Η Ευρωπαϊκή αριστοκρατία στη μάχη κατά των δικαιωμάτων γυναικών και ΛΟΑΤΚΙ

Της Isabel Thompson στο opendemocracy

Το 1986, η πριγκίπισσα Γκλόρια του Θερν και Τάξις διοργάνωσε ένα τριήμερο πάρτι για 60α γενέθλια του συζύγου της. Η γενέθλια τούρτα, που προσφέρθηκε στους καλεσμένους, ήταν διακοσμημένη με 60 πέη, φτιαγμένα από αμυγδαλόπαστα μάρζιπαν, ενώ αργότερα οι καλεσμένοι της πριγκίπισσας απόλαυσαν την ίδια σε μια εμφάνιση ως Μαρία Αντουανέτα, τραγουδώντας, μαζί με την Όπερα του Μονάχου, το “Χρόνια Πολλά” πάνω σε ένα επίχρυσο σύννεφο. 

Πριν από μερικούς μήνες, η πλέον 59χρονη πριγκίπισσα έκανε μια προγραμματισμένη εμφάνιση σε μια σημαντική διεθνή συνάντηση αντι-ΛΟΑΤΚΙ ομάδων και ομάδων κατά των αμβλώσεων. Πρόκειται για το 13ο Παγκόσμιο Κογκρέσο Οικογενειών (World Congress of Families), το οποίο διοργανώνεται στη Βερόνα της Ιταλίας, όπου, πέρσι, το τοπικό συμβούλιο πέρασε ένα δημοτικό ψήφισμα για την ‘πρόληψη των αμβλώσεων’. 

Το εν λόγω Κογκρέσο είναι ένα διεθνές δίκτυο υπερ-συντηρητικών ακτιβιστών – και ενός αυξανόμενου αριθμού πολιτικών συμμάχων – από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία αλλά και άλλες χώρες, οι οποίοι αντιτίθενται στην ισότητα στο γάμο για τους ομοφυλόφιλους, στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, και στα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών. Όλο και περισσότερο όμως η ατζέντα τους χρωματίζεται με πιο ελαφριά χρώματα, συστηνόμενοι ώς ομάδες ‘υπερ της οικογένειας’. 

Το φετινό Κογκρέσο διοργανώθηκε πριν τις Ευρωεκλογές του Μαΐου, υπό τον τίτλο “Ο Αέρας της Αλλαγής”. Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ιταλίας, Ματέο Σαλβίνι, ο οποίος είχε κάποτε δηλώσει ότι “αν μεγαλώνεις με γονείς ή ένα γονιό ομοφυλόφιλο…ξεκινάς τη ζωή σου με μια αναπηρία” – είναι ένας από τους πολιτικούς της ακροδεξιάς που παρέστη στην εκδήλωση. 

Ενώ ηγέτες της Ευρωπαϊκής ακροδεξιάς – από την Ιταλία μέχρι την Ουγγαρία – ισχυρίζονται ότι είναι στο πλευρών των απλών πολιτών και κατά των φιλελεύθερων ελίτ, το Κογκρέσο αυτό είναι ένα δίκτυο διάσημων προσωπικοτήτων: η πριγκίπισσα Γκλόρια – φίλη του Στηβ Μπάνον, ο οποίος σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει το παλάτι της στη Γερμανία για ένα θερινό σχολείο Ευρωπαίων λαϊκιστών – δεν είναι η μόνη αριστοκράτισσα που συμμετέχει σε αυτή την εκστρατεία. 

Το openDemocracy εξέτασε τα προγράμματα αυτών των εκδηλώσεων από το 2004 και, μέσα στη λίστα 700 ομιλητών, ανακάλυψε περίπου 100 πολιτικούς που εμφανίστηκαν τα τελευταία 15 χρόνια, μαζί με τον αρχιδούκα της Αυστρίας, ένα γάλλο πρίγκιπα, και ένα πορτογάλο δούκα. 

“Και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού,” σημειώνει η Χίλαρι Μάργκολις, ερευνήτρια για τη μη-κυβερνητική οργάνωση Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αυξάνονται “οι πολιτικοί και οι ομάδες πίεσης, οι οποίες διαστρεβλώνουν τις προσπάθειες βελτίωσης στα πεδία της ισότητας των δύο φύλων – συμπεριλαμβανομένου της πρόσβασης σε δομές υγείας σχετιζόμενες με τα αναπαραγωγικά δικαιώματα – κρίνοντάς τες ως επικίνδυνες για τα παιδιά, την οικογένεια και τις λεγόμενες “παραδοσιακές αξίες”.

