«Είναι μία ιστορία η οποία κρατάει χρόνια» θα πει αρχικά η κα. Πατρικίου, για να συμπληρώσει: «μιλάμε για 6.000 εργαζόμενους ορισμένου χρόνου στα δημόσια νοσοκομεία, στη υπηρεσίες της καθαριότητας, σίτισης και φύλαξης. Ο διαγωνισμός αυτός ήταν μέσω ΑΣΕΠ, το 2019, είχε αρχική λήξη το 2021. Οι συνάδελφοι αυτοί προφανώς και δεν απολύθηκαν γιατί ξεκίνησε η πανδημία και καταλαβαίνετε ότι οι υπηρεσίες τους ήταν υπερπολύτιμες στα νοσοκομεία, έχουν μία τεράστια εμπειρία στο τι σημαίνει λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων και πόσο επιβαρυμένη είναι, ξέρουν τους χώρους, ξέρουν τη δουλειά, έχουν τεράστια εμπειρία πάνω σε αυτό και προφανώς δεν υπήρχαν ούτε εργολαβικές εταιρείες να αναλάβουν εν μέσω πανδημίας τη φύλαξη, την καθαριότητα των δημόσιων νοσοκομείων και φυσικά ούτε και η κυβέρνηση τόλμησε να το κάνει αυτό εκείνη την περίοδο -γιατί ήταν και η κοινωνία ξεσηκωμένη».
«Οι συνάδελφοι οι συγκεκριμένοι όλα αυτά τα χρόνια πηγαίνουν με τρίμηνες παρατάσεις (μόνο μία φορά πήραν εξάμηνη παράταξη από το 2021 μέχρι σήμερα) και καταλαβαίνετε το άγχος, την πίεση, το στρες το οποίο βιώνουνε και αυτοί και οι οικογένειές τους για την ανεργία» υπογραμμίζει, στη συνέχεια, μιλώντας για εργαζόμενους οι οποίοι ζουν συνεχώς με το άγχος της απόλυσης. Είναι πολύ σημαντικό να συζητήσουμε την αναγκαιότητα των ανθρώπων αυτών και για ποιο λόγο είναι εκείνοι ικανότεροι σε σχέση με τον εργολαβικό δάκτυλο. «Εμείς μέσα στο δημόσιο νοσοκομείο ξέρουμε πόσο πολύτιμες είναι οι συγκεκριμένες υπηρεσίες. Η υπόλοιπη κοινωνία νομίζω ότι το κατάλαβε πολύ πιο έντονα την περίοδο της πανδημίας, τι σημαίνει για παράδειγμα η απολύμανση και η καθαριότητα των νοσοκομείων. Μιλάμε για ευαίσθητους χώρους, δε μιλάμε για απλά διαδρόμους, προαύλια ή γραφεία. Μιλάμε για χειρουργεία, ΜΕΘ, αποστείρωση, για τους θαλάμους των ασθενών όπου καταλαβαίνετε ότι το πόσο σωστά γίνεται από το εκπαιδευμένο προσωπικό έχει να κάνει και με το πόσο περιορίζονται οι λοιμώξεις των ασθενών. Οι εργολάβοι όταν έρχονται στα νοσοκομεία αυτό που κοιτάνε είναι το γρήγορο και το εύκολο κέρδος εις βάρος των ασθενών, του προσωπικού και των ίδιων των εργαζόμενων σε αυτές τις υπηρεσίες».
Όσο για το κομμάτι της σίτισης, ελλοχεύουν πολλοί κίνδυνοι με το να δοθεί σε εργολαβική εταιρεία. «Θα μαγειρεύεται το φαγητό σε έναν χώρο, θα συσκευάζεται σε άλλον, θα μεταφέρεται με κάποια αυτοκίνητα, θα βγαίνει από εκεί και θα μεταφέρεται μέσα σε διαδρόμους, θα πηγαίνει στην κουζίνα στο νοσοκομείο, εκεί θα ξανά αποθηκεύεται, για να μοιράζεται μετά σε ασθενείς… Ε, καταλαβαίνετε…». Για όλα αυτά μάλιστα, ξοδεύεται υπερδιπλάσιο χρήμα.
