου στο σημείο εκείνο κατά τις εντεκάμιση, ζητώντας να μου επιτραπεί να περάσω στο μνημείο του Γρηγορόπουλου και να καταθέσω ένα λουλούδι. Δεν μου επιτράπηκε. Τους είπα ότι αυτό είναι εκτός των ορίων της απαγόρευσης του αρχηγού της αστυνομίας για τις συναθροίσεις, διότι είμαι μόνος μου, δεν είμαι τέσσερις και πάνω άνθρωποι και διότι δεν έχει απαγορευτεί η προσπέλαση στο χώρο εκείνο. Φυσικά δε δόθηκε καμία απάντηση από τον υπαξιωματικό που ήταν εκεί πέρα», ενώ συνέχισε λέγοντας ότι «ο υπαξιωματικός εκτελούσε εντολές και έμεινα σ’ αυτό το σημείο, διότι κλήθηκα τηλεφωνικά από μέλη του ΣΕΚ, του οποίου δεν είμαι μέλος αλλά δεν έχει σημασία αυτό, να μείνω εκεί πέρα, αν θέλω να τους βοηθήσω. Παρόμοιες κλήσεις είχα και από άλλες ομάδες διαδηλωτών. Είναι συνηθισμένο αυτό σε διαδηλώσεις. Προσπαθούμε να λύνουμε ζητήματα τέτοια, ας πούμε με την αστυνομία. Και πάνω στη συζήτηση ελήφθη η άνωθεν εντολή για τη σύλληψη. Και μάλιστα στην ερώτηση “συλλαμβάνετε κι εμάς που είμαστε δικηγόροι”; “ναι βεβαίως, αυτή είναι η εντολή”. Εντάξει, είναι η εντολή, επιβιβαστήκαμε στα πούλμαν τα οποία έφτασαν στο σημείο».
Κατήγγειλε επίσης τον έντονο συνωστισμό στα τρία πούλμαν που παρέλαβαν τους δεκάδες προσαχθέντες, αλλά κυρίως στις αίθουσες και τους διαδρόμους της Διεύθυνσης Αλλογαπών στην Πέτρου Ράλλη και τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών, στιγμιότυπα τα οποία το TPP δημοσίευσε εκτενώς. «62 ήμασταν συγκεκριμένα και μας πήγανε στη Διεύθυνση Αλλοδαπών, στην οδό Πέτρου Ράλλη, όπου κατά την αποβίβασή μας δώσαμε τις ταυτότητες όπως τα ζήτησαν, ελέγξανε διακριτικά τα προσωπικά μας είδη, σημασία έχει ότι με τα ίδια γάντια, οι ίδιοι αστυνομικοί ελέγχανε δεκάδες προσωπικά αντικείμενα και ταυτότητες ολονών των προσαγομένων, με αποτέλεσμα ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού που δημιουργούσαν με αυτή την τακτική και με τον συγχρωτισμό σε μία κλειστή αίθουσα που μας βάλανε, να είναι πολύς μεγαλύτερος από κείνον που υποτίθεται ότι προκαλέσαμε εμείς σε ανοιχτό χώρο και σε απόσταση δύο μέτρων. Αλλά βλέπετε ισχύουν δύο μέτρα και με δύο σταθμά, αυτοί οι οποίοι στέλνουνε τον κόσμο στα μετρό και στα λεωφορεία και σε κλειστούς χώρους να δουλεύουνε υπό συνθήκες συγχρωτισμού ή σε χώρους κράτησης υπό συνθήκες τέτοιες και ακόμα πιο άθλιες στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση, όπως πληροφορήθηκα για τους κρατηθέντες εχθές εκεί πέρα, έχουν το θράσος να μας κατηγορούν ότι εμείς παραβιάσαμε τα μέτρα. Άλλο ενδεικτικό της αναξιοπιστίας της κατηγορίας, είναι ότι κανένα πρόστιμο για παραβίαση Covid δεν επικλήθηκαν, δηλαδή για μας οι αποστάσεις όσων βρισκόντουσαν στο σημείο εκεί, πράγμα το οποίο πιστοποιεί την αναξιοπιστία ακόμα των κατηγοριών».