“Αυτή τη στιγμή υπάρχει κυριολεκτικά ένα διατλαντικό κίνημα για αυτά τα θέματα,” συμπληρώνει η Χάιντι Μπάιριχ, διευθύντρια του ‘Intelligence Project’ στο Κέντρο Νόμου κατά της Φτώχειας στον Νότο (Southern Poverty Law Center), το οποίο έχει κατατάξει το Κογκρέσο ως αντι-ΛΟΑΤΚΙ ‘ομάδα μίσους’, καθώς “πιέζει για τον περιορισμό των ΛΟΑΤΚΙ δικαιωμάτων υπό το κάλυμμα της υπεράσπισης της “φυσικής οικογένειας’”.

Το Κογκρέσο είναι ο κόμβος αυτού του διασυνοριακού υπερ-συντηρητικού συντονισμού, λέει η Μπάιριχ, “ενώνοντας οργανώσεις κυρίως από την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, αλλά και από άλλες περιοχές, για να σχεδιάσουν στρατηγική και να προωθήσουν την ατζέντα τους.”

Ο Γιόζεφ Γκραμπόφσκι, εκπρόσωπος του Κογκρέσου, δήλωσε στο openDemocracy, ότι αρνείται τον χαρακτηρισμό “ομάδα μίσους”, σχολιάζοντάς το ως “μία ατυχής προσβολή για τους αναρίθμητους Αμερικανούς αλλά και πολίτες από όλο τον κόσμο, που μοιράζονται την ίδια άποψη με εμάς για το γάμο, τη φύση της οικογένειας και το δικαίωμα στη ζωή”.

Μία πρώην “πανκ πριγκίπισσα”

Η μεταμόρφωση της πριγκίπισσας Γκλόρια, από “πανκ πριγκίπισσα”, που ξεφαντώνει στα πάρτι, σε υπερσυντηρητική διασημότητα, είναι ένα κομμάτι αυτού το παζλ που συνδέει το Βατικανό με λαϊκιστές πολιτικούς και ομάδες κατά των αμβλώσεων, που γίνονται όλο και πιο αισθητοί στην Ευρώπη και την Αμερική.

Όταν ήταν 20 χρονών, η πριγκίπισσα Γκλόρια παντρεύτηκε τον ανοιχτά αμφιφυλόφιλο πρίγκιπα Γιοχάνες, τον 11ο πρίγκιπα της οικογένειας φον Θερν και Τάξις, η οποία έχτισε την ιστορική της περιουσία ελέγχοντας την ταχυδρομική υπηρεσία της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Βαφτισμένη “Πριγκίπισσα ΤΝΤ” από το περιοδικό Vanity Fair, η Γκλόρια έγινε το κορίτσι-βιτρίνα για την ακόλαστη πολυτέλεια της δεκαετίας του 1980. Συμμαχώντας με τους οίκους μόδας του Πάκο Ραμπάν και του Τιερί Μιγκλέρ – και με κόμμωση κατατεθέν μία θεόρατη, καλειδοσκοπική μοϊκάνα – οδηγούσε μοτοσυκλέτες Harley-Davidson, έκανε παρέα με τον Άντι Γουόρχολ και την Μαντόνα, και είχε συλληφθεί για κατοχή μαριχουάνας στο αεροδρόμιο του Μονάχου.

Το 1990, ο πρίγκιπας Γιοχάνες πέθανε, αφήνοντας πίσω τρία παιδιά και εκατομμύρια σε χρέη. Η εικόνα είναι διαφορετική σήμερα. Διαχειρίζοντας την περιουσία της οικογένειας εκ μέρους του γιους της, Άλμπερτ, η Γκλόρια πούλησε θησαυρούς και άνοιξε το Βαυαρικό τους κάστρο, με τα 500 δωμάτια, στο κοινό. Το 2014, το περιοδικό Forbes εκτίμησε τη συνολική αξία του Άλμπερτ στα 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια. 

Η πριγκίπισσα απέδωσε το τέλος των ατυχιών της οικογένειάς της στην χάρη του Θεού. Μετά το θάνατο του άντρα της, συνδέθηκε στενά με τα υψηλά κλιμάκια της Καθολικής εκκλησίας. Μετακόμισε στην Ρώμη, όπου έγινε καλή φίλη με τον ισχυρό Καρδινάλιο Ράτσινγκερ, και μετέπειτα Πάπας Βενέδικτος ο 16ος. 

