«ΤΗ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1909
ΤΗΝ ΕΚΑΜ Ο ΓΡΥΠΑΡΗΣ ΔΙΑ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗ ΒΡΥΣΗ
ΕΥΧΟΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΥΓΕΙΑ ΝΑ ΧΑΡΙΣΗ«
αναδημοσίευση από το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων
Σύμφωνα με τις πληροφορίες υπήρχε μείωση της διαθέσιμης παροχής νερού το τελευταίο διάστημα στον οικισμό. Για να ανταποκριθεί στη ζήτηση, ο Δήμος Αριστοτέλη ενίσχυσε το δίκτυο ύδρευσης με την ανενεργή για μεγάλο χρονικό διάστημα “γεώτρηση Σταγείρων”. Αμέσως μετά εμφανίστηκαν τα πρώτα κρούσματα.
Η ιστορική κωμόπολη της Στρατονίκης ονομαζόταν άλλοτε “Ίσβορος”, δηλαδή πηγή, τόπος με πολλές πηγές. Περίτεχνες βρύσες στολίζαν το χωριό και το πότιζαν με άφθονο κρύο νερό του βουνού. Οι κρήνες και οι βρύσες στέρεψαν, το νερό αποστραγγίστηκε συνολικά από τα υπόγεια έργα εξόρυξης του μεταλλείου Μαύρες Πέτρες κάτω από τα θεμέλια των σπιτιών. Η όμορφη βρύση του Γρυπάρη (φωτογραφία) βρισκόταν στην περιοχή των Αγίων Αναργύρων Στρατονίκης, που τη ρούφηξε το μεταλλείο. Μεταφέρθηκε και τοποθετήθηκε στο κέντρο του χωριού, στεγνή πλέον. Η «στοά του Μητσοτάκη», που διανοίχτηκε πρόσφατα παράνομα στο νότιο τμήμα του οικισμού, έδωσε τη χαριστική βολή σε όσα νερά είχαν απομείνει στους άλλοτε πλούσιους υπόγειους υδροταμιευτήρες της Στρατονίκης. Μετά από 18 χρόνια υπόγειων εκρήξεων – 7 μέρες την εβδομάδα, 3 φορές τη μέρα – και τις διαφορικές καθιζήσεις του εδάφους που προκαλούν, τα υπόγεια δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης έχουν υποστεί μεγάλες καταστροφές, όπως και τα σπίτια του οικισμού. Η στεγανότητα των δικτύων είναι πλέον ανύπαρκτη και δεν αποκλείεται οι μεγάλες βροχοπτώσεις του τελευταίου διαστήματος να διευκολύνουν την “επικοινωνία” των δύο δικτύων.
Σε κάθε περίπτωση, η Δημοτική Αρχή πρέπει ΑΜΕΣΑ να ενημερώσει τους κατοίκους για τα αίτια του προβλήματος και να δρομολογήσει την επίλυσή του, γιατί είναι επείγον ζήτημα δημόσιας υγείας.
Οι πηγές μαρτυρούν ότι η Στρατονίκη άρχισε να χάνει τα νερά της από τη δεκαετία του ’60 όταν η εταιρεία Λιπασμάτων (ΑΕΕΧΠΛ) του Μποδοσάκη ξεκίνησε τις έρευνες για μεταλλεύματα γύρω από το χωριό. Δείτε εδώ την ανάρτηση του Χρήστου Καραστέργιου για τον ΠΟΛΕΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΡΟ στη Στρατονίκη, που δεν κρατάει 40 αλλά 60 ολόκληρα χρόνια.