Σχετικά με το πρωτοφανές γεγονός των συλλήψεων δικηγόρων την ώρα άσκησης των καθηκόντων τους, σημειώσε ότι με αυτόν τον τρόπο «παραβιάζεται το ίδιο το δικαίωμα του Πολίτη, να έχει υπερασπιστή και εκπρόσωπο απέναντι στην Αστυνομία, όταν ο εκπρόσωπός του συλλαμβάνεται. Διότι τότε απαξιώνονται τα ίδια τα δικαιώματά του. Παύει να έχει την αυτοπεποίθηση και την ασφάλεια Δικαίου, που έχει ανάγκη να έχει και να αισθάνεται ότι είναι ισότιμος απέναντι στο νόμο, απέναντι στη δημόσια αρχή για να μιλήσει, όταν ο παραστάτης του γίνεται κι αυτός αντικείμενο καταστολής. Και ευτυχώς που δεν επεκτάθηκε και στους συναδέλφους σας δημοσιογράφους, φωτορεπόρτερ και εικονολήπτες που ήταν καμιά εικοσιπενταριά άτομα στο σημείο αυτό και που έκαναν τη δουλειά τους και εκείνοι. Θα μπορούσαν να συλληφθούν οι πάντες που βρισκόντουσαν εκεί, αφού συνελήφθησαν και περαστικοί». Σημείωνεται ωστόσο ότι οι φωτορεπόρτερ προπηλακίστηκαν από τις αστυνομικές δυνάμεις και παρεμποδίστηκαν, ενώ μηχανές της «ΔΡΑΣΗ» έπεσαν πάνω σε δημοσιογράφους, οδηγώντας σε ακόμα μία ανακοίνωση αγανάκτησης από την Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδος.
Απαντώντας στην στοχοποίησή του από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, στην οποία αναφέρθηκε και στο κείμενο – απάντησή του, ο Κώστας Παπαδάκης σχολίασε ότι ο Υπουργός λέει ψέματα για το τεστ που δήθεν «δεν έκανε» ο δικηγόρος, ενώ τόνισε ότι «τη δήθεν αριστερή ευαισθησία ας την κρίνει κάποιος αριστερός. Δεν θα την κρίνει ο Χρυσοχοΐδης ο οποίος είναι ένας τρόφιμος της εξουσίας, άνθρωπος ο οποίος χωρίς να έχει κανένα πολιτικό κόστος και χωρίς να έχει και κανέναν πολιτικό ειρμό μεταπηδάει από το ένα κόμμα στο άλλο, αρκεί να ασκεί κατασταλτική εξουσία και έχει παραπεμφθεί από το FBI. Ο άνθρωπος ο οποίος βραβεύτηκε από το FBI και είναι κατασταλτικός υπουργός όλων των κυβερνήσεων, να μην μιλάει για αριστερή ευαισθησία. Ας μιλήσει κανείς από την Αριστερά».
Ακούστε αναλυτικά τη συνέντευξη του Κ. Παπαδάκη στο Ράδιο Καραντίνα της 7ης Δεκεμβρίου:
«Η δικιά μας η φωνή όμως δεν ήταν φωνή υποκριτικής αντιφασιστικής έντασης»
Όσο για τον χαρακτηρισμό «επώνυμοι φωνακλάδες» που εκστόμισε ο Υπουργός μέσα στη Βουλή, απάντησε ότι «ούτε φωνακλάδες είμαστε και αν γίναμε επώνυμοι, γίναμε μέσα από τη συμμετοχή μας στο κίνημα και σε κάποιες διαδικασίες που μας ανέδειξαν στην κοινωνία. Αν τον ενοχλεί αυτό, προφανώς τον ενοχλεί η απήχηση που έχει η αξιοπιστία μας και η φωνή μας και γι’ αυτό το λόγο μας εκδικείται.»
Αναφέρθηκε στη συνέχεια στον «όψιμο αντιφασισμό» που εκδηλώθηκε με την ακταδίκη της Χρυσής Αυγής, υπό την πίεση του τεράστιου ρεύματος που εκδηλώθηκε, σχολιάζοντας:
«Ο όψιμος αντιφασισμός πολλών, διότι υποχρεώθηκαν από ένα τεράστιο αντιφασιστικό κίνημα που με πάρα πολλούς τρόπους δημιούργησε τεράστιο ρεύμα τους προηγούμενους μήνες, ήταν υποκριτικός. Διότι υπήρχε μία αληθινή πραγματική χαρά για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής και μία υποκριτική γιατί έτσι ήταν το ρεύμα των καιρών.
