Για την πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου πάντως έχω ακούσει πολλούς καταστηματάρχες, από τους πιο εύπορους ως τους λιγότερο εύπορους, να λένε πως δεν είναι κάτι που θα τους έκανε καλό. Επίσης, δε νομίζω να έχει ξαναγίνει σε κάποια πρωτεύουσα να πεζοδρομηθεί ο κεντρικός της δρόμος. Δεν έχει και πολλούς, άλλωστε. Σκεφτείτε πχ να πεζοδρομείτο η Πέμπτη λεωφόρος στη Νέα Υόρκη ή η Λεωφόρος Φος στο Παρίσι. Έπειτα, η Πανεπιστημίου δεν είναι κατοικήσιμη από οικογένειες, ούτε πράσινο έχει, όπως πχ η Φωκίωνος Νέγρη, κι αν εξαιρέσεις τα τρία κτήρια, Πανεπιστήμιο, Ακαδημία, Βιβλιοθήκη, το Μέγαρο Σλήμαν και κανα δυό ακόμη, δεν έχει και πολλά πράγματα να επιδείξει για μια βόλτα εκεί. Φυσικά μπορεί να κάνω λάθος, και κάποιος να μου εξηγήσει γιατί είναι απαραίτητο να πεζοδρομηθεί η περιοχή από την Όλγας, στο Ζάππειο, μέχρι την πατεία Αιγύπτου, Αλεξάνδρας και Πστησίων. Πάντως, ίσως θέλει σκέψη ξανά.
Τώρα, όσον αφορά για το Δέλτα του Φαλήρου, τη Λυρική Σκηνή και την Εθνική Βιβλιοθήκη, αυτά τα πληρώνει εξ ολοκλήρου το ίδρυμα Νιάρχου. Οπότε δεν περιμένουμε λεφτά απ έξω, οπότε άδικα κι η φασαρία. Αυτό που δεν ξέρω και θα ήθελα να μάθω ξεκάθαρα είναι αν το Ίδρυμα Νιάρχου αφού τα φτιάξει και τα παραδώσει, θα έχει και τον έλεγχο μεσα σε αυτά, περί του ποιός θα γίνει διευθυντής ή οτιδήποτε άλλο. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι ενδεχομένως οι προτάσεις σε αυτό το θέμα του ιδρύματος Νιάρχου μπορεί να είναι κατώτερες του υπουργείου, κάθε άλλο μάλιστα. Αν κρίνουμε απο τις προτάσεις του καλλιτεχνικού διευθυντή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής τότε ίσως στο ίδρυμα Νιάρχου να ξέρουν καλύτερα. Αλλά ας μη συνεχίσω σε αυτόν τον τόνο. Οπωσδήποτε, φαντάζομαι, πως μια και την μελέτη για την πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου την έχει χρηματοδοτήσει το ίδρυμα Ωνάση θα ειναι ίσως μια μικρή συνέχεια στον ανταγωνισμό των δύο ιδρυμάτων που συνεχίζουν τον ανταγωνισμό Ωνάση- Νιάρχου. Βέβαια, όπως είχε πει κι η Ελένη Βλάχου, οταν της είχαν προτείνει να κάνει ίδρυμα τη χρεωμένη Καθημερινή, «τα Ιδρύματα πρέπει να βασίζονται σε περιουσίες και όχι σε χρέη» και φυσικά αυτά τα δύο ιδρύματα με τα πολλά χρήματα πο διαθέτουν φαίνεται να κάνουν καλή δουλειά και το Ωνάση με το νοσοκομείο Ωνάσειο – νοσοκομεία χρειάζεται κατ’ αρχήν η Ελλάδα- και το Νιάρχος τώρα με τη Λυρική και τη Βιβλιοθήκη. Αυτά για κάποια άλλα «Ιδρύματα» που μάλλον απομυζούν παρά προσφέρουν.