Οι πρώην εργαζόμενοι της «Ελευθεροτυπίας» σε τραπεζική ομηρία

του Θάνου Καμήλαλη

Η «Ελευθεροτυπία», μια από τις σημαντικότερες και ιστορικότερες εφημερίδες της χώρας, σταμάτησε την έκδοσή της τον Δεκέμβριο του 2011. Η κήρυξη σε πτώχευση, μετά τις απαιτούμενες διαδικασίες, έρχεται το 2014, ωστόσο εν έτη 2020, οι διαδικασίες δεν έχουν ολοκληρωθεί. Με βάση το νομικό καθεστώς που ίσχυε τότε, «προνομιούχοι πιστωτές», δηλαδή αυτοί που έχουν προτεραιότητα στο μοίρασμα από την ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας, είναι οι εργαζόμενοι και το Δημόσιο. Μετά από διαδοχικές νίκες στα δικαστήρια, στις 17 Ιουλίου 850 πρώην εργαζόμενοι (δημοσιογράφοι, υπάλληλοι, καθαριστές/στριες κ.α.) είχαν ειδοποιηθεί ότι θα λάμβαναν ένα μέρος των δεδουλευμένων και των αποζημιώσεών τους, που θα προερχόταν από την πώληση του δεύτερου κτιρίου της εταιρείας.

«Από το 2012, προσπαθούμε, μέσα από τα κινητά και ακίνητα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας, την πτωχευτική περιουσία όπως λέγεται, να πάρουμε δεδουλευμένα και αποζημιώσεις. Είμαστε περίπου 850 άνθρωποι, στην πλειοψηφία όχι δημοσιογράφοι, που θα μπορούσε να πει κανείς ότι “είναι υψηλόμισθοι κλπ.”, αλλά και υπάλληλοι, εργάτες, καθαρίστριες, πολλές ειδικότητες. Τώρα, από το κτίριο στον Νέο Κόσμο που πωλήθηκε, πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, περιμέναμε να πάρουμε όχι όλα τα δεδουλευμένα, αλλά ένα μικρό ποσό, περίπου το ένα τέταρτο. Εκτός από εμάς, το Δημόσιο θα πάρει έσοδα από τον ΦΠΑ, ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία θα πάρουν ένα σημαντικό ποσό για τις εισφορές. Αυτά είναι βάσει του νόμου, που λέει ότι εργαζόμενοι, Δημόσιο και ταμεία, που είναι και δικά μας ταμεία είναι οι προνομιούχοι πιστωτές, αυτοί προηγούνται, αυτοί παίρνουν τα λεφτά από την πτωχευτική περιουσία» εξηγεί στο TPP ο Γιώργος Καρελιάς, δημοσιογράφος εκπρόσωπος των εργαζόμενων στην Επιτροπή Πιστωτών.

Από την πώληση του κτιρίου προέκυψε ένα ποσό περίπου 6,5 εκατομμυρίων ευρώ, από το οποίο θα μοιραστούν 5 εκατ. οι εργαζόμενοι και 1,5 εκατ. τα ασφαλιστικά ταμεία και ο ΟΑΕΔ. Ένα ποσό που επρόκειτο να δώσει μια ανάσα σε εκατοντάδες οικογένειες, ακόμα κι αν μετά από εννέα χρόνια θα λάμβαναν το 25% των απαιτήσεών τους. Πολλοί από τους εργαζόμενους είναι άνεργοι, άλλοι βρίσκονται, ειδικά τώρα, σε αναστολή της εργασίας τους κι έχουν χτυπηθεί από τον οικονομικό αντίκτυπο του Covid 19. Κάποιοι μάλιστα, έχουν φύγει από τη ζωή και δεν πρόλαβαν να λάβουν ποτέ τα χρήματά τους.