Ο κύριος Χρυσοχοΐδης προφανώς εντάσσεται στην 2η κατηγορία. Το απέδειξε ήδη από εκείνη την ημέρα, διαλύοντας αναίτια την τεράστια συγκέντρωση της 7ης Οκτωβρίου στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και λέγοντας παραμύθια μετά τα οποία τα ίδια τα βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα τα διαψεύδουν. Ότι δήθεν ομάδα 600 ατόμων με 150 μολότοφ, θαυμάστε και ακρίβεια καταμέτρησης, παρενέβη εκεί πέρα και διαλύθηκε η συγκέντρωση. Ενώ τη συγκέντρωση την διέλυσε η αστυνομία με τα νερά τα οποία έριχνε και τα χημικά τα οποία έριχνε και ελάχιστες ήταν οι αντιδράσεις τέτοιου είδους, όπως αυτές που λέει.
Στην συνέχεια, με την προσπάθεια να κλέψει έναν άλλο τίτλο δημοσιότητας που είχε την περίοδο εκείνη η δίκη και το αποτέλεσμά της, με παρεμβολή επικοινωνιακών διαρροών εκεί πέρα, “τους παρακολουθούμε, τους κάνουμε κτλ”, “είναι έξω από τα σπίτια τους”, “και να τα κελιά που θα μπούνε” κτλ, έκανε ζημιά στη δίκη, διότι βρήκαν επιχειρήματα οι συνήγοροι υπεράσπισής τους και λέγανε ότι ορίστε όλα είναι προαποφασισμένα, μέχρι και σε ποιο κελί θα μας βάλουνε, και ήταν μία φούσκα και αυτό διότι έναν χρειάστηκε να πιάσουν που δεν παραδόθηκε και αυτός τους έφυγε και ακόμα δεν τον έχουν πιάσει. Και δεν τον έχει επικηρύξει όπως έκανε μ’ αυτούς με την ΑΣΟΕ, με τον Πρύτανη, αλλά κατά τα λοιπά ενδιαφέρεται να απαγορεύει τις συναθροίσεις και να συλλαμβάνει κόσμο.»
Συμπληρώνοντας ότι αυτήν τη στιγμή αποφεύγουν τη σύλληψη τρεις χρυσαυγίτες, πρόσθεσε ότι « η δικιά μας η φωνή όμως δεν ήταν φωνή υποκριτικής αντιφασιστικής έντασης όπως είναι του Χρυσοχοΐδη και αυτό το πράγμα το γνωρίζει. Ότι η αντίθεσή μας με τον αυταρχισμό και την καταστολή δεν σταματάει στον αντιφασισμό και τη Χρυσή Αυγή, αλλά πάει σε όλο το φάσμα της κρατικής καταστολής και της αστυνομικής αυθαιρεσίας και γι’ αυτό το λόγο τον ενοχλεί, διότι είμαστε εμπόδιο. Τι να κάνουμε όμως; Αυτοί είμαστε και γι’ αυτό μας επέλεξε το κίνημα να είμαστε και σε έδρα του δικαστηρίου απέναντι στη Χρυσή Αυγή και την νικήσαμε. Και θα νικήσουμε και όλον τον αυταρχισμό του Χρυσοχοΐδη και οποιουδήποτε άλλου».
Διαβάστε επίσης:
Παπαδάκης: Θα υπάρχουμε όπως τώρα όταν ο κ. Χρυσοχοΐδης θα έχει περάσει στα απορρίμματα της ιστορίας
«Νίκη χωρίς εκφρασμένο ακόμα συνολικό αποτύπωμα»
Ερμηνεύοντας πολιτικά τα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου και της 6ης Δεκεμβρίου, με χιλιάδες άτομα να σπάνε τελικά την απαγόρευση συναθροίσεων άνω των 3 ατόμων, εκτίμησε ότι «πρόκειται για νίκη, χωρίς να είναι το αποτύπωμά της ακόμα εκφρασμένο συνολικά, διότι αυτό θα φανεί μετά τη λήξη της πανδημίας που θα πάψει να υπάρχει αυτό το πρόσχημα του περιορισμού και της απαγόρευσης των συγκεντρώσεων».
