Ιδεολογίες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης

Μέσα σε αυτό το μακροσκοπικό αλαλούμ λοιπόν, αναδύεται ένα ακόμα παράδειγμα ιδεολογικής κρίσης μικρότερης κλίμακας μεν ανάλογου ενδιαφέροντος δε, αυτή τη φορά μεταξύ των Ελλήνων (νέο)φιλελεύθερων: το φαινόμενο Σώτη Τριανταφύλλου (εναλλακτικός τίτλος: από την Κική-πολιτική-ορθότητα και την Κοκό-ελευθερία-της- έκφρασης ποια να διαλέξω;)  
 

Μαθαίνουμε λοιπόν ότι ο ιδεολογικά φιλελεύθερος εκπρόσωπος της ΜΚΟ «Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι», παραρτήματος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελσίνκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, κ. Παναγιώτης Δημητράς κατέθεσε μήνυση σε βάρος της επίσης ιδεολογικά φιλελεύθερης συγγραφέως και αυτοπροσδιοριζόμενης ως «Cold War expert» κ. Σώτης Τριανταφύλλου με βάση τον υφιστάμενο αντιρατσιστικό νόμο 4285/2014 για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου. 
 

Αφορμή στάθηκε η—λανθασμένα αποδιδόμενη στον Μάρκο Πόλο—φράση της «Φανατικός μουσουλμάνος είναι αυτός που σου κόβει το κεφάλι, ενώ μετριοπαθής είναι εκείνος που σε κρατάει για να σου κόψουν το κεφάλι» που θεωρήθηκε ότι εμπίπτει στον νόμο για υποκίνηση ισλαμοφοβίας. Η συγκεκριμένη φράση εμφανίστηκε στο άρθρο της κ. Τριανταφύλλου Rock and Roll will never die που δημοσιεύτηκε στην Athens Voice στις 14 Νοεμβρίου 2015, δηλαδή την επόμενη μέρα του τρομοκρατικού χτυπήματος στο Παρίσι. 
 

Δεν είναι όμως και η μοναδική φορά που η εν λόγω συγγραφέας έχει καταφερθεί εναντίον των μουσουλμάνων, της διαφορετικότητας και της πολυπολιτισμικότητας. 
 

Πιο συγκεκριμένα, στο επίμαχο κείμενο του Νοεμβρίου του 2015, η κ. Τριανταφύλλου έγραφε πως τα τρομοκρατικά χτυπήματα «δεν οφείλονται στις «επεμβάσεις» της Δύσης στις χώρες της Ανατολής, αλλά στην πολεμοχαρή και φθονερή φύση του ισλάμ». Δηλαδή ο εξοπλισμός και η στρατιωτική εκπαίδευση των προγόνων του ISIS αλλά και της Al Qaeda λίγα χρόνια νωρίτερα από τους Αμερικάνους και οι στρατιωτικές επιθέσεις των δυτικών που κόστισαν τη ζωή σε εκατομμύρια αμάχους δεν παίζουν κανέναν ρόλο. Μονάχα η «πολεμοχαρής» και «φθονερή φύση» (χαρακτηριστικά που προσιδιάζουν σε έμβιο οργανισμό και όχι σε μια θρησκεία ή μια ιδεολογία ως πολιτισμικό προϊόν) του Ισλάμ. 
 

Βιολογία-Κοινωνικές Επιστήμες ως τρόπος κατανόησης του πολιτισμού, σημειώσατε 1 λοιπόν, κι αν θυμηθήκατε τίποτα παλαβομάρες για άριες φυλές και τα ρέστα σφυρίξτε αδιάφορα. Ίσως βέβαια, στην κ. Τριανταφύλλου να μην κακοφαινόταν ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Έναν χρόνο νωρίτερα, στις 18 Ιουνίου 2014, σε άρθρο με τον ευφάνταστο τίτλο «Η πλάνη της πολυπολιτισμικότητας», μας ενημέρωνε πως «η δημογραφική ανισορροπία (το γεγονός ότι σε χώρες παραδοσιακά «λευκές», «χριστιανικές» και εκκοσμικευμένες οι μετανάστες εμφανίζουν υψηλότερη γεννητικότητα η οποία προστίθεται στις μεταναστευτικές εισροές) δημιουργεί κοινωνική και οικονομική αποδιάρθρωση, εκφοβισμό και απομονωτισμό από την πλευρά των πολιτών των χωρών υποδοχής. Χρειάζεται πολιτική πληθυσμού: η εξέλιξη του πληθυσμού έχει αφεθεί στην τύχη όπως έχει αφεθεί στην τύχη το ίδιο το ευρωπαϊκό και γενικότερα δυτικό ιδεώδες». Μια ευγονική μακριά από τον στόχο μας λοιπόν.  
 