Οι δύο τράπεζες όμως, Πειραιώς και Alpha Bank, που βάσει νόμου, δεν πρόκειται να λάβουν τίποτα, έχουν άλλη άποψη. Την Παρασκευή έγινε γνωστό ότι κατέθεσαν αιτήσεις ανακοπής της διαδικασίας. Το επιχείρημά τους, μολονότι απορρίφθηκε στα δικαστήρια, είναι ότι το 2015-2016 ο πτωχευτικός νόμος άλλαξε και οι τράπεζες κατατάχθηκαν στην πρώτη θέση του πίνακα πιστωτών, αποκτώντας προτεραιότητα έναντι των υπολοίπων μερών (εργαζόμενοι και ιδιώτες πιστωτές μπήκαν τελευταίοι στη σειρά). Η Τράπεζα Πειραιώς μάλιστα, δεν έχει καμία απαίτηση για το συγκεκριμένο κτίριο, η ALPHA επικαλείται την υποθήκη του 65% του κτιρίου σε δάνειο.

Πράγματι, με τον Ν.4335/15, έναν από τους πρώτους νόμους που ψήφισε η Βουλή μετά την αποδοχή του τρίτου μνημονίου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, τροποποιήθηκε ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, προς μεγάλο όφελος των τραπεζών. Αυτό το καθεστώς ισχύει μέχρι σήμερα. Ωστόσο, καθώς η πτώχευση της Ελευθεροτυπίας επισημοποιήθηκε νωρίτερα, το 2014 και λόγω του ότι ο επόμενος νόμος δεν είχε αναδρομική ισχύ, οι καθυστερήσεις και τα επιχειρήματα των τραπεζών είναι απλώς προσχηματικά, με το βλέμμα σε μία άδικη μελλοντική απόφαση.

«Αυτό που έκαναν οι τράπεζες, να ανακόψουν τον πίνακα που φτιάξαμε και να πουν ότι αυτές δεν συμφωνούν, είναι μία ανέντιμη και καταχρηστική συμπεριφορά. Γιατί ξέρουν ότι δεν μπορούν να πάρουν χρήματα. Το γνωρίζουν τα επιτελεία τους αυτό. Απλά το κάνουν γιατί έτσι κάνουν πάντα, σε όλες τις υποθέσεις. Έχουμε δύο αποφάσεις, μία του Πρωτοδικείου Πατρών, μία του Εφετείου Αθηνών, γι αυτό ακριβώς που ζητάει και τώρα η Alpha Bank, τις έχουμε κοινοποιήσει, τις ξέρουν, γνωρίζουν ότι έχουν ηττηθεί δικαστικά.», τονίζει ο κ.Καρελιάς. Η απόφαση του Εφετείου μάλιστα, εκδόθηκε μόλις τον περασμένο Απρίλιο.

Όπως αναφέρει στο TPP η δικηγόρος 350 πρώην εργαζομένων της «Χ.Κ. Τεγόπουλος» στην υπόθεση, Δήμητρα Παπουτσάκη, οι τράπεζες κάνουν μονίμως την ίδια κίνηση, μετά το 2015, μπλοκάροντας παρόμοιες υποθέσεις πτωχεύσεων και αναβάλλοντας τις αποζημιώσεις εργαζομένων και Δημοσίου. «Στην Επιτροπή Πιστωτών οι τράπεζες ήταν ανύπαρκτες. Δεν είχαν εμφανιστεί ποτέ, δεν είχαν πει οτιδήποτε. Είναι σημαντικό επίσης το ότι ο πίνακας με τις αποζημιώσεις δεν καταρτίστηκε από εμάς, τους συνδίκους, αλλά έχει εγκριθεί από τον αρμόδιο δικαστή. Η νομιμότητά του, επομένως, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί», προσθέτει.

«Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό: Εμείς δεν είχαμε καμία σχέση με τον πίνακα των αποζημιώσεων. Εμείς τον μάθαμε 1^η Ιουνίου, έγινε από τον σύνδικο, που δεν τον βγάζει από το κεφάλι του, αλλά ελέγχεται και κηρύσσεται εκτελεστός από εισηγητή δικαστή. Αν δηλαδή ο δικαστής έβρισκε κάποιο πρόβλημα με την κατάταξη των πιστωτών της εταιρείας, δεν θα τον είχε κηρύξει εκτελεστό, θα τον είχε επιστρέψει για να διορθωθεί» συνεχίζει η κ.Παπουτσάκη.

