«Ο χρόνος αυτός είναι επιτρεπτό να υπολογιστεί και για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος:
α) Λόγω γήρατος, εφόσον ο ασφαλισμένος έχει συμπληρώσει το 58ο έτος της ηλικίας του και έχει πραγματοποιήσει 3.600 ημέρες εργασίας.
β) Λόγω αναπηρίας εφόσον ο ασφαλισμένος είναι ανατομοφυσιολογικώς ανάπηρος σε ποσοστό 67 % και άνω και έχει πραγματοποιήσει 900 ημέρες εργασίας.
γ) Λόγω θανάτου ασφαλισμένου, εφόσον η χήρα έχει υπερβεί το 60ό έτος της ηλικίας της ή τα τέκνα δεν έχουν υπερβεί το 18ο έτος της ηλικίας τους ή το 24ο, όταν σπουδάζουν, ή έχουν υπερβεί το 18ο έτος αλλά ήταν και παραμένουν ανίκανα για εργασία, πριν από τη συμπλήρωση του ορίου αυτού και ο θανών ασφαλισμένος είχε πραγματοποιήσει στην ασφάλιση ενός ή περισσότερων ομοειδών ασφαλιστικών οργανισμών μέχρι το χρόνο του θανάτου του 900 ημέρες εργασίας».
Για περιπτώσεις διαδοχικής ή παράλληλης ασφάλισης σε δύο ή περισσότερους ομοειδείς ασφαλιστικούς οργανισμούς, ισχύουν:
α) Στην πρώτη περίπτωση (διαδοχική ασφάλιση), η αναγνώριση του χρόνου της στρατιωτικής υπηρεσίας γίνεται από έναν οργανισμό κύριας ασφάλισης και έναν οργανισμό επικουρικής ασφάλισης που επιλέγει ο ασφαλισμένος.
β) Στη δεύτερη περίπτωση (παράλληλη ασφάλιση), η αναγνώριση του χρόνου της στρατιωτικής υπηρεσίας γίνεται μόνο για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης από έναν οργανισμό κύριας ασφάλισης ή έναν οργανισμό επικουρικής ασφάλισης που επιλέγει ο ασφαλισμένος.
Επομένως, όταν υπάρχει παράλληλη ασφάλιση και πάλι ο νόμος ορίζει ότι η εν λόγω αναγνώριση αποβλέπει καταρχήν μόνο στην προσαύξηση του ποσού της σύνταξης.
Ωστόσο, αν δεν θεμελιώνεται δικαίωμα σύνταξης σε κανένα ομοειδή ασφαλιστικό οργανισμό κατά την επέλευση του ασφαλιστικού κινδύνου, ο αναγνωριζόμενος χρόνος υπολογίζεται και για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος.
Στις περιπτώσεις θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος για δεύτερη φορά, μπορεί να υπάρξει δυνατότητα αναγνώρισης χρόνου στρατιωτικής θητείας στις περιπτώσεις, όπως ορίζει ο νόμος, που «ο ασφαλισμένος συνταξιοδοτήθηκε λόγω αναπηρίας χωρίς τον υπολογισμό του χρόνου της στρατιωτικής υπηρεσίας και έχει χρόνο ασφάλισης σε δεύτερο ομοειδή οργανισμό».
Προβλέπεται επίσης ότι «η στρατιωτική υπηρεσία, που ήδη αναγνωρίσθηκε από το Δημόσιο ή από άλλον οργανισμό κύριας ή επικουρικής ασφάλισης, για την απονομή ή την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης δεν μπορεί να αναγνωρισθεί δεύτερη φορά και από άλλον οργανισμό κύριας ή επικουρικής ασφάλισης.
Ο χρόνος στρατιωτικής υπηρεσίας θα λαμβάνεται υπόψη:
α) Για την προσαύξηση του ποσού της δεύτερης σύνταξης.
β) Για τη θεμελίωση δικαιώματος σε δεύτερη σύνταξη μόνο στην περίπτωση που η πρώτη σύνταξη που έχει δικαιωθεί ο ασφαλισμένος από άλλον ασφαλιστικό οργανισμό κύριας ασφάλισης είναι σύνταξη αναπηρίας.
Για τη χορήγηση δεύτερης σύνταξης ή για προσαύξηση του ποσού δεύτερης σύνταξης από δύο ή περισσότερους φορείς, ο χρόνος στρατιωτικής υπηρεσίας είναι επιτρεπτό να αναγνωριστεί:
α) Για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης από ασφαλισμένους που έχουν ασφαλιστεί σε φορείς αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης ή μη, αρκεί το σύνολο ή μέρος του χρόνου που έχει ήδη αξιοποιηθεί να μην αξιοποιηθεί για δεύτερη φορά.
β) Για τη θεμελίωση δεύτερου συνταξιοδοτικού δικαιώματος, μόνο εφόσον:
Έχει χορηγηθεί σύνταξη λόγω αναπηρίας χωρίς αναγνώριση του χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας από έναν ασφαλιστικό οργανισμό αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Έχει χορηγηθεί σύνταξη λόγω αναπηρίας με αναγνώριση μέρους του χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας από έναν ασφαλιστικό οργανισμό αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και αναγνωρίζεται το υπόλοιπο του χρόνου σε φορέα αρμοδιότητας του ίδιου Υπουργείου.
Έχει χορηγηθεί σύνταξη λόγω γήρατος ή αναπηρίας με αναγνώριση μέρους του χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας από έναν φορέα που δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα του ανωτέρω Υπουργείου».