Και αυτό ενδέχεται να συμβεί παρότι αφενός το Παρίσι, ευθυγραμμιζόμενο με τη Γερμανία, κατέστησε πρωταρχικό στόχο τη δημοσιονομική προσαρμογή, αφετέρου έβαζε υπουργούς του να ψελλίζουν περί ανάγκης αλλαγής πολιτικής από την απόλυτη προσήλωση στα μηδενικά ελλείμματα.

Κάτι τέτοιο θέσει τον προϋπολογισμό της Γαλλίας σε “σοβαρή μη συμμόρφωση” με τους νέους ευρωπαϊκούς κανόνες και πιθανόν να οδηγήσει την Κομισιόν να τον στείλει πίσω στο Παρίσι για αναθεωρήσεις, αναφέρει Ευρωπαίος αξιωματούχος στο Dow Jones Newswires.

Για την Κομισιόν (και στο βάθος, για τη Γερμανία), ο γαλλικός προϋπολογισμός αναβάλλει για άλλη μία φορά τη μείωση του ελλείμματος. 

Ο προϋπολογισμός που παρουσίασε ο γάλλος πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς και ο νέος ΥΠΟΙΚ Μισέλ Σαπέν βλέπει το γαλλικό έλλειμμα στο 4,3% του ΑΕΠ το 2015. Η μείωσή του είναι αρκετά χαμηλότερη από εκείνη που προβλεπόταν για συμμόρφωση του Παρισιού στο όριο του 3%. Ο στόχος αυτός αναβάλλεται για το 2017.

Μιλώντας στο Reuters, ωστόσο, πηγή της γαλλικής κυβέρνησης διέψευσε ότι κάτι η απόρριψη είναι πιθανή.

Αν ωστόσο κάτι τέτοιο συμβεί, ουσιαστικά σηματοδοτεί την έναρξη μιας σύγκρουσης μία σύγκρουση η οποία αναμένεται να αποτελέσει το μεγαλύτερο τεστ μέχρι στιγμής για τις νέες εξουσίες των Βρυξελλών, που έχουν σχεδιαστεί για να αποτραπεί μια επανάληψη της κρίσης χρέους της ευρωζώνης.

Η σύγκρουση με τη Γαλλία μπορεί να συνοδευθεί από μια διαμάχη με την Ιταλία σχετικά με τον προϋπολογισμό, η οποία επίσης έχει δηλώσει ότι θα χάσει τους συμφωνημένους στόχους. Η Ιταλία έχει εντούτοις περισσότερα περιθώρια διότι οι προηγούμενοι προϋπολογισμοί είχαν χαμηλότερα ελλείμματα από της Γαλλίας.

Βάσει των νέων κανονισμών, η γαλλική κυβέρνηση πρέπει να υποβάλει τον προϋπολογισμό της στην Κομισιόν, η οποία και μπορεί να ζητήσει τροποποιήσεις. Ο γαλλικός προϋπολογισμός αναμένεται να υποβληθεί στην Κομισιόν στα μέσα Οκτωβρίου.

Η αξιοπιστία των νέων εξουσιών των Βρυξελλών απειλείται να υπονομευθεί σοβαρά αν μεγάλες χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία μπορούν να αψηφούν τους νέους κανόνες – που δίνουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το δικαίωμα να απαιτήσει αλλαγές στους προτεινόμενους προϋπολογισμούς πριν υποβληθούν στα εθνικά κοινοβούλια.

Θα σηματοδοτήσει ότι το σκληρό καθεστώς επί των προϋπολογισμών μπορεί να επιβληθεί μόνο στις μικρότερες οικονομίες της ευρωζώνης, όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία.