Επιμέλεια: Χρήστος Αβραμίδης

Και όμως κάποιες φοιτήτριες κατάφεραν να σπάσουν τον κλοιό και να βγουν μέσα στη μύτη της αστυνομίας να φωνάξουν συνθήματα κατά την αποχώρηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Κατερίνας Σακελλαροπούλου.

Η αστυνομία διέθεσε αμέσως μεγάλες δυνάμεις της ΟΔΟΣ και πολλούς άνδρες της ασφάλειας προκειμένου να μπλοκάρει τη διέλευση προς το πρωθυπουργικό αυτοκίνητο. Παρόλα αυτά οι φοιτήτριες παρέμειναν σε κοντινή απόσταση με αποτέλεσμα ο Πρωθυπουργός μετά τη λήξη της εκδήλωσης να…αναγκαστεί να μπει κάπως εσπευσμένα στο αυτοκίνητο υπό τους ήχους του συνθήματος «ο λαός, δεν ξεχνά, Μητσοτάκη κάθαρμά».

Οι φοιτήτριες και φοιτητές φώναξαν κυρίως ενάντια στην ακρίβεια που με βάση όσα ανέφεραν δεν τους επιτρέπει να πληρώσουν το ρεύμα και νοίκι της. Επίσης φώναξαν ενάντια στην αστυνομοκρατία, ενάντια στις υποκλοπές και κατηγόρησαν έντονα την κυβέρνηση ότι «κάνει πλάτες στους παιδεραστές».
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Πρωθυπουργός και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, παρεβρέθηκαν σε τελετή μέσα στο μνημείο της Ροτόντας για τη βράβευση του συνθέτη πιανίστα και μαέστρου Daniel Barenboim με το βραβείο «Αυτοκράτειρα Θεοφανώ». Τέλος, παράλληλα με τις φοιτήτριες σε άλλο σημείο μια διαφορετική ομάδα ατόμων φώναξε συνθήματα υπέρ του να επιστρέψουν στα νοσοκομεία οι υγειονομικοί που βρίσκονται σε αναστολή.

Ανακοίνωση για την παρουσία της Αστυνομίας εξέδωσε το Δημοτικό Σχήμα Πόλη Ανάποδα:

«Το κέντρο της Θεσσαλονίκης μετατράπηκε ξανά σε εμπόλεμη ζώνη

Η επίσκεψη του Πρωθυπουργού και της Προέδρου της Δημοκρατίας στη Ροτόντα αποτέλεσε και σήμερα την αφορμή για μια ακραία επίδειξη αστυνομοκρατίας και παραβίασης στοιχειωδών δικαιωμάτων. Ολόκληρα τετράγωνα γύρω από το μνημείο αποκλείστηκαν από τις αστυνομικές δυνάμεις, ενώ, σύμφωνα με τις καταγγελίες που δεχόμαστε, ακόμα και οι κάτοικοι της περιοχής δεν μπορούν να πάνε σπίτι τους, ή αναγκάζονται να συνοδεύονται από αστυνομικούς, σαν εν δυνάμει εγκληματίες. Τα καταστήματα της περιοχής μένουν αποκλεισμένα κι οι εργαζόμενοι/ες χάνουν το μεροκάματο.

Για μια ακόμα φορά επίσης, η διοίκηση του Δήμου παρατηρεί άπραγη κι αδιάφορη την κυβέρνηση και την αστυνομία να διαταράσσουν την κοινωνική ζωή: το πανεπιστήμιο έχει μετατραπεί σε μόνιμο στρατόπεδο ΜΑΤ, αύρας και ΟΠΚΕ, οι κλούβες παρκάρουν μόνιμα πάνω σε ποδηλατόδρομους θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή ποδηλατών και ο κατά τα άλλα λαλίστατος Δήμαρχος δεν έχει να πει ούτε ένα σχόλιο.

Ο λόγος είναι σαφής: φοβάται μην δυσαρεστήσει το κυβερνών κόμμα και χάσει το χρίσμα. Αλλά τί απαιτήσεις να έχουμε από ένα δήμαρχο που η μόνη απόκρισή του στην κρίση της επιδημίας ήταν να κλείσει την παραλία της πόλης!

Οι πολίτες κι οι πολίτισσες αυτής της πόλης όμως δεν χρωστάμε τίποτα και σε κανέναν για να υπομένουμε αυτή την κατάσταση. Θέλουμε ελεύθερους δρόμους, πλατείες, πανεπιστήμια. Φτάνει πια με την αστυνομοκρατία και την καταστολή!»