Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ), «η Επιτροπή Εφαρμογής Διεθνών Κανόνων Εργασίας της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) – ILO εγκαλεί και ελέγχει για μια ακόμη φορά, στο πλαίσιο της 107ης Συνόδου της Διεθνούς Διάσκεψης Εργασίας που πραγματοποιείται στην Γενεύη, την Ελληνική Κυβέρνηση για την μη εφαρμογή της 98ης Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας (ΔΣΕ) που αφορά στην “εφαρμογή των αρχών του δικαιώματος στην οργάνωση και συλλογική διαπραγμάτευση”».
Στην ανακοίνωση κατακρίνεται η στάση της ελληνικής κυβέρνησης και της υπουργού Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου για την «μη συμμόρφωση» της χώρας με όσα επιτάσσει η έκθεση της εφαρμογής της ΔΣΕ. «Η Ελληνική Κυβέρνηση και η παριστάμενη υπουργός δέχθηκαν κριτική από την Επιτροπή Εφαρμογής Διεθνών Κανόνων Εργασίας της ΔΟΕ, και από τις συνδικαλιστικές Οργανώσεις εργοδοτών και εργαζομένων, εθνικές και διεθνείς, ως προς διαφορετικά σημεία μη συμμόρφωσης της χώρας με την προβλεπόμενη έκθεση για την εφαρμογή της ΔΣΕ 98».
Ο ΣΕΒ υποστηρίζει πως το σύστημα της διαιτησίας πρέπει να περιοριστεί μόνο για τις περιπτώσεις που τίθεται σε κίνδυνο η «κοινωνική ειρήνη», ώστε να είναι «συμβατό» με τα όσα ισχύουν στην υπόλοιπη Ευρώπη. «Ο ΣΕΒ, κατ’ επανάληψη έχει υποστηρίξει με συγκεκριμένες προτάσεις, οι οποίες και προ εβδομάδων κοινοποιήθηκαν στην αρμόδια υπουργό, ότι το σύστημα της υποχρεωτικής διαιτησίας πρέπει να μεταρρυθμισθεί, περιοριζόμενο στις περιπτώσεις «ουσιωδών υπηρεσιών» και στις περιπτώσεις όπου τίθεται σε κίνδυνο η «κοινωνική ειρήνη». Μόνον έτσι θα είναι συμβατό με τις διεθνείς συμβάσεις εργασίας και θα πάψει η Ελλάδα να είναι η μοναδική, τακτικά ελεγχόμενη, περίπτωση στην Ευρώπη, αλλά και διεθνώς, από την ΔΟΕ, λόγω ακριβώς της παραβίασης των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, μέσω του συστήματος υποχρεωτικής διαιτησίας που εφαρμόζει».
Υπενθυμίζεται ότι στις διαπραγματεύσεις ανάμεσα σε κυβέρνηση και τρόικα για την ολοκλήρωση της τέταρτης αξιολόγησης, υπήρξε συμφωνία για το θέμα της διαιτησίας. Συγκεκριμένα, για το καθεστώς μεσολάβησης και διαιτησίας συμφωνήθηκε η ενίσχυση της διαδικασίας μεσολάβησης, με παράλληλα διατήρηση του δικαιώματος μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία, στα πλαίσιο του νόμου 1876/90. Επίσης συμφωνήθηκε ότι η διαιτητική απόφαση θα πρέπει στο εξής να αιτιολογείται ειδικά και ως προς το στοιχείο της αγοραστικής δύναμης του μισθού, γεγονός το οποίο ενισχύει τη θέση των εργαζομένων.