Σήμερα, στο δίκτυό της συμμετέχουν ο καρδινάλιος Ρέιμοντ Μπερκ, υποστηρικτής του προέδρου Τραμπ και επικριτής του Πάπα Φραγκίσκου (και προφανώς ο de facto οικογενειακός κληρικός των Θερν και Τάξις), και ο Στηβ Μπάνον, τον οποίο η ίδια η πριγκίπισσα περιέγραψε στους The New York Times ως “ένα εξαιρετικά επικοινωνιακό ομιλητή και σχεδιαστή πολιτικής στρατηγικής, αλλά και μια φυσιογνωμία που συναντάς μόνο στο ‘Χόλιγουντ’”.

Ο Μπάνον, πρώην συντάκτης της ενημερωτικής σελίδας ‘Breitbart’ και μέλος του επιτελείου στρατηγικής του Ντόναλντ Τραμπ, έχει στρέψει τη προσοχή του στην Ευρώπη και στο Κίνημα, ένα εγχείρημα για την υποστήριξη δεξιών λαϊκιστικών κομμάτων. Αυτή τη περίοδο, βοηθάει επίσης στη μορφοποίηση του προγράμματος για μια “σχολή μονομάχων για πολιτισμικούς μαχητές” σε ένα μοναστήρι έξω από τη Ρώμη, που διοργανώνεται από το Ινστιτούτο Dignitatis Humanae (DHI).

Ο καρδινάλιος Μπέρκ είναι μέλος του συμβουλευτικού συμβουλίου αυτής της υπερ-συντηρητικής ομάδας – η οποία δηλώνει ότι μάχεται για να “[αναχαιτίσει] αυτό το κύμα ριζοσπαστικού εκκλαϊκισμου” – μαζί με τον αγγλο-σκωτζέζο αριστοκράτη – και πρώην αρχηγού του Βρετανικού στρατού – Τσαρλς Ρόναλντ Λιουέλιν Γκάθρι. Ο λόρδος Νίκολας Γουίνδσορ, στενός συγγενής της βασίλισσας Ελισάβετ, ήταν στο παρελθόν πρόεδρος αυτής της ομάδας. 

Η πριγκίπισσα Γκλόρια διέψευσε τις φήμες ότι είναι ανάμεσα στους χρηματοδότες της “σχολής μονομάχων”, σε μια συνέντευξη που έδωσε στους The New York Times. Στη συνέντευξη αυτή αναφέρθηκαν και στην πρόθεση του Μπάνον να χρησιμοποιήσει το παλάτι της, στο Ρέγκενσμπουργκ της Γερμανίας, για να στεγάσει, μέσα στα 500 δωμάτια, τη θερινή σχολή. 

Το openDemocracy προσπάθησε να επικοινωνήσει με ένα εκπρόσωπο της πριγκίπισσας, για να σχολιάσει το άρθρο, αλλά δεν έλαβε καμία απάντηση. 

Ένα δίκτυο γεμάτο με σημαντικές προσωπικότητες

Ένας ακόμα αριστοκράτης, προσκεκλημένος στην εκδήλωση του Κογκρέσου στη Βερόνα, είναι ο πρίγκιπας Λουίς Αλφόνς της Βουρβώνης, δούκας του Ανζού, και εγγονός του Στρατηγού Φρανθίσκο Φράνκο. 

Ο ίδιος ήταν ομιλητής και στη περσινή εκδήλωση, που έλαβε χώρα στη Μολδαβία. Περιγράφοντας το “δεσμό που ενώνει το γαλλικό λαό” ως “πρωτίστως ένα οικογενειακό δεσμό από τον ταπεινότερο πολίτη μέχρι τον βασιλιά”, απέδωσε το μεγαλείο της Γαλλίας, την περίοδο της μοναρχίας, στη διακυβέρνησή της από “μία οικογένεια, μία βασιλική οικογένεια” και στην “αυθεντική διαδοχή εξουσίας από άντρα σε άντρα”.

Ο Ντομ Ντουάρτε Πίο, δούκας της Μπραγκάνσα, έχει επίσης παραστεί σε αρκετές από αυτές τις συναντήσεις. Ήταν συμπρόεδρος του πρώτου Κογκρέσου, στη Πράγα το 1997. 

