Με ανακοίνωσή τους οι Εργαζόμενοι στο Προσφυγικό-Μεταναστευτικό και ειδικότερο στις δομές φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων καταγγέλουν το εργασιακό καθεστώς και την απλήρωτη εργασία που συνάντανε έδω και πολύ καιρό στο χώρο εργασίας τους. Με καθυστερήσεις στις πληρωμές, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, με υποστελέχωση και σημαντικές ελλείψεις σε υλικοτεχνικές υποδομές, οι εργαζόμενοι αυτοί καλούνται να υλοποιήσουν σημαντικά ανθρωπιστικά προγράμματα. Οι ΜΚΟ εκμεταλλεύονται τη φιλανθρωπική βιτρίνα αυτών των προγραμμάτων για να προωθήσουν τις καμπάνιες τους, αλλά η εργοδοσία και η επίσημη διοίκηση συνεχώς εφευρίσκουν νέες δικαιολογίες για τις υποχρηματοδοτήσεις που λαμβάνουν.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων στο Προσφυγικό: 

Οι δομές φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων προσφύγων καθώς και όλα τα μεταβατικά προγράμματα ημιαυτόνομης διαβίωσης αποτέλεσαν και αποτελούν, ήδη από το 2015 και το πρώτο μεγάλο ξέσπασμα της προσφυγικής κρίσης, ένα από τα σημαντικότερα «προγράμματα» που υλοποιούν οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και οι Διεθνείς οργανισμοί στην Ελλάδα. Καλύπτουν μια πολύ ευάλωτη κοινωνική ομάδα, με ιδιαίτερη φροντίδα και μέριμνα, αυτή των ασυνόδευτων ανηλίκων και αποτελούν ίσως την πιο σταθερή σε παροχή υπηρεσιών νομικής κάλυψης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και ψυχοκοινωνικής υποστήριξης μορφή δομών στην χώρα μας.

Παρόλα αυτά, οι εργαζόμενοι σε αυτές τις δομές μολονότι εργάζονται καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες εδώ και 6 χρόνια, εξακολουθούν να τελούν υπό ένα ιδιότυπο καθεστώς εργασιακής ομηρίας και παρατεταμένης απληρωσιάς. Οι ξενώνες υποδοχής και φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων που ξεκίνησαν ήδη από το 2015 σε διάφορα νησιά αλλά και σε Αττική, Πάτρα και Θεσσαλονίκη λειτουργούσαν πάντα υπό την χρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Μετανάστευσης και Ασύλου και υπό την πλήρη εξάρτηση των «ευρωπαϊκών κονδυλίων». Το ίδιο ή αντίστοιχο καθεστώς ισχύει και για τη μεγάλη πλειοψηφία των προγραμμάτων που υλοποιούν οι Μ.Κ.Ο στην Ελλάδα για το προσφυγικό. Όλα αυτά τα χρόνια όμως η χρηματοδότηση αυτή παραμένει αβέβαιη και ανασφαλής ενώ τα επίσημα χείλη των διοικήσεων των ΜΚΟ κάθε χρόνο ανακαλύπτουν διαφορετικές αιτίες για να δικαιολογήσουν την πλήρη υποχρηματοδότηση του προγράμματος, τις καθυστερήσεις στις πληρωμές των εργαζόμενων, τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου 1 μήνα (ή ακόμα και λίγων ημερών) καθώς και τις σοβαρές ελλείψεις σε υλικοτεχνικές υποδομές και ποιότητας παροχής υπηρεσιών προς τους ανήλικους πρόσφυγες, αλλά και τη δραματική υποστελέχωση του εργαζόμενου δυναμικού.

