Ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, αληθινοί άνθρωποι στο δρόμο – Μέλος της Ενωτικής Πρωτοβουλίας ενάντια στους Πλειστηριασμούς στο TPP

Είναι μεσημέρι, και τα funds σπάνε τα τηλέφωνα με πιέσεις, απειλές και εκβιαστικές «προσφορές». Ύστερα το ακίνητο ανεβαίνει στην πλατφόρμα. Μια ψυχρή καταχώριση με λίγες φωτογραφίες απ’ έξω - γιατί μέσα είσαι εσύ. Μετά ακολουθεί το τετράπτυχο: πλειστηριασμός, κατακύρωση, χαρτί έξωσης, βία. Ο Αλέξανδρος Ρωμανός Αγγελής, μέλος της Ενωτικής Πρωτοβουλίας ενάντια στους Πλειστηριασμούς, βρέθηκε στο στούντιο του TPP και μίλησε για τα εννέα χρόνια εμπειρίας του στον αγώνα για την υπεράσπιση της πρώτης κατοικίας. Η Ενωτική Πρωτοβουλία επιμένει: η στέγη δεν είναι εμπόρευμα, είναι κοινωνικό δικαίωμα. Ο Ρωμανός μιλά για την πορεία του κινήματος, για το πώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παραβιάζοντας τη λαϊκή ετυμηγορία του δημοψηφίσματος άνοιξε τον δρόμο για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, για το ιδιώνυμο που ποινικοποίησε τη διαμαρτυρία, και για τη σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που συνεχίζει –και επιταχύνει– την αρπαγή λαϊκής περιουσίας, χωρίς προσχήματα.

Συνέντευξη στις Ηλιάνα Ζερβού & Νεκταρία Ψαράκη

Ο Αλέξανδρος Ρωμανός Αγγελής συμμετέχει στην Ενωτική Πρωτοβουλία ενάντια στους Πλειστηριασμούς τα τελευταία 9 χρόνια. Η Πρωτοβουλία απαρτίζεται από μία ομάδα πολιτών που δραστηριοποιείται παρεμβαίνοντας σε πλειστηριασμούς και εξώσεις, βοηθώντας πολίτες που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους.

Δείτε τη συνέντευξη:

«Η στέγη είναι κοινωνικό δικαίωμα» 

Βασική αρχή των μελών της Πρωτοβουλίας, είναι ότι η στέγη είναι κοινωνικό δικαίωμα. «Η ανάλυση που έχει επικρατήσει στην Ελλάδα είναι ότι τα κοινωνικά δικαιώματα είναι εκείνα για τα οποία το κράτος δεν χρειάζεται να κάνει και πολλά πράγματα» θυμίζοντας ωστόσο ότι «το άρθρο 21 παράγραφος 4 του Συντάγματος και το άρθρο 9 μιλάνε για την στέγη και την προστατεύουν».

«Η αλήθεια είναι ότι αυτή η ανάλυση, ότι τα κοινωνικά δικαιώματα δεν εγείρουν αγωγές, αξιώσεις, όπως λένε στα νομικά, είναι μια ανάγνωση η οποία βολεύει τη θέση ότι η στέγη είναι εμπόρευμα, άρα πρέπει να την κανονίσει η ελεύθερη αγορά και άρα είναι αντικείμενο αγοραπωλησίας. Οπότε ξεκινάμε λέγοντας ότι το ίδιο το κράτος δεν προστατεύει την πρώτη κατοικία, άρα από τις αρχές του αντιμετωπίζεται η πρόσβαση στη στέγη σαν εμπόρευμα», σημειώνει.

Όπως αναφέρει στην αρχή της συζήτησης, τα στοιχεία είναι αποκαρδιωτικά, σχολιάζοντας βέβαια ότι είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ακόμη και ένας άνθρωπος να χάσει το σπίτι του και να πεταχτεί στο δρόμο, είναι αρκετό για να σηκωθεί το θέμα επικοινωνιακά. «Αυτό είναι μία βασική αρχή, η οποία διαχωρίζει τους ανθρώπους από τα τέρατα», σχολιάζει.

90 πλειστηριασμοί σε μια εβδομάδα – «Παλιότερα είχαμε 90 τη μέρα»

Όπως αναφέρει «την τελευταία εβδομάδα γίνανε 90 πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, το οποίο φαντάζει μικρό νούμερο αν το συγκρίνουμε με άλλες περιπτώσεις, με άλλες ημέρες και ημερομηνίες όπου οι ημερήσιοι πλειστηριασμοί μπορεί να έφταναν και τους 90».

