Η κανονική ημερομηνία ήταν στις 26 Οκτωβρίου. Τότε έπρεπε να γίνει το Μπάρσα- Ρεάλ. Αναβλήθηκε, για λόγους ασφαλείας. Είχαν περάσει ούτε δύο εβδομάδες από την καταδίκη των εννέα καταλανών ηγετών από τα δικαστήρια του Ισπανικού Βασιλείου για στάση και εξέγερση. Οι πορείες εκατοντάδων χιλιάδων στους δρόμους, οι αντιδράσεις των πολιτών, που λατρεύουν τη γη τους και τη Μπάρσα τους, έκανε το Καμπ Νόου το πιο καυτό γήπεδο διεθνώς.

Έτσι, ο αγώνας αναβλήθηκε για τις 18 Δεκεμβρίου, παρ’ ότι οι Καταλανοί επέμεναν ότι και στην αρχική ημερομηνία να γινόταν ο αγώνας, όλα καλά θα πήγαιναν. Αλλά, η Μπάρσα είναι η φωνή του καταλανικού λαού και η Μαδρίτη έτρεμε την αντίδρασή του. Ή, ίσως, δεν είχε ετοιμάσει τα σχέδιά της όλα, ακόμη.

Και μετά ήρθε η πρόσκληση στο κίνημα, με την συμπαράσταση και του Πεπ Γουαρντιόλα: Ολοι έξω από γήπεδο, πριν τον αγώνα, σε ένα Δημοκρατικό Τσουνάμι, όπως το ονόμασαν οι (αυτή τη φορά άγνωστοι, για τον φόνο των Ιουδαίων) οργανωτές τους, και μόνο σύνθημα «Ισπανία, κάτσε να μιλήσεις!», στα αγγλικά: Spain, Sit and Talk! Στα τέσσερα σημεία γύρω από το γήπεδο, οι οπαδοί της Ανεξαρτησίας έδωσαν το παρών τέσσερις ώρες πριν τον αγώνα, διαμαρτυρόμενοι ειρηνικά για την αστυνομοκρατία και τις φυλακίσεις, ζητώντας Ελευθερία για τους πολιτικούς κρατούμενους, δίνοντας ήδη το ρυθμό.

Οι συγκεντρωμένοι οπαδοί της ανεξαρτησίας έξω από το γήπεδο φώναξαν συνθήματα, τραγούδησαν και χόρεψαν την σαρντάνα, τον παραδοσιακό κυκλωτικό χορό της Καταλωνίας με τις αρχαιοελληνικές ρίζες. Περίπου 100.000 μπανεράκια με τη φράση «Spain, Sit and Talk!» μοιράστηκαν σε όσους έφταναν για να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά στο Καμπ Νόου. Αλλά οι φύλακες τα κατάσχεσαν, υποχρεώνοντας τους οπαδούς να τα πετάξουν σε κάδους, κατά την είσοδό τους στο γήπεδο. Το ίδιο έγινε και για τις μάσκες Μέσι, ένα νέο τρόπο διαμαρτυρίας του κινήματος, που αισθάνεται ως ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο.

Του προέδρου της ομάδας, Μπαρτομέου, οι οπαδοί της Μπάρσα και της Ελευθερίας του τα είχαν μαζεμένα. Λίγες μέρες πριν τον αγώνα, η διοίκηση της Μπάρσα χαρακτήρισε το ματς «γιορτή του ποδοσφαίρου», κάλεσε τους οπαδούς να έρθουν ειρηνικά και αναφερόταν «στις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν σήμερα στην Καταλωνία» – οι …κακές λέξεις έλειπαν όλες από την ανακοίνωση. Η διοίκηση προσπαθούσε να αποπολιτικοποιήσει τον πιο πολιτικοποιημένο αγώνα στην Ιστορία. Ε, με την κατάσχεση των μπάνερ και των μασκών του Μέσσι, «του μόνου βασιληά που αποδέχεται η Καταλωνία», κατάφερε να τον πολιτικοποιήσει περισσότερο (Ελευθερία της έκφρασης; ποιά ελευθερία της έκφρασης;) και ο πρόεδρος γνώρισε την αναμενόμενη οργή του τουίτερ.

Οι δύο ομάδες έμειναν στο ίδιο ξενοδοχείο, κατέβηκαν μαζί ως το γήπεδο,  η ανάγκη να τονιστεί με κάθε τρόπο ότι «το ποδόσφαιρο γιόρταζε» ήταν εμφανής στους συλλόγους, αλλά η αστυνομία δεν είχε πειστεί. Οχι μόνον στήθηκαν μεταλλικά οδοφράγματα και ήρθαν τρεις χιλιάδες αστυνομικοί από αλλού και πάλι στην Καταλωνία, όχι μόνον απεστάλησαν και 500 άνδρες των ειδικών δυνάμεων από τη Μαδρίτη, για έναν αγώνα ποδοσφαίρου!, αυτή τη φορά ακροβολίστηκαν και ελεύθεροι σκοπευτές στις ταράτσες γύρω από το γήπεδο.

Στο 56ο λεπτό του αγώνα, ένα ακόμη «όπλο» του λαού της Μπάρσα μπήκε στο γήπεδο. Οπως είχαν ζητήσει οι οργανωτές από το Δημοκρατικό Τσουνάμι, κίτρινα μπαλόνια – το χρώμα όσων ζητούν την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων – πέσανε στο γήπεδο, ενώ τα συνθήματα για την ελευθερία τους και τα Ζήτω η Καταλωνία! (Visca Catalunya!) έδιναν κι έπαιρναν.

Η τηλεοπτική μετάδοση προσπάθησε να κρύψει όσα δεν κρύβονταν. Οταν πέσανε τα μπαλόνια στο γήπεδο, οι κάμερες απομακρύνθηκαν άμεσα, στις περιγραφές μέχρι και στο γήπεδο άλλαξαν όνομα κάποιοι δημοσιογράφοι, επιλέγοντας το καστιγιάνικο «Νουέβο Κάμπο» αντί του καταλανικού «Καμπ Νόου».

Έτσι κι αλλοιώς, τα παιδιά κάτω στον κάμπο του ιστορικού Ελ Κλασικ/Κλάσικο γκολ δεν κατάφεραν να βάλουν – πρώτη φορά τα τελευταία 17 χρόνια των μεταξύ τους αγώνων το ματς τελείωσε χωρίς ούτε ένα τέρμα. Τελευταία φορά που είχε συμβεί κάτι τέτοιο, ήταν όταν η γουρουνοκεφαλή έφυγε από τις κερκίδες με στόχο το Λούις Φίγο. Αυτό συμβαίνει, φαίνεται, όταν και οι δύο ομάδες φοβούνται τη φωνή του λαού των κερκίδων.

Αλλά δεν ήταν το 0-0 ο λόγος των συγκρούσεων, συλλήψεων και αντιδράσεων στους δρόμους μετά τον αγώνα. Ο λόγος ήταν, και πάλι, η προσπάθεια της Ισπανικής Αστυνομίας να προκαλέσει επεισόδια, οι προκλήσεις της και η αντιμετώπιση από μέρους της των διαδηλωτών. H αστυνομική προκλητικότητα και βία καταγράφηκαν από τις κάμερες των πολιτών. Εννέα συλλήψεις και δεκάδες τραυματίες, ο χθεσινός απολογισμός.

https://twitter.com/CatalansForYes/status/1207396516849172480?s=20