Στις 5 Οκτωβρίου 2020, εν μέσω πανδημίας, οι Ζαπατίστας εκδίδουν ανακοινωθέν με το οποίο γνωστοποιούν την πρόθεσή τους να ταξιδέψουν στις πέντε ηπείρους, ξεκινώντας από την Ευρώπη, με σκοπό να γνωρίσουν τους αγώνες των από τα κάτω παγκοσμίως. Όπως έχουν πει και παλιότερα, ήδη από τον καιρό των συγκεντρώσεων για την αναχαίτιση της “καπιταλιστικής Λερναίας Ύδρας”, ο καπιταλισμός, ευρισκόμενος στο στάδιο του νεοφιλελευθερισμού, είναι μια παγκόσμια λαίλαπα. Έτσι, παγκόσμια πρέπει να είναι και η αντίσταση των από τα κάτω, πολύμορφη και πολυσυλλεκτική. Τα νέα αντιμετωπίστηκαν με ενθουσιασμό από τις συλλογικότητες και τα άτομα που ήδη γνώριζαν ή ήταν κοντά στον ζαπατισμό, και με αμφισβήτηση, ή ακόμα και καχυποψία, από εκείνα τα κομμάτια της κοινωνίας που δεν είναι κοντά στο εγχείρημα. Γιατί; Πώς; Γιατί τώρα; Τι θα γίνει με την πανδημία; Φυσικά, οι κυβερνήσεις αντέδρασαν εξαρχής αρνητικά, ακόμα κι οι θεωρητικά αριστερές, όπως αυτή του Αντρές Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ στο Μεξικό. Εμπόδια άρχισαν να μπαίνουν από την πρώτη στιγμή, σε κάθε βήμα της διαδικασίας. Οι Ζαπατίστας συνέχισαν να κάνουν αυτό που γνωρίζουν καλύτερα: να εργάζονται αργά και μεθοδικά για την υλοποίηση του στόχου τους.

Καθώς περνούσε ο καιρός, ολοένα και περισσότερες λεπτομέρειες γίνονταν γνωστές: μέρος της ζαπατιστικής αντιπροσωπείας θα έφτανε δια θαλάσσης (η Μοίρα 421, η οποία ονομάστηκε έτσι από τη σύνθεσή της: 4 γυναίκες, 2 άντρες, κι μία/ένας αλλόη, δηλαδή ένα άτομο τρανς) στην Γαλικία της Ισπανίας, και αργότερα θα ενωνόταν με την υπόλοιπη αντιπροσωπεία (177 άτομα ιθαγενών λαών, στην πλειονότητά τους γυναίκες), ώστε να αρχίσουν την πανευρωπαϊκή περιοδεία. Τα εμπόδια συνέχισαν να ξεπερνιούνται, για να αντικατασταθούν από άλλα. Η Μοίρα 421 σάλπαρε στις 2 Μαΐου από το Ίσλα δε Μουχέρες του Μεξικού κι έφτασε στη Γαλικία στα μέσα Ιουνίου, όπου έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από άτομα και συλλογικότητες από όλη την Ευρώπη. Εν τω μεταξύ, στο μεξικανικό έδαφος, μπήκαν κάθε λογής πιθανά κι απίθανα εμπόδια στην απόκτηση διαβατηρίων από τις και τους Ζαπατίστας, με αφορμή ανύπαρκτα δικαιολογητικά, αλλά με βασικό αίτιο τον βαθιά ρατσιστικό χαρακτήρα του μεξικανικού κράτους, που αδυνατεί να διανοηθεί και να επιτρέψει ότι μία ή ένας ιθαγενής με σκουρόχρωμο δέρμα, από την φτωχότερη πολιτεία της χώρας, την Τσιάπας, μπορεί να θέλει να ταξιδέψει στην λευκή Ευρώπη.

Το τελευταίο εμπόδιο βρίσκεται σε ευρωπαϊκό έδαφος και είναι η άρνηση του γαλλικού κράτους να δεχτεί τις και τους Ζαπατίστας στο έδαφός του, ακόμα κι αν τα έγγραφά τους είναι έγκυρα, κι έχουν, στην συντριπτική πλειονότητά τους, εμβολιαστεί πλήρως και τηρήσει την καραντίνα. Με σκοπό την υπερπήδηση αυτού του τελευταίου (μέχρι το επόμενο!) εμποδίου, το πανευρωπαϊκό συντονιστικό υποδοχής των Ζαπατίστας συνέταξε μια επιστολή, την οποία υπογράφουν περισσότερα από 800 άτομα και συλλογικότητες από όλη την Ευρώπη, καλλιτέχνες, διανοούμενες και διανοούμενοι, ακαδημαϊκοί, πολιτικοί, αλλά και πολίτες, ζητώντας από το γαλλικό κράτος να δεχτεί τις και τους Ζαπατίστας στο έδαφός του, ώστε να μπορέσουν να πραγματοποιήσουν αυτό το ιστορικό ταξίδι, στο οποίο προγραμματίζεται και ελληνικό σκέλος