Ο Γ. Παπακωνσταντίνου έδωσε τη δική του οπτική στο Ειδικό Δικαστήριο και εξιστόρησε όσα έγιναν με τη λίστα Λαγκάρντ.
«Είμαι απολύτως αθώος, αρνούμαι τις κατηγορίες. Στο τέλος της άνοιξης, αρχές του καλοκαιριού του 2010, μάλλον μήνα Μάιο, με επισκέφθηκε στο γραφείο μου ο κ. Μπίκας. Είναι εποχή που η χώρα βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση, δέχεται κερδοσκοπικές επιθέσεις, έχει υπογραφεί το πρώτο Μνημόνιο. Είναι μια εποχή που η ΕΥΠ προσπαθεί να συνδράμει τη χώρα. Πολλές φορές ήμασταν μάρτυρες μιας φήμης ότι δεν θα υπήρχαν ΑΤΜ. Ο κ. Μπίκας σε συζήτηση μαζί μου, μου είπε ότι ο ομόλογος του στη Γαλλία του είπε ότι υπάρχουν στοιχεία που έχουν κλαπεί και αφορούν σε καταθέσεις φορολογουμένων.
Σε ένα από τα Eurogroup, στο περιθώριο των συζητήσεων, “πιάνω” την ομόλογό μου Κριστίν Λαγκάρντ και της μεταφέρω τη συζήτηση που είχα με τον Μπίκα. Η κυρία Λαγκάρντ επιφυλάσσεται και δεν μου απάντησε αμέσως. Επανέρχεται στο επόμενο Eurogroup τον Ιούλιο και μου λέει “ναι”, έχουμε τα στοιχεία αλλά είναι κλεμμένα από ελβετική τράπεζα. Η χρήση τους πρέπει να είναι εμπιστευτική, δεν θα πείτε ότι τα πήρατε από εμάς».
Συμφώνησα και μου έδωσε το όνομα Γάλλου αξιωματούχου. Επιστρέφω στην Αθήνα με όνομα και τηλέφωνο καλώ τον κ. Πλασκοβίτη και του ζητάω να έρθει σε επαφή με το άτομο στο τηλέφωνο που μου δόθηκε. Όταν ο κ. Μπίκας με επισκέφθηκε, ήταν η πρώτη φορά που κάναμε κουβέντα για τη λίστα Φαλτσιανί.. Είμαστε στο Σεπτέμβριο του 2010 και ο Πλασκοβίτης μου λέει έκανα τη συνεννόηση, είμαστε έτοιμοι. Ο καλύτερος τρόπος ήταν να έρθουν τα στοιχεία μέσω της ελληνικής πρεσβείας στο Παρίσι.
Το Σεπτέμβριο πήγα στο Παρίσι για ένα συνέδριο και στο πλαίσιο εκείνης της επίσκεψης ο κ. Χαλαστάνης, που ήταν τότε ο πρέσβης μας στο Παρίσι, ενημερώθηκε ότι θα μας δοθούν απόρρητα στοιχεία από Γαλλία. Δεν θυμάμαι κατά πόσο κουβεντιάσαμε πως θα έλθουν τα στοιχεία με σάκο, ή με άνθρωπο.
Κάποια στιγμή Σεπτέμβρη (του 2011) η διευθύντρια του γραφείου μου η κ. Χατζή μου είπε ότι ήρθε ένας φάκελος από την πρεσβεία μας στο Παρίσι. Αυθορμήτως της είπα ότι είναι τα στοιχεία με καταθέσεις Ελλήνων στο εξωτερικό».
Στη συνέχεια, ο Γ. Παπακωνσταντίνου υποστήριξε πως έβαλε το CD στον υπολογιστή και είδε χιλιάδες ονόματα, χωρίς πάντως να κάνει στοχευμένη αναζήτηση.
«Είχα στα χέρια μου ένα υλικό που θέλω να το χρησιμοποιήσω, αλλά έχω ενδοιασμούς και αποφασίζω να δώσω στο ΣΔΟΕ ένα δείγμα από τα αρχεία που υπάρχουν στο CD. Δίνω στο συνεργάτη μου κ. Γιώργο Αγγελόπουλο να βγάλει τα μεγαλύτερα ποσά και πράγματι μετά από την επιστροφή μου από το εξωτερικό, μου έδωσε μια λίστα σε χαρτί και μου είπε ότι είναι περίπου δύο δισ.».
Γιατί επέλεξε Καπελέρη και Διώτη
«Κάθε μήνα τα έσοδα του ελληνικού κράτους πρέπει να είναι 4 δισ. Η εισπραξιμότητα του ΣΔΟΕ είναι κάτω του 1%. Ως υπουργός Οικονομικών μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει, το κράτος θα συνεχίσει να λειτουργεί. Αποφάσισα να κάνω μια αλλαγή στο σημείο αυτό. Στη θέση του κ. Γεωργακόπουλου τοποθέτησα τον κ. Καπελέρη.
