Ήταν Απρίλιος του 2011. Ο Πέτρος Κωστόπουλος μόλις είχε καλέσει την αστυνομία για να πετάξει έξω με τις κλωτσιές εργαζόμενους που αντιδρούσαν στο νέο κύμα απολύσεων στα περιοδικά του. Είχε ζητήσει μειώσεις μισθών και ατομικές συμβάσεις.
Για τη σωτηρία της ΙΜΑΚΟ. Και τον πίστεψαν. Πολλοί από αυτούς που σήμερα ο ίδιος κατηγορεί ότι τον λοιδωρούν, τον πίστεψαν πως αν μειώσουν τους μισθούς τους θα σώσουν τα περιοδικά του. Και πήδησαν τα κάγκελα για χάρη του.
Ένα χρόνο μετά το συγκρότημα του εγχώριου life style καταρρέει. Με χρέη, ένας φοροτεχνικός μόνο ξέρει, από Φ.Π.Α. Χρέη σε τράπεζες, χρέη σε εταιρείες. Χρέη στους εργαζόμενους του. Οι τίτλοι τέλους γράφτηκαν με την έφοδο στο συγκρότημα προκειμένου να κατασχεθούν υπολογιστές, έπιπλα και ότι άλλο είχε απομείνει.
Οι προσοδοφόροι τίτλοι, όπως το “Οκ”, αυτοί για τους οποίους ο Π.Κωστόπουλος είχε υπογράψει ρήτρες εκατομμυρίων με τους διεθνείς οίκους πουλήθηκαν ή χαρίστηκαν σε άλλους εκδότες. Τα σπίτια του προφανώς θα χαθούν σε κατασχέσεις. Ένα ραδιόφωνο, ο “Λάμψη” παραχωρήθηκε ήδη στις “Αττικές εκδόσεις”. Ο Νitro ελπίζει επίσης σε χάρισμα σε άλλον εκδότη, επιχειρηματία.
Αλλά ο Π.Κωστόπουλος λέει πως θα επανέλθει. Ο απολογισμός του http://www.yupi.gr/apopsi/c39015/Petros_Kwstopoylos.html αναρτήθηκε στο site του συγκροτήματος. Τίτλο που θέλει επίσης να πουλήσει-διασώσει από την κατάρρευση της ΙΜΑΚΟ. Εξάλλου οι τράπεζες και οι (ακόμη) πλούσιοι φίλοι του του το διαμήνυσαν. Πούλα ότι έχεις, δεν σώζεται τίποτε.
Κι αυτή είναι εν τέλει η μόνη αλήθεια για την υπόθεση. Η συμβουλή των τραπεζιτών που δεν δανείζουν πια τους φίλους τους.
Ο ίδιος ο εκδότης θα όφειλε ίσως να δημοσιεύσει στο yupi.gr και την περυσινή επιστολή του. Εκείνη προς τους “συνεργάτες του”, απλήρωτους σήμερα και χωρίς καμία ελπίδα να πάρουν έστω και ένα κατασχεμένο έπιπλο γραφείου.
Σε εκείνη που επέμενε πως: “Σας βλέπω να δουλεύετε, σας βλέπω να πηδάτε κάγκελα για να δουλέψετε και μου δίνετε κουράγιο να συνεχίσω τον αγώνα επενδύοντας στην εταιρία ακόμα και τα τελευταία μου χρήματα. Πρέπει να σταθούμε στα πόδια μας μέχρι να περάσει η μπόρα. Πρέπει να επιβιώσουμε. Δυστυχώς τα νούμερα λένε ότι αν δεν περάσουμε σε περικοπές μισθών ή αν το μέτρο αυτό δεν έχει την καθολική αποδοχή σας υπάρχει και περίπτωση να μην επιβιώσουμε”.
Τελικά ούτε οι μειώσεις, ούτε η στάση πληρωμών μισθών, έσωσε την εταιρεία. Και για αυτά που έφταιξαν καμία κουβέντα, κανένας απολογισμός….