Το εγχείρημα του Λέτα, το οποίο ο ίδιος καλεί «υπηρεσιακή κυβέρνηση», έχει για την ώρα την πλήρη στήριξη του Δημοκρατικού Κόμματος, αλλά και της Επιλογής Πολιτών του Μόντι.
Ο Ματέο Ρέντσι, που αναμένεται να διεκδικήσει εκ νέου στο προσεχές συνέδριο του PD την ηγεσία του κόμματος, δήλωσε πως πιστεύει ότι η πλειοψηφία του PD θα στηρίξει την προσπάθεια του Λέτα, κατακρίνοντας ωστόσο την απόφαση του κόμματος να προχωρήσει στη διαγραφή μελών, που θα αρνηθούν να ακολουθήσουν τη γραμμή. «Τον γνωρίζω και τον θαυμάζω.», δήλωσε για τον Λέτα.
Από την άλλη, κάθε συνεργασία εξακολουθέι να αρνείται το M5C, με τον εκπρόσωπό του στην Γερουσία, Βίτο Κρίμι, να δηλώνει πως δεν είδε «καμία πραγματική αλλαγή». Το Κίνημα Πέντε Αστέρων επιμένει να στηρίζει αποκλειστικά την προοπτική μιας κυβέρνησης χωρίς συμμετοχή πολιτικών του PD και του PdL.
Ο Λαός της Ελευθερίας του Μπερλουσκόνι, αφού πέτυχε αυτό που επιθυμούσε από την αρχή, την συμμετοχή του δηλαδή σε μια κυβέρνηση ευρείας συνεργασίας, θέτει τώρα ορισμένους όρους για την στήριξη του Λέτα, μεταξύ των οποίων κεντρική θέση καταλαμβάνει η κατάργηση και η επιστροφή του φόρου ακίνητης περιουσίας (IMU) για το 2012. Αντιρρήσεις εκφράστηκαν από το PD τόσο για την κατάργηση και επιστροφή του φόρου, όσο και για ορισμένα ονόματα της Κεντροδεξιάς που αναμένεται να λάβουν υπουργική θέση.
Ο Μπερλουσκόνι, θέλοντας να διασκεδάσει τις ανησυχίες, δήλωσε πως δεν υπάρχουν αληθινά προβλήματα και ανέφερε πως το αίτημα για επιστροφή του φόρου δεν θα αποτελέσει αιτία διάλυσης της συμφωνίας. Την ίδια ώρα, ωστόσο, ο Ρενάτο Μπρουνέτα του PdL με δηλώσεις του, επέμεινε στην σημασία που έχει για το κόμμα του η επιστροφή των χρημάτων (που αποτέλεσε κέντρικο προεκλογικό σύνθημα της Κεντροδεξιάς), δηλώνοντας μάλιστα πως ο Λέτα είναι ανοιχτός σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
«Αν ληφθούν υπόψη οι θέσεις μας για την ανάκαμψη της οικονομίας δεν νομίζω ότι θα υπάρξουν προβλήματα με την κατανομή των υπουργείων στα διάφορα κόμματα», δήλωσε νωρίτερα ο Μπερλουσκόνι. Παρουσίασε μάλιστα και ένα πρόγραμμα οκτώ σημείων, που συμπυκνώνει τις προτεραιότητες της Κεντροδεξιάς.
Η πολιτική πλατφόρμα του PdL επικεντρώνεται στα εξής σημεία-κλειδιά:
1) Κατάργηση του IMU για την κύρια κατοικία και επιστροφή των εισφορών του 2012.
2) Κατάργηση των εξουσιών της εταιρείας είσπραξης οφειλών ιδιωτών προς το δημόσιο, της Equitalia, να δεσμεύει χρήματα ή ακίνητη περιουσία αντί μη καταβληθέντων φόρων.
3) Φοροαπαλλαγές για εταιρείες που προσλαμβάνουν νεαρούς εργαζόμενους.
4) Μείωση της γραφειοκρατίας για τις επιχειρήσεις.
5) Κατάργηση της χρηματοδότησης των κομμάτων.
6) Φορολογική Μεταρρύθμιση.
7) Απευθείας εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό, και όχι το Κοινοβούλιο.
