Της Βασιλικής Σιούτη
Το άρθρο που έχει δηλώσει ήδη από τον τίτλο τις προθέσεις του, ξεκινάει ως εξής : «Ένα παλιό αξίωμα λέει ότι όσο περισσότερο κάποιος έχει λερωμένη τη φωλιά του, τόσο περισσότερο κραυγάζει. Είτε για να ξεχαστεί η κόπρος είτε για να πουλήσει το νέο προϊόν που λανσάρει».
Ο Γ.Καρελιάς, ξεκινά θυμίζοντας την περίπτωση του Σεραφείμ Κοτρώτσου, με αφορμή όσα συνέβησαν στην πρόσφατη εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του, από τους απλήρωτους εργαζόμενους της εφημερίδας που εξέδιδε και συνεχίζει παρουσιάζοντας μία λίστα «αντιμνημονιακών και μπαταχτσήδων» εκδοτών. Στη λίστα αυτή συμπεριλαμβάνει την Ελευθεροτυπία, τον Γ.Κουρή, τον Γ.Τράγκα και το ΚΚΕ. Και καταλήγει με το «επιμύθιο»: «Τα φαινόμενα δεν πρέπει να απατούν. Μεταξύ των πολλών και ποικίλων «αντιμνημονιακών» υπάρχουν και μπαταχτσήδες και απατεώνες. Και όσοι κραυγάζουν περισσότερο ή εμφανίζονται προστάτες του λαού, συνήθως είναι οι χειρότεροι. Αλλά τώρα πλέον όλο και περισσότεροι πολίτες γνωρίζουν. Όπως έχει πει και ο Αβραάμ Λίνκολν, «μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους για όλον τον καιρό, αλλά όχι όλους για όλον τον καιρό».
Ο Γ.Καρελιάς τσουβαλιάζει το ΚΚΕ και την Ελευθεροτυπία, παλιά και νέα, με τον Τράγκα και τον Κουρή, γνωρίζοντας ότι τσουβαλιάζει ανόμοια πράγματα. Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε εδώ, αλλά ας τα αφήσουμε για την ώρα.
Ας δεχθούμε ότι όλα τα παραπάνω είναι ακριβή και ισχύουν όπως τα λέει. Ακόμα κι έτσι όμως, έχει ξεχάσει πολλά ο συνάδελφος και η μισή αλήθεια δεν λογαριάζεται για αλήθεια, ως γνωστόν. Βέβαια έχει φροντίσει να μας πει ότι οι μνημονιακοί εργοδότες είναι φυσικό να εκμεταλλεύονται τους μνημονιακούς νόμους για « να απολύουν, να μειώνουν μισθούς, να μην πληρώνουν ή να πληρώνουν όποτε γουστάρουν». Δικαιούνται όμως να είναι και μπαταχτσήδες; Χμ, αυτό δεν μας το λέει ξεκάθαρα. Γνωρίζουμε όμως όλοι, ότι οι «μνημονιακοί μπαταχτσήδες» χρωστάνε πολύ περισσότερα και είναι πολύ πιο ισχυροί από τους Τεγοπούλου, Κουρή, Τράγκα, Κοτρώτσο και το ΚΚΕ.
Κάποιοι από τους φιλομνημονιακούς αναγνώστες που ενθουσιάστηκαν με το άρθρο, σχολίασαν ότι ο συγγραφέας του έχει την τόλμη να αναφέρεται και σε ονόματα. Θα παραδεχόμουν λοιπόν την τόλμη του Γ.Καρελιά περισσότερο αν έγραφε και τα ονόματα των μνημονιακών και πανίσχυρων διαπλεκόμενων μπαταχτσήδων, που όπως και να το κάνουμε, θέλει πιο πολλά κότσια.
Όμως θα παραδεχόμουν τον Γ.Καρελιά κυρίως εάν έβλεπε την «όλη εικόνα» και όχι μόνο ότι βολεύει για τη σύγκρουση με τους αντιμνημονιακούς. Γιατί αναρωτιέμαι, άραγε πως να δικαιολογεί ο συνάδελφος ότι άλλοι μηντιάρχες, όπως π.χ ο Γ.Αλαφούζος, που μέσα από τα ΜΜΕ κουνούσαν το δάχτυλο στους «Δεν πληρώνω» και όσους εναντιώθηκαν στα χαράτσια, ενώ ο οι ίδιοι δεν τα πλήρωναν; Πως δικαιολογεί τους μνημονιακούς που εφαρμόζουν την πολιτική της τρόικας για απολύσεις και μικρό κράτος, ενώ την ίδια στιγμή βολεύουν στο δημόσιο τη μισή τους οικογένεια; Πως δικαιολογεί ότι ο Γ.Στουρνάρας περικόπτει μισθούς και συντάξεις ταλαίπωρων γιατί «το κράτος δεν μπορεί να πληρώνει», ενώ η σύζυγός του και άλλοι συγγενείς υπουργών εισπράττουν υπέρογκα ποσά για αμφίβολης χρησιμότητας διαφημιστικές καμπάνιες;
Μα πως στο καλό δεν αναρωτιέται (και) για αυτά ο συνάδελφος;
Η αλήθεια είναι πάντα χρήσιμη (και επαναστατική) αρκεί να λέγεται ολόκληρη.
Με φιλικούς χαιρετισμούς