Μάλιστα, θυμίζει ότι πρόσφατα, funds και servicers έστησαν μία «φιέστα», ένα συνέδριο, «το συνέδριο των κοράκων και των πιράνχας, γι’ αυτό και βγάλαμε αντίστοιχη αφίσα», όπως είπε ο Ρωμανός, «για να εξετάσουν πώς θα επισπευσθούν οι διαδικασίες, για να μπορέσουν να πάρουν περισσότερα χρήματα, για να μπορέσουν να επωφεληθούν την υπερτιμημένη τιμή του τετραγωνικού και την πρόσβαση στην κατοικία», δεδομένου ότι η δεδομένη στιγμή θεωρείται «καλή» για τις αγοροπωλησίες.

Ο Ρωμανός αναφέρει ότι τώρα βιώνουμε τα αποτελέσματα της θεώρησης ότι η στέγη είναι εμπόρευμα και όχι κοινωνικό δικαίωμα. «Τη δεδομένη στιγμή, επειδή υπάρχει έλλειψη και δυσκολία στην πρόσβαση στη στέγη, είναι πολύ καλή για αυτούς οι οποίοι αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους σαν νούμερα και τα σπίτια σαν πεδίο κερδοφορίας», σημειώνει.

Από την κρίση του 2010 ως τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ

Ο αγώνας για την προστασία της πρώτης κατοικίας μετρά αρκετά χρόνια, με τον Ρωμανό να θυμίζει το κίτρινο πανό με τα μαύρα γράμματα στις πλατείες των αγανακτισμένων ήδη από το 2011 που έλεγε «ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ». Θυμίζει ότι το 2012 υπήρξε από την τότε αντιπολίτευση, τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ η πρόταση για «σεισάχθεια», για «διαγραφή των χρεών». «Ακριβώς επειδή είχε αρχίσει να δημιουργείται ο κίνδυνος για τη στέγη και για τους ανθρώπους που χρωστάνε να βρεθούν στην κατάσταση που βρίσκονται τώρα», προσθέτει.

Ήδη από το 2010 ήταν σε ισχύ ο νόμος Κατσέλη, ο οποίος προστάτευε μεν την πρώτη κατοικία, ωστόσο όπως αναφέρει «δεν έλυνε το πρόβλημα οριζόντια». «Δεν απαξιώνουμε σαν ομάδα τον νόμο Κατσέλη γιατί έχουμε ανθρώπους οι οποίοι έχουν καταφέρει να μπουν στο νόμο, όμως έβαζε εσένα στο δικαστήριο με μία τράπεζα απέναντί σου, στην οποία έκλεινε μονίμως το μάτι η πολιτεία δίνοντάς της μονίμως ζεστό χρήμα. Οπότε ήσουν εσύ αντίπαλος με μία τράπεζα, και απέναντι οι δικαστές, οι γνωστοί δικαστές, με τη γνωστή διαπλοκή στο δικαστικό σώμα. Ήταν σημαντικός νόμος, αλλά δεν έλυνε το πρόβλημα», αναφέρει.

Και έρχεται ο Ιούλιος του 2015. Όταν ο λαός μετά από αίτημα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, κλήθηκε να απαντήσει αν αποδέχεται ή απορρίπτει τη συνέχιση της λιτότητας. «Ο λαός κυρίαρχα απέρριψε τη λιτότητα, είπε φτάνει ως εδώ», θύμισε, με τη συνέχεια της ιστορίας να είναι γνωστή.

«Αυτό που γίνεται με τη στέγη ανάγεται στην αθέτηση του δημοψηφίσματος, στην αθέτηση της λαϊκής ετυμηγορίας. Στις 22 Ιουλίου 2015, μετά το δημοψήφισμα, έρχονται στη Βουλή τα δεύτερα προαπαιτούμενα που περιλάμβαναν την αλλαγή του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας έφερνε τις τράπεζες πρώτες στις διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης, όπως είναι ο πλειστηριασμός. Οπότε δόθηκε η πρώτη αβάντα στις τράπεζες», περιγράφει.

Το μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έφερε επίσης τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, προκειμένου να εμποδίσει το κίνημα από το να αποτρέπει τους πλειστηριασμούς στα Ειρηνοδικεία.