«Προς το παρόν δεν έχουν κοινοποιήσει τις αιτήσεις ανακοπής στα υπόλοιπα μέρη. Αν τις κοινοποιήσουν, αν δεν καταφέρουμε να σταματήσουν, αυτό σημαίνει ότι θα πάμε σε δίκη τον Σεπτέμβριο. Αυτό θα σημαίνει ότι θα έχουμε μεγάλη καθυστέρηση. Οι νέες δίκες θα κρατήσουν από 2 έως 5 χρόνια, αν επιμείνουν και πάμε μέχρι τον Άρειο Πάγο.» αναφέρει από την πλευρά του ο εκπρόσωπος των εργαζομένων στην Επιτροπή. Αυτό σημαίνει επιπλέον δικαστικά έξοδα και, ακόμα και στο καλό σενάριο, ένα όνειδος για την ελληνική Δικαιοσύνη. Η τελική δικαίωση μπορεί δηλαδή να έρθει μία 15ετία μετά το κλείσιμο της επιχείρησης.

Για να αποφευχθούν όλα αυτά, οι πρώην εργαζόμενοι έχουν κινητοποιηθεί άμεσα στο διαδίκτυο, με ψήφισμα που ήδη ξεπερνάει τις 1.000 υπογραφές, με αναρτήσεις τους στα κοινωνικά μέσα και με επαφές με τα αρμόδια υπουργεία.« Ήρθαμε σε επαφή με τους υπουργούς και μας είπαν “έχετε δίκιο”. To Δημόσιο επίσης, προς τιμήν του, δεν έχει κάνει αίτηση ανακοπής, αν και έχει αυτό το δικαίωμα. Ελπίζουμε ότι δεν θα το κάνει, δεν θα φερθεί το ίδιο ανάλγητα με τους τραπεζίτες» συμπληρώνει ο Γιώργος Καρελιάς.

«Είναι απίστευτα τα μηνύματα από όλο αυτό που ζούμε, που έχω δει, που έχω εισπράξει. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν απελπιστεί και δεν ξέρω κατά πόσον μπορούν να συνεχίζουν. Μετά από περίπου 10 χρόνια προσπαθούν να πάρουν το 25% των χρημάτων τους. Σκεφτόμασταν από την πλευρά μας, ότι υπάρχει και ένα άλλο κτίριο της εταιρείας, στο Κορωπί, να κινήσουμε τις διαδικασίες πλειστηριασμού, ώστε με τον ίδιο τρόπο, να βρεθούν περισσότερα χρήματα για εργαζομένους και Δημόσιο. Τώρα ποιος θα μπει σε αυτή τη διαδικασία; Θα σου πει “γιατι, για να το πάρει η Πειραιώς στο τέλος”; Σκεφτείτε ότι τα χρήματα που θα πάρει ένας εργαζόμενος θα του δώσουν μια ανάσα, το ίδιο ποσό είναι απλά ένα μηνιάτικο τραπεζικού στελέχους. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν να πάρουν τα χρήματα τους και κλαίνε. Έχω μήνυμα ανθρώπου που μου λέει “διαβάζω δέκα φορές αυτό που μου λέτε για την ανακοπή, δεν μπορώ να το καταλάβω, δεν έχω ρανίδα ελπίδας”. O συγκεκριμένος είναι μετανάστης και 87% ανάπηρος, τα 3.500 ευρώ που θα έπαιρνε είναι απλά ο μισθός του τραπεζικού στελέχους που είπε ότι “δεν βαριέσαι, κάνε μία ανακοπή”» καταλήγει η Δήμητρα Παπουτσάκη.

Το ψήφισμα για να σταματήσει η τραπεζική επίθεση στα νόμιμα δικαιώματα των πρώην εργαζομένων της «Ελευθεροτυπίας» και η απόπειρα κλοπής των χρημάτων τους, μπορεί να βρεθεί εδώ.