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, εκατοντάδες συνάδελφοι μας εργαζόμενοι στις συγκεκριμένες δομές (ΑΡΣΙΣ, Medin-Ιατρική Παρέμβαση, Νόστος, Ευρωπαϊκή Έκφραση) παραμένουν είτε εντελώς απλήρωτοι από την ημέρα που υπέγραψαν τη πρώτη τους σύμβαση, είτε πληρώνονται με «έναντι», με τη μορφή προκαταβολής για τις υπηρεσίες τους. Παράλληλα υπογράφουν συνεχώς επαναλαμβανόμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου 1 μήνα χωρίς να υπάρχει η παραμικρή εγγύηση ότι το πρόγραμμα θα συνεχιστεί και θα πάρουν τα δεδουλευμένα τους.

Ως Πρωτοβουλία Εργαζομένων στο προσφυγικό-μεταναστευτικό θέλουμε να κάνουμε σαφές ότι:
– Οι εργαζόμενοι στις δομές φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων αλλά και σε όλα τα προγράμματα υποδοχής, ένταξης και φιλοξενίας προσφύγων και αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και δεν είναι ούτε «περαστικοί» ούτε «πειραματόζωα», ούτε «συνεργάτες»
– Οι διοικήσεις των ΜΚΟ οφείλουν να κατανοήσουν ότι εργοδότης μας δεν είναι ούτε κάποια αόρατη «Ευρωπαϊκή Επιτροπή», ούτε οποιοδήποτε άλλο ταμείο «συγχρηματοδότησης» και «συνεργασίας» . Εργοδότης μας και υπεύθυνος για τη διασφάλιση της εργασίας μας και της αμοιβής μας είναι οι ίδιες οι ΜΚΟ και σε καμία περίπτωση δε θα επιτρέψουμε να πετάνε τη μπάλα στην εξέδρα.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
– ‘Αμεση και στο ακέραιο καταβολή των δεδουλευμένων σε όλους τους συναδέλφους που εργάζονται σε δομές φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων προσφύγων και σε άλλες μορφές μεταβατικής ημιαυτόνομης διαβίωσης (διαμερίσματα SIL).
– Να μη τολμήσει καμία ΜΚΟ ή Διεθνής Οργανισμός να πετάξει εργαζόμενο στο δρόμο με τις γνώριμες συνταγές της λήξης σύμβασης ή της αδυναμία ολοκλήρωσης του προγράμματος ή της εκταμίευσης της χρηματοδότησης.
– Συμβάσεις αορίστου χρόνου για όλους τους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι στους ξενώνες εργάζονται με σταθερό και μόνιμο τρόπο, με συνεχές κυλιόμενο ωράριο βαρδιών, συνεχή εποπτεία και αξιολόγηση από την εργοδοσία και η ίδια η σχέση εργαζόμενου-εργοδότη ορίζεται αυτοδίκαια ως σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.
– Εξασφάλιση των καλύτερων δυνατών συνθηκών διαβίωσης για τους ανήλικους πρόσφυγες σε αυτές τις δομές.

Οι ανήλικοι πρόσφυγες δεν είναι «η βιτρίνα του μεταναστευτικού» για να μπορούν να πουλάνε κοινωνική ευαισθησία οι εκάστωτε κυβερνήσεις, αλλά μια πραγματικά ευάλωτη και πολλαπλά βαλλόμενη κοινωνική ομάδα που έχει την ανάγκη ουσιαστικής στήριξης και αλληλεγγύης από το σύνολο της κοινωνίας. Μια ουσιαστική στήριξη που μπορεί να υλοποιηθεί μόνο με μόνιμες και πάγιες δομές φροντίδας, με μαζικές και μόνιμες προσλήψεις όλων των απαραίτητων επαγγελμάτων για τη φροντίδα τους.
Καλούμε παράλληλα το σύνολο των εργαζόμενων στο προσφυγικό-μεταναστευτικό, τους συλλογικούς φορείς, τα σωματεία, τις εργατικές συλλογικότητες και τις μεταναστευτικές κινήσεις να στηρίξουν τις διεκδικήσεις και τα αιτήματα των συναδέλφων μας μέχρι την τελική δικαίωση τους.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!
#unionize #migrationworkers