Η μάχη στα Ειρηνοδικεία

«Ήταν από τα πιο ασυγχώρητα πράγματα. Πριν τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς ήμασταν παρόντες και παρούσες στα Ειρηνοδικεία. Μπαίναμε και σταματούσαμε τη διαδικασία. Χαλάγαμε τα σχέδια σε όσους αντιμετωπίζουν την στέγη σαν εμπόρευμα, δηλαδή σε αυτούς που κοιτάγανε να αρπάξουν τα σπίτια από τον κόσμο και την μικρή λαϊκή περιουσία», λέει θυμίζοντας ότι υπήρξε μια προσπάθεια άγριας λασπολογίας του κινήματος και των ανθρώπων που συμμετείχαν στο κίνημα. «Έλεγαν ότι υπερασπιζόμαστε μπαταχτσήδες», υπενθυμίζει.

«Το πώς σταματάγαμε τη διαδικασία έγινε αντικείμενο ποινικοποίησης, Η παύση της διαδικασίας όμως απαντούσε σε ένα κοινωνικό πρόβλημα: το να μην πεταχτεί κανένας άνθρωπος στο δρόμο», σημειώνει.

Παρατηρήσαμε ακόμη και το πώς κανονικοποιήθηκε η πράξη του να πετιέται κάποιος στο δρόμο. Τα δελτία ειδήσεων και τα πολιτικά στελέχη έκαναν και κάνουν λόγο για «επιτάχυνση διαδικασιών» και «ρευστότητα τραπεζών», για «οφειλέτες» και «δανειολήπτες», ξεχνώντας ότι πίσω από την ξύλινη γλώσσα υπάρχουν άνθρωποι που θα μείνουν άστεγοι.

Οι αλληλέγγυοι στα Ειρηνοδικεία αντιμετωπίζονταν με δυσανάλογη χρήση βίας από τις αστυνομικές δυνάμεις. «Επιστρατεύτηκαν οι δυνάμεις καταστολής, οι οποίοι λειτουργούν εν ονόματι του δημοσίου, αλλά λειτουργούν σαν πραιτοριανοί και προστάτες των μεγάλων συμφερόντων αυτού του τόπου που λυμαίνονται τον τόπο και τώρα αρπάζουν και τα σπίτια των ανθρώπων. Μας χτυπούσαν και μας έριχναν δακρυγόνα και μέσα σε κλειστούς χώρους. Πολύ βίαιες και βάρβαρες συμπεριφορές, καλυμμένοι με κράνη, για να μην βλέπουμε τα νούμερα των διμοιριών και των ανθρώπων που εμπλέκονται φορώντας τη στολή του αστυνομικού. Έριχναν κρότου λάμψης, που είναι στα 170-180 ντεσιμπέλ, η οποία θεωρείται πολεμικό όπλο», περιγράφει και προσθέτει: «Υπήρχε η τακτική συλλάβετε και τρομοκρατήστε γιατί εδώ πέρα είναι πολλά τα λεφτά».

Όπως περιγράφει, επειδή εκείνη την περίοδο οι αλληλέγγυοι όντως σταμάταγαν τις διαδικασίες, αυτό δημιούργησε πρόβλημα στις τράπεζες και στα funds, όσοι συλλαμβάνονταν έπεφταν θύματα σωματικής βίας και τους φόρτωναν μία σειρά από κατηγορίες. Ο ηλεκτρονικός πλειστηριασμός λοιπόν ήρθε να λύσει όλον αυτόν τον μπελά. Πλέον τα σπίτια του λαού πλειστηριάζονται σε συμβολαιογραφεία.

Ιδιώνυμο: «Η ίδια η πράξη της συμμετοχής σε μπλοκάρισμα πλειστηριασμού ποινικοποιείται»

Ο Ρωμανός θυμίζει ότι μαζί με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, ψηφίζεται και το «ιδιώνυμο», μετά από εισήγηση του τότε υπουργού Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, Κοντονή, «προκειμένου να προστατευτεί η διαδικασία των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών».