«Εμείς στον Άγιο Σάββα δυστυχώς είχαμε την εμπειρία τους τελευταίους μήνες να έχει απολυθεί κομμάτι της καθαριότητας του νοσοκομείου μας και να έχει έρθει στη θέση του εργολαβική εταιρεία. Είχαμε κάνει 20 μέρες απεργιακές κινητοποιήσεις στο νοσοκομείο, για να μπορέσουμε να κρατήσουμε το προσωπικό, ήμασταν σχεδόν καθημερινά έξω από το υπουργείο υγείας και ο κ. Γεωργιάδη κορόιδευε τους συναδέλφους καθημερινά» υπογραμμίζει χαρακτηριστικά η κα. Πατρικίου και περιγράφει όσα ακολούθησαν.
«Καταρχήν έφυγαν εκείνη την περίοδο 56 συνάδελφοι και ήρθαν 35 εργαζόμενοι. Οι ανάγκες του νοσοκομείου αρχικά ήτανε ήταν 99 εργαζόμενοι στην καθαριότητα. Αυτό το προσωπικό μειώθηκε με την πάροδο των χρόνων, ήρθε συμπληρωματικά μία εργολαβική εταιρεία κι όταν ανέλαβε πλέον ο εργολάβος εξ ολοκλήρου την καθαριότητα του νοσοκομείου, μειώθηκε το προσωπικό στο 1/3. Επικράτησε ένα χάος στο νοσοκομείο: ελλείψεις σε υλικά, ελλείψεις προσωπικού, δουλειές που δεν βγαίνανε, η ποιότητα της καθαριότητας έπεσε τραγικά. Δεν ξέραν τι να κάνουν για να καθαρίσουν σωστά τα χειρουργεία (σ.σ. αυτοί που έβαλε η εργολαβική), υπήρχαν αναφορές για ελλιπή καθαριότητα στα χειρουργεία, υπήρχαν λάθη στην καθαριότητα και την αποστείρωση θαλάμων και διαδρόμων… άπειρα τα περιστατικά. Ζήσαμε δύσκολες στιγμές και με πολύ πίεση καταφέραμε να είμαστε αυτή τη στιγμή τουλάχιστον σε επίπεδο καθαριότητα σε μία ισορροπία (σ.σ. επέστρεψαν κάποιοι εργαζόμενοι μετά από νομικές προσφυγές)».
Όπως επισημαίνει η ίδια, «όλη αυτή είναι μια διαδικασία που έχει πανελλαδική κλίμακα. Ξεκίνησε από τον Άγιο Σάββα, αλλά ταυτόχρονα υπήρχαν άλλα τρία νοσοκομεία εκείνη την περίοδο με λιγότερο προσωπικό να απολύεται και να μπαίνουν εργολάβοι, όπως το Σωτηρία όπου ο διοικητής έδιωξε το προσωπικό που ήταν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και έβαλε εργολαβική εταιρεία».
Για τους χιλιάδες εργαζόμενους που κινδυνεύουν, λόγω των αγώνων και των κινητοποιήσεων των νοσοκομειακών, «το υπουργείο έδωσε μία παράταση εργασίας μέχρι 30 Ιουνίου στους συναδέλφους και μετά μπαίνουν οι εργολαβικές εταιρείες». Η κα. Πατρικίου το λέει ξεκάθαρα: «Η εντολή από το υπουργείο είναι ”βάλτε ξανά τους ιδιώτες και τους εργολάβους στα νοσοκομεία”».
Βέβαια, ο υπουργός Υγείας φαίνεται πως θέλει να… αποκαταστήσει τους απολυμένους σε άλλους χώρους. Πριν λίγες μέρες, από την Ήπειρο όπου βρέθηκε, είπε «Όταν κάποιος φεύγει αφού λήξει η σύμβασή του, δεν έχει απολυθεί. Έχει λήξει η σύμβασή του, τόσο απλά», ενώ όταν κάποιος σχολίασε «αλλά χάνει τη δουλειά του», ο Άδωνις Γεωργιάδης απάντησε «Δουλειά στον τομέα της εστίασης και της φύλαξης μπορείς να βρεις στην Ελλάδα πάρα πολύ εύκολα. Υπάρχει μεγάλο έλλειμμα στην αγορά εργασίας σε αυτούς τους κλάδους».
«Από τον Γενάρη αυτά λέει στις συναδέλφισσες στην καθαριότητα» σχολιάζει η κα. Πατρικίου, λέγοντας πως «όταν κι εμείς κάναμε κινητοποιήσεις έξω από το υπουργείο, μας έλεγε ότι υπάρχει δουλειά στον τουρισμό κι ότι εργαζόμενες με τέτοια εμπειρία θα μπορούσανε άνετα να βρουν δουλειά στα ξενοδοχεία και ότι ο ίδιος θα μπορούσε να το εξασφαλίσει (!)».