Ένας εγγονός το Βασιλιά Μιγκέλ του 1ου, και διεκδικητής του πάλαι ποτέ πορτογαλικού θρόνου, ήταν επίσης στη λίστα ομιλητών στο Σολτ Λέικ Σίτι (2015) και στη πόλη του Μεξικού (2004). Το 2018, ο ίδιος και η σύζυγός του, Ντόνα Ιζαμπέλ, συνδιοργάνωσαν ένα ακόμα Κογκρέσο στη Λισσαβώνα. 

Η Αυτού Υψηλότης δούκας Παύλος του Όλντενμπουργκ της Γερμανίας είναι μια γνώριμη φυσιογνωμία σε αυτούς τους κύκλους. Ήταν εκ των ομιλητών που εμφανίστηκαν στο Κογκρέσο το 2013 και το 2015.

Ο συγκεκριμένος δούκας είναι ο διευθυντής Βρυξελλών μιας συντηρητικής χριστιανικής ομάδας πίεσης της ΕΕ, υπό το όνομα Ομοσπονδία Pro Europa Christiana. Στο Φόρουμ κατά των αμβλώσεων (Rome Life Forum), που διεξήχθη στη Ρώμη το 2017, μίλησε για “τα παραδοσιακά, αμετάβλητα διδάγματα της Καθολικής εκκλησίας” και για “τη σταυροφορία που όλοι πρέπει να διεξάγουμε και να νικήσουμε για το μεγαλείο του Θεού.”

Το ίδιο έτος, αντιπρόσωποι συγκεντρώθηκαν στη Βουδαπέστη για το Κογκρέσο του 2017 – με τον τίτλο “Χτίζοντας Έθνη Υπέρ της Οικογένειας, Ενδυναμώνοντας Ξανά τις Οικογένειες” – όπου ανάμεσα στου ομιλητές ήταν η αρχιδούκισσα της Αυστρίας, Κριστιάνα φον Αψβούργο-Λότρινγκεν.  

Η αρχιδούκισσα ήταν μέλος του πλέον κατηργημένου Ποντιφικικού Κοσμικού Συμβουλίου (Pontifical Council for the Laity), που υποστήριζε τη σημασία της μελέτης “του ορισμού της γυναικείας ταυτότητας και αποστολής” σε “καιρούς επιταχυνόμενης αλλαγής και αυξανόμενης ανθρωπολογικής σύγχυσης.”

Ένας ακόμα Αυστριακός αριστοκράτης – o αρχιδούκας Ίμρε του Αψβούργου-Λορραίνης, εγγονός του Ευλογημένου Αυτοκράτορα Καρλ της Αυστρίας – έχει επίσης σχέσεις με το υπερ-συντηρητικό δίκτυο Ατζέντα Ευρώπη (Agenda Europe), σύμφωνα με την έκθεση ‘Restoring the Natural Order’, που δημοσιεύθηκε το 2018. 

Ο αρχιδούκας Ιμρε, του οποίου η οικογενειακή περιουσία υπολογίζεται στα 206,9 εκατομμύρια δολάρια, εμφανίστηκε, σύμφωνα με δημοσιεύματα, σε μια συνάντηση χάραξης στρατηγικής του Ατζέντα Ευρώπη, στο Λονδίνο το 2013, με αντικείμενο τη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων τους. 

Ο ίδιος και η σύζυγός του, αρχιδούκισσα Κάθλην, “έχουν επεκτείνει την υποστήριξη τους σε ένα πλήθος [τέτοιων] πρωτοβουλιών” ενάντια στα αναπαραγωγικά και σεξουαλικά δικαιώματα, σύμφωνα με την έκθεση, που δημοσιεύθηκε από το Φόρουμ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Πληθυσμό και την Ανάπτυξη (European Parliamentary Forum on Population and Development).

Αυτό είναι ένα γνώριμο μοτίβο: όπως και με τα λαϊκιστικά κινήματα, τα οποία έχουν επαναπροσδιορίσει τη διατλαντική πολιτική τα τελευταία χρόνια, έτσι και ακτιβιστές ‘κατά των δικαιωμάτων’, πλασάρουν τις εκστρατείες τους ως ριζοσπαστικές προσπάθειες αποκατάστασης των ‘παραδοσιακών αξιών’, που ισχυρίζονται ότι ο κόσμος επιθυμεί να αναδείξει.  

Ο αστερισμός αριστοκρατών, ελίτ και πολιτικών που συγκεντρώθηκαν στη Βερόνα μας υπενθυμίζουν ότι το κίνημα αυτό – το οποίο αυξάνει σε ρυθμούς και πεδία ενδιαφέροντος – ενισχύεται, στον πυρήνα του, από εκείνους με μέσα, χρήματα και εξουσία.