Το «ιδιώνυμο» ήταν εκείνο το νομοθέτημα που όπως αναφέρει «ήταν ο τρόπος να υπερασπιστεί η διαπλοκή τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς που εφηύρε, τρομοκρατώντας τους αλληλέγγυους και τους ανθρώπους οι οποίοι συμμετείχαν στο μπλοκάρισμα των πλειστηριασμών. Ιδιώνυμο σημαίνει ότι η ίδια η πράξη της συμμετοχής εκεί, είναι ποινικό αδίκημα. Το να συμμετέχεις ποινικοποιείται», εξηγεί.

Ο Ρωμανός καταγγέλλει ότι «υπήρχε μία πολύ σκληρή διαπλοκή μεταξύ Κοντονή, του προέδρου των συμβολαιογράφων, του ΙΚΑ και του Θεοδόση, ενός ανθρώπου ο οποίος πήρε με απευθείας ανάθεση την πρώτη πλατφόρμα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Υπάρχει πολύ σκοτεινό παρελθόν το οποίο μπλέκει μέσα από εταιρείες 090, τηλεφωνικά νούμερα, το 11880 και τις ακτοπλοϊκές γραμμές του Λεβάντε. Αυτά είναι δημόσια. Έχουν αναφερθεί και στη Βουλή, αναφέρθηκαν και κατά τη διάρκεια της αγόρευσης των δικηγόρων στο δικαστήριο μου, όπου ήμασταν άλλοι δύο άνθρωποι που διώκονται για αυτή μας ακριβώς τη δράση. Δεν είναι κάτι το οποίο είναι κίτρινος τύπος κάτι τέτοιο. Είναι δημόσιες πληροφορίες».

Σύλληψη, ξύλο, φόρτωμα κατηγοριών σε αλληλέγγυους: «Για να τρομοκρατηθούν όσοι χρωστάνε»

Η σύλληψη του Ρωμανού και άλλων δύο μελών της Ενωτικής Πρωτοβουλίας κατά των Πλειστηριασμών έγινε σε συμβολαιογραφείο στη Θεμιστοκλέους το 2018, όπου διενεργείτο ηλεκτρονικός πλειστηριασμός, τον οποίο προσπαθούσαν να σταματήσουν. «Συγκεκριμένα, ήταν ένας πυροσβέστης εκείνη την ημέρα που έχανε το σπίτι του. Το λέω γιατί θα έρθει και το καλοκαίρι και θα ξαναθυμηθούμε τους πυροσβέστες», σχολιάζει. «Εκεί μας χτύπησαν, μας επιτέθηκε η αστυνομία και μας συνέλαβαν. Μας φόρτωσαν διάφορα ποινικά αδικήματα».

Θυμίζει ωστόσο ότι από τα Ειρηνοδικεία μέχρι τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς στα συμβολαιογραφεία, έχει μεσολαβήσει ο νόμος που νομιμοποιεί τα funds με τη διαδικασία του κατεπείγοντος τον Δεκέμβριο του 2015, με τον λεγόμενο «νόμο Σταθάκη». «Μετά το μνημόνιο, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τον τότε πρωθυπουργό Τσίπρα», θυμίζει ο κ. Αγγελής και σχολιάζει ότι «ακριβώς επειδή το κίνημα μπόρεσε και απάντησε έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος και επιστρατεύτηκε η τεχνολογία για να στραφεί εναντίον της κοινωνίας», θέτοντας το ερώτημα αν εν τέλει θα έπρεπε κάποια πράγματα να μπουν κάτω από κοινωνικό έλεγχο. Θυμίζει επίσης ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε ξανά την τεχνολογία με αντιλαϊκό πρόσημο. «Για την ηλεκτρονική ψηφοφορία για τις απεργίες. Νόμος Αχτσιόγλου είναι αυτό, η οποία σήμερα είναι στη Νέα Αριστερά και ρωτάει στη Βουλή τι γίνεται με τους πλειστηριασμούς, ενώ πολλά από τα στελέχη ψήφισαν τέτοιους νόμους. Τώρα είναι αντιπολίτευση, αλλά κάποτε ήταν κυβέρνηση. Μην το ξεχνάμε!», αναφέρει.

Σχετικά με τις διώξεις, συμπεραίνει ότι ήταν το μέσο για να τρομοκρατηθεί ο κόσμος. «Και πράγματι, μετά το ξύλο που έπεσε σε εκείνη την κινητοποίηση αλλά και σε αντίστοιχες κινητοποιήσεις, ήρθε η απομαζικοποίηση γιατί ο κόσμος φοβήθηκε», αναφέρει.