Εξήγησε ότι «το γεγονός όμως ότι χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στο Πολυτεχνείο με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, χιλιάδες άνθρωποι βγήκανε και εχθές με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο σε διάφορες πόλεις. Αψήφησαν σοβαρότατες κυρώσεις και περιορισμούς, γιατί κοιτάχτε τώρα, το πρόστιμο των 300 ευρώ δεν είναι αμελητέο. Το πρόστιμο των 3000 ευρώ στους διοργανωτές δεν είναι αμελητέο και είναι η πρώτη φορά που καμία οργάνωση δεν τόλμησε να βγάλει ανακοίνωση και να πει “καλώ σε μία συγκέντρωση”. Παρόλα αυτά, ο κόσμος δεν υποτάχτηκε, δεν έμεινε μέσα, πήγε έδωσε τη μάχη του με όποιον τρόπο μπορούσε. Και φυσικά όλη η κατακραυγή η οποία ξεσηκώθηκε ανέδειξε το γεγονός ότι ο πραγματικός στόχος του δεν είναι η αντιμετώπιση της πανδημίας, δεν θα μπορούσε και να είναι άλλωστε. Εδώ κατεβάζουμε προϋπολογισμό σε λίγες μέρες και έχουνε κόψει 572 εκατομμύρια από τα έσοδα για τη δημόσια υγεία. Αλλά είναι η περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.Και μ’ αυτή την έννοια πιστεύω ότι η κυβέρνηση δεν έπεισε πολιτικά και δεν μπόρεσε να επιβάλει την πειθάρχηση και την απαγόρευση, την οποία ήθελε στην έκταση που την ήθελε. Συνεπώς, υπάρχει η αντίσταση απέναντι σ’ αυτή την πολιτική και γι’ αυτό μιλάω για νίκη». Ανέφερε επίσης το ζητημα της απειλής των εξοντωτικών για τη συντριπτική πλειοψηφία προστίμων των 300 ευρώ».
Ωστόσο, έκρινε αρνητικά την πρωτοβουλία του ΜέΡΑ25 και της Ελληνικής Ένωσης για τα δικαιώματα του Ανθρώπου να απευθυνθούν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, υποστηρίζοντας ότι «η ζημιά είναι ότι βγήκε η προσωρινή διαταγή της Προέδρου, μία μέρα πριν το Πολυτεχνείο και απαγόρευσε το αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής και βγήκε και η απόφαση της Επιτροπής Αναστολών δύο μέρες μετά, που ήταν στην ίδια κατεύθυνση. Είναι ένα λάθος που είχε γίνει και το 99΄, με την απαγόρευση της πορείας ενάντια στην επίσκεψη Κλίντον που είχε προσφύγει το ΚΚΕ και πάλι είχε βγει απορριπτική απόφαση. Αυτό δεν είναι για καλό διότι το να βάζεις στο παιχνίδι μέσα και μία εξουσία που δεν ξέρεις με ποιον τρόπο θα συμπεριφερθεί, αποδυναμώνεις, παρά ενισχύεις τη φωνή σου τη νομική».
Τέλος, σχετικά την «κανονικότητα» της αστυνομικής αυθαιρεσίας, που καταγγέλλεται επανειλημμένα και το τι μπορεί να γίνει, αρκέστηκε να φέρει ως παράδειγμα αναλογικά την απογοήτευση την περίοδο που η Χρυσή Αυγή εγκληματούσε καθημερινά: «Εμείς δεν μπορούμε να επιβάλουμε στην εξουσία τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργήσει και θα συμπεριφερθεί στα μέλη της και είναι και μερικά πράγματα που δεν γίνονται από την μία στιγμή στην άλλη. Θυμηθείτε τότε που η Χρυσή Αυγή μεσουρανούσε και εγκληματούσε καθημερινά, ποια απογοήτευση υπήρχε και ποια αίσθηση αδυναμίας ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Σήμερα η Χρυσή Αυγή είναι στη φυλακή. Κάποια στιγμή θα αποκρυσταλλωθούν οι συσχετισμοί των δυνάμεων, ακόμα περισσότερο. Ο κόσμος θα μπορεί να κατέβει στους δρόμους και τότε θα επιβάλει πραγματικά την δυνατότητα αυτή και για την αστυνομία και για τις αυθαιρεσίες».
Κλείνουμε με την ευχή να έρθουν ξανά ανάποδα τα γεγονότα και την επόμενη φορά το κλίμα να είναι πάλι πανηγυρικό, όπως τον Οκτώβριο. «Το εύχομαι και θα το οικοδομήσουμε» απαντάει ο Κώστας Παπαδάκης.
Διαβάστε επίσης: