Σε μεγάλες αλλά και μικρές πόλεις της Ινδίας χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για την δολοφονία μίας γυναίκας η οποία αγωνίστηκε για την ισότητα, κατά του συστήματος των καστών, διώχθηκε επανειλημμένως για την κριτική που εξαπέλυε κατά των εθνικιστών ινδουιστών ενώ είχε δεχθεί πολλαπλές απειλές για την ζωή της, χωρίς αυτό να την σταματήσει να αποτυπώνει όσα πίστευε μέσω της εφημερίδας που διεύθυνε. «Συνταγματικό μου καθήκον να συνεισφέρω με τον δικό μου μικρό τρόπο στην εγκαθίδρυση μιας κοινωνίας της ισότητας», είχε δηλώσει.
«Με αποκαλούν ακόμη και πόρνη… Δεν με νοιάζει τι θα μου συμβεί. Αλλά ανησυχώ πραγματικά για τη χώρα. Αυτοί οι τύποι θα τη διαλύσουν» απαντούσε η Ινδή δημοσιογράφος, Γκάουρι Λανκές, σε πρόσφατες απειλές που δεχόταν. Υπονοούσε τους εξτρεμιστές εθνικιστές ινδουιστές και τον πολιτικό τους εκπρόσωπο, το κόμμα (BJP) του πρωθυπουργού, Ναρέντρα Μόντι, που δεν είχε φοβηθεί να επικρίνει στα άρθρα της πολλές φορές ούτε ακόμη δίστασε όταν οι απειλές είχαν ενταθεί.
Την Τετάρτη οι απειλές έγιναν πραγματικότητα όταν τρεις ένοπλοι την δολοφόνησαν έξω από το σπίτι της, στην Μπανγκαλόρ του κρατιδίου Καρνατάκα.
Η 50χρονη δημοσιογράφος ήταν διευθύντρια αριστερής εφημερίδας, την οποία ίδρυσε ο πατέρας της. Παράλληλα, ήταν πολέμια της ινδουιστικής ακροδεξιάς, του συστήματος των καστών και διεκδικούσε μια κοσμική Ινδία.
Πέρσι η ίδια καταδικάστηκε σε έξι μήνες φυλακή για δυσφήμηση βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος BJP, αλλά αφέθηκε ελεύθερη μετά την άσκηση έφεσης. Τους τελευταίους μήνες έγραψε αρκετά άρθρα για τις αυθαιρεσίες των πολιτικών του κυβερνώντος κόμματος, τις αυξανόμενες επιθέσεις κατά της ελευθερίας του Τύπου, τα σκάνδαλα της τοπικής πολιτικής σκηνής καθώς ακόμα και για το πόσο επικίνδυνη έχει γίνει η πόλη της για τις γυναίκες, υπογραμμίζοντας την αύξηση των περιστατικών οικογενειακής βίας και των δολοφονιών-επιθέσεων κατά γυναικών στους δρόμους.
«Τι μπορεί να κάνουν οι γυναίκες της Μπάνγκαλορ για να ζήσουν όπως θέλουν;» ανέφερε, συμπληρώνοντας: «πώς μπορούν να διεκδικήσουν τους δημόσιους χώρους χωρίς να φοβούνται πρόστυχους μπράβους, φανατικούς θρησκόληπτους και ανεγκέφαλους άντρες στην εξουσία που ως αιτία όλης αυτής της παρενόχλησης δείχνουν τα ρούχα των γυναικών αντί για την κοπριά που καταλαμβάνει το κεφάλι αυτών των αρσενικών;».
«Η φίμωση μιας δημοσιογράφου με αυτό τον τρόπο αποτελεί κακό οιωνό για την ινδική δημοκρατία» δήλωσε η Σομπχάνα Τζάιν, πρόεδρος της Ενωσης Γυναικών Δημοσιογράφων.
Σύμφωνα με αναφορές της Επιτροπής για την Προστασία των Δημοσιογράφων, από το 1992 μέχρι πέρυσι στην Ινδία 27 ήταν οι δημοσιογράφοι που σκοτώθηκαν με «πλήρη ατιμωρησία» ενώ ακόμα διερευνούνται 25 φόνοι δημοσιογράφων οι οποίοι μπορεί να συνδέονται με την έργο τους.