Ερωτηθείς ωστόσο για το αν οι διώξεις έχουν αποκλειστικά αποτρεπτικό χαρακτήρα ή αν υπάρχουν όντως καταδίκες, ο Ρωμανός αναφέρει ότι ο ίδιος έχει καταδικαστεί πρωτόδικα σε 15 μήνες με αναστολή, ωστόσο από μόνη της η δίωξη είναι αποτρεπτική, λόγω του κόστους της συμμετοχής στα δικαστήρια, των συνεχών αναβολών, αλλά και της ίδιας της διαδικασίας. «Εμφανίζονταν οι αστυνομικοί και έλεγαν πόσο πόνεσαν από ένα πλαστικό μπουκάλι ενώ είναι σιδηρόφραχτοι. Έλεγαν πόσο κινδύνευε η σωματική τους ακεραιότητα όταν τους πετάγαμε νεράντζια και αυγά. Το ζήτημα της τρομοκρατίας έχει πάρα πολλές πτυχές. Από τη στιγμή που σε συλλαμβάνουν, σε πηγαίνουν στη ΓΑΔΑ, σε χτυπάνε, σου φέρνουν ένα χαρτί και σου λένε υπέγραψε, ενώ γράφει τρέλες για το τι υποτίθεται ότι έκανες, μέχρι και το σημείο όπου είσαι στο εδώλιο του κατηγορουμένου και πρέπει να απολογηθείς», περιγράφει.

Και προσθέτει: «Το θέμα είναι ότι όλα αυτά τα βλέπουν οι άνθρωποι που χρωστάνε. Οκ, πες εγώ είμαι ένας περίεργος που θέλω να κατεβαίνω σε πορείες και ίσως μ’ αρέσει και να τις τρώω, γιατί αυτά είναι τα επιχειρήματα που λέγονται για τους διαδηλωτές, ότι είναι επαγγελματίες διαδηλωτές και τα σχετικά. Πες ότι εμείς ήμασταν και πολιτικοποιημένα όντα, γιατί τότε ήμουν και στη Λαϊκή Ενότητα. Ήμουν μέσα στα κοινά, συμμετείχα σε έναν πολιτικό φορέα, σε ένα πολιτικό κόμμα, οπότε ίσως μπορεί κάποιος να πει ότι αυτοί ούτως ή άλλως πάνε ξέροντας ότι μπορεί να χτυπηθούν, ενώ υπάρχουν και κάποιοι που λένε ότι πάμε προετοιμασμένοι, που εντωμεταξύ εμείς είχαμε πανό και γυμνά τα χέρια μας και τα πρόσωπά μας καθαρά, όπως είναι νομίζω και η συνείδησή μας, και οι αστυνομικοί ήταν σίδηρο, φράχτη και κουκουλωμένοι. Το ζήτημα της τρομοκρατίας όμως έγκειται στο να σε δουν αυτοί που χρωστάνε. Να δουν ότι εσένα που τους υπερασπίζεσαι σε σάπισαν στο ξύλο και σε τρέχουν εφτά χρόνια στα δικαστήρια!».

Οδυνηρή διαδικασία

Oι πολίτες που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους βιώνουν απάνθρωπες διαδικασίες. Παρενοχλούνται τηλεφωνικά από τα funds, με απειλές και εκβιαστικές προτάσεις. Το ακίνητό τους ανεβαίνει σε μία πλατφόρμα, και μπορούν να βλέπουν σε real time το σπίτι τους να χάνεται. «Συνήθως υπάρχουν φωτογραφίες του ακινήτου μόνο απ’ έξω. Γιατί μέσα είσαι εσύ. Στη συνέχεια υπάρχει η διαδικασία με τους πλειοδότες, και αν δεν υπάρξουν πλειοδότες, πάει σε επόμενο πλειστηριασμό. Μόλις κάποιος το αγοράσει και δώσει το απαιτούμενο ποσό υπάρχει η διαδικασία της κατακύρωσης όπου σου έρχεται ένα χαρτί που σου λέει ότι το σπίτι ανήκει πλέον σε αυτόν που το αγόρασε και μετά τρέχουν κάποιες προθεσμίες για να σε βγάλουν έξω από το σπίτι», περιγράφει ο Ρωμανός.

