Το θέμα έχει ως εξής: Είσαι Πειραιώτης. Στατιστικά μιλώντας, πιθανότατα είσαι και Ολυμπιακός. Σε ενδιαφέρει «η ομάδα να κερδάει». Σύμφωνοι. Είσαι όμως και εργαζόμενος ή άνεργος ή χαμηλοσυνταξιούχος, υπάλληλος ή ελεύθερος επαγγελματίας. Έχεις οικογένεια να θρέψεις, παιδιά να σπουδάσεις, δάνεια, υποχρεώσεις, χαράτσια, φόρους, βάσανα, αγωνίες για το μέλλον σου, για την υγεία σου, για το ασφαλιστικό σύστημα που καταρρέει. Έχεις ακόμα τις πολιτικές σου απόψεις και την ιδεολογία σου. Αν θέλεις να υποστηρίξεις την ομάδα σου μπορείς να αγοράσεις εισιτήριο διαρκείας, να πηγαίνεις στο Καραϊσκάκη ή στο ΣΕΦ και να την καμαρώνεις. Όταν όμως έρθει η ώρα να ψηφίσεις δήμαρχο, από πού κι ως πού θα προτιμήσεις μια παρέα εφοπλιστών και επιχειρηματιών, μια ομάδα βολεμένων τύπων που δεν έχουν ιδέα για τα προβλήματά σου και τα προβλήματα της πόλης σου, και που δεν υπάρχει περίπτωση όχι να νοιαστούν για την επίλυσή τους, αλλά ούτε καν να τα αντιληφθούν εις τον αιώνα των αιώνων;
 
Είσαι ΠΑΟΚτσής, Θεσσαλονικιός γέννημα θρέμμα, στατιστικά πάλι μιλώντας μάλλον από τις λαϊκές συνοικίες. Τον Ζαγοράκη τον έχεις πάνω απ’ το κεφάλι σου, τον έχεις καμαρώσει, έχεις πλακωθεί για πάρτη του στη γειτονιά, τον έχεις ζητοκραυγάσει. Ίσως να του ’χεις πει και μερικά γαλλικά μια μέρα που η απόδοσή του ήταν πεσμένη ή στη φάση που το ’παιζε πρόεδρος και σωτήρας της ομάδας κι έπειτα τα παράτησε για προσωπικούς λόγους. Από την άλλη, όμως, είσαι επίσης εργαζόμενος ή άνεργος ή χαμηλοσυνταξιούχος, υπάλληλος ή ελεύθερος επαγγελματίας. Έχεις οικογένεια να θρέψεις, παιδιά να σπουδάσεις, δάνεια, υποχρεώσεις, χαράτσια, φόρους, βάσανα, αγωνίες για το μέλλον σου, για την υγεία σου, για το ασφαλιστικό σύστημα που καταρρέει. Έχεις ακόμα τις πολιτικές σου απόψεις και την ιδεολογία σου. Ο ΠΑΟΚ είναι βέβαια το σπίτι σου και η οικογένειά σου, χωρίς κατ’ ανάγκη να σημαίνει ότι τον ταυτίζεις με τον Ζαγοράκη ειδικά, ή με οποιαδήποτε άλλη παλιά δόξα της ομάδας. Αλλά την ώρα που θα πας να ψηφίσεις στις Ευρωεκλογές, σε μια κρίσιμη διαδικασία με ακόμα μεγαλύτερες προεκτάσεις που μπορεί να κρίνει την τύχη της κυβέρνησης και το μέλλον σου, από πού κι ως πού θα ψηφίσεις με κριτήριο την παρουσία του Ζαγοράκη στο ψηφοδέλτιο; Κι αν, δηλαδή, κατέβει ο Κούδας με άλλο κόμμα εσύ τι θα κάνεις, θα ρίξεις και τα δύο ψηφοδέλτια στην κάλπη; Από την άλλη, τον φαντάζεσαι το Ζαγοράκη στην Ευρωβουλή; Τι θα πάει να κάνει εκεί πέρα, τρίπλες θα κάνει ή τάκλιν; Κι όταν θα υποστηρίζει την υποψηφιότητα του Γιούνκερ για την προεδρία της Κομισιόν ή όταν θα ψηφίζει υπέρ των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που καταστρέφουν την Ευρώπη και την οικογένειά σου, εσύ τι θα κάνεις, θα πανηγυρίζεις λες και μπήκε κανένα γκολ;
 
Η μεγάλη μου απορία δεν έχει να κάνει με τις επιδόσεις των μεν και των δε, στην απευκταία περίπτωση που εκλεγούν. Αυτές είναι δεδομένες. Η απορία μου είναι κατά πόσον έχει βάση η πεποίθηση εκείνων που προέκριναν τέτοιες υποψηφιότητες ότι μπορεί κάποιος να μετακινηθεί στις εκλογές και να προσδιορίσει την ψήφο του με βάση ποδοσφαιρικά κριτήρια.
 
Αν η πεποίθηση αυτή είναι βάσιμη, έχουμε σοβαρό πρόβλημα ως χώρα. Αλλά και στην αντίθετη περίπτωση που πλανώνται προτείνοντας τέτοιες υποψηφιότητες στον ελληνικό λαό, και πάλι σοβαρό πρόβλημα έχουμε. Διότι, ξέρετε, αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι συμβαίνει αυτή τη στιγμή να μας κυβερνάνε…