Με συγκέντρωση στη πλατεία Κολοκοτρώνη και πορεία προς τη Βουλή, πλήθος κατοίκων, πολιτικών οργανώσεων, δημοτικών παρατάξεων και συλλογικοτήτων υπερασπίστηκαν το Σάββατο, 26/4, το δικαίωμα στη Στέγη, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρα Δράσης για την κατοικία. Με πανό, συνθήματα, ευφάνταστες κατασκευές και τραγούδια τάχθηκαν ενάντια στα funds, τα ανεξέλεγκτα Airbnb, τη golden visa, τους πλειστηριασμούς, τις εξώσεις και συνολικά τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που όλο και οξύνουν το στεγαστικό πρόβλημα.

Αντί της εξαγγελίας της ΝΔ για επιστροφή ενός ενοικίου, μέτρο που όπως καταγγέλλεται θα οδηγήσει σε νέες αυξήσεις, οι διαδηλωτές/τριες σήμερα απαίτησαν πραγματικά μέτρα στήριξης, όπως θεσμοθέτηση πλαφόν ενοικίου, κούρεμα δανείων, προστασία της πρώτης κατοικίας από τους ηλεκτρονικούς, ακατάσχετο της πρώτης κατοικίας, πλαφόν στα Airbnb και κατάργηση της Golden Visa.

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, η ετήσια αύξηση στα ενοίκια τον Μάρτιο του 2025, σε σχέση με τον Μάρτιο του προηγούμενου έτους έφτασε το 10,4%. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το 2024, το ποσοστό του κόστους στέγασης στην Ελλάδα επί του συνολικού διαθέσιμου εισοδήματος ανέρχεται στο 35,2%, όταν ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι στο 19,7%.

Βιντεο: Ηλιάνα Ζερβού



Eίχε προηγηθεί το κάλεσμα του Συντονισμού Σωματείων και Συλλογικοτήτων για τη Στέγαση:

«Η κατοικία είναι δικαίωμα και όχι εμπόρευμα! Με το σύνθημα σπίτια για τους ανθρώπους και όχι για τα κέρδη, διοργανώνεται και φέτος η, για πρώτη φορά παγκόσμια (ως τώρα ήταν πανευρωπαϊκή), ημέρα δράσης για τη στέγη.

Ο συντονισμός των κινημάτων στέγης που ενεργοποιήθηκαν με την αρχή της κρίσης, και δυνάμωσαν τα τελευταία χρόνια, αποδεικνύει ότι το ζήτημα της κατοικίας είναι από τα σοβαρότερα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη.

Στην Ελλάδα, μια χώρα που ως την κρίση του 2010 χαρακτηριζόταν από υψηλή ιδιοκατοίκηση αλλά ταυτόχρονα από μηδενικές πολιτικές κοινωνικής κατοικίας, σήμερα το πρόβλημα της στέγης αφορά μεγάλο μέρος του πληθυσμού και η κρίση στέγης ξεδιπλώνεται σε πολλά επίπεδα:

• Εκτίναξη των τιμών των ενοικίων, που είναι αποτέλεσμα της ανυπαρξίας δημόσιου ελέγχου των τιμών (με μέτρα όπως πλαφόν ενοικίου, ενοικιοστάσιο κ.λπ.) σε συνδυασμό με την κατακόρυφη αύξηση της τουριστικοποίησης και της βραχυχρόνιας μίσθωσης, καθώς και των εκατοντάδων χιλιάδων κενών ακινήτων.
• Επίθεση στην κατοικία μέσω της υπερχρέωσης, με αποτέλεσμα χιλιάδες πολίτες να χάνουν τα σπίτια τους κάθε χρόνο από πλειστηριασμούς.
• Συνολική αύξηση του κόστους της στέγης σε σχέση με το μέσο εισόδημα. Η Ελλάδα είναι στην πρώτη θέση ως προς τη στεγαστική δαπάνη των νοικοκυριών σε σχέση με τον μισθό, με ποσοστό δαπάνης 45%.
• Και όλα αυτά σε συνδυασμό με μηδενικές πολιτικές δημόσιας – κοινωνικής κατοικίας.

Η κρίση στέγης δεν είναι ένα περιστασιακό γεγονός. Είναι αποτέλεσμα των πρακτικών που εφαρμόζουν οι οικονομικοί «παίκτες» της αγοράς, δηλαδή οι τράπεζες, οι κτηματομεσίτες, τα ταμεία – αρπακτικά και όσοι άλλοι οικονομικοί παράγοντες κερδίζουν από τη βασική ανθρώπινη ανάγκη της στέγασης, ενώ στο πλαίσιο αυτό και η τρέχουσα κυρίαρχη αρχιτεκτονική πρακτική, αντί για τις λαϊκές ανάγκες υπηρετεί τους επενδυτές. Η σταδιακή μετατροπή της στέγης από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα και από εμπόρευμα σε χρηματιστηριακό προϊόν, έχει φέρει τα αποτελέσματα που ζούμε σήμερα.

Κυβερνήσεις και πολιτειακοί θεσμοί προστατεύουν και ενισχύουν την «αγορά», καταλύοντας το συνταγματικό δικαίωμα στη στέγη.

Σε όλο τον κόσμο, τα κινήματα στέγης οργανώνονται και δίνουν τις μάχες τους για το δικαίωμα στη στέγη, με την δημιουργία ενώσεων ενοικιαστών, συλλογικοτήτων ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις, φορέων διεκδίκησης κοινωνικής κατοικίας, με αυτοοργανωμένες κοινότητες παραγωγής κατοικίας και με καταλήψεις.

Ενώνουμε τη φωνή μας και τους αγώνες μας με όλα αυτά τα κινήματα.

Διεκδικούμε:
• Προστασία των ενοικιαστών/ριών από τις αυξήσεις και τις εξώσεις. Θεσμοθέτηση πλαφόν ενοικίου.
• Προστασία της πρώτης κατοικίας από τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και τις εξώσεις που θα ακολουθήσουν, με μέτρα όπως το ακατάσχετο της πρώτης κατοικίας. Κατάργηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Κούρεμα δανείων.
• Εργατική, κοινωνική, φοιτητική κατοικία για την κάλυψη όλων των αναγκών.
• Να γεμίσουν τα άδεια σπίτια! Στην Ελλάδα σήμερα υπάρχουν περισσότερες από 600.000 άδειες κατοικίες. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν άνθρωποι που είναι άστεγοι ή ζουν σε απαράδεκτες στεγαστικές συνθήκες.

Συμμετέχουμε στην παγκόσμια ημέρα για το δικαίωμα στη στέγη και καλούμε σε συγκέντρωση και πορεία το Σάββατο 26 Απριλίου στις 17:00, στην πλατεία Κολοκοτρώνη».