8) Μεταρρύθμιση στο σύστημα απονομής της δικαιοσύνης.
Αντίστοιχο πρόγραμμα οκτώ σημείων με πολλές επιμέρους όμως διαφορές είχε παρουσιάσει ο Μπερσάνι και το PD στα τέλη Φεβρουαρίου, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει ένα πλαίσιο διαλόγου με το M5C του Γκρίλο.
Σε ορισμένα ζητήματα, οι θέσεις των δύο κομμάτων θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν έως και ακριβώς αντίθετες, όπως στην περίπτωση των μεταρρυθμίσεων στην δικαιοσύνη. Το PD ζητούσε τον Μάρτιο την ψήφιση νόμου που θα υποχρέωνε τον Μπερλουσκόνι να επιλέξει μεταξύ της ιδιότητας του ως μεγιστάνα των media και πολιτικού αρχηγού, αλλά και νόμου εναντίον της διαφθοράς, που θα ενίσχυες τις ποινές, που είχε φροντίσει να ελαφρύνει επί πρωθυπουργίας του ο υπόδικος Μπερλουσκόνι.
Αυτό που φαίνεται να ενώνει, ωστόσο, τα δύο πολιτικά κόμματα σήμερα είναι η ανάγκη σχηματισμού κυβέρνησης, αλλά και η εντεινόμενη ύφεση που δοκιμάζει τις αντοχές των Ιταλών πολιτών, με την ανεργία να σημειώνει νέο ρεκόρ. Η επιστροφή στις κάλπες και μάλιστα με τον παρόν εκλογικό σύστημα, φαίνεται πως δεν βολεύει προς το παρόν κανέναν.
Ο Λέτα χαρακτήρισε χθες ενθαρρυντικές τις συνομιλίες, δηλώνοντας ωστόσο: «Νομίζω ότι θα χρειαστούμε αρκετές ώρες ακόμη, γιατί προερχόμαστε αμφότεροι από μια περίοδο έντονης αντιπαράθεσης και οι διαφορές μας παραμένουν αρκετά σημαντικές.»
Τα ονόματα που ακούγονται και οι πρώτοι στόχοι της νέα κυβέρνησης
Σύμφωνα με το Reuters, τα ονόματα που κυκλοφορούν για τα διάφορα υπουργεία, δίνουν την εντύπωση μιας κυβέρνησης, η οποία ως ένα βαθμό θα ευθυγραμμίζεται με το εγχείρημα της τεχνοκρατικής κυβέρνησης του Μόντι, συμπεριλαμβάνοντας όμως και ονόματα επιφανών πολιτικών, όπως είναι ο γραμματέας του PdL, Αντζελίνο Αλφάνο.
Ο Fabrizio Saccomanni, γενικός διευθυντής της Τράπεζας της Ιταλίας, συζητείται ως πιθανός υπουργός Οικονομικών, ενώ ο Enrico Giovannini, επικεφαλής της ιταλικής στατιστικής υπηρεσίας ISTAT, ενδέχεται να αναλάβει το υπουργείο Βιομηχανίας. Για την θέση του υπουργού Εξωτερικών πιθανολογείται ο Μόντι, ενώ ο Μπερλουσκόνι, σύμφωνα και με δικές του δηλώσεις, δεν θα λάβει κάποιο υπουργική θέση.
Η νέα κυβέρνηση αναμένεται σε μεγάλο βαθμό να ακολουθήσει το πρόγραμμα, που συνέταξαν οι «Επιτροπές Σοφών» του Ναπολιτάνο. Πρώτο βήμα θα αποτελέσει σίγουρα η αλλαγή του εκλογικού νόμου, που ευθύνεται σημαντικά για το σημερινό κυβερνητικό αδιέξοδο. Η νέα κυβέρνηση αναμένεται να περιορίσει τον αριθμό των βουλευτών, να προχωρήσει σε αλλαγές αναφορικά με το σώμα της Γερουσίας, να περάσει έκτακτα μέτρα και να προωθήσει φοροαπαλλαγές για να δώσει μια κάποια ώθηση στην οικονομία και την απασχόληση, ενώ πιθανότατα θα προχωρήσει και σε μεταρρυθμίσεις στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης.