συνέντευξη στους Κωνσταντίνο Πουλή και Θάνο Καμήλαλη
ακούστε το ηχητικό, μετά το 35:00
Η εργασία στο σεξ είναι ένα μόνιμο θέμα «ταμπού» για μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Συνήθως, όταν έρχεται στη δημοσιότητα, γεμίζει με πηχαίους τίτλους, περιγράφει μία «σοκαρισμένη» κοινωνία και στρέφεται συχνά εναντίον των εργαζομένων στον χώρο, προσπαθώντας να ξεχάσει την ολοκληρωτική απουσία οποιασδήποτε επιλογής για πολλές/πολλούς από αυτές/αυτούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η «είδηση» για τις μετανάστριες που εκδίδονταν (προφανώς «μόνες τους») στο Κρανίδι, που αποκαλύφθηκε όταν βρέθηκαν κρούσματα κορονοϊού στην περιοχή για ακόμα μία φορά αναστάτωσε μία «φιλήσυχη περιοχή».
Η εργασία στο σεξ είναι νόμιμη εδώ και πολλές δεκαετίες στην Ελλάδα. «Αλλά έχει τέτοιες αγκυλώσεις η νομοθεσία, οι οποίες την καθιστούν παράνομη. Εννοώ ότι τα σπίτια που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Αθήνα, οι οίκοι ανοχής, οι χώροι παροχής σεξουαλικών υπηρεσιών είναι όλοι παράνομοι, εκτός εξαιρέσεων δύο, τριών σπιτιών. Οπότε αυτό έρχεται σε αντίθεση φυσικά με τη νομιμότητα που δίνει μία νομοθεσία, που σου λέει μπορείς να βγάλεις μία άδεια εργασίας και να δουλέψεις και είναι εφικτό, χρονοβόρο, ταλαιπωρία, αλλά υπάρχει, γίνεται. Στην πράξη δεν μπορείς να το ασκήσεις το επάγγελμα νόμιμα» εξηγεί η Άννα Κουρουπού στο ραδιόφωνο του TPP. Τα κενά της νομοθεσίας μάλιστα ευνοούν επιτήδειους και εγκληματίες: «εκμεταλλεύονται αυτό το κενό της νομοθεσίας οι επιτήδειοι, καταλαβαίνετε τι εννοώ, οι σωματέμποροι κ.τ.λ. και είναι το τράφικιγκ, είναι πολύ πιο εύκολο γι’ αυτούς και όσοι θέλουν να εργαστούν νόμιμα, αναγκαστικά παρανομούν».
Η πανδημία του κορονοϊου έφερε εργαζόμενες/ους στο σεξ σε ένα δραματικό αδιεξοδο. Από τη μία πλευρά, για το κράτος είναι «αόρατοι/ες». Από την άλλη, η ίδια η φύση της δουλειάς τους εύλογα τους φέρνει τον άμεσο κίνδυνο μόλυνσης. Επίδομα δεν υπάρχει, επομένως το δίλημμα γίνεται ζήτημα επιβίωσης, με τον πιο σκληρό τρόπο. Ή πεινάς, ή κινδυνεύεις να αρρωστήσεις, να πεθάνεις ή εσύ ή άλλοι. Η κ.Κουρουπού έγραψε μία επιστολή προς τον Πρωθυπουργό στην οποία αναφέρεται στην κατάσταση. Αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Δεν μπορώ να εργαστώ. Δεν με αφήνετε και καλά κάνετε.
Στη συγκεκριμένη εργασία-ίσως γνωρίζετε-πως το μέτρο της απόστασης, ακυρώνεται πάραυτα!
Δεν δικαιούμαι ΟΜΩΣ ούτε ένα ευρώ, ως βοήθημα, επίδομα-δώστε οτι όνομα θέλετε- παρότι η πορνεία, όπως την αναφέρει η νομοθεσία, είναι ΝΟΜΙΜΗ στη χώρα μας και με τα τερτίπια σας τόσες δεκαετίες καθίσταται παράνομη με τη σφραγίδα σας.