Ο Ρωμανός θυμάται μία περίπτωση στη Χαλκιδική, που ένας νέος ιδιοκτήτης σπιτιού, αφού πέταξε έξω τον άνθρωπο ο οποίος ήταν σε αμαξίδιο μαζί με τη γυναίκα του με βαριά προβλήματα υγείας, για να εξασφαλίσει ότι δεν θα ξαναμπεί μέσα στο σπίτι προκάλεσε φθορές. «Του γκρέμισε την κουζίνα και το μπάνιο και άνοιξε τρύπες και στους τοίχους για να δείξει ότι εδώ τώρα, τελείωσε. Μείνε εδώ αν μπορείς. Αλλά δεν μπορείς να μείνεις».

Ο πολίτης έχει να επιλέξει ανάμεσα σε ελάχιστες λύσεις για να γλιτώσει το σπίτι του. Είτε να μπει στο ευάλωτο νοικοκυριό, ή να προσπαθήσει να ρυθμίσει το χρέος του με εξωδικαστικό συμβιβασμό. Ωστόσο τα κριτήρια είναι πολύ συγκεκριμένα και μπαίνουν λίγοι άνθρωποι στο ευάλωτο νοικοκυριό. «Μπορεί όμως ο άνθρωπος να έρθει στην Πρωτοβουλία και να έρθουμε σε μία διαπραγμάτευση με τις εταιρείες αυτές, όπου θα διεκδικήσουμε διαγραφή χρέους και να μπουν δόσεις», εξηγεί ο Ρωμανός. Ωστόσο πολλές φορές, η πληρωμή των δόσεων είναι εντελώς ασύμφορη.

«Στρατηγικοί κακοπληρωτές είναι οι βουλευτές της ΝΔ»

«Μπορούν να δουλέψουν για τα επόμενα 15-20 χρόνια όλοι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας με 800€ και το υπόλοιπο του μισθού τους να πηγαίνει στην αποπληρωμή των 480 εκατομμυρίων που χρωστάει η Νέα Δημοκρατία; Μπορεί να γίνει αυτό; Το δέχονται για τους εαυτούς τους; Μπορούν να ζήσουν με την ακρίβεια να είναι σα θηλιά στο λαιμό τους για τα επόμενα 15 χρόνια; Και με όλες αυτές τις συνθήκες, με τα ενοίκια, με τη χρηματιστικοποίηση της ενέργειας και του νερού; Πώς έρχονται και κουνάνε το δάχτυλο και λένε ότι υπάρχουν στρατηγικοί κακοπληρωτές όταν οι ίδιοι είναι οι μεγαλύτεροι στρατηγικοί κακοπληρωτές; Πώς έρχονται και λένε στον ανάπηρο “γιατί δεν έχεις να πληρώσεις”; Γιατί το έκανες επίτηδες;», αναφέρει.

Κλείνοντας, συμφωνούμε με τον Ρωμανό ότι για την κατάσταση της στεγαστικής πολιτικής της χώρας ευθύνονται τόσο οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις όσο και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας η οποία συνεχίζει – ωστόσο εντελώς απροκάλυπτα – την αντιλαϊκή πολιτική.

«Υπάρχει η δήλωση του ίδιου του Τσίπρα ότι 25.000 πλειστηριασμοί δεν είναι πολλοί πλειστηριασμοί. Αυτό ήταν μια ωραία δήλωση, όπως και η δήλωση της Νέας Δημοκρατίας ότι δεν γίνονται πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και ότι είναι όλοι μπαταχτσήδες. Αυτά τα λέω γιατί όταν συμμετείχα στις εκλογές και στις δημοτικές εκλογές με την Ανυπότακτη Αθήνα, η οποία έχει θέσεις για την πρώτη κατοικία και στις βουλευτικές εκλογές είχαμε αναδείξει όσο μπορούσαμε το ζήτημα της στέγης και της συμπεριφοράς της Νέας Δημοκρατίας, που αποτελεί συνέχεια της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ», αναφέρει.

Η Ενωτική Πρωτοβουλία ενάντια στους πλειστηριασμούς συνεδριάζει κάθε Τετάρτη στις 17:30 στην Τσαμαδού και ο Ρωμανός καλεί για συμμετοχή όλων. «Για να κάνουμε το ατομικό πρόβλημα συλλογικό και να μην ντρεπόμαστε που χρωστάμε όταν οι άλλοι χρωστάνε 480 εκατομμύρια και δεν μιλάει κανείς. Και δεν ντρέπονται», καταλήγει.