Οι διαδηλώσεις στα χέρια κυβέρνησης και αστυνομίας
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο που αποκάλυψε η «Καθημερινή», ορίζεται «οργανωτής» κάθε συνάθροισης που αναλαμβάνει και αστικές ευθύνες και «συνεργάζεται με την αστυνομία», αλλά και «αστυνομικός διαμεςσολαβητής», όπως επίσης και ειδική ψηφιακή πλατφόρμα που παρέχει σε πραγματικό χρόνο ενημέρωση στους πολίτες για τις πορείες και τις σχετικές κυκλοφοριακές ρυθμίσεις.
Η αστυνομία αποκτάει υπέρμετρες αρμοδιότητες όμως και με τη βούλα του νόμου για τη διαδήλωση, χωρίς να ορίζεται σαφώς το ποια και με ποια κριτήρια θα αποφασίζεται η απαγόρευση και διάλυσή της. Ενδεικτικά, τα άρθρα του νομοσχεδίου προβλέπουν ότι:
Αρθρο 7
ΑπαγόρευσηΕπικείμενη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση μπορεί να απαγορευθεί αν:
α. Επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, λόγω ιδιαιτέρως πιθανής, διάπραξης σοβαρών εγκλημάτων ιδίως κατά της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας, της ιδιοκτησίας και της πολιτειακής εξουσίας.
β. Απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής σε ορισμένη περιοχή. Στην περίπτωση αυτή, η αστυνομική αρχή υποδεικνύει ενδεικτικά, ως εναλλακτικές επιλογές, άλλες περιοχές, κατάλληλες για την πραγματοποίηση της συνάθροισης.
2. Η απόφαση για την απαγόρευση δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης κοινοποιείται στον οργανωτή δώδεκα (12) τουλάχιστον ώρες νωρίτερα.
Για τη λήψη της απόφασης περί απαγόρευσης όπως και για την επιβολή περιορισμών λαμβάνονται υπόψη: (α) ο εκτιμώμενος αριθμός συμμετεχόντων, (β) η περιοχή πραγματοποίησής της, (γ) ο βαθμός επικινδυνότητας αυτής.
Αρθρο 9
ΔιάλυσηΗ διάλυση δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης που βρίσκεται σε εξέλιξη δύναται να διαταχθεί, εάν:
α. Πραγματοποιείται παρά την έκδοση απόφασης απαγόρευσης.
β. Συμμετέχοντες δεν συμμορφώνονται προς τους περιορισμούς που επιβλήθηκαν σε σχέση με αυτή.
γ. Μετατρέπεται σε βίαιη ή από τη συνέχισή της προκαλείται άμεσος κίνδυνος κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας των συμμετεχόντων ή συμμετέχοντες τελούν αξιόποινες πράξεις.
δ. Πραγματοποιείται χωρίς να έχει γνωστοποιηθεί.
Ενώ στο άρθρο 15 του νομοσχεδίου, ορίζονται οι ποινές για όποιον και όποια συμμετέχει σε «απαγορευμένη διαδήλωση»:
Αρθρο 15
Ποινικές κυρώσεις1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 170 και 189 του Ποινικού Κώδικα, όσοι μετέχουν σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, η οποία έχει απαγορευθεί νόμιμα με απόφαση της αρμόδιας αστυνομικής αρχής ή παρεμποδίζουν τη διεξαγωγή δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης, τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι ενός (1) έτους.
2. Στην περίπτωση που παρεισφρέουν σε αυτήν με σκοπό να αλλοιώσουν με βιαιοπραγίες τον ειρηνικό χαρακτήρα της, τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι δύο (2) ετών, αν οι πράξεις τους δεν τιμωρούνται βαρύτερα με άλλη διάταξη.
3. Με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 170 και 189 του Ποινικού Κώδικα, όσοι δεν συμμορφώνονται προς τους περιορισμούς που επιβάλλει η παριστάμενη αστυνομική αρχή τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους. Αν οι υπαίτιοι τέλεσαν βιαιοπραγίες, τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών, αν οι πράξεις τους δεν τιμωρούνται βαρύτερα με άλλη διάταξη.
Ενώ παράλληλα, ο «οργανωτής», που αναλαμβάνει σοβαρές ευθύνες, οφείλει να γνωστοποιεί στην αστυνομία μέχρι και 48 ώρες νωρίτερα τις λεπτομέρεις της διαδήλωσης. Αν δεν το κάνει, είναι ξανά στη διακριτική ευχέρεια της ΕΛ.ΑΣ η απαγόρευση η μη:
Αρθρο 3
Υποχρέωση γνωστοποίησης1. Ο οργανωτής οφείλει να γνωστοποιήσει στην κατά τόπο Γενική Αστυνομική Διεύθυνση ή Διεύθυνση Αστυνομίας, την πρόθεσή του να καλέσει το ευρύ κοινό ή ορισμένες κατηγορίες προσώπων ή αριθμό συγκεκριμένων ατόμων να συμμετάσχουν σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο.
2. Η γνωστοποίηση γίνεται εγγράφως ή μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας της Ελληνικής Αστυνομίας, σαράντα οκτώ (48) ώρες τουλάχιστον πριν από την πραγματοποίηση της δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης.
3. Αυθόρμητη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση που δεν έχει γνωστοποιηθεί κατά τα οριζόμενα στις προηγούμενες παραγράφους δύναται να επιτραπεί εφόσον δεν διαφαίνονται κίνδυνοι διασάλευσης της δημόσιας ασφάλειας ή σοβαρής διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής. Στην περίπτωση αυτή η αρμόδια αστυνομική αρχή καλεί τους συμμετέχοντες να ορίσουν οργανωτή, ενώ δύναται να επιβάλει περιορισμούς σύμφωνα με το άρθρο 8.