Κ Πρωθυπουργέ. Σε λίγες μέρες θα πεινάσω. Οι λογαριασμοί συνεχίζουν “ως κανονικότητα” να έρχονται. Συνάδελφοι μου, λιμοκτονούν ήδη.»
Μιλώντας στο TPP απαντώντας στο «τι γίνεται τώρα», τονίζει:
«Είναι τόσο.. πώς να σας το πω, είναι τόσο στρίμωγμα στον τοίχο αυτή η ερώτηση, που θέλω να εκραγώ. Δεν υπάρχει λύση. Είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Υπάρχει η περίπτωση ότι ή δουλεύεις και κινδυνεύεις κι εσύ και οι υπόλοιποι, ή δεν δουλεύεις και πεινάς. Πεθαίνεις έτσι κι αλλιώς δηλαδή. Μπορεί και να μην κολλήσεις. Αλλά το διακινδυνεύεις. Και όχι μόνο εσύ, επιμένω. Είναι και οι υπόλοιποι. Κι αν όχι μόνο, οι εμπλεκόμενοι, οι πελάτες, ή το υπηρετικό προσωπικό που θα υπάρχει, οι υπηρεσίες, αλλά επίσης αυτοί οι άνθρωποι έχουν και μία οικογένεια. Και οι μεν και οι δε.»
Απαντώντας στο αν υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται κανονικά αυτό το διάστημα, υποστηρίζει ότι είναι «δυστυχώς πάρα πολλοί. Υπάρχει συγκεκριμένο site, δεν θέλω να το πω λόγω διαφήμισης, εννοώ πολύ γνωστό, του οποίου είναι γεμάτο από αγγελίες, πρόσφατες μιλάμε, της προηγούμενης ώρας, από το προηγούμενο μισάωρο, χθες, προχθές, νέες αγγελίες συνεχόμενες από πάρα πολλά άτομα, τα οποία αυξήθηκαν τόσο πολύ διότι όντως οι οίκοι είναι κλειστοί. Στο σπίτι τους εργάζονται, στο χώρο τους. Είτε γκαρσονιέρα νοικιάζουν, είτε στο σπίτι τους, είτε σε κάποιο ραντεβού σε ξενοδοχείο, οπουδήποτε. Αυτό υπήρχε πάντα και το ξέρετε φαντάζομαι. Οι αγγελίες στο ιντερνετικό σεξ έχoυν αναπληρώσει κατά πολύ, τον δρόμο ειδικά και τα σπίτια»
Προσπαθώντας να απαλύνουν τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας, το Red Umbrella Αthens, φορέαw πρόληψης και ενδυνάμωσης εργαζόμενων στο σεξ, δημιούργησε ένα ταμείο αλληλοβοήθειας, με crowdfunding. Ωστόσο, προφανώς πρόκειται για μία πρόσκαιρη βοήθεια. «Δεν μπορείς να ζητάς συνέχεια λεφτά, να ζητιανεύεις, γιατί στην ουσία αυτό είναι. Και δεν μπορεί να επαφίεσαι πάντα στην καλή θέληση των συνανθρώπων σου, γιατί και οι ίδιοι έχουν πρόβλημα. Δεν είναι μόνο δικό μας το πρόβλημα. Είναι πολλών ανθρώπων θέμα αυτό. Και δυστυχώς κάποια στιγμή ο καθένας θα κοιτάξει και τον εαυτό του. Εννοείται! Και όπως πάντα θα ‘μαστε ο τελευταίος τροχός. Φυσικά είδαμε και τι έγινε με τους ηθοποιούς. Δεν λέω ότι είμαστε εμείς μόνο. Αλλά εκεί, αν βάλουν έναν επώνυμο, π.χ. μεγάλο ηθοποιό, μεγάλο σαν όνομα εννοώ, ίσως κάποιος ταρακουνηθεί. Εδώ ποιος να ταρακουνηθεί;» σχολιάζει η κ.Κουρουπού.