Πιο πρόσφατα πάλι, στις 23 Μαρτίου 2017 στο άρθρο της «Δεν θέλω να ερεθίσω τα πνεύματα» (ασχολίαστο) πάλι στην Athens Voice επαναλάμβανε τη ρήση της κάνοντας λόγο για «πλήρη απάθεια (ή χαιρεκακία) των μουσουλμάνων» στα τρομοκρατικά χτυπήματα και υποστήριζε ότι «όταν οι μουσουλμάνοι συσπειρώνονται εναντίον του νόμου και του πληθυσμού των χωρών που τους δέχτηκαν και τους φιλοξενούν, δεν κουνιέται φύλλο» — παραγνωρίζοντας όχι μόνο το γεγονός ότι η πλειοψηφία των μουσουλμάνων στην Ευρώπη δεν «φιλοξενούνται» αλλά έχουν είτε άδεια μόνιμης παραμονής είτε υπηκοότητα, αλλά και το ότι η μακροσκελής λίστα παρακολουθήσεων υπόπτων με μοναδικό ενοχοποιητικό στοιχείο το θρήσκευμα τους μόνο ως άπνοια των φύλλων δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί.
  

Το αν η Σώτη Τριανταφύλλου θα καταδικαστεί με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο και συγκεκριμένα το 1ο άρθρο του σύμφωνα με το οποίο κρίνεται ένοχος όποιος «µε πρόθεση, δηµόσια, προφορικά ή δια του τύπου, µέσω του διαδικτύου ή µε οποιοδήποτε άλλο µέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που µπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, µίσος ή βία κατά προσώπου ή οµάδας προσώπων, που προσδιορίζονται µε βάση τη φυλή, το χρώµα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισµό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δηµόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωµατική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων», είναι ζήτημα του αστικού δικαστηρίου. Ως προς τα δεδομένα, δεν υπήρξε αυτεπάγγελτη ποινική δίωξη αλλά μήνυση ενός φυσικού προσώπου προς ένα άλλο, το διακύβευμα της οποίας θα κριθεί πρωτόδικα στις 21 Ιουλίου στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών. 
 

Εκτός από τα αστικά δικαστήρια έχουμε όμως και τα λαϊκά δικαστήρια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Στα μάτια των αριστερών η Σώτη Τριανταφύλλου είναι ήδη ένοχη καθώς την χαρακτηρίζουν (ορθώς κατά την ταπεινή μου άποψη) ως έναν πομπό μίσους, μισαλλοδοξίας, φόβου της διαφορετικότητας, εξιδανίκευσης του δυτικού πολιτισμού και άρνησης των εγκλημάτων του όπως η αποικιοκρατία και η νομιμοποίηση ρατσιστικών πολιτικών ή καθεστώτων. Στα μάτια των φιλελεύθερων η Σώτη Τριανταφύλλου είναι μια ηρωίδα που φιμώνεται στον βωμό του ολοκληρωτισμού αφού ταυτίζουν κατά μαγικό τρόπο στη σκέψη τους τον ενάγοντα κ. Δημητρά με το κακό κράτος και τον κακό «κομμουνιστικό» (άλλη μια απόρροια της κρίσης των ιδεολογιών) ΣΥΡΙΖΑ. 
 

Με άλλα λόγια βλέπουμε κάποιους αριστερούς που μέχρι χτες ονόμαζαν την πολιτική ορθότητα «φασισμό» να συντάσσονται με την ποινικοποίηση του ισλαμοφοβικού λόγου και τον περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης ενός ατόμου που πρόσκειται ιδεολογικά απέναντί τους. Και από την άλλη βλέπουμε κάποιους φιλελεύθερους να καταπίνουν αμάσητα την ισλαμοφοβία και τον ρατσισμό που τόσο εύκολα διέκριναν στον Ντόναλντ Τραμπ μόνο και μόνο επειδή ο φορέας τους είναι ιδεολογικά (και προσωπικά) συμπαθής. 
 

Από τη στιγμή που δεν κάναμε ακόμη την επανάσταση και ζούμε μέσα στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας, μέρος της οποίας είναι ο αντιρατσιστικός νόμος, καλώς έκανε, κατά τη γνώμη μου, ο κ. Δημητράς και κατέθεσε μήνυση εναντίον της κ. Τριανταφύλλου. Και καλά θα κάνει ο ίδιος ή κάποιος άλλος να καταθέσει μήνυση εναντίον του Άνθιμου, του Αμβρόσιου, του Κασιδιάρη και όποιου άλλου τα λεγόμενα πιστεύει ότι εμπίπτουν στον αντιρατσιστικό νόμο. Και καλά θα κάνει και το δικαστήριο να δικάσει την κάθε περίπτωση ανάλογα με την εκάστοτε δικογραφία.

Τέλος, καλά θα κάνουμε και όλοι εμείς που δεν χρειαζόμαστε νόμους για να είμαστε αντιρατσιστές και αντιφασίστες αλλά χανόμαστε συχνά μέσα στην κρίση της ιδεολογίας μας να προστατεύουμε με τις πράξεις και τα λόγια μας όλους όσοι απειλούνται, σωματικά ή ψυχικά, από τα ρατσιστικά, σεξιστικά, ομοφοβικά ή τρανσφοβικά αφηγήματα του ηγεμονικού λόγου. Και να θυμόμαστε ότι όταν θεωρούμε ριζοσπαστική τη φράση «η πολιτική ορθότητα έχει δημιουργήσει έναν φανταστικό κόσμο…από θύματα και θύτες. Και προσπαθεί να επιβάλει ασφυκτική λογοκρισία», συμφωνούμε τελικά επί λέξει με την κ. Σώτη Τριανταφύλλου.