Ο κ. Καπελέρης μετακομίζει στη γενική γραμματεία φορολογίας και παράλληλα είναι επικεφαλής του ΣΔΟΕ. Η θέση του επικεφαλής του ΣΔΟΕ μένει κενή και ένας συνάδελφος μου προτείνει τον κ. Διώτη. Σε μια εποχή που θέλαμε να καταδείξουμε τη σοβαρότητα των θεμάτων της φοροδιαφυγής, κρίναμε ότι είναι μια καλή επιλογή. Μαζί με τους οικονομικούς εισαγγελείς σκεφτήκαμε ότι θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα».
«Δεν επικοινώνησε μαζί μου ο Βενιζέλος»
«Μετά την αποχώρησή μου από το υπουργείο, ο κ. Βενιζέλος δεν άλλαξε κανένα στέλεχος. Παρέμεινε όλη η ομάδα μου, σπάνιο στην Ελλάδα να υπάρξει τέτοια υπηρεσιακή συνέχεια. Από τη στιγμή που έφυγα από το υπ. Οικονομικών δεν υπήρχε καμία επικοινωνία μου με τον κ. Διώτη… Ποτέ δεν έλαβα τηλεφώνημα από τον κ. Βενιζέλο να με ρωτήσει οτιδήποτε για τη λίστα. Θα ήταν εύλογο να σηκώσει το τηλέφωνο, και να πει “Γιώργο, τι είναι αυτό;”. Αυτό όμως δεν έγινε ποτέ.
Και ενώ εγώ πλέον ασχολούμαι με άλλα πράγματα, η χώρα πάει σε εκλογές και ο κ. Βενιζέλος μου ζητάει να μην είμαι υποψήφιος. Γίνονται εκλογές, το ΠΑΣΟΚ συντρίβεται και εγώ γυρνάω σπίτι μου. Είμαστε στο Σεπτέμβριο του 2012 και αρχίζουν και μου τηλεφωνούν οι δημοσιογράφοι. Με ρωτούν τι γίνεται με τη λίστα. Τους απαντώ πως δεν ξέρω τι λέτε. Και τότε αρχίζουν τα πρώτα δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία ο Παπακωνσταντίνου έθαψε τη λίστα Φαλτσιανί. Εκείνες τις ημέρες μου τηλεφωνεί ο κ. Διώτης και μου λέει ότι γίνεται σάλος για ένα στικάκι που μου έδωσες.
Ένα μόνο τηλέφωνο τον πήρε ο κ. Βενιζελος για τη λίστα Λαγκάρντ και αυτό ήταν σε ανοικτή ακρόαση για να έχει μάρτυρες. Τελικά μου τηλεφωνεί ο Βενιζέλος -και απ' ό,τι έμαθα εκ των υστέρων με είχε σε ανοιχτή ακρόαση για να υπάρχουν μάρτυρες γι' αυτά που λέμε. Του επαναλαμβάνω από την αρχή την ιστορία».
«Το κόμμα μου με πέταξε στα σκυλιά»
«Δικάζομαι κάθε ημέρα, ποιο τεκμήριο αθωότητας; Το κόμμα μου με έχει πετάξει στα σκυλιά το βράδυ εκείνο. Ο πρόεδρος μου με διέγραψε το ίδιο βράδυ, ενώ σε άλλες περιπτώσεις διαφθοράς πήγαινε στη Βουλή και τις υπερασπιζόταν. Δεν είχα κανένα. Η δε ΝΔ ήταν χαρούμενη, γιατί είχε στο εδώλιο τον υπουργό του Μνημονίου, ξεφτιλίστηκαν στη Βουλή οι συνεργάτες μου, τους ρωτάγανε ακόμη και τι κόμμα ψήφισα.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο κύριε πρόεδρε να σας εξηγήσω πως ήταν η ψυχολογική κατάστασή μου, όταν μου είπαν για τη λίστα. Βλέπω δημοσιεύματα ότι είμαι ο νούμερο 1 καταζητούμενος, είναι οι χειρότερες μέρες της ζωής μου. Η ιστορία αυτή είναι στημένη, δεν έχω κάνει καμία διαγραφή, καμία νόθευση. Δεν θα διανοούμην ποτέ να το κάνω».
«Δεν εμπιστευόμουν το ΣΔΟΕ»
«Από το ΣΔΟΕ διέρρεαν ένα σωρό πράγματα. Διέρρεαν οι εντολές ελέγχου σε φυσικά πρόσωπα. Από το γραφείο μου δεν διέρρεε τίποτα. Είχα πολύ μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στη γραμματέα μου απ' ό,τι στο ΣΔΟΕ».
Όταν ρωτήθηκε γιατί εμπιστεύτηκε 20 ονόματα στον Καπελέρη, ο πρώην υπουργός Οικονομικών υποστήριξε ότι του έδωσε αυτά τα ονόματα ως «δόλωμα», ώστε να ξέρει ποιον θα κυνηγήσει σε περίπτωση που διέρρεαν τα στοιχεία.