Όπως σχολιάζεται ανοιχτά ήδη στα κοινωνικά μέσα, πρόκειται για καθαρά πολιτική θέση και μάλιστα ταύτιση με την γερμανική γραμμή κι όχι για υπεύθυνη στάση μιας Κεντρικής Τράπεζας και μάλιστα της Κεντρικής Τράπεζας για όλα τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης, άρα και την Ελλάδα.
Όπως επισημαίνεται, αν ήταν θέμα φερεγγυότητας των τραπεζών, τότε προφανώς δεν θα είχαν πάρει την έγκριση από τα αρμόδια όργανα της ΕΚΤ, αφού πέρασαν πρόσφατα από τα stress test της ΕΚΤ, ελέγχθηκαν και βρέθηκαν επαρκώς κεφαλαιοποιημένες.
Συνεπώς γιατί μειώνεται η δυνατότητα δανεισμού, αφού οι τράπεζες είναι κεφαλαιοποιημένες; Η απάντηση της ΕΚΤ το λέει ξεκάθαρα και είναι πράγματι πολιτικός ο λόγος που επικαλείται: Ότι δηλαδή, η Ελλάδα δεν έχει ολοκληρώσει την αναθεώρηση του δανειακού προγράμματος.
H EKT υποστηρίζει ότι «για την ώρα δεν μπορεί να υποθέσει ότι η αναθεώρηση θα ολοκληρωθεί με επιτυχία»…
Αλλά εδώ έρχονται όσοι αντιδρούν για να σχολιάσουν, ότι ατή δεν είναι στάση Κεντρικής Τράπεζας που δουλειά της είναι να λειτουργεί ως ο τελευταίος δανειστής, αν τυχόν υπάρξει βραχυχρόνια ανάγκη. Είναι το τελευταίο καταφύγιο των τραπεζών δηλαδή, αν δεν μπορύν να πάρουν δάνειο από την αγορά.
Η ΕΚΤ μοιάζει να το ξεπερνά αυτό με το επιχείρημα ότι η απόφαση αυτή δεν επηρεάζει τη ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών, αφού υπάρχει η δυνατότητα του εργαλείου ELA. Δηλαδή ότι μπορεί να της δανείσει η ΤτΕ κι έχει δώσει αυτή τη δυνατότητα πιστώνοντας την ΤτΕ.
Αλλά αυτό δεν εμποδίζει οικονομολόγους και στελέχη των διεθνών αγορών, να επιμείνουν ότι η ΕΚΤ ξεπέρασε ήδη τον ρόλο της ασκώντας πολιτική στραγγαλισμού και ταυτιζόμενη με τα γερμανικά συμφέροντα και τελικά έπαψε να είναι μία ανεξάρτητη Κεντρική Τράπεζα και ο Μάριο Ντράγκι, ένας κεντρικός τραπεζίτης.
ΝΑΚ